Εἴχαμε κάποτε μία ὡραία Ἑλληνικὴ γλῶσσα!

Τα ελληνικά  ήταν και παραμένουν μία δύσκολη γλώσσα. Υπήρχε, όμως, στα παλαιότερα χρόνια μία ηθική υποχρέωση των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης να μιλούν και να γράφουν σωστά ελληνικά.

Για να δείχνουν τον σεβασμό τους προς την πανάρχαια γλώσσα μας και για να γίνονται παράδειγμα προς μίμησιν από τον λαό. Σήμερα δυστυχώς... ακούμε και διαβάζουμε σοβαρά γλωσσικά ολισθήματα από –υποτίθεται- μορφωμένους ανθρώπους. Καταγράφω χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:

Από προβεβλημένο στέλεχος της κυβερνήσεως ακούσαμε τη δήλωση ότι θα ασχοληθεί με το πρόβλημα «των πλεονάζοντων θέσεων»!  Διπλό το ολίσθημα.

Πρώτον η λέξη θέση είναι γένους θηλυκού, άρα το σωστό είναι «των πλεοναζουσών θέσεων». Αλλά και αρσενικό να ήταν το γένος, το σωστό είναι «των πλεοναζόντων υπαλλήλων», όχι «πλεονάζοντων» . Εκτός αν ο ομιλητής μιμείται την κακόηχη «δημοτικιά» των αριστερών φοιτητικών συλλόγων που γράφουν «του Πανεπιστήμιου» αντί «του Πανεπιστημίου».

Νεόκοπο πολιτικό κόμμα εμφανίσθηκε και ονομάσθηκε «Νέα Μέρα». Με το καλημέρα έγινε το ολίσθημα. Η λέξη ΜΕΡΑ δεν είναι υπαρκτή λέξη, αλλά παραφθορά και προφορική λαϊκότροπη μορφή της λέξεως «ημέρα» . Το λεξικό Μπαμπινιώτη στο λήμμα «μέρα» γράφει: Βλέπε λέξη «ημέρα».

Το προφορικό ιδίωμα έχει μεγαλύτερες ανοχές. Αλλά ένα πολιτικό κόμμα, που υπόσχεται ότι θα υπερασπισθεί το έθνος και τον λαό, οφείλει πρωτίστως να υπερασπίζεται τη γλώσσα και την εθνική κληρονομιά μας.
Και το «γειά σου» προέρχεται από συγκεκομμένη μορφή της λέξεως «υγεία»,  αλλά κανείς πολιτικός μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να μετονομάσει το Υπουργείο Υγείας σε Υπουργείο «Γειας».

Στα Λύκειά μας, με την ανοχή ορισμένων -όχι όλων- εκπαιδευτικών καθιερώθηκε η μαθητική έκφραση «πενταήμερη εκδρομή». Τέτοια έκφραση στα ελληνικά δεν υπάρχει. Το σωστό είναι να λέμε «πενθήμερη», αλλά ο περιρρέων λαϊκισμός και η διάθεση … να μην θίξουμε τα καημένα τα παιδιά αφήνει το λάθος να σέρνεται και να διαιωνίζεται. Η λέξη ημέρα έπαιρνε και θα παίρνει ες αεί δασεία, έστω και αν επεβλήθη με πραξικοπηματικό τρόπο το μονοτονικό το 1982. Άρα το ταυ όταν έπεται δασυνόμενη λέξη γίνεται θήτα.

Πενθήμερη, ανθυπολοχαγός κ.λπ. Όσο και αν κάποιοι δήθεν προοδευτικοί θέλουν να ξεχάσουμε την διαχρονική ελληνική και τη δασεία μας, οι τόνοι και τα πνεύματα δεν χάνονται.. Υπάρχουν και διακηρύσσουν την παρουσία τους. Το έντυπο που διαβάζετε λέγεται εφημερίδα από το επί +ημερίδα. Δεν λέγεται επημερίδα.

Αλλά και οι ξένοι σέβονται τον ιστορικό τονισμό που απεμπολούν οι τονοφάγοι. Οι Άγγλοι γράφουν HELLAS, διότι η Ελλάς είναι δασυνόμενη λέξη. Οι Βούλγαροι γράφουν ΧΕΜΟΥΣ το όρος Αίμος, επειδή παίρνει δασεία (και περισπωμένη στο ι, για να θυμόμαστε τα αθάνατα ελληνικά που μάθαμε).

Η εκμάθηση των ελληνικών σε όλη τη συνέχειά τους και η έμφαση στα Αρχαία Ελληνικά με τους τόνους και τα πνεύματα είναι παιδευτικό αγαθό και  ένδειξη σεβασμού προς την ιστορία μας, την ταυτότητά μας, την εθνική μας ύπαρξη. Επιπλέον, όμως, είναι και άθλημα πνευματικό για τους νέους με πιθανά καλά αποτελέσματα στον οικονομικό και επιχειρηματικό τομέα.

Στην Ιαπωνία και στην Κορέα ανακάλυψαν,  μετά από σοβαρή έρευνα πολλών επιστημονικών ειδικοτήτων, ότι το οικονομικό τους θαύμα οφείλεται κυρίως στον κόπο που καταβάλλουν οι μαθητές του Δημοτικού για να μάθουν τις χιλιάδες ιδεογραμμάτων του αλφαβήτου τους.

Ο Έλληνας Πρέσβυς ε.τ. Μάνος Μεγαλοκονόμος έχει καταγράψει σε άρθρα του το μυστικό της οικονομικής και επιστημονικής ανάπτυξης των Κινέζων, οι οποίοι πάντα νικούν τους Αμερικανούς στους διαγωνισμούς Μαθηματικών. Το μυστικό είναι η ανάπτυξη του παιδικού εγκεφάλου μέσω του δύσκολου αλφαβήτου της κινεζικής.

Οι απλουστεύσεις έβλαψαν την παιδεία.

Ας διδάξουμε στα παιδιά μας τα σωστά διαχρονικά ελληνικά!

Κωνσταντῖνος Χολέβας ἀπὸ Ἀναβάσεις