Καράκας, όταν χαράζει. Η ώρα είναι έξι το πρωί και οι ουρές έξω από τα σούπερ μάρκετ ήδη έχουν αρχίσει να σχηματίζονται. Οχι πάντα αναίμακτα. Οι Βενεζουελανοί κρατούν σφιχτά στα χέρια τσαλακωμένα χαρτονομίσματα. Χρειάζονται πια πολλά χρήματα για ένα κιλό κρέας, τουλάχιστον 600 μπολίβαρ, ποσό που αντιστοιχεί σε ...
86,73 ευρώ. Οπως χρειάζονται και πολλές ώρες αναμονή -κατά μέσο όρο 11- για την απόκτηση των απαραίτητων ειδών διατροφής. Οσο για τα αγαθά σε έλλειψη, όπως αλεύρι, γάλα, λάδι, σαμπουάν, χαρτί υγείας και άλλα πολλά; Μόνο μία φορά την εβδομάδα μπορεί κάποιος να τα αγοράσει.
Στη Βενεζουέλα, λένε, δεν υπάρχει εθνική παραγωγή. Τα τρόφιμα είναι εισαγόμενα στη συντριπτική πλειονότητά τους. Γι' αυτό και όταν εξαντλείται το κρέας στα νόμιμα σημεία πώλησης, η τιμή ανεβαίνει. Τουλάχιστον 1.200 μπολίβαρ, δηλαδή 173,46 ευρώ, για ένα κιλό στη μαύρη αγορά. Κι ας είναι ο βασικός μισθός στα 7.200 μπολίβαρ, δηλαδή περίπου 1.072 ευρώ. Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα «El Mundo», ο πληθωρισμός έως τα τέλη του 2015 θα έχει φτάσει το 200%, ενώ δεν είναι λίγοι οι ειδήμονες που μιλούν ακόμα και για πληθωρισμό της τάξεως του 500%!
Το 2015 ήταν η μαύρη χρονιά για το λατινοαμερικανικό κράτος. Ενας νεκρός και δεκάδες συλληφθέντες προστέθηκαν στη μελανή λίστα του έτους, έπειτα από τη λεηλασία σε σούπερ μάρκετ στη Σιουδάδ Γκουαγιάνα, στη νότια Βενεζουέλα. Οι περίφημοι μεταπωλητές καραδοκούν και θησαυρίζουν. Εχουν φροντίσει να αγοράζουν, για παράδειγμα, ένα σαμπουάν 100 μπολίβαρ, δηλαδή 14,46 ευρώ, για να το μεταπωλήσουν μόλις βρεθεί κάποιος σε ανάγκη εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης στην τιμή των 600 μπολίβαρ, δηλαδή στην τιμή των 86,73 ευρώ.
Τι συμβαίνει τελικά στην πλούσια σε μαύρο χρυσό Βενεζουέλα, με τους φτωχούς πολίτες και τον υψηλότερο πληθωρισμό στον κόσμο; Ο πρόεδρος Μαδούρο χρεώνει όλα τα δεινά σε αντιπολίτευση και επιχειρηματίες, υποστηρίζοντας ότι διεξάγουν «οικονομικό πόλεμο» εναντίον της κυβέρνησής του, αυξάνοντας τις τιμές και κρατώντας αποθέματα αγαθών. Του ίδιου του χρεώνουν αβάσταχτη εχθρότητα απέναντι στον ιδιωτικό τομέα, που μεταφράζεται σε εχθροπραξίες στα καταστήματα.
Αδεια τα ράφια στα φαρμακεία
Ούτε αντιβιοτικά ούτε αντισυλληπτικά ούτε προφυλακτικά σε μια χώρα που κατέχει τον τρίτο μεγαλύτερο δείκτη μολύνσεων από τον ιό του AIDS στη Λατινική Αμερική και ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά στις εφηβικές εγκυμοσύνες σε όλη την ήπειρο. Τα ράφια των φαρμακείων είναι άδεια. Ακόμα όμως κι αν υπάρχουν τα πολυπόθητα ιατρικά σκευάσματα, δεν υπάρχουν τα χρήματα για την απόκτησή τους. Σε αντίθεση, λοιπόν, με τα πολυκαταστήματα τροφίμων, οι ουρές έξω από τα φαρμακεία είναι ανύπαρκτες, καθώς, όταν υπάρχουν τα φάρμακα, είναι σχεδόν απαγορευτικά για έναν πολίτη που λαμβάνει τον βασικό μισθό.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου