Δεν είναι από βλακεία, δεν είναι από απειρία αλλά είναι καθαρή προδοσία. Όλα με σχέδιο για να υποταχθούμε με την δημιουργία τετελεσμένων...
Πρέπει ο Ελληνισμός να μπορεσει να διακρίνει τις προδοτικές κινήσεις Αναστασιάδη - Σαμαρά με αρωγούς τους διεθνείς γύπες
Οι αυτοκτονικοί αυτοσχεδιασμοί του Προέδρου και οι ακροβατικές επιδείξεις ανερμάτιστης πολιτικής
Όταν ένας ηγέτης πρόκειται να λάβει αποφάσεις καθοριστικές για τα εθνικά συμφέροντα, δεν τις λαμβάνει εν βρασμώ ψυχής και χάριν της λαϊκής κατανάλωσης. Ζυγίζει τις επιπτώσεις των αποφάσεών του, μελετά τις πιθανές αντιδράσεις του εχθρού και τις πιθανές αντιδράσεις του διεθνούς παράγοντα και μετά αποφασίζει....
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αποφάσισε αμέσως μετά την επιδρομή του «Μπαρμπαρός» να αναστείλει τη συμμετοχή του στις συνομιλίες και καλώς έπραξε. Δεν στάθμισε, όμως, ούτε μελέτησε, ούτε υπολόγισε ορθά τις αντιδράσεις του διεθνούς παράγοντα. Ούτε καν ήταν σε θέση να αντιληφθεί τις επόμενες κινήσεις της Τουρκίας, αν και η ιστορική εμπειρία, η γνώση του αντιπάλου και οι επανειλημμένες δηλώσεις των Τούρκων ηγετών και των εγκαθέτων τoυς εδώ, δεν έπρεπε να αφήσουν καμία αμφιβολία για το τι επρόκειτο να πράξει η Τουρκία.
Στο Συμβούλιο Αρχηγών παρουσιάστηκε ένας δυστυχής ηγέτης να δηλώνει, ή να επικαλείται, ως λόγο επιστροφής στις συνομιλίες, το γεγονός ότι «εμείναμε μόνοι», χωρίς ουσιαστικά ερείσματα στη διεθνή πολιτική σκηνή, ότι ακόμη και παραδοσιακές φίλες χώρες, όπως η Ρωσία και η Γαλλία, καταλήγουν σε συμφωνίες με την Τουρκία, ενώ πολλές χώρες του ευρωπαϊκού νότου, αν και αναγνωρίζουν το δίκαιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, μας καλούν «να τα βρούμε» με την Τουρκία.
Αυτή και μόνο η παραδοχή του Προέδρου Αναστασιάδη αποδεικνύει πλήρη ανικανότητα και αδυναμία και όσον αφορά την έγκαιρη διάγνωση των προθέσεων του διεθνούς παράγοντα, αλλά και της Τουρκίας. Και επιπλέον καταδεικνύει και την πλήρη αποτυχία της κυβερνητικής εξωτερικής πολιτικής…
Τον είχαμε προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή: Σωστά μεν έπραξε, αναστέλλοντας τη συμμετοχή του στις συνομιλίες, αλλά αν δεν διαχειριζόταν με αποφασιστικότητα την όλη κατάσταση, οι αποφάσεις του θα απέβαιναν μπούμερανγκ. Όπως και έγινε. Του είπαμε και τι έπρεπε να κάμει. Και του υποδείξαμε, μεταξύ άλλων, ότι έπρεπε να απευθυνθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να απαιτήσει λήψη κυρώσεων κατά της Τουρκίας, όπως είχαν πράξει οι εταίροι του στο θέμα της Ρωσίας. Διαφορετικά, να προειδοποιούσε ότι η Κύπρος δεν θα συναινούσε σε εφαρμογή των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Ουδέν έπραξε. Αντίθετα, ενώ ο ίδιος προέκρινε την εφαρμογή μέτρων, τα οποία θα προκαλούσαν κόστος κατά της Τουρκίας και ενώ παρουσίασε συγκεκριμένα μέτρα στο Εθνικό Συμβούλιο, ουδέποτε τα προώθησε. Τα έκρυψε σε ένα συρτάρι και, ακροβατώντας, οδηγήθηκε στο άλλο άκρο: Από τα μέτρα κατά της Τουρκίας, κατέληξε στον κατευνασμό της Τουρκίας. Σπατάλησε τον χρόνο του διαβουλευόμενος με τον Άιντα πώς μπορεί να επαναρχίσουν οι συνομιλίες, παραπλανήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη και, ενώ εγνώριζε εδώ και μέρες ότι η Τουρκία θα προχωρούσε σε έκδοση νέας Navtex, έπραξε το αδιανόητο: Προχώρησε σε νέα υποχώρηση, αποδεχόμενος όπως το θέμα του φυσικού αερίου ενταχθεί στην ατζέντα των συνομιλιών. Αυτοκτονική κίνηση. Διότι ενώ ήξερε ότι η Τουρκία θα αναβάθμιζε τις προκλήσεις της και θα τις συνέχιζε, ο Πρόεδρος έκανε ακόμη ένα βήμα πίσω, αποδεχόμενος συζήτηση του φυσικού αερίου.
Όλες οι κινήσεις του Προέδρου Αναστασιάδη υπήρξαν ευθύς εξαρχής αυτοκτονικοί αυτοσχεδιασμοί. Δεν σχεδίασε ολοκληρωμένη αποφασιστική πολιτική. Αυτοσχεδίαζε και, μάλιστα, επικίνδυνα. Αγνοούσε τις προθέσεις, ακόμη και των εταίρων του, ενώ όφειλε να τις γνωρίζει. Αγνόησε τα μηνύματα που έστελλε καθημερινά ο Άιντα με τις απαράδεκτες «ιδέες» του. Και όμως προχώρησε σε συνδιαλλαγές μαζί του. Αγνόησε ακόμη και τις καθημερινές δηλώσεις των Τούρκων ότι δεν θα αποδέχοντο τίποτε λιγότερο από λύση δύο κρατών και συνδιαχείριση του φυσικού αερίου. Αγνόησε και τις πληροφορίες ότι η Άγκυρα θα προχωρούσε σε έκδοση νέας Navtex. Και, τελικά, ούτε επανάληψη συνομιλιών επέτυχε, ούτε υποχώρηση της Τουρκίας. Η Άγκυρα απάντησε στον θριαμβολογούμενο «διπλωματικό έλιγμό» του, με νέα αναβαθμισμένη πρόκληση.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα των αυτοκτονικών ακροβατισμών του Προέδρου; Πρώτο: Η κατάσταση κατέστη ακόμη πιο επικίνδυνη. Δεύτερο: Η Τουρκία δεν υποχώρησε.Τρίτο: Οι συνομιλίες δεν επανήρχισαν.Τέταρτο: Η Κύπρος, σύμφωνα με την ίδια την παραδοχή του Προέδρου, έμεινε μόνη χωρίς ερείσματα, χωρίς φίλους. Βιώνει την απόλυτη πολιτική μοναξιά. Πέμπτο: Μεγεθύνονται οι κίνδυνοι να χαθεί και το φυσικό αέριο και να οδηγηθούμε σε λύση δύο κρατών.
Όλα τα άλλα που επικαλείται η Κυβέρνηση και ο Δημοκρατικός Συναγερμός, είναι ψευδαισθήσεις και επικοινωνιακά τεχνάσματα. Όπως ψευδαισθήσεις και επικοινωνιακές πορδές ήταν όλες εκείνες οι θριαμβολογίες για το «κοινό ανακοινωθέν» Αναστασιάδη-Έρογλου, το οποίο, δήθεν, κατοχύρωνε τις ελληνοκυπριακές θέσεις και «έδενε» την Τουρκία.
Βρισκόμαστε, καταληκτικά, μπροστά σε νέο κυπριακό Βατερλώ.
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Νεκρό όραμα
Μετά τη συλλογική αντίδραση των πολιτικών κομμάτων στους χειρισμούς του Προέδρου Αναστασιάδη στο εθνικό θέμα, συνεχίζει ο Πρόεδρος να πιστεύει ότι είναι εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης κοινής ή ευρύτερης αποδοχής; Τελικά ο ίδιος σκότωσε το όραμά του, προτού ακόμη γεννηθεί.
Κωστάκης Αντωνίου
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου