Η τσουλήθρα του Γυμνασίου

Οι αλλαγές που μόλις ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας για τα Γυμνάσια συνοψίζονται στα εξής: Τα μαθήματα στο γυμνάσιο παρατείνονται κατά 2 περίπου εβδομάδες, έως τις 31 Μαΐου. Η σχολική χρονιά χωρίζεται σε δύο τετράμηνα (όπως στα Λύκεια) κι όχι σε τρία τρίμηνα. Οι γραπτές τελικές εξετάσεις περιορίζονται σε ...
4 μόνο μαθήματα (αντί του συνόλου): Νεοελληνική γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσική, Ιστορία. Οι (όποιοι) μετεξεταστέοι θα μπορούν να έχουν εντατική ενισχυτική διδασκαλία το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουνίου και θα εξετάζονται επαναληπτικά κατά το τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου. Ας σημειωθεί η τρίωρη μείωση του εβδομαδιαίου προγράμματος αλλά και η πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης δίπλα στην αριθμητική. Τέλος, δημιουργήθηκαν επιτροπές που “θα εξορθολογίσουν την διδακτέα ύλη” σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα όλων των μαθημάτων, σε γυμνάσια και λύκεια.


Επειδή είναι πολύ νωρίς για να κρίνει κανείς λεπτομερώς τις αλλαγές, θα περιοριστούμε στα γενικά και προφανή. Για την μικρή παράταση του σχολικού έτους και την νέα κατανομή του δεν μπορεί κανείς να έχει αντίρρηση. Για την μεταφορά της επανεξέτασης όσων υστερούν στο τέλος Ιουνίου δεν θα είχαμε κάποιαν ένσταση, αν αυτό φαινόταν εφικτό. Όμως τα χρονικά περιθώρια που αναφέρονται είναι ασφυκτικά και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο “εντατική” μπορεί να είναι μια ενισχυτική διδασκαλία που θα εξαντληθεί σε 5-6 εργάσιμες ημέρες.
Αναφορικά με τον εξορθολογισμό της διδακτέας ύλης είναι κάτι που πρέπει να το δούμε ως πράξη κι όχι ως εξαγγελία. Η αναγκαιότητά του είναι προφανής για όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, όμως οι επιτροπές των “αρμοδίων” στα κέντρα αποφάσεων αποδεικνύονται συχνά απολύτως ακατάλληλες – και ήδη ακούγονται κάποιες περίεργες φήμες. Εκεί δε που φαίνεται η επικινδυνότητα των κυρίαρχων αντιλήψεων είναι η κατάργηση των γραπτών εξετάσεων σε όλα τα αντικείμενα πλην των τεσσάρων που προαναφέρθηκαν. Η λογική της τσουλήθρας, όπως γράφαμε πριν χρόνια (τότε για το Λύκειο): άπαξ και μπήκες, δεν έχεις παρά να χαλαρώσεις και να περιμένεις να βγεις.

Ο χώρος της Εκπαίδευσης έχει από χρόνια ιδεολογι-κοποιηθεί καταθλιπτικά και οι ιθύνοντες του υπουργείου λειτουργούν με μανιχαϊκά δίπολα, μακρυά από κάθε γνήσια εμπειρία και κοινή λογική: “κακές εξετάσεις – καλή μαθητεία”, “κακή μετωπική διδασκαλία – καλή μαθητοκεντρική διδασκα-λία”, “κακή άμιλλα – καλός ομαδοσυνεργατισμός”, “κακή αποστήθιση – καλή διερευνητική μάθηση”, φτάνοντας τελικά στο “κακή μάθηση – καλές δραστηριότητες”! Πουθενά δεν διαφαίνεται κάποια υποψία πως όλα έχουν την αξία τους και τη θέση τους. Είναι τόσο χαώδες το έλλειμμα επαφής με την σχολική πραγματικότητα, είναι τόσο ανήκεστος η ιδεοληπτική βλάβη, είναι κάποιος άλλος σκοτεινός ρόλος; Άγνωστο. Αν όμως υπάρχουν ακόμα καλοπροαίρετοι άνθρωποι, τους (παρα)καλούμε, πριν αποδομήσουν ό,τι απέμεινε από το ελληνικό σχολείο, να επιστρέψουν επειγόντως από τον πλανήτη Σύριζα.
Πηγή