Το θέμα έχει αρχίσει τελευταία να προβάλλεται και στην Ελλάδα με θετικό τρόπο (τι έκπληξη) από mainstream ιστοσελίδες. Τα «επιχειρήματα» μάλιστα που ακούγονται είναι περίπου τα ίδια με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στην πρόσφατη παιχνιδο-«διαμάχη» στην Αυστραλία. Την «εκστρατεία» μάλιστα, για τα «άφυλα» παιχνίδια στην χώρα μας κάλυψε το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε συνεργασία με την Παιδαγωγική Σχολή και το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.
Η Θεολογική και Παιδαγωγική Σχολή ετοιμάζουν προπαγάνδα με θέμα: «”Κοριτσίστικα /αγορίστικα” ή “ουδέτερα ως προς το φύλο” παιχνίδια;». Γράφουν:
«Κατά συνέπεια, οι διαχωρισμοί των παιχνιδιών με έμφυλα κριτήρια στερούν τα παιδιά από την απόκτηση ενός μεγαλύτερου εύρους εμπειριών, μπορεί να οδηγήσουν σε εκφοβισμό των παιδιών που υπερβαίνουν τις κοινωνικές προδιαγραφές του κυρίαρχου ανδρισμού και της θηλυκότητας, αποτρέπουν την αποδοχή της πολλαπλότητας και πολυμορφίας στο εσωτερικό του κάθε φύλου και τη δυνατότητα ελεύθερης συγκρότησης της έμφυλης υποκειμενικότητας των παιδιών.
» Τα αγόρια αποκλείονται πιο συχνά από παιχνίδια που απευθύνονται σε κορίτσια και εδώ ο αποκλεισμός είναι πολύ πιο αυστηρός καθώς υπάρχει μεγαλύτερη πίεση να αρνηθούν όψεις του χαρακτήρα τους που μπορεί να μοιάζουν ‘’κοριτσίστικες’’ σύμφωνα με το πρότυπο του ηγεμονικού ανδρισμού.
» Για παράδειγμα, πολύ δύσκολα τα αγόρια μπορούν να βρεθούν στη ροζ πτέρυγα ή στον όροφο με τα παιχνίδια ‘’για κορίτσια’’ και να αγοράσουν ένα ‘’κοριτσίστικο’’ παιχνίδι, από ότι το αντίστροφο καθώς και μέχρι την εφηβεία επιτρέπεται στα κορίτσια να είναι αγοροκόριτσα».
Το θέμα επρόκειτο να αναπτύξει η καθηγήτρια της Παιδαγωγικής Σχολής του Α.Π.Θ., Δήμητρα Κογκίδου, η οποία φαίνεται ότι έχει αγωνία μήπως υπάρχουν «επιπτώσεις» από τον «έμφυλο διαχωρισμό των παιχνιδιών». Και συγκεκριμένα «Πως περιμένουμε να υπάρχει καταμερισμός των οικιακών ευθυνών και της ανατροφής των παιδιών και να επιτευχθεί στην πράξη η συμφιλίωση της οικογενειακής και εργασιακής ζωής αν αυτό δεν αφορά άνδρες και γυναίκες;
» Πώς θα ενθαρρυνθούν οι άνδρες να συμμετέχουν στη καθημερινότητα της φροντίδας των παιδιών, να κάνουν χρήση των μέτρων εναρμόνισης της οικογενειακής και εργασιακής ζωής -ιδιαίτερα σε μια περίοδο με σημαντικές κοινωνικοπολιτισμικές αλλαγές στον κόσμο και μεταβολές στην οικογένεια που επιβάλλουν επανεξέταση του νοήματος και του τρόπου παροχής φροντίδας, της μητρότητας και ιδιαίτερα της πατρότητας;».
Η κα Κογκίδου, έχει γράψει σχετικά άρθρα για την ανάγκη αλλαγής των σχολικών βιβλίων ώστε να περιλαμβάνονται οι "νέες οικογένειες" και συμμετείχε τον Φεβρουάριο του 2014, ως ομιλήτρια σε εκδήλωση με τίτλο: «Η αγάπη δημιουργεί τις οικογένειες» (όχι τα δύο φύλα) της Μ.Κ.Ο. «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο» που αποτελείται από ομοφυλόφιλους γονείς, και σε άρθρο της με τίτλο «Θα αγοράσετε κούκλα στο αγοράκι σας;», γράφει:
«Πάντως όταν προτρέπουμε ένα αγοράκι να γίνει «αληθινός» άνδρας -μέσα από το παιχνίδι ή άλλες δράσεις- η προτροπή αυτή γίνεται κατανοητή μέσα στο πλαίσιο ενός Λόγου περί ετεροσεξουαλικότητας που είναι άμεσα συνδεδεμένος με Λόγους περί ομοφοβίας και μισογυνισμού».
Δηλαδή, το να λέμε σε ένα αγόρι να «γίνει άντρας» είναι λόγος «ομοφοβικός»! Είναι γνωστόν ότι οι λέξεις που κατά κόρον χρησιμοποιεί η Αριστερά για να στιγματίσει τους «κακούς» (είναι «ρατσιστής», είναι «ομοφοβικός» κλπ) έχουν από καιρό χάσει το νόημά τους, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο θα ακούσουμε.
Στην Αμερική ένας τρανσέξουαλ ακτιβιστής με το όνομα “Christin Milloy”, «προειδοποιεί» τους γονείς για την επικίνδυνη πρακτική «να καταχωρείται στο βρέφος ένα φύλο» - που σημαίνει να ορίζεται ένα νεογέννητο μωρό ως αγόρι ή κορίτσι..!
Σύμφωνα με την λογική του/της Milloy «Με αυτή την καταχώρηση φύλου, μέσα σε ένα λεπτό το μωρό σας άμεσα και βάναυσα στερείται από τόσες άπειρες δυνατότητες (είναι ακριβώς ο ίδιος συλλογισμός που είδαμε στα ‘άφυλα’ παιχνίδια) κάτω σε ένα συγκεκριμένο σύνολο προσδοκιών και στερεοτύπων, ενώ κάθε απόκλιση συμπεριφοράς θα τιμωρείται εξαιτίας της μισαλλοδοξίας και της άγνοιας».
Δεν χρειάζονται περισσότερα. Νομίζω καταλάβατε το νόημα και τις προσδοκίες αυτής της λογικής. Ο όρος «μισαλλοδοξία» και ο όρος «έγκλημα» διευρύνονται κάθε ημέρα. Δεν είναι καθόλου μακριά η ημέρα που ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα λογίζεται «μισαλλόδοξος» και εν δυνάμει «εγκληματίας» και θα οδηγείται στα γκουλάγκ της Νέας Τάξης. (redskywarning)
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου