Σε αυτές τις εκλογές η Ελλάδα έχασε τη Θράκη...!

Η "πύρρειος νίκη" των πολιτικών, έφερε μία εθνική ήττα 

Εγκατέλειψε τη Θράκη για... μιά χούφτα ψήφους!

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

 Η μόνη έκφραση που ταιριάζει στην χώρα και στους πολίτες που ζούνε σε αυτήν και από αυτήν, είναι: Η Ελλάδα της Ντροπής. Σήμερα ξημέρωσε μία πολύ διαφορετική ημέρα για όλους μας. Σήμερα κάποιοι αισθάνονται πολύ όμορφα επειδή δεν καταποντίστηκε το κόμμα που υποστηρίζουν, ή επειδή ανανεώθηκε μέσα από τις στάχτες ο χώρος που πάντοτε εμπιστευόντουσαν.
Σήμερα, ίσως κάποιοι να έχουν αρχίσει τους υπολογισμούς για την επόμενη πολιτική – κομματική αναμέτρηση και άλλοι προσθέτοντας και αφαιρώντας «κουκιά» προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα για το αποτέλεσμα που δεν τους δικαίωσε. Σήμερα, όμως, στη Θράκη επιχαίρουν οι τουρκόφρονες μισθοφόροι, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και η τουρκική πολιτική που έχει ρίξει το μεγάλο βάρος των ενεργειών της για να κατορθώσει το ακατόρθωτο: να καταλάβει μία ελληνική περιοχή χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα!

 Στους σχεδιασμούς αυτής της διόλου φιλικής τουρκικής πολιτικής, ένα πλήθος από παράγοντες, πράξεις και παραλείψεις των κυβερνήσεων των Αθηνών, λειτούργησαν καταλυτικά, για να μπορέσει η Τουρκία να κάνει το πρώτο ουσιαστικό βήμα και να θέσει τα θεμέλια ενός πυρήνα αλυτρωτικού τουρκισμού. Σήμερα η Θράκη πενθεί όχι επειδή ένα μεγάλο ποσοστό (περίπου 45%) των κατοίκων της αρνήθηκε να συμμετέχει στην διαδικασία των εκλογών προκειμένου να υπερασπίσει αυτή την ακριτική γωνιά από επικείμενες διόλου ευχάριστες καταστάσεις, αλλά επειδή υπήρξε μία πρωτοφανής απάθεια και άτυπη συνέργεια ελληνικών κομμάτων εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, ενάντια στα αυτονόητα περί υπεράσπισης της πατρίδας.

 

Το αποτέλεσμα των ευρω-εκλογών «γέννησε» ένα κόμμα – τέρας, που με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας» προσδοκά να γίνει από τούδε και στο εξής ο κύριος πολιορκητικός κριός του Ελληνισμού και της Ελληνικότητας της Θράκης. Το κόμμα αυτό, με καθαρά ανθελληνική φύση και καταστατική λειτουργία που ξεπερνά την λέξη "επικίνδυνο" δεν κατόρθωσε φυσικά να εκλέξει "εκπρόσωπο" στην Ευρωβουλή και ούτε έλπιζε πως θα το κατορθώσει (συγκέντρωσε ένα ποσοστό ψήφων 12,29% επί του συνόλου των ψήφων της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης). Το "κόμμα" αυτό δημιουργήθηκε για να γίνει η επίσημη βάση ανθελληνικών δραστηριοτήτων μέσα στο ελληνικό έδαφος από την πλευρά της Τουρκίας. Δημιουργήθηκε για να λειτουργήσει ως "ωρολογιακή βόμβα" εις βάρος της χώρας...

Η δράση αυτού του μορφώματος ξεκίνησε πολύ πριν κλείσουν οι κάλπες της 25ης Μαΐου του 2014. Ξεκίνησε από τον τούρκο πράκτορα Αχμέτ Σαδίκ (του οποίου η οικογένεια απολαμβάνει ιδιαίτερα προνόμια από τις τουρκικές κυβερνήσεις, μετά τον θάνατό του από τροχαίο ατύχημα) όμως η ολική επαναφορά του έγινε όταν τα κομματικά συμφέροντα και η ματαιοδοξία πολιτικών αρχηγών κομμάτων (ελληνικών και όχι της Τουρκίας) αποδέχθηκαν την μετατροπή της Ελληνικής Θράκης σε χώρο συνδιαλλαγής με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής (δηλαδή με την Τουρκία) στον απελπισμένο αγώνα της εξασφάλισης ψήφων.

 

Στις δύο συνεχόμενες Κυριακές των εκλογών τα συμπεράσματα που εξήχθησαν ήταν περισσότερο από φρικώδη, για την αναλγησία και την ποταπότητα εκείνων των κομματαρχών και των τοπικών τους ανδρείκελων, οι οποίοι τόλμησαν να συμμετέχουν σε ένα «τούρκικο παζάρι».

Ο μεγάλος κερδισμένος από αυτή την ντροπιαστική συναλλαγή ήταν το κόμμα των τουρκοφρόνων (Γκρίζων Λύκων), οι οποίοι δήλωσαν την παρουσία τους μέσα από μία απίστευτη συσπείρωση των μουσουλμάνων, η οποία επετεύχθη μέσα από μία σειρά διαδικασιών που είναι ντροπιαστικές για το Ελληνικό κράτος, αφού δόθηκε άτυπη άδεια σε ένα πλήθος τούρκων πρακτόρων να κυκλοφορούν μέρα και νύχτα σε μουσουλμανικά χωριά, άλλοτε μοιράζοντας χρήματα, άλλοτε εκβιάζοντας για επιστροφή δανεικών ή και δανείων (από τη Ziraat Bank) και άλλοτε χρησιμοποιώντας την μάσκα της ανθρωπιάς και του καλού μουσουλμάνου που ήθελε να βοηθήσει τους συμπάσχοντες «τούρκους αδελφούς» στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν… Η κορύφωση αυτών των τακτικών έγινε με τη βοήθεια των ψευτομουφτήδων και των ιμάμηδων που εργάζονται ως εκπρόσωποί τους, οι οποίοι μετέτρεψαν τα τζαμιά σε προεκλογικά κέντρα του DEB όπου εκφωνούνταν πύρινοι λόγοι κατά της κακιάς Ελλάδας, ενώ δεν έλειψαν και οι έμμεσες απειλές για «τιμωρία από τον Αλλάχ αν δεν ψηφιστούν οι υποψήφιοι «αδελφοί τούρκοι μουσουλμάνοι» που μετείχαν στο ψηφοδέλτιο του DEB. 

 

Πακτωλός λαθραίων χρημάτων βοήθησε στην ενίσχυση του DEB. Αυτά τα χρήματα έμπαιναν είτε από την Τουρκία (με διπλωματικά αυτοκίνητα) είτε μέσα από τη νότια Βουλγαρία όπου η δράση του Ισλαμικού κόμματος της Βουλγαρίας (πρόκειται για κατασκεύασμα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών) είναι επίσημη και με την υποστήριξη πολύ μεγάλων χρηματικών κεφαλαίων. Μέσα σε όλα αυτά όμως, προστέθηκαν και μερικές χιλιάδες μεταφερόμενοι από την Τουρκία ψηφοφόροι (ήταν στραβό υο κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος...).

Όλοι αυτοί οι τουρκόφρονες –φυσικά και οι πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών- κατόρθωσαν να «οργώσουν» την Θράκη, επειδή εδώ και καιρό και για λόγους εξοικονόμησης χρημάτων η κυβέρνηση των Αθηνών αποφάσισε να αποχωρήσει σιωπηλά από την περιοχή. Υπάρχουν μεγάλες περιοχές χωρίς αστυνομικά τμήματα, επειδή αυτά έκλεισαν ή επειδή υπολειτουργούν λόγω λειψανδρίας αστυνομικών. Αυτή η εγκατάλειψη αλλά και η έντονη δραστηριότητα τουρκικών υπηρεσιών που φάνηκε σαν «αντικατάσταση των Ελληνικών αρχών», έδωσε –και συνεχίζει να δίνει- ένα πολύ αρνητικό μήνυμα στους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης. Ένα μήνυμα όμως σαφές από την πλευρά της Τουρκίας που λέει: «Εμείς είμαστε η μοναδική σας ελπίδα. Σε εμάς πρέπει να απευθύνεστε για τα προβλήματά σας για να σας βοηθήσουμε να λυθούν»… Τραγικό, αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Και η ευθύνη γι αυτό, ανήκει σε πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους, που είτε κατοικούν στην περιοχή, είτε βρίσκονται σε κομματικά γραφεία στην Αθήνα…

 

Στον αντίποδα, τα Ελληνικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ) προσπάθησαν να τραβήξουν το ενδιαφέρον του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, προκειμένου να εξασφαλίσουν την έγκριση και την στήριξή του. Σε αυτή την αγωνιώδη κομματική προσπάθεια (η οποία απείχε παρασάγγας από την οδό των εθνικών συμφερόντων) υπήρξαν αποτελέσματα τραγικά (για τη ΔΗΜΑΡ), αισιόδοξα (για το ΣΥΡΙΖΑ), απελπιστικά (για το ΠΑΣΟΚ) και νίκης (για τη ΝΔ). Οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, γνώρισαν δύο διαφορετικά πρόσωπα του τουρκικού προξενείου, το οποίο έκανε «ταμείο» αλλά και «επενδύσεις». 

 

Έτσι, ενώ η ΝΔ κέρδισε την εύνοια για τις περιφερειακές εκλογές κατορθώνοντας να τοποθετήσει στην περιφέρεια τον Γ. Παυλίδη (αυστηρά κομματική επιλογή), ο χαμένος ΣΥΡΙΖΑ, που πήρε ένα ποσοστό περίπου 30-35% των μουσουλμανικών ψήφων, ένιωσε την εγκατάλειψη, αλλά ταυτόχρονα πήρε και ένα αμυδρό μήνυμα στις ευρωεκλογές, αφού σε μουσουλμανικά χωριά υπήρξαν διαρροές σχεδόν αποκλειστικά προς την πλευρά του.

Στις δημοτικές εκλογές, στους μη μουσουλμανικούς δήμους, ο ΣΥΡΙΖΑ ένιωσε την πλήρη απογοήτευση και απαξία της Τουρκίας, αφού δεν στηρίχθηκε και σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποί του στην Θράκη ένιωσαν άβολα, αφού δεν μπορούσαν να συμπληρώσουν τον κατώτατο αριθμό υποψηφίων, λόγω της απαξίωσης των τοπικών χριστιανικών πληθυσμών. Με απλά λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίστηκε από το τουρκικό προξενείο σαν «φαγητό» που αφού «δαγκώθηκε» στη συνέχεια η Τουρκία το «έφτυσε» ως ακατάλληλο για… χρήση.

 

Ποιος όμως είναι ο υπαίτιος για όλα αυτά; Όταν υπάρχει διαφθορά, φταίει μόνο εκείνος που προσφέρει χρήματα ή εκείνος που τα παίρνει; Όταν υπάρχει πολιτική διαφθορά, ποιος –άραγε- είναι ο περισσότερο διεφθαρμένος; Εκείνος που προσφέρει (ελπίζοντας να ικανοποιηθούν οι ό,ποιες απαιτήσεις του) ή εκείνος που «λαμβάνει»; Είναι προφανές (όσο κι αν προσπαθούν ή προσπαθήσουν οι υπεύθυνοι να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους) πως το «αμάρτημα» βρίσκεται και στις δύο πλευρές. Όταν όμως το "αμάρτημα" είναι ζήτημα εθνικό, τότε όχι μόνο το «αμάρτημα» περιορίζεται στην μία πλευρά, αλλά παύει να λέγεται «αμάρτημα», αφού ισοδυναμεί με πράξη η οποία δεν συνάδει τουλάχιστον με τον πατριωτισμό…

 

