«Η Γερμανία ξεχνά την ίδια της την ιστορία»

ΣΚΛΗΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΕ ΜΕΡΚΕΛ, ΣΟΪΜΠΛΕ ΚΑΙ ΟΜΟΪΔΕΑΤΕΣ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Αυτό που αδυνατούν ή δεν θέλουν σκοπίμως να καταλάβουν οι Γερμανοί πολιτικοί, καθώς επίσης και η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών, το επισημαίνει μέσα από το πρώτο θέμα της ιστοσελίδας της η εφημερίδα Suddeutsche Zeitung....

Δεν είναι εύκολο για ένα μέσο να αντιταχθεί στα «πιστεύω» ή έστω και στα οικονομικά συμφέροντα της χώρας στην οποία δραστηριοποιείται. Κι όμως, για τη Suddeutsche Zeitung προέχει το δίκαιο και το σωστό. Εξού και η αναγνώριση αυτών που ζητά η ελληνική πλευρά ως «φυσιολογικών αιτημάτων», εξού και το θαρραλέο μήνυμά της: «Η Γερμανία ξεχνά την ιστορική της ευθύνη».
Σύμφωνα με τη Suddeutsche Zeitung «στην περίπτωση της διαμάχης για την κρίση στην Ελλάδα, η γερμανική κυβέρνηση ξεχνά την ίδια της την ιστορία: Το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας κατέστη εφικτό μόνο επειδή άλλες χώρες διέγραψαν τα χρέη της.
Τους προηγούμενους μήνες η γερμανική κυβέρνηση, και κυρίως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είχαν ξεκαθαρίσει επανειλημμένα ότι θεωρούν τις οικονομικές απαιτήσεις της ελληνικής κυβέρνησης παράλογες.
'Πώς μπορεί η Αθήνα να ζητεί κούρεμα του χρέους της; Η Γερμανία δεν πρόκειται να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο', υπογραμμίζει εδώ και καιρό ο Σόιμπλε. 'Δεν τίθεται θέμα', επισημαίνει η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.
Και οι αποζημιώσεις για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί στα ελληνικά χωριά στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου; 'Ούτε αυτές θα δοθούν. Το θέμα έχει κλείσει πολιτικά και νομικά', ξεκαθάρισε ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ».
Και συνεχίζει το μάθημά της στους «ανιστόρητους» πολιτικούς και δήθεν ευεργέτες της Ευρώπης...: «Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και ο Σταϊνμάιερ συμπεριφέρνονται σαν οι διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα να αφορούν μόνο χρήματα, μόνο το παρόν, μόνο το ζήτημα πόσο υψηλός πρέπει να είναι ο ΦΠΑ στα ελληνικά ξενοδοχεία.

Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα άλλο, μεγαλύτερο ζήτημα, και εδώ η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχει χτυπήσει το σωστό νεύρο. Σε αυτή τη διαμάχη, όπως και συχνά σε άλλα ευρωπαϊκά ζητήματα, πρόκειται και για την ιστορική ευθύνη της Γερμανίας απέναντι στην Ευρώπη.

Αυτή η ευθύνη προέρχεται από το Ολοκαύτωμα και τα εγκλήματα των ναζί, αλλά και από το γεγονός ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου πήγαν πολύ πολύ μακριά για να βοηθήσουν τη νεαρή Γερμανική Δημοκρατία. Και κυρίως το 1953 όταν αποφασίστηκε στο Λονδίνο η διαγραφή μεγάλου μέρους του γερμανικού χρέους.
Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι ήταν πεπεισμένοι ότι χωρίς μια διαγραφή του χρέους της η Γερμανία δεν θα μπορούσε να ξανασταθεί οικονομικά στα πόδια της, ένα επιχείρημα το οποίο ισχύει και για την περίπτωση της Ελλάδας».
Προς μεγάλη απογοήτευση της καγκελαρίας και φυλλάδων τύπου Bild, η μικρότερης κυκλοφορίας, αλλά μεγαλύτερης σοβαρότητας εφημερίδα συνεχίζει να προσφέρει... κατευθύνσεις:
«Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε αλλά και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες το έχουν αποκλείσει τους τελευταίους μήνες. Όμως χωρίς τη διαγραφή του χρέους του 1953 δεν θα είχε υπάρξει το γερμανικό οικονομικό θαύμα και η έκρηξη των εξαγωγών τις δεκαετίες του 1950 και 1960.
Όμως το 1953 αποφασίστηκε και κάτι ακόμη: Το ερώτημα αν η Γερμανία οφείλει πολεμικές αποζημιώσεις θα έμενε στην άκρη μέχρι να υπογραφεί επισήμως ειρηνευτική συνθήκη. Αυτή η συνθήκη δεν υπάρχει ακόμη και σήμερα, ενώ με τη Συνθήκη Δύο Συν Τέσσερα, η οποία οδήγησε στην επανένωση της Γερμανίας πριν 25 χρόνια, το θέμα αποσιωπήθηκε συνειδητά.
Όταν σήμερα η Γερμανία λέει ότι δεν υπάρχει νομική βάση στο αίτημα της Ελλάδας για πολεμικές αποζημιώσεις βασίζεται πρώτον στη Συνθήκη Δύο Συν Τέσσερα και δεύτερον στη διαγραφή του χρέους του 1953.
Νομικά λοιπόν θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η σκληρή στάση της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι πλέον πειστική: ούτε για τις επανορθώσεις, ούτε για το κούρεμα του χρέους. Αντίθετα, Μέρκελ και Σόιμπλε θα πρέπει αυτές τις ημέρες να θυμηθούν τη στάση των πιστωτών της Γερμανίας πριν 62 χρόνια.
Ο Γερμανός τραπεζίτης, Χέρμαν Γιόζεφ Αμπς που εκπροσωπούσε τη γερμανική κυβέρνηση είχε δηλώσει μετά τη Συμφωνία του Λονδίνου:

'Με τη διευθέτηση του χρέους της η γερμανική κυβέρνηση κέρδισε όχι μόνο την οικονομική της αξιοπιστία, αλλά ο κόσμος άρχισε να εμπιστεύεται ξανά τη συγκεκριμένη χώρα'.
Κρίμα για τους απανταχού Σόιμπλε που υπάρχουν και τέτοιες φωνές στα γερμανικά ΜΜΕ...
* Η φωτογραφία είναι από την υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου το 1953. Όταν χαρίζονταν χρήματα στη Γερμανία, για να φτάσει 60 χρόνια μετά να παραδίδει μαθήματα...

 Πηγή