Υπάρχουν σοβαρές καταστάσεις δίπλα μας, οι οποίες εδώ και καιρό δείχνουν να μην απασχολούν την ειδησεογραφία. Σαν να μην υπάρχουν. Για παράδειγμα, πόση έκταση έχει πάρει το γεγονός ότι πολλές γραμμές λεωφορείων στη δυτική Αττική, στο Ζεφύρι, στα Ανω Λιόσια, στο Μενίδι, στον Ασπρόπυργο, βρίσκονται στο έλεος συμμοριών; Συμμορίες που σπάνε παράθυρα και πόρτες λεωφορείων, επιτίθενται σε...
οδηγούς και επιβάτες τρομοκρατώντας τους, διαπράττοντας ακόμα και ληστείες εις βάρος όσων επιστρέφουν σπίτι ή πάνε στη δουλειά τους. Το 90% των οδηγών δεν θέλει να πραγματοποιεί δρομολόγια σε αυτές τις περιοχές.
Ή μήπως έχετε ακούσει ή διαβάσει κάτι σχετικό με το Στρατόπεδο Καποτά στο Μενίδι, το οποίο από καταυλισμός σεισμοπλήκτων έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο φυγόδικων, υποδίκων και κάθε είδους παράνομης δραστηριότητας, με το κράτος και την Αστυνομία να έχουν παρουσία τόσο «διακριτική» μέχρι παντελούς απουσίας;
Σ' ένα τέτοιο θέμα θα 'θελα να αναφερθώ σήμερα· από αυτά που ακουμπούν την καθημερινότητα και τις συνήθειές μας αλλά η τύχη τους φαίνεται να μην απασχολεί ούτε καν τους ρεπόρτερ, όπως άλλωστε και η ποιότητα της ζωής μας μοιάζει εδώ και καιρό να μη συνιστά προτεραιότητα για κανέναν. Η εικόνα ενός κλειστού περιπτέρου δεν μας ξενίζει πλέον. Από το άνοιγμα του επαγγέλματος του περιπτερούχου το 2011 ως σήμερα έχουν κλείσει 10.000, δηλαδή ένα στα τρία σημεία πώλησης κυρίως καπνικών προϊόντων.
«Ψιλά γράμματα», θα μου πείτε, μπροστά σε όσα συμβαίνουν. Αντιθέτως είναι χοντρά και πολύ μάλιστα. Ο «θάνατος» του περιπτέρου συμπυκνώνει χαρακτηριστικά πολλά από τα τρέχοντα βάσανά μας. Στις καλές εποχές μπορούσε να συντηρήσει δύο και τρεις οικογένειες. Σήμερα πίσω από τα κατεβασμένα ρολά και τα ρημαγμένα ψυγεία φυτοζωούν εκατοντάδες από τα εκατομμύρια των ανέργων. Ο κυριότερος λόγος που οδήγησε τους περιπτεράδες στη δυστυχία και την καταστροφή ονομάζεται υπερφορολόγηση. Είναι ο «γολγοθάς διαρκείας» για τον οποίο μας ετοιμάζουν, πριν ή μετά το Πάσχα αδιάφορο.
Με τη φορολόγηση του βασικού προϊόντος πώλησης των περιπτέρων, δηλαδή των καπνικών προϊόντων και τσιγάρων, να βρίσκεται στο 83% της λιανικής τιμής, ολόκληρη η αλυσίδα καλείται να καλύψει κόστη παραγωγής και διακίνησης με μόλις 17 σεντς στο ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι από την τιμή των 3,3 ευρώ το πακέτο όλη η αλυσίδα του κλάδου, από τον παραγωγό και τη βιομηχανία ως τον χονδρέμπορο και τον λιανοπωλητή, πρέπει να πληρωθεί από 56 σεντς, συνεπώς τα περιθώρια συμπιέζονται δραματικά για όλους. Βεβαίως εκτός από την υπερφορολόγηση του νόμιμου τσιγάρου είχαμε παράλληλα και την έκρηξη του λαθρεμπορίου, που από 2,2% το 2008 εκτινάχθηκε και έφτασε σήμερα πάνω από το 20% της αγοράς, δηλαδή ένα στα πέντε τσιγάρα που διακινείται είναι λαθραίο.
Αντιλαμβάνεστε τις συνέπειες από τη νέα αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης, που βρίσκεται επί θύραις ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων για το κλείσιμο της αξιολόγησης. Το πιο απογοητευτικό όμως είναι ότι κανείς σ' αυτόν τον τόπο δεν διδάσκεται τίποτα ακόμη και από τα πιο πρόσφατα παθήματα. Σήμερα τα έσοδα από τους φόρους στα καπνικά προϊόντα βρίσκονται στο ίδιο σημείο με το 2008, παρά τις επτά αυξήσεις στους φόρους που έχουν επιβληθεί! Αιτία; Η αγορά έχει μειωθεί στο 50%, επιβεβαιώνοντας ότι φόροι που δεν μπορούν να εισπραχθούν απλώς δεν θα εισπραχθούν! Μόνο που και σ' αυτήν την περίπτωση, όπως και σε όλες τις άλλες, η εμμονή στην υπερφορολόγηση έχει επιφέρει ήδη την ανυπολόγιστη ζημιά της.
(σ.σ. και την επίθεση στις περιουσίες μας θα συμπληρώναμε εμείς...)
Γιώργος Κ. Στράτος
*Δικηγόρος- Δημοσιογράφος
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου