ΣΤΗΝΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ!
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ: ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟΥ!
Ο υποχρεωτικός περιορισμός των μετρητών χρημάτων και η φορολόγηση των καταθέσεων, με διάφορους τρόπους, αποτελούν το βασικό αντικείμενο της σύσκεψης των κεντρικών τραπεζών στο Λονδίνο, στα τέλη Μάιου.
“Οι κεντρικές τράπεζες προγραμματίζουν μία σύσκεψη μεταξύ τους, με στόχο να συζητήσουν τα πλέον αποτελεσματικά μέτρα, όσον αφορά την «τιμωρία» των Πολιτών για τη διατήρηση χρημάτων σε μετρητά εκ μέρους τους...
Με απλά λόγια, ερευνούνται οι τρόποι περιορισμού της διατήρησης και χρήσης των μετρητών χρημάτων, για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης – όπως θα ήταν οι τραπεζικές επιθέσεις (Bank runs) μετά την έξοδο κάποιας χώρας από την Ευρωζώνη ή ένα παγκόσμιο κραχ.
Με δεδομένο δε το ότι, γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη, το οποίο έχει κυριολεκτικά βουλιάξει από τα τεράστια βουνά χρεών, υποθέτει κανείς πως είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, από αυτήν που ανακοινώνεται δημόσια”...
Άρθρο
Εύλογα είμαστε όλοι εναντίον της φοροδιαφυγής και υπέρ των φόρων, αφού μέσω αυτών λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός – παρέχοντας τις απαραίτητες υπηρεσίες στις ανθρώπινες κοινωνίες.
Όταν όμως οι φόροι αυξάνονται υπερβολικά, παράλληλα με τη μείωση του κοινωνικού κράτους, προσφέροντας όλο και λιγότερα στους ανθρώπους (συνεχώς μειούμενη ανταποδοτικότητα), επειδή ένα μεγάλο μέρος τους οδηγείται στην πληρωμή τόκων για τα δάνεια του δημοσίου, αρκετά από τα οποία οφείλονται στην πολιτική διαφθορά, τότε η κατάσταση αλλάζει.
Ένας δεύτερος παράγοντας είναι η νόμιμη φοροδιαφυγή των μεγάλων επιχειρήσεων, με τη βοήθεια των λόμπι τους που «επηρεάζουν» τους πολιτικούς, έτσι ώστε να υιοθετούνται νόμοι υπέρ τους – όπως είναι γνωστό από τα παραδείγματα των φορολογικών οάσεων στη Ολλανδία, στο Λουξεμβούργο, στις Βρυξέλλες, στην Ιρλανδία κοκ. Η φοροδιαφυγή αυτή μειώνει συνεχώς τα έσοδα του δημοσίου, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι συντελεστές φόρων για τους υπολοίπους, να μειώνονται ή να μηδενίζονται τα κατώτατα φορολογικά όρια κοκ.
Σαν να μην έφταναν τώρα όλα αυτά τα δυτικά κράτη, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης τους, σχεδιάζουν την αύξηση των φορολογικών εσόδων τους και την επιβολή περισσότερων φόρων – μεταξύ άλλων στην ήδη φορολογημένη ακίνητη περιουσία, καθώς επίσης στις ήδη φορολογημένες καταθέσεις των Πολιτών! Για να το πετύχουν, προσπαθούν
(α) αφενός μεν να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες δεν έχουν την «πολυτέλεια» της νόμιμης φοροδιαφυγής (φόρο-αποφυγή) των πολυεθνικών – υιοθετώντας την υποχρεωτική πληρωμή μέσω πιστωτικών καρτών (η οποία ωφελεί φυσικά και τις τράπεζες), (β) αφετέρου να στερήσουν τη δυνατότητα ανάληψης των χρημάτων εκ μέρους των Πολιτών από τις τράπεζες και τη διατήρηση τους σε μετρητά, για να αποφευχθεί η φορολόγηση των καταθέσεων τους, η χρησιμοποίηση τους για την ενδεχόμενη διάσωση χρεοκοπημένων κρατών ή τραπεζών όπως στο παράδειγμα της Κύπρου κοκ.
.
Η μεθοδολογία
Έντεχνα, όπως συνηθίζεται, προηγήθηκαν προτάσεις εκ μέρους των ειδικών, όσον αφορά την απαγόρευση των μετρητών χρημάτων – τα οποία αποτελούν επί πλέον μία μη συμφέρουσα «επιβάρυνση» των τραπεζών, αφούείναι υποχρεωμένες να διατηρούν το 100% της ποσότητας τους, έναντι μόλις 1% εγγύηση στην ΕΚΤ(ελάχιστο αποθεματικό) για τα ηλεκτρονικά χρήματα. Με απλά λόγια, για μετρητά αξίας 100 € είναι υποχρεωμένες να έχουν αυτά τα 100 € στα ταμεία τους – ενώ για ηλεκτρονικά 100 € μόλις 1 € στην ΕΚΤ.
Οι βασικότεροι ειδικοί στην προκειμένη περίπτωση ήταν ο καθηγητής του Harvard κ K. Rogoff, καθώς επίσης ο κ. W. Buiter, επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup – οι οποίοι, με αναλυτικές αναφορές τους, εξέθεσαν τον τρόπο, με τον οποίο θα μπορούσε να αφαιρέσει κανείς τα μετρητά χρήματα, από το κυκλοφοριακό σύστημα της οικονομίας.
Εκτός αυτού, σε ορισμένες χώρες έχουν ληφθεί ήδη ανάλογα μέτρα – δοκιμαστικά κατά κάποιον τρόπο. Ειδικότερα η Γαλλία ψήφισε ένα νόμο, μέσω του οποίου μειώνονται δραστικά οι συναλλαγές με μετρητά – η Σουηδία επίσης, ενώ στην Ελλάδα, λόγω της κρίσιμης υπερχρέωσης και των κινδύνων χρεοκοπίας της, συζητείται η πληρωμή λογαριασμών που υπερβαίνουν τα 70 € μέσω πιστωτικών κρατών και μόνο. .
Οι κεντρικές τράπεζες
Στα τέλη Μαΐου προγραμματίζεται μία μεγάλη σύσκεψη στο Λονδίνο, η οποία θα αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Σύμφωνα με πληροφορίες (πηγή: Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης), μεταξύ των ομιλητών θα είναι οι δύο οικονομολόγοι που αναφέραμε (K.Rogoff, W.Buiter), οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί υπέρ της κατάργησης των μετρητών.
Στη σύσκεψη θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των κεντρικών τραπεζών της Ελβετίας, της Δανίας, της Ευρωζώνης και των Η.Π.Α. – με στόχο την εύρεση μίας λύσης, για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι κεντρικοί τραπεζίτες «ελπίζουν για το καλύτερο, αλλά προετοιμάζονται για το χειρότερο – ενώ μία επόμενη μεγάλη κρίση, όπως αυτή του 2008, έχει αρκετές πιθανότητες να συμβεί».
Στα πλαίσια αυτά, αναζητούνται τρόποι αντίδρασης εάν κορυφωθεί δραματικά μία ενδεχόμενη χρηματοπιστωτική κρίση – η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει τραπεζικές επιθέσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη, καθώς επίσης μία ακόμη μεγαλύτερη απώλεια της εμπιστοσύνης των ανθρώπων στο σύστημα.
Ο βασικότερος φαίνεται να είναι η ολοκληρωτική κατάργηση των μετρητών χρημάτων από τις συναλλαγές– έτσι ώστε οι τράπεζες να αποτελούν μονόδρομο για τις κοινωνίες, παρά το ότι κάτι τέτοιο θα περιόριζε εγκληματικά την ελευθερία τους.
Ένα επόμενο μέτρο που θα συζητηθεί στη σύσκεψη, θα είναι η επιβολή πολύ υψηλών αρνητικών επιτοκίων στις καταθέσεις, έως και -5%, για να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα της ύφεσης και του χρέους – αφού οι άνθρωποι θα έπαυαν να αποταμιεύουν τα χρήματα τους, οπότε θα αυξανόταν η κατανάλωση, το ΑΕΠ, τα έσοδα του δημοσίου κλπ.
Επειδή όμως η επιβολή ενός τόσο υψηλού αρνητικού επιτοκίου θα οδηγούσε σε μεγάλες εκροές καταθέσεων, με οδυνηρά επακόλουθα για τις τράπεζες, για την οικονομία και για την κοινωνία (αύξηση της εγκληματικότητας λόγω της διατήρησης μετρητών στα σπίτια), δεν μπορεί να αποφασισθεί παρά μόνο σε συνδυασμό με την απαγόρευση των συναλλαγών με μετρητά.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, τα αρνητικά επιτόκια θα δημιουργούσαν μεγάλα προβλήματα στις ασφαλιστικές εταιρείες και στα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα οποία διατηρούν μεγάλο μέρος των χρημάτων τους σε καταθέσεις – οπότε δεν είναι καθόλου εύκολο να αποφασιστούν, αν και η παγκόσμια ελίτ δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις τύχες και τα προβλήματα των μικρών ανθρώπων.
.
Η τρίτη παραλλαγή
Μία επόμενη εναλλακτική δυνατότητα που συζητείται είναι η υιοθέτηση μίας συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ λογιστικών (ηλεκτρονικών) χρημάτων και μετρητών – όπου η επιβάρυνση των μετρητών θα είναι ανάλογη με το ύψος των εκάστοτε αρνητικών επιτοκίων.
Για παράδειγμα, στην περίπτωση ενός θεσμοθετημένου αρνητικού επιτοκίου ύψους ετησίως -3%, ο κάτοχος μετρητών χρημάτων, όταν θα κατέθετε 100 € στην τράπεζα, θα έπαιρνε μόλις τα 97 € πίσω. Πρόκειται προφανώς για εντελώς παράλογες σκέψεις, οι οποίες όμως θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν από τα κράτη, αφού έχουν αρχίσει ήδη να συζητούνται – ενώ ασφαλώς τεκμηριώνουν την απελπιστική κατάσταση τουχρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο ευρίσκεται στα όρια του κραχ.
.
Επίλογος
Δεν αναμένεται ότι τα παραπάνω μέτρα θα εφαρμοσθούν άμεσα, αφού κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις των Πολιτών – οι οποίες δεν θα είναι καθόλου ειρηνικές, σύμφωνα με τις περισσότερες αναλύσεις. Εν τούτοις, η τάση για τη φορολόγηση και για τον περιορισμό των μετρητών χρημάτων, φαίνεται να είναι προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση – αφού τα κράτη, το κάθε ένα ανάλογα με τα προβλήματα του, θα θελήσουν να επιλύσουν τα προβλήματα υπερχρέωσης τους, καθώς επίσης τα αντίστοιχα των τραπεζών, εις βάρος των Πολιτών τους.
Επομένως, οφείλει να τα λάβει κανείς πολύ σοβαρά υπ’ όψιν του, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία των περιουσιακών του στοιχείων – κατανοώντας ταυτόχρονα το ρόλο των σημερινών πολιτικών και των νόμων που ψηφίζουν, ευρισκόμενοι στην έμμισθη υπηρεσία των μεγάλων πολυεθνικών και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
.
Είδηση
Η απελπιστική κατάσταση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν διαπιστώνεται μόνο από τις χρηματιστηριακές φούσκες αλλά, επίσης, από τις αντίστοιχες στα ακίνητα – με μεγαλύτερη όλων τη φούσκα ακινήτων στον Καναδά (γράφημα).
.
ΓΡΑΦΗΜΑ - ΗΠΑ, Καναδάς, αγορά ακινήτων
.Όπως φαίνεται, η αύξηση των τιμών των ακινήτων στον Καναδά σε σχέση με τα ενοίκια είναι της τάξης του 89%, ενώ με κριτήριο τα εισοδήματα 35% – κατά πολύ υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον πλανήτη.
Φυσικά η κεντρική τράπεζα του Καναδά αρνείται να δει το πρόβλημα ως έχει – όπως επίσης η Μ. Βρετανία, στην οποία οι τιμές των ακινήτων έχουν ξεπεράσει όλα τα ρεκόρ.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου