Μιλώντας για τις θυσίες, για τη σφαγή των Σοβιετικών, είναι γνωστό ότι οι Σοβιετική Ένωση είχε τις μεγαλύτερες ανθρώπινες απώλειες. Σε ένα ντοκυμαντέρ είχα ακούσει ότι ο Πατερούλης Στάλιν έστελνε μέχρι και αποστολές αλεξιπτωτιστών χωρίς αλεξίπτωτα! Δεν πίστευα στα αυτιά μου!
Ύστερα βρήκα αυτό:
Steven Zaloga, "Inside the Blue Berets: A Combat History of Soviet and Russian Airborne Forces", Presidio Press, 1995, page 72:
[in regards to the 4th Airborne Corps in the Vyazma pocket, February-March 1942]
"By 12 March, when the 204th Airborne Brigade began to cross into German territory, it came under intense small-arms fire, punctuated by artillery. The German actions inflicted heavier and heavier casualties as the missions continued over the next few nights. The Germans also noted the flight of Soviet transport aircraft into areas behind their own lines, evidently dropping supplies to the advancing airborne groups. Some troops without parachutes were also dropped during the course of the operations. Slow-flying U-2 biplanes would skim close to the ground, and the paratroopers would leap off into deep snowdrifts. The first major attack occurred on 15 March when the garrison at Maloye Opuevo was overrun by about twelve hundred paratroopers from the 1st and 204th Airborne Brigades."
Έτσι λέει: «Some troops without parachutes were also dropped during the course of the operations.» Αλεξιπτωτιστές χωρίς αλεξίπττωτα! O συγγραφέας, θεωρείται από τους πρώτους μελετητές των διαθέσιμων σοβιετικών αρχείων.
Αυτή η κρεατομηχανή που αντέταξε ο Στάλιν στις σιδερόφραχτες ταξιαρχίες του Χίτλερ είναι σήμερα για τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες κάτι σαν χαρούμενο μνημόσυνο, με άφθονη μπύρα, βότκα και "σαμπάνσκαγια" εις μνήμην, τιμή και δόξα για τους χαμένους παππούληδες και τις μπάμπουσκες και τα ορφανά του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, όπως τον λένε.
Oι εξαθλιωμένοι παππούληδες που στολίζονταν τα εκατοντάδες παράσημά τους και κατέβαιναν στην παρέλαση θα έχουν πια πεθάνει. Τώρα τα φοράνε οι γίοι τους ή οι αγύρτες που φοράνε παράσημα αλλωνών, αγορασμένα από το παζάρι στο πάρκο του Ισμαήλ ή στην Παλιά Αρμπάτ.
Κι έτσι δεν είναι πολιτική γιορτή αυτή, προς τιμήν του Χασάπη Νικητή Πατερούλη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι ψευδέστατα. Περισσότερο είναι η μέρα του Πατριωτισμού, η μέρα των κοινών νεκρών που τους ενώνει όλους.
Και μαζί γιορτάζουν μια δεύτερη γιορτή της Άνοιξης, μετά την Πρωτομαγιά.
Πάντως, εγώ πάντα εξηγώ στους φίλους μου τους Ρώσους, ότι αν δεν τους είχανε καθυστερήσει οι προπαππούδες μας τους Γερμαναράδες στην Κρήτη, μπορεί να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Γιατί οι παππούδες μας γύρναγαν με τα πόδια από την Αλβανία -τι λαός, τι κρίμα που δεν τους μοιάζουμε- και αναλάβανε οι προπαππούδες τη δουλειά, αφοπλισμένοι, προδομένοι, με τις αξίνες να δώσουνε αυτοί το πρώτο μάθημα στην χιτλερική λαίλαπα! Και το πρώτο χαρμόσυνο μήνυμα προς την ανήσυχη Ανθρωπότητα!
Ήταν τότε που η ανίκητη ναζιστική μηχανή πάθαινε το πρώτο της φιάσκο. Στην Κρήτη! Και μετά οι Κρητικοί είπανε: "Χίτλερ, να μην το καυχηθείς" Αλλά τι να απαντήσεις και στους Λευκορώσους, πού χαθήκανε ένας από κάθε τρεις κατά την επέλαση του χιτλερικού τέρατος, προς τη Μόσχα. Τους ισοπεδώσανε!
Δεν σταματούσαν πουθενά μέχρι τη Μόσχα, φιλέ μου, οι Χιτλερικοί. Μόνο η καθυστερήσει στην Κρήτη και ο Ρωσικός χειμώνες σταμάτησαν τους Ναζήδες...
Υ.Γ. Και, βέβαια, το ρώσικο κρέας, τροφή στα ναζιστικά κανόνια... 'Αλλες εποχές...
raskolnick
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου