Του Πομάκου δημοσιογράφου
Σεμπαϊδήν Καραχότζα
«τα υπάρχοντα γυμνάσια και
λύκεια στα Πομακοχώρια της Ξάνθης είναι πολύ λίγα και δε μπορούν σε καμία
περίπτωση να χωρέσουν τους μουσουλμάνους μαθητές που φοιτούν σ’ αυτά»
«θα μπορούσαν να δημιουργηθούν
γυμνάσια και λύκεια σε οικισμούς όπως το Ωραίον και το Δημάριο»
Πέρασαν
πλέον πολλά χρόνια από τότε που ιδρύθηκαν και λειτούργησαν τα πρώτα γυμνάσια
και λύκεια στα Πομακοχώρια της Ξάνθης, τότε βέβαια ήταν μια πραγματικότητα
πρωτόγνωρη για τους κατοίκους της συγκεκριμένης περιοχής την οποία δυσκολεύτηκε
να αποδεχτεί η τοπική κοινωνία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι αίθουσες αυτών των
γυμνασίων και λυκείων να είναι σχεδόν άδειες για αρκετά χρόνια μιας και ήταν
ελάχιστοι οι γονείς που μπόρεσαν να ξεφύγουν από τη λογική πως το δημοτικό
σχολείο είναι υπέρ αρκετό για τα παιδιά τους και πως δε χρειάζεται να
συνεχίσουν τις σπουδές τους στο γυμνάσιο και αργότερα στο λύκειο.
Με
την πάροδο του χρόνου φυσικά τα πράγματα άλλαξαν εντελώς. Όλο και περισσότεροι
γονείς άρχισαν να καταλαβαίνουν πως το κλειδί για μια καλύτερη ζωή είναι η
μόρφωση κι άρχισαν στην αρχή να επιτρέπουν μόνο στα αγόρια τη φοίτηση στο
γυμνάσιο και στο λύκειο, ενώ για τα κορίτσια της περιοχής εξακολουθούσε να
ισχύει η άποψη πως δε χρειάζονται σπουδές και πως το μόνο που πρέπει να μάθουν
σωστά είναι το πώς θα γίνουν αύριο μεθαύριο καλές νοικοκυρές, σύζυγοι και
μητέρες.
Όλα
αυτά μέχρι τη στιγμή που επιτέλους βρέθηκαν μερικοί γονείς με διαφορετική
αντίληψη κι άρχισαν να στέλνουν και τα κορίτσια τους στο γυμνάσιο κι έπειτα στο
λύκειο. Κι αφού πλέον είχε γίνει η αρχή ήταν απλά ζήτημα χρόνου να ακολουθήσουν
και οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής. Και μετά από μερικά χρόνια φτάσαμε στο
σημείο να μην υπάρχει στα Πομακοχώρια ούτε αγόρι ούτε κορίτσι που να μη
συνεχίζει τις σπουδές τους μετά την αποφοίτηση του από το μειονοτικό δημοτικό
σχολείο.
Σήμερα
πια είναι παραπάνω κι από δεδομένο για τους Πομάκους της περιοχής πως τα παιδιά
τους όχι απλά θα φοιτήσουν στο γυμνάσιο και στο λύκειο αλλά θα συνεχίσουν και
στην ανώτατη εκπαίδευση με αποτέλεσμα να έχουμε ήδη αρκετούς Πομάκους
επιστήμονες στη Ξάνθη και γενικότερα στη Θράκη. Ωστόσο αυτή τη στιγμή είμαστε
αντιμέτωποι με ένα άλλο, τελείως διαφορετικό πρόβλημα, το οποίο και πρέπει να επιλυθεί
άμεσα από την ελληνική πολιτεία. Εκεί που πριν μερικά χρόνια οι αίθουσες των
γυμνασίων και λυκείων στα Πομακοχώρια ήταν άδειες σήμερα δεν επαρκούν για την
κάλυψη των αναγκών. Με λίγα λόγια, τα υπάρχοντα γυμνάσια και λύκεια στα
Πομακοχώρια της Ξάνθης είναι πολύ λίγα και δε μπορούν σε καμία περίπτωση να
χωρέσουν τους χιλιάδες μουσουλμάνους μαθητές που φοιτούν σ’ αυτά.
Όπως
μας μετέφεραν πρόσφατα εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πέρασαν από τα προαναφερόμενα
σχολεία αλλά και κάτοικοι της περιοχής, έχουν φτάσει να σημείο να χωρίζουν τις
σχολικές αίθουσες στα δύο προκειμένου να εξυπηρετηθ9ύν όλα τα τμήματα. Με πιο
απλά λόγια, αίθουσες οι οποίες είναι το πολύ για 30 άτομα χωρίζονται στα δυο
ώστε να χωρέσουν 60 μαθητές κι αυτό ασφαλώς έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται πολύ
πιο δύσκολο το μάθημα για τα παιδιά που βρίσκονται σε αυτά τα σχολεία.
Μας
ενημέρωσαν επίσης πως εδώ και πολύ καιρό έχουν γίνει οι σχετικές αναφορές προς
τους αρμόδιους φορείς της περιοχής αλλά κανείς ως τώρα δεν ενδιαφέρθηκε για την
επίλυση του προβλήματος με αποτέλεσμα αυτό όχι απλά να εξακολουθεί να υπάρχει
αλλά να διογκώνεται χρόνο με το χρόνο. Μια πολύ συχνή και φθηνή κατά την άποψη
μου δικαιολογία που αναφέρουν οι αρμόδιοι για το συγκεκριμένο θέμα είναι πως δε
μπορούν να βρουν οικόπεδα για την ανέγερση νέων σχολικών κτηρίων. Αλλά θα
πρέπει κάποιος να τους θυμίσει πως ήδη υπάρχουν σχολικά κτήρια τα οποία
κτίστηκαν πάνω σε μπαζωμένα ρέματα με το νερό να περνάει κυριολεκτικά κάτω από
αυτά τα σχολεία, ενώ αλλού κτίστηκαν σχολικά κτήρια πάνω σε πλαγιές που
ισοπεδώθηκαν. Άρα λύσεις υπάρχουν, πάντα και με την κατάλληλη παρέμβαση των
τεχνικών υπηρεσιών μπορούν να μετατραπούν σε οικόπεδα τα πάντα, ρέματα, πλαγιές
βουνά, ποτάμια.
Εκείνο,
λοιπόν, που λείπει δεν είναι τα οικόπεδα αλλά η βούληση να δοθούν λύσεις. Κι
όμως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν γυμνάσια και λύκεια σε οικισμούς όπως το
Ωραίον και το Δημάριο, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται μαθητές πολλών άλλων
κοντινών οικισμών και όχι να στιβάζονται σαν δέματα χιλιάδες μαθητές σε δυο
γυμνάσια και δυο λύκεια. Στο κάτω κάτω μιλάμε για Έλληνες φορολογούμενους
πολίτες, οι οποίοι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα με όλους τους
υπόλοιπους Έλληνες και όχι να τους φέρονται οι αρμόδιοι σα να είναι πολίτες
δεύτερης κατηγορίας, πολίτες ενός κατώτερου θεού.
Δεν
είναι δυνατόν από τη μια να παροτρύνουν τους μουσουλμάνους της περιοχής να
σπουδάζουν τα παιδιά τους κι από την άλλη να μην τους εξασφαλίζουν τα
απαραίτητα σχολικά κτήρια. Επαναλαμβάνω πως η ορεινή Ξάνθη έχει άμεση ανάγκη
από καινούρια γυμνάσια και λύκεια κι αυτά θα πρέπει να δημιουργούν όσο το
δυνατόν πιο σύντομα. Ας αφήσουν λοιπόν
στην άκρη τις φθηνές δικαιολογίες οι αρμόδιοι κι ας κοιτάξουν να λύσουν άμεσα
το πρόβλημα αυτό. Σχολεία ζητάνε οι άνθρωποι, όχι αεροδρόμια και ουρανοξύστες.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου