Η βρόμα του Σαρωνικού ανέδειξε το βαθύ κράτος που τη δημιούργησε

Στην Ελλάδα ο όρος “βαθύ κράτος” και “σκοτεινή διακυβέρνηση” βρίσκεται κάτω από ένα ασαφές πέπλο ομίχλης

Αν ρωτήσεις κάποιον τι ξέρει ή τι θεωρεί ως βαθύ κράτος, η πιο πιθανή απάντηση είναι να πει το Παρακράτος, το οποίο μάλιστα πολλάκις παραπέμπει σε ακροδεξιές καταστάσεις. Δηλαδή, το σύνολο παράνομων κρυφών μηχανισμών που δρουν δίπλα στην πολιτική εξουσία, ή μέρος αυτής, ....και πράττουν ακολουθώντας εντολές της, ή και ανεξάρτητα, ώστε να χειραγωγείται η πολιτική ζωή ενός τόπου. Τέτοιες ομάδες συνήθως αναπτύσσονται και δρουν μέσα στην αστυνομία, τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες. Με απλά λόγια, τα σύνολα ανθρώπων ή μηχανισμών που ασκούν παράνομα εξουσία.
 
Άλλος μπορεί να σου πει είναι μια μερίδα υψηλά ιστάμενων δημοσίων υπαλλήλων παντός κυβέρνησης αυτοί που ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις ανάλογα με τις ορέξεις τους, γι’ αυτό δεν θέλουν και αξιολόγηση. Άλλοι στο βαθύ κράτος εντάσσουν ακόμα και την ηγεσία της Εκκλησίας και τα συμφέροντα της. Ακόμα επίσης μπορεί το βαθύ κράτος να παραπέμψει σε ένα οργανωμένο έγκλημα, το οποίο είναι καλά δικτυωμένο και επηρεάζει τα πολιτικά δρώμενα.

Στην πραγματικότητα, το βαθύ κράτος που είναι όλα αυτά μαζί και πολλά άλλα, δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από την ντόπια ελίτ. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα που ελέγχουν τα ΜΜΕ, τις κυβερνήσεις, ακόμα και τη Δικαιοσύνη και ό,τι άλλο ο πολίτης έχει ως έννοια στο μυαλό ως παρακράτος. Αυτή που πλουτίζει με ή χωρίς εθνικό νόμισμα, με ή χωρίς μνημόνια, με ή χωρίς λιτότητα, με ή χωρίς ανάπτυξη – έχει μονίμως ένα πεπόνι και το μοναδικό μαχαίρι στο χέρι, κι αν θέλει δίνει και καμιά φετούλα, αν θέλει το χλαπακιάζει μόνη της. Βρίσκεται δε, σε άμεση επαφή με τις ελίτ άλλων χωρών, για κοινή σύμπλευση στην παγκόσμια διακυβέρνηση και στην παγκόσμια επιβολή της. Αποτελεί μέρος της παγκόσμιας ελίτ.

Υπόθεση Σαρωνικός

Είναι γνωστό ότι ο εφοπλιστικός κόσμος της Ελλάδας χαίρει ειδικής μεταχείρισης με όποια κυβέρνηση κι αν ανέβει ή κατέβει. Αρκετοί δε εξ αυτών, από τα γνωστά ονόματα, είναι και κάτοχοι μεγάλων ΜΜΕ – Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος, Μαρινάκης και δε συμμαζεύεται. Είναι επίσης γνωστό ότι ο εφοπλιστικός κόσμος δεν είναι μόνο τα ηχηρά ονόματα που ακούγονται κάθε τόσο, αλλά πολύ μεγαλύτερος, με… μικρά και μεγάλα ψάρια. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ελληνικός στόλος είναι ο πρώτος σε όλον τον κόσμο.

Κι έτσι φτάνουμε ξαφνικά στην υπόθεση του άγνωστου μέχρι στιγμής στο ευρύ κοινό, Θεόδωρου Κουντούρη, πλοιοκτήτη του δεξαμενόπλοιου που επέφερε την καταστροφή στον Σαρωνικό.
Η αλήθεια είναι ότι αν τον δεις στον δρόμο, εφοπλιστή δεν θα τον πεις. Ο ίδιος δήλωσε ότι προέρχεται από ταπεινές λαϊκές ρίζες -ο πατέρας του εργάτης- ότι δεν έχει καμιά σχέση με τα Βόρεια Προάστια, είναι αυτοδημιούργητος και μεροκαματιάρης. Τι ακριβώς έκανε το δεξαμενόπλοιο του; Φόρτωνε καύσιμο για να το δώσει στα άλλα καράβια των άλλων ξένων και ντόπιων εφοπλιστών. Με λίγα λόγια, εφοπλιστής λακές. Καμία αντίρρηση, τίμια δουλειά κι αυτή, δεν θα το παίξουμε ταξικά με τους εφοπλιστές. Μόνο που… κάπου στο πάρε δώσε πετρέλαιο χάνονται και μερικά τιμολόγια…

Το θέμα “καύσιμο” στην Ελλάδα, είναι ίσως η πιο βρόμικη ιστορία που είναι γραμμένη από το βαθύ κράτος. Εφοπλιστάδες και πετρελαιάδες, πολλές φορές και με τις δυο ιδιότητες, ληστεύουν κυριολεκτικά τον ελληνικό λαό με το λαθρεμπόριο καυσίμων και τα διάφορα κόλπα τιμολόγησης του πετρελαίου στα διυλιστήρια. Καμία ως τώρα κυβέρνηση δεν έχει ρίξει φως σ’ αυτό το οικονομικό αμάρτημα το οποίο επωμίζεται ολόκληρος ο ελληνικός λαός και καθιστά την ανάπτυξη και παραγωγή αδύνατη και ασύμφορη. Μας λένε συνέχεια ότι για το υψηλό κόστος βενζίνης φταίνε οι υψηλοί φόροι, σε μια περίοδο αρκετών χρόνων που το βαρέλι έχει απολέσει την τιμή του. Όσο κι αν ανέβει για λίγο, πάλι σε ιστορικά χαμηλά βρίσκεται. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις κάνουν πλάτες στις μοχλεύσεις τιμών και την κρυφή αισχροκέρδεια, που γνωρίζει και ο τελευταίος πρατηριούχος ότι συμβαίνει.

Πως βυθίζεται δια μαγείας ένα ανασφάλιστο καράβι που έχει ασφάλεια μόνο προς τρίτους; Ποιος θα πληρώσει την οικολογική καταστροφή; Ποιος αφήνει το παλιό του καράβι ακυβέρνητο με ελάχιστο προσωπικό και βουλιάζει ξαφνικά με πρωτόγνωρη ταχύτητα χωρίς πρόσκρουση; Γιατί πέρασαν 4 μέρες για να μάθουμε το όνομα του; Γιατί υπήρξε ολιγωρία στον κρατικό μηχανισμό για να περιοριστεί η καταστροφή;

Προσπαθώντας να βρω απαντήσεις ρώτησα έναν γνωστό μου παλιό ναυτικό και η πρώτη φράση που άκουσα ήταν: Πρόσεξε τι θα πεις, μιλάμε για υπόκοσμο!

Ναι. Το βαθύ κράτος μπορεί να φιγουράρει στις στήλες των lifestyle με τους ακριβούς γάμους και τις βίλες, μπορεί ακόμα και να αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας, όπως ο Λάτσης, ωστόσο κρύβεται πίσω από τράπεζες, ΜΜΕ, αθλητικές ομάδες, ιατρικά κέντρα, ΜΚΟ και φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά και κάτω από τις καρέκλες βουλευτών και υπουργών. O… χαμηλού προφίλ εφοπλιστής, Διαμαντής Διαμαντίδης, μόλις αγόρασε 3 βίλες αξίας 120 εκατ.€ στο Four Seasons του «Αστέρα» που θα διαχειρίζεται ο Σαουδάραβας Αλ Ουαλίντ μπιν Ταλάλ μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ (δεν ξέρω πως τον φωνάζουν οι γυναίκες του, φαντάζομαι θα έχει κάτι σύντομο). Στην γύρω “γειτονιά” έχουν τις βίλες τους οι Πάρης Κασιδόκωστας-Λάτσης, Μαρτίνου, Δρακόπουλου, η Μαριάννα Λάτση κ.ά. Σε άλλες γειτονιές, κάποιων τα σπιτάκια θα βγουν ηλεκτρονικά σε δημοπρασία.
Οι μηχανισμοί, που αφήνουν εδώ και δεκαετίες ανεξέλεγκτους εκείνους που λυμαίνονται τις θάλασσες διακινώντας ως γνήσιοι σύγχρονοι πειρατές λαθραία καύσιμα και όχι μόνον, είναι ισχυροί, διαχρονικοί και διακομματικοί, όπως αποδεικνύεται. Η υπόθεση «Αγία Ζώνη 2» προσφέρεται τουλάχιστον για την διενέργεια μιας λεπτομερούς αξονικής τομογραφίας αυτών των μηχανισμών. Γι’ αυτό και θλίβομαι τα μάλα όταν βλέπω πολίτες να τσακώνονται μεταξύ τους για το ένα ή άλλο κόμμα, για το αν θα πρέπει να μείνουμε ή όχι στο ευρώ, για το αν πρέπει να δεχτούμε ή όχι μετανάστες κλπ γιατί, τίποτα από αυτά δεν έχουν νόημα ή μεγάλη σημασία, όσο οι βδέλλες που είναι χρόνια κολλημένες πάνω μας ζουν σε βάρος μας. Αυτή πρέπει να είναι η εστίαση και η απαίτηση αυτού του λαού και κάθε λαού: Κάθαρση.

Διαβάστε παρακάτω την επιστολή που έστειλε ένα ναυτικός στο zougla.gr για να πάρετε μια γεύση. Ακόμα κι αν δεν είναι ακριβή τα όσα λέει, ακριβής είναι ο τρόπος που λειτουργούν και δρουν:
Επιστολή-βόμβα στο zougla.gr για το ναυάγιο της Σαλαμίνας

 Σε επιστολή του προς το zougla.gr, o Χαράλαμπος Λιβαδάς, Πλοίαρχος Α τάξεως Εμπορικού Ναυτικού με τεράστια εμπειρία στη ναυσιπλοΐα αλλά και στα ναυτικά ατυχήματα, διερωτάται για τους λόγους που οδήγησαν στη βύθιση του δεξαμενοπλοίου «Αγία Ζώνη 2», αναφέροντας ορισμένες λεπτομέρειες που θα προκαλέσουν ανατριχίλα στους αρμόδιους και τις Αρχές…
Διαβάστε προσεχτικά τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει ο έμπειρος ναυτικός:
«Αξιότιμοι κύριοι αισθάνομαι επιτακτικά την ανάγκη να εκφράσω κ εγώ την άποψή μου γύρω από το πλέον μυστήριο κατ΄ άλλους ναυάγιο, αλλά όχι για μένα! Άκουσα σε τηλεοπτική εκπομπή την απολογητική ομιλία του πλοιοκτήτη κ. Κουντούρη. Σημείωσα ορισμένα στοιχεία τα οποία μου χτύπησαν έντονα και ως εκ τούτου κατέληξα στο ότι λείπουν κάποιοι κρίκοι από το ιστορικό του πλοιοκτήτη, αν και θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αν άκουγα τον πρώτο μηχανικό του πλοίου να μας έλεγε κάτω από ποιες συνθήκες βούλιαξε το πλοίο.
Σκοπός αυτής της παρέμβασής μου είναι να βοηθήσω με την εμπειρία μου τις ανακριτικές αρχές στο δύσκολό τους έργο, έτσι ώστε να ρίξω άπλετο φως κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε να βουλιάξει το πλοίο στα καλά καθούμενα στο αγκυροβόλιο.
Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί το γεγονός αυτό ως ατύχημα. Με απασχολεί μόνον η περίπτωση αν θα μπορούσε να υπάρχει δολιοφθορά από κάποιους, οι οποίοι βέβαια θα πρέπει να είχαν σοβαρό κίνητρο και μεγάλο κέρδος, διότι αν δεν υπάρχουν αυτά τα δύο συστατικά, δεν υπάρχει και έγκλημα.
Άκουσα τον πλοιοκτήτη να λέει κλαίγοντας ότι το πλοίο δεν ήταν ασφαλισμένο και για αυτό καταστράφηκε, υπονοώντας ότι δεν θα εισπράξει την ασφάλεια του πλοίου! Αυτό εγώ προσωπικά το θεώρησα μεγάλη υποκρισία εκ μέρους του πλοιοκτήτη, διότι περίμενα ότι στη συνέχεια θα μας έλεγε και κάτι άλλο πολύ πιο ενδιαφέρον για την ανάκριση από το ότι το πλοίο ήταν ανασφάλιστο, δηλαδή θα προτιμούσα να μας έλεγε αν το φορτίο ήταν ασφαλισμένο και σε ποιους ‘’Underwriters’’ (Ασφαλιστές του φορτίου) και επιπρόσθετα (όχι με μεγάλο ενδιαφέρον βέβαια) και σε ποιο (P&I clamp) ήταν ασφαλισμένος και ως προς τι ήταν ασφαλισμένος!
Την υπόθεση αυτή θα την διαχωρίσω σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος θα αφορά το σενάριο της κομπίνας, δηλαδή το εξαιρετικά μεγάλο κίνητρο με το επίσης εξαιρετικά μεγάλο κέρδος! Και το δεύτερο μέρος αφορά τον τρόπο καταβύθισης του πλοίου!
Βάσει των ανωτέρω θα σας παρομοιάσω την κομπίνα ως μια ληστεία τράπεζας με ένα αυτοκίνητο κάποια αξίας. Πιστεύετε λοιπόν ότι αυτοί οι οποίοι λήστεψαν την τράπεζα και σήκωσαν 5.000.000 Ευρώ ότι θα δίσταζαν να έκαιγαν το αυτοκίνητο προκειμένου να εξαλείψουν τα στοιχεία;
Επομένως η αξία του πλοίου ήταν αμελητέα συγκριτικά με το φορτίο του πλοίου, κι έτσι αποδεικνύεται ότι το κίνητρο υπάρχει και είναι η αξία του φορτίου η οποία είναι σκέτο χρυσάφι! Και τότε τίθεται το ερώτημα: Καλά αφού το φορτίο έφυγε και πήγε στην θάλασσα και βρώμισε και τις ακτές, πως θα κέρδιζαν λεφτά από αυτό;
Απάντηση: Το φορτίο πουλήθηκε κρυφώς και πιθανόν μεταφορτώθηκε σε άλλο πλοίο ‘’Μάνα’’ πριν το πλοίο αγκυροβολήσει στην Σαλαμίνα. Έτσι όλοι πίστευαν ότι στα αμπάρια του πλοίου βρισκόταν φορτίο πετρελαίου, ενώ στην πραγματικότητα τα αμπάρια του πλοίου ήταν φορτωμένα με 2500 ΜΤ θαλασσινό νερό αναμεμειγμένο με 100 ΜΤ περίπου φορτίου πετρελαίου! Ενώ το πραγματικό φορτίο είχε κάνει φτερά και ήταν στις τσέπες αυτών οι οποίοι έστησαν την κομπίνα! Όποιοι κι αν είναι αυτοί.
Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως απομακρύνονται όλοι από το πλοίο, πλοίαρχος, Α’ μηχανικός και Β’ μηχανικός, προκειμένου να μην έχουν ευθύνη! Έτσι στο πλοίο παρέμειναν οι πλέον έμπιστοι -1 ή 2 άτομα-, οι οποίοι ύστερα από υποδείξεις των Α ή Β μηχανικών, ή οποιονδήποτε άλλων γνώριζαν την διαδικασία αυτήν, οι οποίοι ενημερώθηκαν ποιες είναι οι συγκεκριμένες αυτές στρόφιγγες (Βάρδουλες) οι οποίες συγκοινωνούν απευθείας την θάλασσα τόσο με το μηχανοστάσιο όσο και με τα αμπάρια του πλοίου. Από εκεί και ύστερα η καταβύθιση του πλοίου ήταν δεδομένη. Δηλαδή πριν αρχίσει το τελευταίο στάδιο της καταβύθισης του πλοίου, είχαν προηγηθεί οι εξής εργασίες:
Γέμισαν όλα τα διπύθμενα του πλοίου με θάλασσα! Γέμισαν όλα τα αμπάρια του πλοίου με νερό, τόσο αυτά που είχαν υπολείματα φορτίου, όσον και αυτά τα οποία δεν είχαν φορτίο, επιπρόσθετα είχαν γεμίσει και όλες τις δεξαμενές έρματος με θαλασσινό νερό. Οι ενέργειες αυτές θα είχαν σαν αποτέλεσμα να εξαντλήσουν τη μεταφορική ικανότητα του πλοίου σε βάρος και το πλοίο πλέον να επιπλέει μόνον βασιζόμενο στην εφεδρική ευστάθεια του πλοίου, η οποία προερχόταν από τις καμπίνες του πλοίου, αίθουσες ενδιαίτησης, κυρίως όμως από το μηχανοστάσιο του πλοίου.
Έτσι το πλοίο περίμενε τη χαριστική βολή, η οποία ήταν να συγκοινωνήσουν την θάλασσα με το μηχανοστάσιο. Την κίνηση αυτή την έκαναν τουλάχιστον μια ώρα πριν ειδοποιήσουν ότι το πλοίο βυθίζεται, έτσι ώστε να μην χαθεί χρόνος έως τη στιγμή της καταβύθισής του, από την στιγμή που θα ειδοποιούσαν τι αρχές, μέχρι και την στιγμή της τελικής βύθισης του πλοίου…
Μετά τιμής
Πλοίαρχος Α τάξεως ΕΝ
Λιβαδάς Χαράλαμπος».

Πηγή