Η ευθύνη, της ύπαρξης του DEB ως κόμμα και της καθόδου του στις Ευρωεκλογές, είναι θεσμική. Και αφορά τόσο την Δικαιοσύνη και τον Άρειο Πάγο που για ακατανόητους λόγους θεώρησε πως το συγκεκριμένο πολιτικό μόρφωμα λειτουργεί ικανοποιώντας τις Συνταγματικές προϋποθέσεις (οι δικαστές δεν είδαν, δεν διάβασαν και δεν άκουσαν ποτέ τις δηλώσεις των εκπροσώπων του, οι οποίες βάλλουν ευθέως κατά της Ελληνικότητας της Θράκης, έχοντας μάλιστα και σημαία της «Ανεξάρτητης Θράκης») και ως εκ τούτου αποτελούν σοβαρό πυρήνα εθνικών προβλημάτων και ταυτόχρονα υπαρκτή απειλή για την εσωτερική ειρήνη αλλά και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών της Θράκης. Οι δικαστές, λοιπόν, δεν είδαν και… ενέκριναν ως νόμιμο το κόμμα των Γκρίζων Λύκων. 

 

Όμως (αφού πρώτα «πέταξε την μπάλα») και η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου δεν είδε κανέναν κίνδυνο, παρά τις πληροφορίες των ειδικών κρατικών υπηρεσιών που γνωρίζουν όλα όσα συμβαίνουν στην περιοχή και ενημερώνουν σε καθημερινή βάση τις αρμόδιες προϊστάμενες πολιτικές αρχές (υπουργείο Εξωτερικών, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και φυσικά το Μέγαρο Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό). 

 

Είναι προφανές πως οι υπολογισμοί (αποκλειστικά κομματικού συμφέροντος) των κυβερνώντων, δεν «επέτρεψαν» στον κ. Σαμαρά να αντιληφθεί πως «γεννιέται» ένα τέρας και μία πολύ σοβαρή πηγή εθνικών προβλημάτων στην Ελληνική Θράκη. Προφανώς στις προσθαφαιρέσεις του «πατριώτη» πρωθυπουργού η Θράκη αποτελεί «αναγκαίο κακό» ή «παράπλευρη απώλεια», την οποία ο ίδιος και το κόμμα του θυσιάζουν προκειμένου να υπάρξει ικανοποιητικό αποτέλεσμα το βράδυ των εκλογών.

 

Δυστυχώς, η μαθηματική οξυδέρκεια του κ. Σαμαρά αποδείχθηκε επαρκής, σε αντίθεση όμως με την σοβαρότητά του επί των εθνικών θεμάτων, τα οποία ίσως ο ίδιος πιστεύει ότι θα αντιμετωπίσει επαρκώς μέσω της έναρξης μίας σειράς ελληνοτουρκικών συζητήσεων για το «θέμα της Θράκης».

 

Είτε αρέσει, είτε όχι, το βράδυ των εκλογών της 25ης Μαΐου τα κυβερνητικά ψηφοθηρικά «στερητικά σύνδρομα» κατόρθωσαν όχι μόνο να ξεγεννήσουν ένα πολιτικό μόρφωμα – τέρας που θα αποτελέσει τον κύριο πυρήνα των εθνικών προβλημάτων, αλλά κατόρθωσαν το ακατόρθωτο, πέρα από την «πύρρεια νίκη» των συγκυβερνώντων Σαμαρά – Βενιζέλου. Το βράδυ των εκλογών η κυβέρνηση Σαμαρά, συνεπικουρούμενη από τα εθνομηδενιστικά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ, κατόρθωσε το αδιανόητο... Κατόρθωσε η Ελλάδα να χάσει τη Θράκη, ή, τουλάχιστον, η Ελλάδα να μετατρέψει την Θράκη σε μία χρόνια πληγή για την οποία θα απαιτηθεί πολύς χρόνος και κόπος, όταν κάποια στιγμή υπάρξει κυβέρνηση με ειλικρινή εθνική διάθεση, αλλά και αρκούντος ικανή για να στηρίξει ουσιαστικά την ακριτική αυτή περιοχή...

 

Η κυβέρνηση και το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά μπορεί να χαίρεται και να μετρήσει όσα «κουκιά» θέλει, μέχρι την επόμενη φορά, την επόμενη συμφωνία… 

Την ίδια χαρά μπορεί να απολαμβάνει και ο συγκυβερνήτης Βαγγέλης Βενιζέλος επειδή τα εκλογικά ποσοστά που εισέπραξε «Η Ελιά» τον διέσωσαν πολιτικά και ίσως από ποινικά προβλήματα. 

Φυσικά μπορεί να επιχαίρει και ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού «το κλείσιμο του ματιού» από την πλευρά της Άγκυρας έγινε αντιληπτό από την Κουμουνδούρου. Μεγάλη χαρά μπορεί να έχει και η Χρυσή Αυγή η οποία βγήκε η μεγάλη κερδισμένη της βραδιάς των εκλογών, της οποίας όμως η μη πολιτική και ορθολογική προσέγγισή της στην περιοχή της Θράκης, «έριξε νερό στον μύλο» του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, και «κατόρθωσε» να γίνει χρηστικότατο εργαλείο από τους πολιτικούς – κυβερνητικούς της αντιπάλους και με μεγάλη ευκολία αλλά και συγχρονισμένα χρησιμοποιήθηκε ως «μπαμπούλας» τόσο προς την πλευρά των Ελλήνων χριστιανών, όσο και προς την πλευρά των Ελλήνων μουσουλμάνων.

Ο Φώτης Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ δεν μπορούν πλέον να χαίρονται. Αφού χρησιμοποιήθηκαν επαρκέστατα από το τουρκικό προξενείο, αν και ήταν διατεθειμένοι να δώσουν "γη και ύδωρ", όντας στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας, δεν κέρδισαν την συμπάθεια και την στήριξη του τούρκου πρόξενου, αφού το πολιτικό τους προϊόν είχε ημερομηνία λήξης και αυτή είχε παρέλθει εδώ και καιρό, με αποτέλεσμα να κατατροπωθούν εκλογικά...

Όλοι αυτοί, άλλωστε, το είχαν δηλώσει προ καιρού, πως για να κυβερνήσουν τη χώρα, είναι διατεθειμένοι να συμμαχήσουν και με τον... διάβολο.
Μάλιστα, αυτοί οι ηθικοί -και όχι μόνο- αυτουργοί ενός εν δυνάμει εθνικού εγκλήματος θα τρέξουν από σήμερα να ρίξουν κροκοδείλια δάκρυα για το έγκλημά τους, προκειμένου να αποποιηθούν -επικοινωνιακά- των ευθυνών τους...

Σε αυτές τις εκλογές, λοιπόν, οι σύγχρονοι Καλιγούλες και Νέρωνες της Ελλάδας, κατόρθωσαν να βάψουν την Ελληνική Θράκη με το χρώμα του γκρι. Και, δυστυχώς, επιβεβαιώνοντας την πολιτική τους παράνοια και την εθνομηδενιστική τους ταυτότητα, χαμογελούν και χαίρονται για τη... νίκη τους, αφού εξασφάλισαν την "δόση" που θα τους διατηρήσει στους μικρούς και μεγάλους θώκους της ό,ποιας εξουσίας τους.

Ο μεγάλος χαμένος της βραδιάς αυτών των εκλογών ήταν, δυστυχώς, η Ελλάδα, η οποία ένιωσε να χάνει ένα από τα παιδιά της, την Θράκη… Η Ελλάδα που ένιωσε πως αποτελεί στόχο όχι μόνο εκείνων που είναι πέριξ των συνόρων της, αλλά και εκείνων που δηλώνουν ότι την υπηρετούν, ενώ ταυτόχρονα την κομματιάζουν για να επιζήσουν πολιτικά από τις σάρκες της… Σε αυτές τις εκλογές, λοιπόν, συναντήθηκαν η ανευθυνότητα των πολιτών, με την δολιότητα των πολιτικών, και χωρίς καμία αισχύνη πανηγύρισαν μία μεγάλη προδοσία που οφέλησε ορισμένους, αλλά δημιούργησε μία νέα εθνική ντροπή…

Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"

http://kostasxan.blogspot.gr/