Σαν σήμερα . 21 Απριλίου 1967. Εκείνο το πρωινό οι καμπάνες
χτυπούσαν πένθιμα. Ξημέρωνε Μεγάλη Παρασκευή και αποκορυφωνόταν το θείο
πάθος.
Ύστερα από 47 χρόνια, οι ιστορικοί εκτιμούν ότι η δικτατορία των συνταγματαρχών ήταν η συνέπεια μιας προδιαγεγραμμένης πορείας που σχεδιάστηκε μετά το 1963, λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή ο αγωνιστής βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης...
Η CIA είχε μια προνομιακή σχέση με τη συνωμοτική ομάδα των συνταγματαρχών και παρακολουθούσε βήμα προς βήμα την πορεία της για την επιβολή δικτατορίας.
Σύμφωνα με τη CIA τα μέλη της συνωμοτικής ομάδας που είχαν επιστρέψει «σε θέσεις-κλειδιά στην περιοχή των Αθηνών» ήταν:
α. Ο αντισυνταγματάρχης Κώστας Παπαδόπουλος, αδελφός του Γεωργίου, διορίστηκε διοικητής στο τάγμα Διονύσου από τις αρχές Φεβρουαρίου 1966.
β. Ο αντισυνταγματάρχης Δημήτρης Σταμεταλόπουλος, διοικητής του Τάγματος Αγίας Παρασκευής από τα μέσα Οκτωβρίου 1965.
γ. Ο αντισυνταγματάρχης Αντώνιος Μέξης, διοίκηση τάγματος στην περιοχή Αθηνών.
δ. Ο αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς, διοικητής της ΕΣΑ με αρχηγείο στο ΓΕΣ.
ε. Ο αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ιωαννίδης στη διοίκηση ενός τάγματος στην περιοχή Αθηνών.
στ. Ο αντισυνταγματάρχης Θεόδωρος Πατσούρος μονάδα επικοινωνιών στην Αθήνα.
ζ. Ο αντισυνταγματάρχης Μιχαήλ Ρουφογάλης διορίστηκε προσωρινά στις 23 Φεβρουαρίου 1966 επικεφαλής του Γραφείου Ασφαλείας της ΚΥΠ.
η. Ο αντισυνταγματάρχης Αντώνιος Λέκκας σε διοίκηση-κλειδί στην περιοχή Αθηνών.
Στην ίδια αναφορά «η πηγή» της CIA σχολίασε επί λέξει:
«Ο (αρχηγός ΓΕΣ) Σπαντιδάκης είναι γενικά ενήμερος για τη δεξιά στρατιωτική ομάδα, αλλά νομίζει ότι βρίσκεται κοντά στο δικό του τρόπο σκέψης για την αναγκαιότητα μιας στρατιωτικής επέμβασης, δηλαδή ότι ο βασιλιάς θα πρέπει ν’ αναλάβει τον έλεγχο της κατάστασης με τη βοήθεια του στρατιωτικού νόμου. Γι’ αυτό κάνει τα στραβά μάτια για πολλές μεταθέσεις που τώρα πραγματοποιούνται».
Η CIA γνωρίζει πολύ καλά τον ιδιαίτερο, αυτόνομο ρόλο της ομάδας Γ. Παπαδόπουλου, που μεγάλο τμήμα της τρέφει έντονα αντιβασιλικά αισθήματα. Η «πηγή» της CIA έδινε σημαντικές σχετικές λεπτομέρειες τονίζοντας ότι η ομάδα Σταμετελόπουλου στους κόλπους των συνωμοτών εκδήλωσε αντιβασιλικά αισθήματα και «προτιμάει μια στρατιωτική χούντα που θα επιτρέψει πολύ λίγα προνόμια στο βασιλιά».
Στις 13 Δεκεμβρίου 1966 «η ηγεσία» της δεξιάς συνωμοτικής ομάδας -σύμφωνα με τη CIA- «συναντήθηκε μυστικά» στο σπίτι του Ι. Λαδά. Η ηγεσία αναφερόταν ως Επαναστατικό Συμβούλιο και αποτελείτο από τους: Γ. Παπαδόπουλο, Ι. Λαδά, Δ. Σταματελόπουλο, Δ. Ιωαννίδη, Ι. Λέκκα, Μ. Ρουφογάλη, Ι. Μέξη.
«Η πηγή» της CIA, που το πιθανότερο είναι ότι συμμετέχει στις συσκέψεις της συνωμοτικής ομάδας δεν μπόρεσε ν’ αναγνωρίσει έναν ή δύο από τους συμμετέχοντες στη σύσκεψη στην οικία Λαδά αλλά μετέφερε το περιεχόμενο της συνομιλίας των συνωμοτών.
«Η πηγή» της CIA σχολίασε ότι σε μια άλλη σύσκεψη στις 22 Νοεμβρίου «ένας από τους ηγέτες της ομάδας, ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, δήλωσε ότι αν η πολιτική κατάσταση συνεχίζει να χειροτερεύει με το σημερινό ρυθμό, δραστική ενέργεια θα χρειαστεί, δηλαδή η επιβολή δικτατορίας»
Στις 6 Φεβρουαρίου 1967 ο ειδικός αναλυτής του τμήματος Πληροφοριών και Ερευνας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χαρίλαος Λαγουδάκης υπέβαλε ένα μνημόνιο στον προϊστάμενό του όπου έγραφε: «Από τις 19 Ιουνίου 1965, το τμήμα Εγγύς Ανατολής έχει λάβει γνώση περίπου 15 αναφορών της CIA από διάφορες πηγές για την αποκαλούμενη Δεξιά Ελληνική Στρατιωτική Συνωμοτική Ομάδα.
Η τελευταία αναφορά είχε ημερομηνία 23 Ιανουαρίου 1967. Το Δεκέμβριο του 1966 αναφέρθηκε ότι ο Παπαδόπουλος είπε πως μετά την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας θα επιδιώξει την υποστήριξη των ΗΠΑ για να εκπληρώσει κοινωνικά και οικονομικά μέτρα που μπορεί να αποτρέψουν την παρούσα τάση προς την Αριστερά».
Η πρώτη συνάντηση των συνωμοτών το 1967 πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου και «κύριος ομιλητής» ήταν και πάλι ο «συνταγματάρχης Παπαδόπουλος». Ο Λαγουδάκης κατέληξε τονίζοντας ότι δεν υπάρχει πληροφόρηση γι’ αυτή τη στρατιωτική ομάδα εκτός της CIA που άλλωστε πληροφορούσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «πολύ επιγραμματικά» σε σχέση με τα όσα γνώριζε.
Οι μέρες περνούσαν, μέσα στο 1967, και όλα λειτουργούσαν υπέρ των συνταγματαρχών. Ο Γ. Παπαδόπουλος έχει μετατεθεί στη διεύθυνση του Γ’ Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΣ και ο Οδ. Αγγελής είναι υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Θέσεις-κλειδιά έχουν καταλάβει όλοι οι συνωμότες της ομάδας των συνταγματαρχών και είναι έτοιμοι να θέσουν σ’ εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο «Προμηθεύς» που είχαν υπό την επιμέλειά τους οι Παπαδόπουλος και Μακαρέζος. Στις 20 Απριλίου οι συνωμότες πραγματοποίησαν δύο τελικές συσκέψεις, αρχικά στην οικία Μπαλόπουλου και αργότερα στην οικία Ιωαννίδη.
Η «πηγή» της CIA που παρακολουθούσε τις συσκέψεις στα σπίτια των συνωμοτών θα πρέπει να ήταν εκεί.
Ο Παττακός στην οικία Μπαλόπουλου δήλωσε ότι «τα άρματα θα απλωθούν εις όλην την Αθήνα από της ώρας Ω».
Πριν από τα μεσάνυχτα ο Παττακός έφτασε στη μονάδα του των τεθωρακισμένων στο Γουδί, που τη διοίκησή της είχε αναλάβει στις 12 Οκτωβρίου 1966. Δεν άργησε να καλέσει τον αξιωματικό ασφαλείας και να του παραδώσει τον σχετικό φάκελο ενισχυμένου συναγερμού, γνωστού στις χώρες του ΝΑΤΟ με την ονομασία «DROWSY dog», ώστε να τεθεί η μονάδα σε κατάσταση ετοιμότητας.
Το πρωί της 21ης Απριλίου 1967 η Ελλάδα ζούσε κάτω από ένα στρατιωτικό, δικτατορικό καθεστώς.
ΠΗΓΗ www.apocalypsejohn.com
newsbombΗ CIA είχε μια προνομιακή σχέση με τη συνωμοτική ομάδα των συνταγματαρχών και παρακολουθούσε βήμα προς βήμα την πορεία της για την επιβολή δικτατορίας.
Σύμφωνα με τη CIA τα μέλη της συνωμοτικής ομάδας που είχαν επιστρέψει «σε θέσεις-κλειδιά στην περιοχή των Αθηνών» ήταν:
α. Ο αντισυνταγματάρχης Κώστας Παπαδόπουλος, αδελφός του Γεωργίου, διορίστηκε διοικητής στο τάγμα Διονύσου από τις αρχές Φεβρουαρίου 1966.
β. Ο αντισυνταγματάρχης Δημήτρης Σταμεταλόπουλος, διοικητής του Τάγματος Αγίας Παρασκευής από τα μέσα Οκτωβρίου 1965.
γ. Ο αντισυνταγματάρχης Αντώνιος Μέξης, διοίκηση τάγματος στην περιοχή Αθηνών.
δ. Ο αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς, διοικητής της ΕΣΑ με αρχηγείο στο ΓΕΣ.
ε. Ο αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ιωαννίδης στη διοίκηση ενός τάγματος στην περιοχή Αθηνών.
στ. Ο αντισυνταγματάρχης Θεόδωρος Πατσούρος μονάδα επικοινωνιών στην Αθήνα.
ζ. Ο αντισυνταγματάρχης Μιχαήλ Ρουφογάλης διορίστηκε προσωρινά στις 23 Φεβρουαρίου 1966 επικεφαλής του Γραφείου Ασφαλείας της ΚΥΠ.
η. Ο αντισυνταγματάρχης Αντώνιος Λέκκας σε διοίκηση-κλειδί στην περιοχή Αθηνών.
Στην ίδια αναφορά «η πηγή» της CIA σχολίασε επί λέξει:
«Ο (αρχηγός ΓΕΣ) Σπαντιδάκης είναι γενικά ενήμερος για τη δεξιά στρατιωτική ομάδα, αλλά νομίζει ότι βρίσκεται κοντά στο δικό του τρόπο σκέψης για την αναγκαιότητα μιας στρατιωτικής επέμβασης, δηλαδή ότι ο βασιλιάς θα πρέπει ν’ αναλάβει τον έλεγχο της κατάστασης με τη βοήθεια του στρατιωτικού νόμου. Γι’ αυτό κάνει τα στραβά μάτια για πολλές μεταθέσεις που τώρα πραγματοποιούνται».
Η CIA γνωρίζει πολύ καλά τον ιδιαίτερο, αυτόνομο ρόλο της ομάδας Γ. Παπαδόπουλου, που μεγάλο τμήμα της τρέφει έντονα αντιβασιλικά αισθήματα. Η «πηγή» της CIA έδινε σημαντικές σχετικές λεπτομέρειες τονίζοντας ότι η ομάδα Σταμετελόπουλου στους κόλπους των συνωμοτών εκδήλωσε αντιβασιλικά αισθήματα και «προτιμάει μια στρατιωτική χούντα που θα επιτρέψει πολύ λίγα προνόμια στο βασιλιά».
Στις 13 Δεκεμβρίου 1966 «η ηγεσία» της δεξιάς συνωμοτικής ομάδας -σύμφωνα με τη CIA- «συναντήθηκε μυστικά» στο σπίτι του Ι. Λαδά. Η ηγεσία αναφερόταν ως Επαναστατικό Συμβούλιο και αποτελείτο από τους: Γ. Παπαδόπουλο, Ι. Λαδά, Δ. Σταματελόπουλο, Δ. Ιωαννίδη, Ι. Λέκκα, Μ. Ρουφογάλη, Ι. Μέξη.
«Η πηγή» της CIA, που το πιθανότερο είναι ότι συμμετέχει στις συσκέψεις της συνωμοτικής ομάδας δεν μπόρεσε ν’ αναγνωρίσει έναν ή δύο από τους συμμετέχοντες στη σύσκεψη στην οικία Λαδά αλλά μετέφερε το περιεχόμενο της συνομιλίας των συνωμοτών.
«Η πηγή» της CIA σχολίασε ότι σε μια άλλη σύσκεψη στις 22 Νοεμβρίου «ένας από τους ηγέτες της ομάδας, ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, δήλωσε ότι αν η πολιτική κατάσταση συνεχίζει να χειροτερεύει με το σημερινό ρυθμό, δραστική ενέργεια θα χρειαστεί, δηλαδή η επιβολή δικτατορίας»
Στις 6 Φεβρουαρίου 1967 ο ειδικός αναλυτής του τμήματος Πληροφοριών και Ερευνας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χαρίλαος Λαγουδάκης υπέβαλε ένα μνημόνιο στον προϊστάμενό του όπου έγραφε: «Από τις 19 Ιουνίου 1965, το τμήμα Εγγύς Ανατολής έχει λάβει γνώση περίπου 15 αναφορών της CIA από διάφορες πηγές για την αποκαλούμενη Δεξιά Ελληνική Στρατιωτική Συνωμοτική Ομάδα.
Η τελευταία αναφορά είχε ημερομηνία 23 Ιανουαρίου 1967. Το Δεκέμβριο του 1966 αναφέρθηκε ότι ο Παπαδόπουλος είπε πως μετά την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας θα επιδιώξει την υποστήριξη των ΗΠΑ για να εκπληρώσει κοινωνικά και οικονομικά μέτρα που μπορεί να αποτρέψουν την παρούσα τάση προς την Αριστερά».
Η πρώτη συνάντηση των συνωμοτών το 1967 πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου και «κύριος ομιλητής» ήταν και πάλι ο «συνταγματάρχης Παπαδόπουλος». Ο Λαγουδάκης κατέληξε τονίζοντας ότι δεν υπάρχει πληροφόρηση γι’ αυτή τη στρατιωτική ομάδα εκτός της CIA που άλλωστε πληροφορούσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «πολύ επιγραμματικά» σε σχέση με τα όσα γνώριζε.
Οι μέρες περνούσαν, μέσα στο 1967, και όλα λειτουργούσαν υπέρ των συνταγματαρχών. Ο Γ. Παπαδόπουλος έχει μετατεθεί στη διεύθυνση του Γ’ Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΣ και ο Οδ. Αγγελής είναι υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Θέσεις-κλειδιά έχουν καταλάβει όλοι οι συνωμότες της ομάδας των συνταγματαρχών και είναι έτοιμοι να θέσουν σ’ εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο «Προμηθεύς» που είχαν υπό την επιμέλειά τους οι Παπαδόπουλος και Μακαρέζος. Στις 20 Απριλίου οι συνωμότες πραγματοποίησαν δύο τελικές συσκέψεις, αρχικά στην οικία Μπαλόπουλου και αργότερα στην οικία Ιωαννίδη.
Η «πηγή» της CIA που παρακολουθούσε τις συσκέψεις στα σπίτια των συνωμοτών θα πρέπει να ήταν εκεί.
Ο Παττακός στην οικία Μπαλόπουλου δήλωσε ότι «τα άρματα θα απλωθούν εις όλην την Αθήνα από της ώρας Ω».
Πριν από τα μεσάνυχτα ο Παττακός έφτασε στη μονάδα του των τεθωρακισμένων στο Γουδί, που τη διοίκησή της είχε αναλάβει στις 12 Οκτωβρίου 1966. Δεν άργησε να καλέσει τον αξιωματικό ασφαλείας και να του παραδώσει τον σχετικό φάκελο ενισχυμένου συναγερμού, γνωστού στις χώρες του ΝΑΤΟ με την ονομασία «DROWSY dog», ώστε να τεθεί η μονάδα σε κατάσταση ετοιμότητας.
Το πρωί της 21ης Απριλίου 1967 η Ελλάδα ζούσε κάτω από ένα στρατιωτικό, δικτατορικό καθεστώς.
ΠΗΓΗ www.apocalypsejohn.com
21 Απριλίου 1967: Το πραξικόπημα (βίντεο)
Στρατιωτικό κίνημα, που εξερράγη τα ξημερώματα τις 21ης Απριλίου 1967, κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και επέβαλλε μία στυγνή δικτατορία, που διήρκεσε επτά χρόνια.
Η χώρα την εποχή εκείνη βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο.
Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου και την εξουσία ασκούσε από τις 3 Απριλίου η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον αρχηγό της Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
Διάχυτη ήταν η πεποίθηση ότι τις επερχόμενες εκλογές θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου και θα επανερχόταν θριαμβευτικά στην εξουσία υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Πολλοί ήλπιζαν ότι θα ετίθετο ένα τέλος στη διετή πολιτική ανωμαλία, που έμεινε στην ελληνική ιστορία ως «Αποστασία» και σηματοδοτήθηκε με την παραίτηση του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου (είχε λάβει το 52,2% στις εκλογές του 1964) στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη σύγκρουσή του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο.
Στα δεξιότερα του πολιτικού φάσματος, ένα τμήμα της ΕΡΕ ζητούσε ένα «λοχία» για να σώσει τη χώρα από τον αναρχοκομμουνισμό. Για τη μετεμφυλιακή Δεξιά της προδικτατορικής περιόδου, κομμουνιστές ήταν εν ευρεία εννοια και οι κεντρώοι και οπωσδήποτε ο απρόβλεπτος Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν το ανερχόμενο αστέρι στην πολιτική σκηνή και εκινείτο αριστερότερα από το κόμμα του, την Ένωση Κέντρου.Οι στρατηγοί, το Παλάτι, κάποιοι πολιτικοί της Δεξιάς και οι Αμερικανοί καλόβλεπαν μία μικρής διάρκειας συνταγματική εκτροπή, που θα επανέφερε την πολιτική κατάσταση στη σωστή ρότα, δηλαδή στην εναλλαγή στην εξουσία της Δεξιάς και ενός μετριοπαθούς Κέντρου. «Η Χούντα των Στρατηγών» έμεινε στα σχέδια, καθώς τους πρόλαβαν με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου οι μικροί αξιωματικοί, με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Τέτοια περίπτωση δεν διαφαινόταν στον ορίζοντα, καθώς η ΕΔΑ, που εκπροσωπούσε την κομμουνιστική Αριστερά (το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου), κινούνταν στο 11,80% των ψήφων στις εκλογές του 1964, σε σχέση με το 24,43% του 1958.Πρέπει, όμως, να συνυπολογίσουμε ότι βρισκόμασταν 17 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου και στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όσον αφορά τον διεθνή περίγυρο. Ο στρατός ήταν πανίσχυρος, με παράδοση επεμβάσεων τον 20ο αιώνα, οι Αμερικανοί θεωρούσαν φέουδό τους την Ελλάδα, το δεξιό παρακράτος ήταν ισχυρό (Δολοφονία Λαμπράκη) και το Παλάτι ήταν ένας αυτόνομος πόλος εξουσίας, «που δεν βασίλευε, αλλά κυβερνούσε». Οι πολιτικοί που κυβέρνησαν αυτά τα 17 χρόνια (Πλαστήρας, Παπάγος, Καραμανλής και Παπανδρέου), ασχολήθηκαν κυρίως με την ανοικοδόμηση της χώρας και την οικονομική ανάπτυξη, παρά με το «βάθεμα και το πλάτεμα» των δημοκρατικών θεσμών και την εξάλειψη των μνημών του Εμφυλίου.
Το πραξικόπημα, εκδηλώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Απριλίου. Λίγες ώρες πριν, είχε ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και τα μέλη του αποχώρησαν για τα σπίτια τους, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι θα επακολουθούσε. Ανάμεσά τους και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Παπαληγούρας.
Η τριάδα των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου, μπορεί να ήταν άσοι στη συνωμοσία, αλλά εκμεταλλεύτηκαν τον βαθύ ύπνο των δημοκρατικών κυβερνήσεων και φρόντισαν να τοποθετήσουν στις πιο νευραλγικές θέσεις του στρατεύματος ανθρώπους μυημένους στα σχέδιά τους. Τους βοήθησε, επίσης, το γεγονός ότι μέσα στην Αθήνα υπήρχαν μεγάλες μάχιμες μονάδες, όπως το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, που βρισκόταν στη σημερινή Πολυτεχνειούπολη, με διοικητή τον ταξίαρχο Παττακό.
21 Απριλίου 1967: Τα τανκς της χούντας στους δρόμους της ΑθήναςΑπό εκεί βγήκαν τα πρώτα τανκς στις 2 τα ξημερώματα, για να καταλάβουν όλα τα στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας (Βουλή, Υπουργεία, ΕΙΡ, ΟΤΕ, Ανάκτορα). Την ίδια ώρα, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς εξαπέλυε πιστές στο κίνημα δυνάμεις για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Οι πραξικοπηματίες έβαλαν σε εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο «Προμηθεύς», για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Μεγάλη ήταν η συμβολή του διοικητή της Σχολής Ευελπίδων, Δημήτρη Ιωαννίδη, ο οποίος κινητοποίησε το τάγμα της σχολής και τη Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ).
Μία από τις πρώτες ενέργειες των συνωμοτών ήταν να συλλάβουν τον αρχηγό του ΓΕΣ αντιστράτηγο Σπαντιδάκη και να τον αντικαταστήσουν με τον ομοιόβαθμό του Οδυσσέα Αγγελή, που ήταν μυημένος στο κίνημα. Ο νέος αρχηγός του Στρατού έδωσε εντολή σε όλους του μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς να εφαρμόσουν το σχέδιο «Προμηθεύς» κι έτσι να εξασφαλισθεί η υπακοή του στρατεύματος σε όλη τη χώρα.
Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και στις 3:30 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει και μάλιστα αναίμακτα. Νωρίς το πρωί, το ραδιόφωνο ΕΙΡ έπαιζε εμβατήρια και δημοτικά άσματα και οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων. Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967.
Αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις φαίνεται να ήταν και οι Αμερικανοί, που δεν περίμεναν την κίνηση του Παπαδόπουλου. Τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Φίλιπ Τάλμποτ ξύπνησε ο ανιψιός του πρωθυπουργού Κανελλόπουλου, Διονύσης Λιβανός, και του ανακοίνωσε την είδηση. Όταν μετά από λίγες μέρες ο Τάλμποτ είπε στο σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Τζακ Μέρι, ότι το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ήταν ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτός του απάντησε κυνικά: «Μα, πως είναι δυνατόν να βιάσεις μία πόρνη;..»
H ορκομωσια της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Κόλλια Μόνο δύο πρωινές εφημερίδες πρόλαβαν να περιλάβουν στην ύλη τους την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Η «Καθημερινή» στην πρώτη της σελίδα είχε ένα μονόστηλο με τίτλο «Την 2αν πρωινήν εξερράγη στρατιωτικόν κίνημα. Συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες», ενώ η «Αυγή» πάνω από τον τίτλο της έγραφε:«Συνελήφθησαν από στρατιωτικούς οι Μ. Γλέζος, Λ. Κύρκος, Α. Παπανδρέου. Ασυνήθιστες κινήσεις στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων».
Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε στα Ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο και του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνησή τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τον άνακτα. Ο βασιλιάς, παρά την προτροπή του συλληφθέντα πρωθυπουργού Παναγιώτη Κανελλόπουλου να αντισταθεί, συμβιβάστηκε μαζί τους «για να μην χυθεί αίμα ελληνικό» και αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια. Επρόκειτο βέβαια για πρωθυπουργό - μαριονέτα, αφού τα νήματα κινούσε ο ισχυρός άνδρας του κινήματος, συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ο συλληφθείς και αποπεμφθείς αρχηγός του ΓΕΣ Γρηγόριος Σπαντιδάκης, άνθρωπος του βασιλιά, όπως και ο Κόλλιας, προσχώρησε στους κινηματίες και ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Την ίδια μέρα άρχισαν και οι συλλήψεις απλών πολιτών, ενώ είχαμε και τα πρώτα θύματα. Τα όργανα της Χούντας δολοφονούν στον Ιππόδρομο, που είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, το στέλεχος της ΕΔΑ Παναγιώτη Ελή, ενώ ένας στρατιώτης πυροβολεί τη νεαρή Αθηναία Μαρία Καλαυρά, γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του.Δέκα ημέρες αργότερα, η Χούντα ανακοίνωσε ότι οι συλληφθέντες ανέρχονταν σε 6509 άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα αριστερών πεποιθήσεων.
Η Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 μπήκε στο «γύψο», κατά την έκφραση του Παπαδόπουλου, για 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες. Η Δικτατορία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου 1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου