"Το δικαίωμα να γνωρίζω" είναι δικαίωμα που άπτεται του δικαίου του περιβάλλοντος, στα πλαίσια του χώρου εργασίας και κοινοτήτων....
"Το δικαίωμα να γνωρίζω" ξεκίνησε ως κίνημα που έγινε δημοφιλές από την Rachel Carson με το βιβλίο της Silent Spring. Είναι ένα περιβαλλοντικό επιστημονικό βιβλίο που εκδόθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1962, για να τεκμηριώσει τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον της αδιάκριτης χρήσης των φυτοφαρμάκων.
Η Rachel Carson ξεκινάει το βιβλίο της γράφοντας για έναν δηλητηριασμένο υποθετικό κόσμο στον οποίο όλη η ζωή είχε νεκρώσει, τα έντομα είχαν εξαλειφθεί και τον οποίο είχαν εγκαταλείψει τα πουλιά, μη βρίσκοντας πλέον τροφή.
«...Μια παράξενη επιδημία απλώθηκε στην περιοχή και τα πάντα άρχισαν να αλλάζουν. ... Παντού υπήρχε η σκιά του θανάτου. Οι γεωργοί μιλούσαν για αρρώστιες στις οικογένειές τους. ... Τα πουλιά για παράδειγμα. Πού είχαν πάει; ... Μόνο σιωπή απλωνόταν πάνω από τους αγρούς και τα δάση και το έλος. ... Δεν ήταν μάγια ή εχθρικές πράξεις αυτό που επέβαλλε να σιγήσει η αναγέννηση της νέας ζωής σ’αυτόν τον κόσμο που είχε πληγεί. Ήταν το έργο των ίδιων των ανθρώπων».
Το DDT μάλιστα, που αποτελούσε έναν από τους κύριους στόχους της Carson, συχνά χρησιμοποιείται ως μέτρο τοξικότητας, όταν αναφέρεται σε ακόμη πιο επικίνδυνες συνθετικές χημικές ενώσεις.
Σήμερα το "Το δικαίωμα να γνωρίζω" είναι η νομική αρχή που δίνει σε κάθε άτομο το δικαίωμα να γνωρίζει τα χημικά προϊόντα στα οποία μπορεί να εκτεθεί στην καθημερινή του ζωή ή στην εργασία του.
ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς και Ευρώπη έχουν η κάθε μία τη δική τους νομοθεσία που καθορίζεται από κάποια γενικά πλαίσια της κάθε χώρας ξεχωριστά, αλλά και από τοπικές αποφάσεις.
Στις χώρες της Ευρώπης, δίνεται η δυνατότητα η κάθε μια να έχει τους δικούς της νόμους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέχει κεντρική πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις επιμέρους ρυθμιστικούς οργανισμούς και νόμους. "Το δικαίωμα να γνωρίζω" (Right to Know) για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους διαχειρίζεται η Γενική Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Περιβάλλον και από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος.
"Το δικαίωμα να γνωρίζω" για τους κινδύνους στο χώρο εργασίας διοικείται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Υγεία και την Ασφάλεια.
Η Rachel Carson ξεκινάει το βιβλίο της γράφοντας για έναν δηλητηριασμένο υποθετικό κόσμο στον οποίο όλη η ζωή είχε νεκρώσει, τα έντομα είχαν εξαλειφθεί και τον οποίο είχαν εγκαταλείψει τα πουλιά, μη βρίσκοντας πλέον τροφή.
«...Μια παράξενη επιδημία απλώθηκε στην περιοχή και τα πάντα άρχισαν να αλλάζουν. ... Παντού υπήρχε η σκιά του θανάτου. Οι γεωργοί μιλούσαν για αρρώστιες στις οικογένειές τους. ... Τα πουλιά για παράδειγμα. Πού είχαν πάει; ... Μόνο σιωπή απλωνόταν πάνω από τους αγρούς και τα δάση και το έλος. ... Δεν ήταν μάγια ή εχθρικές πράξεις αυτό που επέβαλλε να σιγήσει η αναγέννηση της νέας ζωής σ’αυτόν τον κόσμο που είχε πληγεί. Ήταν το έργο των ίδιων των ανθρώπων».
Το DDT μάλιστα, που αποτελούσε έναν από τους κύριους στόχους της Carson, συχνά χρησιμοποιείται ως μέτρο τοξικότητας, όταν αναφέρεται σε ακόμη πιο επικίνδυνες συνθετικές χημικές ενώσεις.
Σήμερα το "Το δικαίωμα να γνωρίζω" είναι η νομική αρχή που δίνει σε κάθε άτομο το δικαίωμα να γνωρίζει τα χημικά προϊόντα στα οποία μπορεί να εκτεθεί στην καθημερινή του ζωή ή στην εργασία του.
ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς και Ευρώπη έχουν η κάθε μία τη δική τους νομοθεσία που καθορίζεται από κάποια γενικά πλαίσια της κάθε χώρας ξεχωριστά, αλλά και από τοπικές αποφάσεις.
Στις χώρες της Ευρώπης, δίνεται η δυνατότητα η κάθε μια να έχει τους δικούς της νόμους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέχει κεντρική πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις επιμέρους ρυθμιστικούς οργανισμούς και νόμους. "Το δικαίωμα να γνωρίζω" (Right to Know) για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους διαχειρίζεται η Γενική Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Περιβάλλον και από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος.
"Το δικαίωμα να γνωρίζω" για τους κινδύνους στο χώρο εργασίας διοικείται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Υγεία και την Ασφάλεια.
Η Κινητή τηλεφωνία χάνει τη μάχη ενάντια στο "Δικαίωμα να γνωρίζω"
24η Απριλίου, 2017: Σήμερα το Reuters συνόψισε την ομοσπονδιακή απόφαση έφεσης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας για την υπόθεση ακτινοβολία στο Berkeley σε ένα άρθρο με τίτλο, « Όταν η κυβέρνηση μπορεί να κάνει τις επιχειρήσεις να μιλήσουν.»
Περίληψη: Σύμφωνα με το νόμο "Το δικαίωμα να γνωρίζω" στην εν λόγω πολιτεία, τα καταστήματα που πουλούν κινητά υποχρεούνται να έχουν αναρτήσει σήμανση σχετικά με τους κινδύνους της κακής χρήσης των κινητών τηλεφώνων.
Περίληψη: Σύμφωνα με το νόμο "Το δικαίωμα να γνωρίζω" στην εν λόγω πολιτεία, τα καταστήματα που πουλούν κινητά υποχρεούνται να έχουν αναρτήσει σήμανση σχετικά με τους κινδύνους της κακής χρήσης των κινητών τηλεφώνων.
Η CTIA - The Wireless Association προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο διεκδικώντας να μην υπάρχει αυτή η σήμανση γιατί "τρομοκρατεί" το καταναλωτικό κοινό, αλλά το δικαστήριο την απέρριψε.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το διάταγμα και την αγωγή δείτε: Berkeley κινητό τηλέφωνο «Δικαίωμα να ξέρετε» Διάταγμα: Media κάλυψη. Την απόφαση από το Εφετείο για την 9η Circuit των ΗΠΑ μπορείτε να το κατεβάσετε από το http://bit.ly/CTIABkly042117Το εφετείο αποφάσισε ότι προηγείται ο πολίτης έναντι των συμφερόντων των εταιρειών ασύρματης τεχνολογίας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το διάταγμα και την αγωγή δείτε: Berkeley κινητό τηλέφωνο «Δικαίωμα να ξέρετε» Διάταγμα: Media κάλυψη. Την απόφαση από το Εφετείο για την 9η Circuit των ΗΠΑ μπορείτε να το κατεβάσετε από το http://bit.ly/CTIABkly042117Το εφετείο αποφάσισε ότι προηγείται ο πολίτης έναντι των συμφερόντων των εταιρειών ασύρματης τεχνολογίας.
Ανύπαρκτη η Ελλάδα στην Ευρώπη, ανύπαρκτο "Το Δικαίωμα να γνωρίζω" στην Ελλάδα!
Στο φόρουμ της ΕΕΑ όπου βρήκαμε ολόκληρο άρθρο/ερώτηση κάποιου πολίτη σχετικά με την μη ιονίζουσα ακτινοβολία, με έκπληξη είδαμε ότι στις επιλογές γλώσσας (αριστερά κάτω από το μενού) απουσιάζει η Ελληνική, ενώ υπάρχουν άλλες μη Ευρωπαϊκές, όπως Σουαχίλι, Κινέζικα, Χίντι κ.λ.π.
Μήπως γιατί ποτέ κανένας Έλληνας δεν έκανε χρήση του δικαιώματος να γνωρίζει αφού δεν γνωρίζει ότι έχει αυτό το δικαίωμα; Ή μήπως στην Ελλάδα δεν έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε;
Κατά πάσα πιθανότητα και τα δυο. Κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, υπουργοί Περιβάλλοντος αλλάζουν στις καρέκλες των υπουργείων, αλλά "Το Δικαίωμα να Γνωρίζω" δεν ακούγεται από κανενός τα χείλη. Ωστόσο τα δεδομένα πλέον αλλάζουν και εμείς θα φροντίσουμε να γίνουμε ισότιμοι με τους πολίτες του κόσμου.
Στις 2 Απριλίου 2017, για πρώτη φορά η ιατρική κοινότητα ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα της ακτινοβολίας: Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών προειδοποιεί για την μη ιονίζουσα ακτινοβολία – Οδηγίες και για παιδιά!
Τους ευχαριστούμε εκ βάθους καρδιάς κι ελπίζουμε σε συνεργασία. Ακόμα,
"Το δικαίωμα να γνωρίζω", το μέχρι τώρα ανύπαρκτο στη χώρα μας, είναι καιρός να αποκτηθεί από τους ταλαίπωρους πολίτες της, που φαίνονται να έχουν μόνο υποχρεώσεις. Ωστόσο, έχουν δικαίωμα να ξέρουν τι τρώνε, τι φάρμακα/εμβόλια παίρνουν και ποιοι είναι οι κίνδυνοι της ασύρματης τεχνολογίας.
Ειδικά για την τελευταία, που είναι και αόρατη, και που έχει τη δυνατότητα να διαπερνά τοίχους, να παραβιάζει ατομικές επιλογές και να επιβάλλεται στους ανημέρωτους πολίτες εν είδει εξυπηρέτησης και παροχής υπηρεσίας.
Πηγή
Μήπως γιατί ποτέ κανένας Έλληνας δεν έκανε χρήση του δικαιώματος να γνωρίζει αφού δεν γνωρίζει ότι έχει αυτό το δικαίωμα; Ή μήπως στην Ελλάδα δεν έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε;
Κατά πάσα πιθανότητα και τα δυο. Κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, υπουργοί Περιβάλλοντος αλλάζουν στις καρέκλες των υπουργείων, αλλά "Το Δικαίωμα να Γνωρίζω" δεν ακούγεται από κανενός τα χείλη. Ωστόσο τα δεδομένα πλέον αλλάζουν και εμείς θα φροντίσουμε να γίνουμε ισότιμοι με τους πολίτες του κόσμου.
Στις 2 Απριλίου 2017, για πρώτη φορά η ιατρική κοινότητα ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα της ακτινοβολίας: Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών προειδοποιεί για την μη ιονίζουσα ακτινοβολία – Οδηγίες και για παιδιά!
Τους ευχαριστούμε εκ βάθους καρδιάς κι ελπίζουμε σε συνεργασία. Ακόμα,
- Προσυπογράφουμε τις προτάσεις του Ιατρικού Συλλόγου
- Ζητούμε την ενεργή συμμετοχή του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων στην ορθή ενημέρωση της νεολαίας. Μια ενημέρωση παντελώς ανύπαρκτη και απουσιάζουσα από τις θεματικές του υπουργείου
- Ζητούμε να αναγνωρισθεί και επίσημα από το υπουργείο Υγείας το σύνδρομο της Ηλεκτρομαγνητικής Υπερευαισθησίας που τείνει να πάρει επιδημικό χαρακτήρα, ώστε τα άτομα που υποφέρουν από αυτό να μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους και να προστατεύσουν εαυτούς
- Ζητούμε από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αλλά και παροχής σταθερής + ίντερνετ να αναγράφεται στη συσκευασία (όπως και στα τσιγάρα) ότι η μη σωστή χρήση κινητών και ρούτερ εμπεριέχουν κινδύνους για την υγεία, ειδικά για τα παιδιά
- Ζητούμε από τις εταιρείες να χαμηλώσουν τη δυνατότητα έντασης του ασύρματου wifi που έχει αποδειχθεί ότι σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή -όπως μια πολυκατοικία- η μια ακτινοβολία ενός ρούτερ διαπερνά τους τοίχους οικιών και διαμερισμάτων και χτυπά πάνω στην άλλη. Οι εντάσεις αυτές είναι παράλογα ισχυρές για μικρά σπίτια και διαμερίσματα. Ιδιοκτήτες μεγάλων οικιών με μεγάλες εκτάσεις οικοπέδου να μπορούν κατόπιν αίτησης να έχουν μεγαλύτερες εντάσεις.
- Να δοθεί η δυνατότητα να γίνουν κανονισμοί σε πολυκατοικίες και συγκροτήματα το ασύρματο ίντερνετ να σωπαίνει την ώρα του ύπνου
- Να συμμορφωθούν οι δήμοι που έχουν βάλει σε ολόκληρες τις πόλεις τους wifi (Τρίκαλα και Βόλος, μπορεί και αλλού) με τις προτάσεις κι επισημάνσεις του Ιατρικού Συλλόγου, του οποίου εξάλλου το συνέδριο έγινε υπό την αιγίδα της ΚΕΔΕ. Ας υπάρχουν wifi spots για όσους ενδιαφέρονται αλλά όχι σε ολόκληρη την πόλη και μάλιστα τις νυχτερινές ώρες! Σε Τρίκαλα και Βόλο ο καρκίνος εκτοξεύτηκε μετά από αυτά τα 'δώρα'!
- Οργανισμοί, τράπεζες, σούπερ μάρκετ κ.λ.π που επίσης προσφέρουν τον καρκίνο ως 'δώρο' στους πελάτες τους θα πρέπει επίσης να επανεξετάσουν τη νέα αυτή μόδα. Πολλοί είναι οι πολίτες που χαίρονται για αυτό, φυσικό είναι αφού δεν γνωρίζουν ότι έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν!
- Τέλος, ενθαρρύνουμε καφέ και ξενοδοχεία να βγάλουν το ασύρματο wifi, διαφημίζοντας ότι στην επιχείρηση τους εφαρμόζουν μια νέα πολιτική που προστατεύει την υγεία των πελατών τους. Ειδικά στα ξενοδοχεία, το διαδίκτυο στα δωμάτια μπορεί να είναι ενσύρματο. Ήδη στο εξωτερικό, οι "ελεύθερες" ζώνες από "ελεύθερο wifi" κάνουν θραύση και σε πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα και κοινόχρηστους χώρους είναι μάλιστα επιβεβλημένες για τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο της Ηλεκτρομαγνητικής Υπερευαισθησίας
"Το δικαίωμα να γνωρίζω", το μέχρι τώρα ανύπαρκτο στη χώρα μας, είναι καιρός να αποκτηθεί από τους ταλαίπωρους πολίτες της, που φαίνονται να έχουν μόνο υποχρεώσεις. Ωστόσο, έχουν δικαίωμα να ξέρουν τι τρώνε, τι φάρμακα/εμβόλια παίρνουν και ποιοι είναι οι κίνδυνοι της ασύρματης τεχνολογίας.
Ειδικά για την τελευταία, που είναι και αόρατη, και που έχει τη δυνατότητα να διαπερνά τοίχους, να παραβιάζει ατομικές επιλογές και να επιβάλλεται στους ανημέρωτους πολίτες εν είδει εξυπηρέτησης και παροχής υπηρεσίας.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου