Google+ To Φανάρι : Ευρυζωνικότητα και ελληνικός σουρεαλισμός

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Ευρυζωνικότητα και ελληνικός σουρεαλισμός

Αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να μιλήσεις και να αναδείξεις κάποια άλλα θέματα σε μια κοινωνία με 50% ανεργία που ζει στην καλύτερη σε παγωμένα σπίτια, ενώ ο δημόσιός της διάλογος αναλώνεται στο αν και πώς πρέπει να διδαχτούν τα θρησκευτικά και στο ποιο κόμμα θα εφαρμόσει καλύτερα πολιτικές για αύξηση των ταξικών διαφορών...
Θεωρώ όμως πως το διαδίκτυο και η πληροφορία είναι ιδιαιτέρως σημαντικά στις μέρες μας, ακόμα και στην κατάσταση την οποία έχει περιέλθει. Δεν είναι μόνο η διέξοδος και η τέλος πάντων όποια μορφή ψυχαγωγίας μπορεί να δώσει, μα και άλλοι τομείς που δεν έχει νόημα να αναλύσουμε, ούτως ή άλλως είναι προφανείς. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το διαδίκτυο, όμοια με το νερό, τροφή και στεγή, θα έπρεπε να ήταν θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, όμως αυτό στον καπιταλιστικό κόσμο μας είναι αδύνατο να συμβεί. Ως ακόμα και στο web θα υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες οι οποίες θα γίνονται χαώδεις.

Δεδομένου πως η τεχνολογία αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα της αγοράς είναι σαφές πως πρόκειται για ένα πολύ επικερδές κομμάτι σε μια σειρά προϊόντων και υπηρεσιών που συμπεριλαμβάνει εταιρείες κάθε μεγέθους και βεληνεκούς. Έτσι βλέπουμε μια εκρηκτική πληθώρα υλικών και υπηρεσιών να παρέχονται στις μάζες προς κατανάλωση, με την τεχνητή δημιουργία πλασματικών αναγκών. Βέβαια, πολύ λιγότερος λόγος γίνεται όσον αφορά την αναβάθμιση υποδομών και όταν αυτό συμβαίνει, πρόκειται για κάτι απολύτως επιφανειακό. Άλλωστε, για ποια τεχνολογία και «ακμή της» να μιλήσουμε, όταν δεν υπάρχουν οι βασικές υποδομές ή όταν αυτές βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση;

Εντελώς απλοποιημένα, ο βασικός πυλώνας σήμερα είναι η συνδεσιμότητα. Η πρόσβαση στο web δηλαδή. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την έρευνα χρήσης τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας για το 2015), επτά στα 10 νοικοκυριά έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή (ποσοστό 68,6%) και πρόσβαση στο διαδίκτυο από την κατοικία τους (ποσοστό 68,1%). Μάλιστα, την τελευταία πενταετία (2010- 2015) καταγράφεται αύξηση 46,8% στην πρόσβαση στο διαδίκτυο από την κατοικία. Και όλα δείχνουν πως τα νούμερα αυτά θα είναι ανοδικά.
Σύμφωνα πάντα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι κυριότερο λόγοι µη πρόσβασης στο διαδίκτυο από την κατοικία είναι:

α) ή έλλειψη ικανοτήτων (60,7%),
β) ότι οι πληροφορίες που υπάρχουν στο διαδίκτυο δεν είναι χρήσιµες, δεν ενδιαφέρουν (25,9%),
γ) ότι το κόστος του εξοπλισμού είναι πολύ υψηλό (21,7%).
Το πρώτο (α) δεν με εκπλήσσει δεδομένης της κοινωνικής πραγματικότητας και της πηχτής αμάθειας που επικρατεί, αλλά όσον αφορά το τρίτο (γ), δεν ξέρω πώς το εννοεί η ΕΛΣΤΑΤ, μα η απλή λογική μας κάνει να συμπεράνουμε πως πρόκειται για τον μηνιαίο λογαριασμό και ίσως και για τα router τα οποία χρεώνουν ανεξάρτητα κάποιοι πάροχοι (αν και συνήθως το κόστος του μετακυλίεται στους μηνιαίους λογαριασμούς). Που, με τα οικονομικά δεδομένα, σαφώς και είναι ένα σοβαρό έξοδο και συν τα άλλα αντιμετωπίζεται λίγο-πολύ και σαν είδος πολυτελείας.

Βέβαια, αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό αποτελεί και την ουσία, καθώς μιλάμε για το βασικότερο όλων, τις υποδομές. Δεδομένης της επονομαζόμενης «οικονομικής κρίσης», όπως συνέβη και αλλού, ο έλεγχος των επικοινωνιών και παροχής, συρρικνώθηκε σε ελάχιστες εταιρείες, οι οποίες αναπτύχθηκαν με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων δικών τους (συνήθως μικρών και τοπικών) επενδύσεων και γενναίων κρατικών επιχορηγήσεων και χρήσης του υπάρχοντος δικτύου. Στην περίπτωσή μας, όσον αφορά σταθερή τηλεφωνία και internet, του ΟΤΕ.

Αν γυρίζαμε λίγα χρόνια πίσω, στις αρχές με μέσα της δεκαετίας του 2000, την εποχή που τα modem τα διαδέχονταν σιγά-σιγά τα router με τις ethernet συνδέσεις, θα βλέπαμε πως ασχέτως του παρόχου, το δίκτυο, οι υποδομές που χρησιμοποιούνταν ήταν του κρατικού τότε ΟΤΕ, ο οποίος τα επόμενα χρόνια προχώρησε σε αναβάθμιση των υποδομών του, μειώθηκαν οι χρόνοι αναμονής για την σύνδεση και έγιναν πραγματικότητα έστω και οι 1Mbs συνδέσεις εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων. Αν και όλα αυτά έγιναν με πιο αργά βήματα και με χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες, συγκριτικά ακόμα και με την υπόλοιπη βαλκανική χερσόνησο, οδεύοντας προς τα τέλη της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα μπορούμε να μιλάμε για ταχύτητες ως και 6mbs σε αποστάσεις 4 χιλιομέτρων από τον πιο κοντινό σταθμό του ΟΤΕ. Νούμερα ίσως αστεία, για όσους έχουν ταξιδέψει ή ζουν έξω, αλλά μην νομίζετε πως δεν συμβαίνουν και αλλού (στην Αγγλία πχ).
Όπως και να έχει, αυτή είναι η πραγματικότητα, οι οπτικές ίνες, τα 50 και 100 mbs, θα χρειαστούν δεκαετίες για να καλύψουν και το αντίστοιχο ποσοστό συνδεσιμότητας του πληθυσμού.

Εκτός από το γεγονός πως πλέον ο ΟΤΕ δεν υφίσταται, καθώς «εξαγοράστηκε» από την Deutsche Telekom, την κρατική εταιρεία της Γερμανίας, ήταν αναμενόμενη και η μετάβαση σε άλλες τεχνολογίες, λίγο-πολύ με τα πιο διεθνή στάνταρ. Στην περίπτωσή μας για την ευρυζωνική τηλεφωνία / σύνδεση, δηλαδή το voip, όπως ίσως το γνωρίζουν περισσότεροι (Τι είναι η Δικτυακή Τηλεφωνία -VOIP κλήσεις).
Αυτό επειδή σαν ποιότητα το voip είναι τουλάχιστον ισάξια με την παραδοσιακή τηλεφωνία (ΙSDN) και σιγά-σιγά όλοι οι πάροχοι θα πάνε προ αυτήν, αν και αυτήν την στιγμή υπάρχουν κάποια προβλήματα με ορισμένους τύπους συναγερμών και τηλεφωνικά κέντρα. Όμως, όσον αφορά τις οικιακές συνδέσεις, θα επεκταθεί ταχύτατα αφού είναι πιο εύκολα διαχερίσιμη και σε τελικό αποτέλεσμα πιο οικονομική (για την εταιρεία) από αρκετές πλευρές.

Εν' ολίγοις θα λέγαμε πως η ευρυζωνικότητα είναι εννοιολογικός όρος που προκύπτει από τον συνδυασμό των λέξεων που την απαρτίζουν, δηλαδή όσο ευρύτερο (broader) είναι το φάσμα ενός καναλιού, τόσο αυξημένη είναι η δυνατότητα μεταφοράς δεδομένων, με σταθερή την ποιότητα μεταφοράς. Αυτά που αναφέρονται σαν χαρακτηριστικά της ευρυζωνικότητας είναι τα εξής:

- η σύνδεση στο internet είναι πάντα ενεργή (απρόσκοπτη πρόσβαση στο διαδίκτυο χωρίς κλήση)
- τηλεφωνική γραμμή παραμένει ανεπηρέαστη
- σταθερή μηνιαία χρέωση για απεριόριστη πρόσβαση
- δεδομένα από το διαδίκτυο μπορούν να μεταφορτωθούν σε σύντομο χρόνο
- συνεχής παροχή υπηρεσιών διαδικτύου σε πραγματικό χρόνο
Βέβαια, ευρυζωνικές συνδέσεις δεν δίνουν μόνο οι τηλεφωνικές γραμμές, μα επίσης τα καλώδια και οι δορυφόροι αποστέλλοντας μεγάλο όγκο πληροφοριών που μεταφέρονται σε υψηλές ταχύτητες στον υπολογιστή. Τέλος, έχει συμφωνηθεί ότι ταχύτητες κάτω από 128 Kbps ( ή 258 Kbps σε κάποια κράτη) να μην θεωρούνται ευρυζωνική σύνδεση.

Ακολουθώντας λοιπόν τα βήματα της μητρικής Deutsche Telekom, ο ΟΤΕ έχει αρχίσει εδώ και καιρό να μετατρέπει υπάρχουσες συνδέσεις σε ευρυζωνικές, συνοδευόμενες με την απαραίτητη αλλαγή εξοπλισμού, δηλαδή ενός «voip router» και πιο συγκεκριμένα του Speedport Entry 2i που βγάζει μόνο αναλογικές θύρες.

Ωστόσο, υπάρχει ένα σοβαρό μειονέκτημα σε όλο αυτό και δεν είναι άλλο από την εξάρτηση από την παροχή ρεύματος, αφού πλέον και το τηλέφωνο (η συσκευή) θα συνδέεται με το router (αν κάπου δεν υπάρχει router, θα αναλαμβάνει με κάποιον τρόπο αυτό, το καφάο) και κατά πόσο σταθερή είναι η γραμμή (αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν αποσυγχρονισμοί δηλαδή). Να σημειωθεί ωστόσο πως σε αυτά τα router η πρόσβαση είναι περιορισμένη, χωρίς να υπάρχουν δικαιώματα root.

Τι άραγε μπορεί να σημαίνει αυτό στην πράξη;

Σε μια χώρα με τόσο υψηλά ποσοστά υγρασίας και με τα αμέτρητα χιλιόμετρα των χάλκινων καλωδίων που βρίσκονται χωμένα στο έδαφος ή αιωρούνται. προφανώς τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν είναι αμέτρητα. Είναι αυτό που είπαμε εξαρχής: «οι υποδομές». Όσο και αν αυτές βελτιωθήκανε, δεν έχουν αλλάξει ριζικά και χρησιμοποιούνται υποδομές πολλών (μα πολλών) δεκαετιών πίσω σε αρκετά σημεία. Και εντάξει να είσαι σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, τα προβλήματα μπορεί να αντιμετωπιστούν ταχύτερα και πιο ευκολία.
Τι γίνεται όμως όταν βρίσκεσαι εκτός αυτού; Η επαρχία, ακόμα και κωμοπόλεις κάποιων χιλιάδων κατοίκων, τα νησιά και ορεινές περιοχές μαστίζονται από συχνές διακοπές ρεύματος. Και φυσικά από άσχημης ποιότητας δίκτυο καλωδίων. Αυτό συνεπάγεται αποσυνδέσεις και σε κάποιες περιπτώσεις μεγάλης διάρκειας και επαναλαμβανόμενες.
Δεν είναι δηλαδή μόνο που δεν θα έχεις σύνδεση μα και τηλέφωνο, αλλά δεν θα μπορείς να ενημερώσεις για την βλάβη. Και εντάξει, αν είναι κάποια γενική, θα την καταλάβουν. Αν όμως δεν είναι (κάτι που συχνά συμβαίνει);
Τότε, θα πρέπει να καλέσεις από το κινητό σου (αν εχεις την δυνατότητα, αρκετοί έχουν κάρτες), να περιμένεις από 10 λεπτά ως μισή ώρα σε αναμονή και τελικά μόνο την κλήση για να ενημερώσεις για το πρόβλημα που έχει ο πάροχος, να την πληρώσεις ίσως και περισσότερα από όσο τον μηνιαίο λογαριασμό για τηλεφωνία και διαδίκτυο.
Και εμμέσως πλην σαφώς σημαίνει και την αγορά ενός UPS για τις περιπτώσεις ολιγόλεπτων διακοπών ρεύματος (μια αγορά που στην προτείνουν από το τμήμα εξυπηρέτησης ή από τα καταστήματα κατά την αλλαγή του router).
Η άλλη επιλογή - όπως λέγεται, αλλά με κάθε επιφύλαξη, δεν το γνωρίζω - αν θες να δουλεύει το τηλέφωνο σε πρίζα και όχι καρφωμένο στο router, είναι η αγορά επιπλέον εξοπλισμού.
Επιπρόσθετα, αν η γραμμή έχει προβλήματα, θα πρέπει να ψαχτεί και προκειμένου να αποκλειστεί πρόβλημα στην καλωδίωση του σπιτιού, να αλλαχτεί το υπάρχον καλώδιο με άλλο (upt) και οι πρίζες του τηλεφώνου (με τις R11). Αυτό ούτως ή άλλως θα ήταν καλό να γίνει, μα ούτε έχουν όλοι την δυνατότητα, ούτε μένουν και σε δικά τους σπίτια.

Δεν θα μπούμε στην διαδικασία να αναφέρουμε πως προκειμένου να λιγοστέψουν τα προβλήματα, σου προτείνουν να χρησιμοποιείς μόνο την ασύρματη σύνδεση, μα στην ρεαλιστική αντιμετώπιση όλου αυτού.
Είναι δυνατό να προχωράς σε τέτοια «αναβάθμιση», όταν γνωρίζεις πως τα προβλήματα θα πολλαπλασιαστούν; Αν δεν έχουν αλλαχτεί οι υποδομές στο σύνολό τους, αν δεν έχουν ελεγχθεί οι ιδιαιτερότητες ανά περιοχή; Η απάντηση είναι πως προφανώς μπορεί, ήδη γίνεται, όμως τελικά εις βάρος ποιου;

Σαν συμπέρασμα λοιπόν καταλήγουμε πως η ευρυζωνικότητα δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί άμεσα και σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Εδώ το θέμα είναι πως στον 21ο αιώνα μπορεί να ξεμείνεις από επικοινωνία, πληροφορία, ρεύμα και, και, και...

[το παρόν θα το κοινοποιήσουμε και στις social-pages της Cosmote]
Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου