Χρίστος Γούδης
Η μεγάλη περιπέτεια της Ελλάδας φθάνει οσονούπω στην κορύφωσή της. Για να τα βγάλουμε πέρα απαιτείται: 1) καθαρό μυαλό για να αντιληφθούμε το τερέν, τους κανόνες και τις παγίδες του παιχνιδιού και 2) σκληρές και αιφνίδιες αποφάσεις για να μπορέσουμε να διαβούμε τις συμπληγάδες πέτρες της οικονομικής (και κοινωνικής) εξαθλίωσης και της εθνικής (φυλετικής και πολιτισμικής) μας αλλοίωσης.
Το πρώτο που θα πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η τράπουλα της Ευρώπης είναι σημαδεμένη. Παίζουμε με χαρτοκλέφτες....
Δεν υπάρχει Ενωμένη Ευρώπη με προοπτικές ομογενοποίησης και στόχο την εγκαθίδρυση μιας ισχυρής κρατικής ομοσπονδίας κατά το αμερικανικό πρότυπο, υπό μορφή Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Αν υπήρχε μια τέτοια προοπτική θα άξιζε όντως να αγωνισθούμε για να παραμείνουμε σε μια υπερδομή μέσα στην οποία θα διασφαλίζονταν τουλάχιστον η εδαφική και πολιτισμική ακεραιότητα της Ελληνικής Πολιτείας μας. Στην πραγματικότητα το μόνο που υπάρχει είναι ένα μεγάλο σαράφικο, ένα βασίλειο του χρήματος (και της απάτης που το συνοδεύει), διοικούμενο από μια φατρία από τραπεζίτες και κυνόδοντες, μέσα από την εργαλειομηχανή ενός γραφειοκρατικού ευρωκηφηναριού από προσκυνημένους, γλύφτες και σκουληκανθρώπους. Για μας, μέσα σ’ αυτό το σχήμα υπάρχει παρόν αλλά δεν υπάρχει μέλλον. Θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά τον τρόπο να δραπετεύσουμε χωρίς να καταστραφούμε.
Την επόμενη μέρα μιας δραπέτευσης δεν είναι τόσο οι οικονομικές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε όσο ο διπλός κίνδυνος ο συντιθέμενος αφενός από έναν επίβουλο εξωτερικό και αφετέρου από έναν αλλόφυλο, αλλόδοξο και αλλόθρησκο εχθρό, που ήδη εγκαθιδρύεται ανεξέλεγκτα στην επικράτειά μας, λόγω της πολιτικής που ακολουθούν οι εκλεγμένοι ταγοί μας (υπόλογοι ενσυνείδητης εθνικής προδοσίας, εκτός εάν, όταν κληθούν επί τούτου, καταδειχθεί ότι έχουν το ακαταλόγιστο ως πάσχοντες από πολιτικό κρετινισμό).
Ποιό λοιπόν θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα, ώστε να μη διακινδυνεύσουμε την ελευθερία μας και την εθνική μας υπόσταση, στην προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από τους λαθρέμπορους της Ευρωπαϊκής Ιδέας; Η διασφάλιση ενός ισχυρού συμμάχου που έχει αποδεδειγμένα τα άντερα να πολεμήσει μαζί μας, και στον οποίο μπορούμε και εμείς να του προσφέρουμε ό,τι έχει ανάγκη από την χώρα μας για την καλύτερη παρουσία του στη διεθνή σκακιέρα. Και φυσικά η αιφνιδιαστική άφιξη εδώ στρατιωτικών του δυνάμεων, για να κόψουν τον βήχα στους υπονομευτές λαγουμιτζήδες κάθε προσπάθειας απελευθέρωσής μας, πριν πούμε οριστικά αντίο στο Σαράφικο της Ευρώπης.
Πηγή
Η μεγάλη περιπέτεια της Ελλάδας φθάνει οσονούπω στην κορύφωσή της. Για να τα βγάλουμε πέρα απαιτείται: 1) καθαρό μυαλό για να αντιληφθούμε το τερέν, τους κανόνες και τις παγίδες του παιχνιδιού και 2) σκληρές και αιφνίδιες αποφάσεις για να μπορέσουμε να διαβούμε τις συμπληγάδες πέτρες της οικονομικής (και κοινωνικής) εξαθλίωσης και της εθνικής (φυλετικής και πολιτισμικής) μας αλλοίωσης.
Το πρώτο που θα πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η τράπουλα της Ευρώπης είναι σημαδεμένη. Παίζουμε με χαρτοκλέφτες....
Δεν υπάρχει Ενωμένη Ευρώπη με προοπτικές ομογενοποίησης και στόχο την εγκαθίδρυση μιας ισχυρής κρατικής ομοσπονδίας κατά το αμερικανικό πρότυπο, υπό μορφή Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Αν υπήρχε μια τέτοια προοπτική θα άξιζε όντως να αγωνισθούμε για να παραμείνουμε σε μια υπερδομή μέσα στην οποία θα διασφαλίζονταν τουλάχιστον η εδαφική και πολιτισμική ακεραιότητα της Ελληνικής Πολιτείας μας. Στην πραγματικότητα το μόνο που υπάρχει είναι ένα μεγάλο σαράφικο, ένα βασίλειο του χρήματος (και της απάτης που το συνοδεύει), διοικούμενο από μια φατρία από τραπεζίτες και κυνόδοντες, μέσα από την εργαλειομηχανή ενός γραφειοκρατικού ευρωκηφηναριού από προσκυνημένους, γλύφτες και σκουληκανθρώπους. Για μας, μέσα σ’ αυτό το σχήμα υπάρχει παρόν αλλά δεν υπάρχει μέλλον. Θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά τον τρόπο να δραπετεύσουμε χωρίς να καταστραφούμε.
Την επόμενη μέρα μιας δραπέτευσης δεν είναι τόσο οι οικονομικές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε όσο ο διπλός κίνδυνος ο συντιθέμενος αφενός από έναν επίβουλο εξωτερικό και αφετέρου από έναν αλλόφυλο, αλλόδοξο και αλλόθρησκο εχθρό, που ήδη εγκαθιδρύεται ανεξέλεγκτα στην επικράτειά μας, λόγω της πολιτικής που ακολουθούν οι εκλεγμένοι ταγοί μας (υπόλογοι ενσυνείδητης εθνικής προδοσίας, εκτός εάν, όταν κληθούν επί τούτου, καταδειχθεί ότι έχουν το ακαταλόγιστο ως πάσχοντες από πολιτικό κρετινισμό).
Ποιό λοιπόν θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα, ώστε να μη διακινδυνεύσουμε την ελευθερία μας και την εθνική μας υπόσταση, στην προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από τους λαθρέμπορους της Ευρωπαϊκής Ιδέας; Η διασφάλιση ενός ισχυρού συμμάχου που έχει αποδεδειγμένα τα άντερα να πολεμήσει μαζί μας, και στον οποίο μπορούμε και εμείς να του προσφέρουμε ό,τι έχει ανάγκη από την χώρα μας για την καλύτερη παρουσία του στη διεθνή σκακιέρα. Και φυσικά η αιφνιδιαστική άφιξη εδώ στρατιωτικών του δυνάμεων, για να κόψουν τον βήχα στους υπονομευτές λαγουμιτζήδες κάθε προσπάθειας απελευθέρωσής μας, πριν πούμε οριστικά αντίο στο Σαράφικο της Ευρώπης.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου