Φτάνοντας για άλλη μια χρονιά στην επέτειο της κρίσης των Ιμίων, δεν θα μπορούσαμε μεταξύ των άλλων να μην αναφερθούμε και στην πολύ «περίεργη» ιστορία των Τούρκων κομάντος που είχαν αποβιβαστεί στην δεύτερη βραχονησίδα.
Εκείνο που κατ’ αρχήν θα πρέπει να αναρωτηθούν όλοι είναι γιατί το ζήτημα της κρίσης των Ιμίων, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ήταν επί χρόνια κρυμμένο από τα τουρκικά ΜΜΕ....
Ενώ εδώ στην Ελλάδα έχουν γίνει ατέλειωτες δημόσιες συζητήσεις, τελετές μνήμης και διάφορες προβολές, στην Τουρκία, «άκρα του τάφου σιγή» κάλυπτε επί πολλά χρόνιο το θέμα αυτό. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων κανένας στην Τουρκία δεν αναφέρονταν για το θέμα αυτό παρά του ότι θα ήταν εύλογο οι Τούρκοι κάθε χρόνο να πανηγυρίζουν στην επέτειο των Ιμίων, όπως γίνεται και σε άλλες περιπτώσεις, καθώς η κρίση αυτή όπως εξελίχτηκε παρουσιάστηκε σαν μια μεγάλη τουρκική στρατηγική νίκη.
Το μόνο που έχει προβληθεί από εκείνη την κρίση, είναι το μνημείο ηρώων κομάντος των Ιμίων, που στήθηκε στον δήμο του Beykoz, στην ασιατική ακτή το Βοσπόρου, ένα μνημείο πεσόντων των κομάντος που είχαν πάρει μέρος στην επιχείρηση των Ιμίων και σκοτώθηκαν στο δυστύχημα στις 15 Φεβρουαρίου 1996, λίγες μέρες μετά την κρίση. Επειδή όμως το μνημείο αυτό φανέρωνε τουρκική απώλεια, ακόμα και αυτό προσπάθησαν να το καταχωνιάσουν στην αφάνεια. Μάλιστα κάποιοι είχαν διαμαρτυρηθεί στον δήμαρχο του Beykoz και εκείνος τους απάντησε ξεκάθαρα ότι δεν είχαμε κανένα θύμα στην κρίση των Ιμίων, αλλά στο δυστύχημα που είχε γίνει λίγες μέρες μετά, σκοτώθηκαν πολλοί κομάντος από αυτή την ομάδα. Κάποιοι από αυτούς ήταν από το Beykoz.
Σε ένα εκτενές μεγάλο δημοσίευμα της γνωστής τουρκικής επιθεώρησης, Aksyon, στις 2 Μαρτίου του 1996, με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Skorsky’ miz Ege de neden düştü?», λίγες μέρες δηλαδή, σύμφωνα με την Aksyon, μετά την κρίση των Ιμίων και ενώ η Τουρκία ήταν ακόμα υπερήφανη για την ομάδα των κομάντος των Kardak, στις 17 Φεβρουαρίου βυθίστηκε στο πένθος, γιατί το ελικόπτερο αυτής της ομάδας, έπεσε κοντά στον ναύσταθμο του Aksaz (είναι ο ναύσταθμος από όπου ξεκίνησαν οι κομάντος για να πάνε στα Ίμια), με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι «SAT Sualtı taarruz Timi» (έτσι ονομάζονταν οι η ομάδα των κομάντος των Ιμίων), που πριν από λίγες μέρες ήταν οι ήρωες της Τουρκίας. Τον ίδιο χρόνο και λίγους μήνες μετά, ένα άλλο δυστύχημα, πάλι με ελικόπτερο, γίνονταν στην ιδία περιοχή, λίγο κοντά στον ναύσταθμο του Aksaz. Τα δυο αυτά δυστυχήματα προσπάθησαν οι Τούρκοι να τα κρύψουν, όπως έκαναν επιμελώς και για τα γεγονότα της κρίσης των Ιμίων. Μάλιστα είναι περίεργο ότι ενώ η εφημερίδα Zaman, σε δημοσίευμα της στις 29/11/1998, αποκάλυπτε τα δυο δυστυχήματα, σε άλλο δημοσίευμα της στις 15/9/ 1997, που ήταν και πιο πρόσφατο της κρίσης, κρύβει το ένα και αναφέρεται μόνο στο μεγάλο δυστύχημα στις 17 Φεβρουαρίου.
Χαρακτηριστικό είναι και το κάτωθι γεγονός που καταγράφτηκε δυο χρόνια μετά και μάλιστα τις παραμονές του Εθνικού Συμβούλιου του Φεβρουαρίου του 1998, που γράφτηκε στην ιστορία σαν, «Βελούδινο Πραξικόπημα», γιατί ήταν η απαρχή της πτώσης της πρώτης ισλαμικής κυβέρνησης του Ερμπακάν.
Ο τότε αρχηγός του Επιτελείου Ναυτικού, ναύαρχος Güven Erkaya, οποίος ήταν και αρχηγός του Ναυτικού στην κρίση των Ιμίων, είχε επισκεφτεί μαζί με τον Karadayi, αρχηγό τoυ Γενικού Επιτελείου, την Γενική Διεύθυνση Ναυτικού στον ναύσταθμο του Gölcuk. Εκεί, ο Erkaya έκανε μια αποκαλυπτικότατη ερώτηση στους παρόντες αξιωματικούς διοικητές έχοντας υπ’ όψιν του τα δυο θανατηφόρα δυστυχήματα: «Kardak operasyonuna katılanlardan hayatta kalan kimse var mı?», Δηλαδή, «Από αυτούς που μετείχαν στην επιχείρηση κομάντος των Ιμίων, υπάρχει κανένας εν ζωή;» (από αποκλειστικό δημοσίευμα της εφημερίδας, Yeni Akıt, στις 15/5/2012). Μόλις δυο χρόνια μετά την κρίση!
Και τώρα ερχόμαστε στον αρχηγό των κομάντος, Zeki Şen. Υπάρχουν πληθώρα δημοσιευμάτων για τον θάνατο του αρχηγού της ομάδας των κομάντος των Ιμίων (εφημερίδες Hürriyet, Milliyet, Sabah, Radikal, Akşam). Αρκεί να δούμε μόνο το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Sabah, στις 7/5/2003, που ανέφερε σε παράγραφο με πομπώδη τρόπο ότι «Ο ήρωας των Kardak βρήκε τον θάνατο από… τρεις ζητιάνους στην πλατεία Ταξίμ»(;). Η ίδια εφημερίδα την επομένη, 8/5/2003, ανέφερε ξεκάθαρα, «KARDAK Komantosu SAT Yüzbaşı Zeki Şen ölümü». Ο επίλογος της ιστορίας του Zeki Şen γράφτηκε στις 21 Οκτώβριου του 2006, όταν οι δολοφόνος του, κάποιος Emrah Eraydın, καταδικάστηκε από το τουρκικό δικαστήριο όπως ανέφερε δημοσίευα της Sabah στις 21/10/2006, όπου πάλι αναφέρονταν ότι ο Zeki Şen ότι ήταν στην ομάδα κομάντος των Ιμίων. Ο καλύτερος φίλος, συνεργάτης και δεξί χέρι του Şen, ήταν ο Seşçuk Esadoğlou. Αυτός βρήκε τον θάνατο στο δεύτερο μυστήριο δυστύχημα, πάλι κοντά στον ναύσταθμο του Alksaz. Μαζί του σκοτώθηκαν οι κομάντος Kadir Şener, Ahmet Sezgin και Tevfik Özdemir, σύμφωνα με δημοσίευμα της Hürriyet, στις 8/5/2003, με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Kürek timinin acı laberi» Αυτό το δυστύχημα είναι ακόμα πιο σκοτεινή υπόθεση όσον αφορά την δημοσιότητά του από τους Τούρκους.
Το τελευταίο επίσης «μυστήριο» επεισόδιο της ομάδας αυτής, ήταν για τον αξιωματικό του ναυτικού, Engin Erkman. Σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα απεβίωσε το πρωί της 7 Ιανουαρίου του 2013, ενώ κοιμόνταν, ο Engin Erkman, 44 ετών από το Balıkesir, ο τελευταίος επιζών Τούρκος κομάντος των Ίμια 17 χρόνια μετά την βραδιά εκείνη που η Ελλάδα και η Τουρκία είχαν βρεθεί στα πρόθυρα ενός ολοκληρωτικού πολέμου. Ο Engin Erkman τα τελευταία χρόνια υπηρετούσε σαν αξιωματικός του τουρκικού ναυτικού και μόλις το 2011 είχε συνταξιοδοτηθεί. Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Türkiye, ήταν ο τελευταίος επιζών κομάντος της επιχείρησης των Ίμια και μετά την αποστράτευσή του ασχολούνταν με διάφορες επιχειρήσεις ενώ είχε ανοίξει και γραφείο στο Τουρκμενιστάν. Από την αρχή δηλώθηκε ότι ο εν λόγω αξιωματικός του ναυτικού ήταν στην ομάδα των κομάντος των Ιμίων. Στη συνέχεια, όταν αυτό γρήγορα έγινε αντιληπτό, οι Τούρκοι προσπάθησαν και εδώ να συσκοτίσουν την είδηση. Έτσι άλλες εφημερίδες έγραψαν ότι πέθανε στο Τουρκμενιστάν, άλλες ότι δεν ήταν στο Τουρκμενιστάν αλλά στο... Αζερμπαϊτζάν (εφημερίδα Star 6/1/2013). Το γεγονός όμως ότι ήταν στην ομάδα κομάντος των Ιμίων, δεν μπορούσε εκ των υστέρων να αμφισβητηθεί παρά του ότι δεν… ήταν στην λεγομένη «λίστα των κομάντος» που οι ίδιοι είχαν δώσει στην δημοσιότητα.
Μια πραγματικά πολύ "μυστήρια" ιστορία για τους Τούρκους κομάντος που είχαν αποβιβαστεί στην δεύτερη βραχονησίδα των Ιμίων. Σίγουρα η όλη αλήθεια δεν έχει καταγράφει ακόμα, όπως και ο λόγος για όλους αυτούς τους «περιέργους» θανάτους.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου