Ο κ. Ερντογάν ακολουθεί την πεπατημένη όλων των δικτατόρων, οι οποίοι αντιλαμβανόμενοι πως πλησιάζει το τέλος τους, προκειμένου να κρατηθούν κάνουν αλλεπάλληλα λάθη, που αντί να τους συγκρατήσουν στον κατηφορικό δρόμο, απεναντίας επιταχύνουν την φθορά. Πίστεψε, ο άμοιρος, πως οφείλει την πολιτική ισχύ του στις δικές τους ικανότητες, και όπως συμβαίνει η έπαρση και η αλαζονεία συνοδεύουν πάντα τους ακαλλιέργητους και τους φανατικούς. Και αυτές τους καταστρέφουν.
Ο κ. Ερντογάν ανήλθε στην εξουσία επειδή τον υποστήριξε ο ιμάμης Γκιουλέν, ο οποίος -χωρίς την παραμικρή αμφιβολία του γράφοντος- ενήργησε καθ’ υπόδειξη των ΗΠΑ, προκειμένου να εγκαταστήσει στις μουσουλμανικές χώρες το «μετριοπαθές Ισλάμ». Επί δεκαετίες, αυτή η ουτοπική αντίληψη κυριάρχησε στις ΗΠΑ -άγνωστο αν από αφέλεια, ή από ενέργειες πονηρών συμβούλων- και «προωθήθηκαν» σε πολλές ισλαμικές χώρες πολιτικοί που υποτίθεται είχαν τα προσόντα να καθυποτάξουν ακραίους ισλαμιστές. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ αποτυγχάνουν σε πρόσωπα. Μόνο την περίπτωση Νάσερ να αναφέρω, αρκεί.
Όταν ανέβασαν τον κ. Ερντογάν στην εξουσία, η πεποίθηση ήταν πως ως πιστός και υπάκουος μαθητής του ιμάμη Γκιουλέν, δεν θα ξέφευγε από τις καθορισθείσες γραμμές. Όμως αμέσως με την ανάληψη της εξουσίας, έδειξε πως ήταν άλλος από αυτό που πίστευαν ότι είναι, και σιγά-σιγά άρχισε να αποστασιοποιείται, πιστεύοντας ασφαλώς ότι η ισχύς του δεν είναι δοτή αλλά αποτέλεσμα της προσωπικότητάς του. Ταυτιζόμενος δε και με τον κ. Νταβούτογλου -τον οποίο, ο αρχηγός της τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου αποκάλεσε ως «πιο βλάκα ΥΠΕΞ και από την εποχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας- ενώθηκε ο ισλαμικός φανατισμός τους και εκδηλώθηκε. Το επιδιωκόμενο «μηδέν προβλήματα με τους γείτονες» μετατράπηκε σε «μόνο» προβλήματα.
Τώρα, ο κ. Ερντογάν επιταχύνει την φθορά του, αφενός διοικώντας με μεγαλύτερη αδιαφορία στους όποιους θεσμούς λειτουργούσαν στην Τουρκία -προσβληθείς και από την ίδια «ασθένεια» του κ. Τσοχατζόπουλου και των ομοίων τους, ότι τον ισχυρό δεν τον ελέγχουν και παραμένει στο απυρόβλητο-, και αφετέρου στράφηκε κατά του ευεργέτη ιμάμη, θεωρώντας τον υπεύθυνο για τα όσα δεινά του συμβαίνουν. Και πράγματι, δικαστικοί και αστυνομικοί εμπνεόμενοι από τις διδαχές του ιμάμη είναι αυτοί που αποκαλύπτουν τον οχετό των σκανδάλων στα οποία εμπλέκεται η οικογένεια Ερντογάν και ο περίγυρος.
Αποκαθηλώνει ο κ. Ερντογάν τους πιστούς του ιμάμη, εχθές μάλιστα η εφημερίδα Taraf έγραψε, πως υπάρχουν αναφορές ότι ο κ. Ερντογάν ζήτησε από τους βοηθούς του να απομακρύνουν όσους συνδέονται με την «παράλληλη δομή» του αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ ιμάμη Γκιουλέν, από θέσεις-κλειδιά στο δημόσιο τομέα.
Αναφέρεται ότι 40.000 αστυνομικοί πρόκειται να μετακινηθούν από τις θέσεις τους τον Αύγουστο, ενώ νέοι διορισμοί λέγεται ότι θα γίνουν στα Υπουργεία.
Αυτά, αποτελούν τα τελευταία ξεσπάσματα του πληγωμένου θηρίου, επειδή το ζήτημα έχει και εξωτερικές διαστάσεις. Πέραν των όσων αναφορών κάνουν επίσημοι φορείς της αμερικανικής κυβέρνησης, τού έστειλαν και ένα μήνυμα με την θερμή συνάντηση που επεφύλαξε ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα κ. Ριτσιαρντόνε στον Αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας, πρόεδρο του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος CHP, κ. Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, με τον οποίο συναντήθηκε χωρίς δημοσιότητα.
Αίσθηση προκαλεί το ότι η εφημερίδα Taraf εκτιμά πως μέσω της συνάντησης αυτής επιχειρήθηκε να δοθεί ένα συγκεκαλυμμένο μήνυμα προς την τουρκική Κυβέρνηση. Και αυτό προφανώς, διότι όπως εκτιμούν πολλοί αναλυτές, η κυβέρνηση Ερντογάν κάνει ''τσαλιμάκια'' στις ΗΠΑ. Η συνάντηση διήρκεσε 2,5 ώρες.
Την ίδια στιγμή, δίνουν και παίρνουν τα αντι-τουρκικά άρθρα στο διεθνή τύπο, όμως, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος είναι το άρθρο στο αμερικανικό μηνιαίο περιοδικό γνώμης, Commentary, γνωστό ως η φωνή των διανοουμένων στην Αμερική, με τον επιτακτικό τίτλο «Διαλύστε το τουρκικό λόμπυ στο Κογκρέσο». (Το Commentary ιδρύθηκε στις ΗΠΑ το 1945 από την Εβραϊκή Επιτροπή).
Ο αρθρογράφος δεν κρύβει καθόλου τα λόγια του και γράφει: «Όποιος Αμερικανός βουλευτής παραμένει στο τουρκικό λόμπυ για τις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις και τους Τούρκους στην Αμερική, είτε κοιμάται στο ακουστικό, είτε δεν τον νοιάζει να χρησιμοποιείται η θέση του ως ασπίδα για μια κυβέρνηση που συμπεριφέρεται εναντίον της διεθνούς τάξης» (εννοεί έβαια εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων).
Εδώ τώρα, χρειάζεται προσοχή. Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς, τι μπορεί να κάνει ένας απελπισμένος άνθρωπος.
Ο Μακεδών
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου