γράφει ο Σπύρος Χατζάρας
Κανένας δεν έχει συκοφαντηθεί τόσο συστηματικά, τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον, όσο ο αρχηγός της εθνικοαπελευθερωτικής Ελληνικής Επανάστασης, ο μεγαλύτερος όλων των Νέων Ελλήνων, ο Εθνάρχης Ιωάννης Καποδίστριας.
Και δεν πρόκειται για «λάθη». Είναι καθαρά πολιτικές προβοκάτσιες. Έργο κανονικών Ρουφιάνων δηλαδή.
Γράφουν ακόμα σήμερα «ανώνυμα» οι Ρουφιάνοι στο διαδίκτυο:
«Σύμφωνα με πληροφορίες που δίνει ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, ο Καποδίστριας είχε καταγωγή από τη το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής (Capo d’Istria) στη Δαλματία και το παλιό όνομα της οικογένειας ήταν Βιττόρι. Στα 1477, η οικογένεια Καποδίστρια αναφέρεται στα αρχεία των ευγενών της Κέρκυρας ως καθολική. Η καταγωγή των Καποδίστρια κατ’ άλλους ήταν από τη Βενετία».
Στην Βικιπαίδεια, κάποιος άλλος ανώνυμος ρουφιάνος γράφει για τον Καποδίστρια:
«Η καταγωγή των Καποδίστρια ήταν από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής (Capo d'Istria), ενώ κατ' άλλους από τη Βενετία. Το αρχικό της όνομα ήταν Βιττόρι, ενώ πρώτος ονομάστηκε Καποδίστριας ο Βίκτωρ Βιττόρι που κατέφυγε το 1373 στην Κέρκυρα για πολιτικούς λόγους. Το 1477 η οικογένεια αναφέρεται στην Χρυσή Βίβλο των ευγενών της νήσου, ως καθολική».
Και επειδή είναι Βικιπαίδεια και όχι ψέματα παραθέτουν και την πηγή:
«Ραγκαβής Ρ. Ευγένιος, αναφέρεται στην «Κ. Παπαρρηγόπουλου, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», έκδοση "Ελευθερουδάκης".
Λοιπόν αποκαλύπτω το μέγεθος της Πουστιάς σε όλο της το μεγαλείο.
Πρώτον δεν πρόκειται για τον τουρκόσπορο Αλέξανδρο Ρίζο-Ραγκαβή αλλά για τον γιό του Ευγένιο Ρίζο Ραγκαβή, που ήταν γιός αγγλίδας και γεννήθηκε στην Αγγλία το 1850 και πέθανε το 1941. Αυτός ο ντενεκές, υποστήριξε ψευδώς και χωρίς να έχει καμιά απόδειξη ότι , «το 1477 η οικογένεια (Καποδίστρια) αναφέρεται στην Χρυσή Βίβλο των ευγενών της νήσου, ως καθολική».
Και οι Ρουφιάνοι της Στοάς για να ντύσουν το ψέμα με κύρος γράφουν στην Βικιπαίδεια, ότι η πληροφορία αναφέρεται στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους του Παπαρρηγόπουλου, ενώ ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος πέθανε στις 14 Απριλίου 1891 στην Αθήνα, ενόσω ο ντενεκές Ραγκαβής υπηρετούσε στον ελληνικό στρατό και δεν είχε ακόμη με την «γενεαλογία και οικοσημολογία».
Το βιβλίο του ,« Livre d'or de la Noblesse Ionienne», εκδόθηκε το 1927, και δεν είναι δυνατόν να το είχε υπόψη του και να το αξιολογήσει ο Παπαρρηγόπουλος.
Πρόκειται δηλαδή για χοντρή πλαστογραφία της έκδοσης από τον Ελευθερουδάκη και τη Στοά. Αλλά δεν μένουμε μόνο εδώ. Γράφουν ακόμα:
«Τα μέλη της οικογένειας συνδέθηκαν με επιγαμίες με σημαντικές οικογένειες του νησιού όπως η Οικογένεια Βλασοπούλου, η Οικογένεια Γονέμη και άλλες», και αποκρύπτουν την πρώτη και την πιο σημαντική. Με την Οικογένεια Κοντόκαλη.
«Η οικογένεια Καποδιστρίου είναι αρχαιοτάτη, αναγομένη μέχρις αυτού του ΙΓ' αιώνος μ. Χ. Πρόγονός τις αυτής ανδραγαθήσας κατά το 1250 παρά τω αυτοκράτορι της Γερμανίας Φρειδερίκω τω Β' έλαβε τον τίτλον και την κομητείαν της Ιουστινουπόλεως, της είτα υπό των Βενετών ως πρωτευούσης καταστάσης της υπ' αυτών καταληφθείσης Ιστρίας , «Καποδίστριας» κληθείσης (Caput Histriae=Κεφαλή της Ιστριας = πρωτεύουσα της Ιστρίας). Δύο δε αδελφοί — πιθανόν οι τούτου υιοί — Βίκτωρ και Νικόλαος Βιττόρη (Καποδίστριαι) αφίκοντο τω 1329 ή 1373, κατ' άλλους, εις Κέρκυραν καταδιωκόμενοι παρά του υπερισχύσαντος εν τη πόλει Καποδίστρια κόμματος του Πατριάρχου της Ακυληίας, ούτινος επί κεφαλής ίστατο η κραταιά οικογένεια Γουέρκη, ήτις, τη αρωγή του πατριάρχου, επεδίωκε την κυριαρχίαν της πόλεως Καποδίστριας . Εν Κερκύρα αποκαταστάντων των δύο τούτων αδελφών,
ο Βίκτωρ ενυμφεύθη την μονογενή θυγατέρα του πλουσίου και ευγενούς Κερκυραίου κόμητος Κονδόκαλη. Εκ του γάμου δε τούτου έλκει το γένος η οικογένεια Βιττόρη η είτα Καποδιστρίου επικληθείσα . Το γένος τούτο τω 1477 προσεγράφη μεταξύ των ευγενών οικογενειών της Κερκύρας και εν έτει 1689 έλαβε τον τίτλον των ευπατριδών», όπως γράφει η Τρύφων Ευαγγελίδης αλλά και ο Νικόλαος Σπηλιάδης που έλαβε τις πληροφορίες αυτές από τους αδελφούς Καποδιστρια.
Η καταγωγή των Καποδίστρια λοιπόν δεν ήταν «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής (Capo d'Istria) όπως λένε οι αγράμματοι ρουφιάνοι της Στοάς αλλά από την πρωτεύουσα της Βενετικής Ιστριας, την Caput Histriae, δηλαδή την πόλη Capodistria , το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας.
Οι Ρουφιάνοι της Στοάς που μιλάνε ακόμα για την «υποστήριξη από την Αγγλία της Ελληνικής Ανεξαρτησίας κρύβουν τo Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 16ης/28ης Νοεμβρίου 1828 που επέβαλε ο Ρότσιλντ και που προέβλεπε τη δημιουργία ενός αυτόνομου εσωτερικά, αλλά φόρου υποτελές ελληνικό κράτος κάτω από την οθωμανική κυριαρχία. Προσοχή! Αυτόνομο και Φόρου υποτελές στον Σουλτάνο. Αυτό επέβαλαν οι «Φιλέλληνες» της Στοάς του Λονδίνου.
Tο πρωτόκολλο του Λονδίνου της 16ης/28ης Νοεμβρίου 1828 υπογράφηκε μεταξύ των τριών Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία), μετά τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (8/20 Οκτωβρίου 1827), και μετά την άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828 και μετά τη Διάσκεψη του Πόρου με τους πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων το Σεπτέμβριο του 1828. Παρά το γεγονός ότι οι πρεσβευτές συνέστησαν μια ευρεία εδαφική βάση για το νέο ελληνικό κράτος, περιορισμένο στην Πελοπόννησο και τα νησιά των Κυκλάδων. που θα ήταν υποτελές στο Σουλτάνο. Το πρωτόκολλο τροποποιήθηκε στις 22 Μαρτίου/3 Απριλίου 1829 με το δεύτερο πρωτόκολλο του Λονδίνου.
Το καθίκι ο Ουέλλιγκτον, ο υπάλληλος του Ρότσιλντ, πριν την υπογραφή του πρωτοκόλλου της 16/28 Νοεμβρίου, 1828 έγραφε:
«In respect to Greece, I would confine the limits to the Peloponessas [Peloponnese], if possible, or as near as possible to the Isthmus of Corinth. I think that as Capo d'Istrias says that he cannot go on without foreign assistance, he renders it less expedient to give to Greece an extended frontier.Indeed, there never was such a humbug as the Greek affair altogether. However, thank God, it has never cost us a shilling and never shall.»
«Σε σχέση με την Ελλάδα, θα περιόριζα αν είναι δυνατόν τα σύνορα στην Πελοπόννησο , ή όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς τον Ισθμό της Κορίνθου. Νομίζω ότι όσο ο Capo d'Istria λέει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς ξένη βοήθεια, καθίσταται λιγότερο σκόπιμο να δοθούν στην Ελλάδα εκτεταμένα σύνορα frontier. Και πράγματι, δεν υπήρξε ποτέ μια τέτοια απάτη, όπως η Ελληνική υπόθεση. Ωστόσο, δόξα τω Θεώ, δεν μας έχει κοστίσει ούτε ένα σελίνι και ούτε πρόκειται».
Αυτός ήταν ο αλήτης Ουέλλιγκτον, ο υπάλληλος του Ρότσιλντ. «Δεν υπήρξε ποτέ μια τέτοια απάτη, όπως η Ελληνική υπόθεση. Ωστόσο, δόξα τω Θεώ, δεν έχει ποτέ μας κοστίσει ένα σελίνι και ούτε πρόκειται».
ΥΓ. Ρουφιάνοι της Στοάς στη Βικιπαίδεια γιατι δεν ανεβάζεται το... Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1828; Αλλά για τα πολλά ψέματα της Στοάς και των Ρουφιάνων της στο διαδίκτυο θα επανέλθω.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου