Στα χέρια της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας
βρίσκεται η τύχη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Σταθάκη, καθώς τις
επόμενες ημέρες η επιτροπή καλείται να κρίνει αν θα προτείνει την άρση
της βουλευτικής ασυλίας του για την υπόθεση ατασθαλίας εκατομμυρίων ευρώ
και ζημίας του Δημοσίου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου είναι καθηγητής
Πολιτικής Οικονομίας, όπως είχε αποκαλύψει η «κυριακάτικη δημοκρατία».Οσο αίσθηση είχε προκαλέσει εκείνη η αποκάλυψη της εφημερίδας, άλλο τόσο αίσθηση προκαλεί και η σημερινή αποκάλυψη, η οποία αποδεικνύει τη δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο βουλευτής και ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό γιατί, ενώ από την πρώτη ημέρα που αποκαλύφθηκε το θέμα ο κ. Σταθάκης με συνεντεύξεις του δεξιά και αριστερά διαλαλούσε ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και ότι επιθυμεί να φτάσει η υπόθεση στο δικαστήριο ώστε να αποδειχθεί η αλήθεια, το βράδυ της περασμένης Τρίτης αιφνιδίασε τα μέλη της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας και δείχνοντας ότι προσπαθεί να αποφύγει τη Δικαιοσύνη ζήτησε -άγνωστο γιατί- να μην αρθεί η βουλευτική ασυλία του και η υπόθεση να κλείσει στη Βουλή! Και αυτό, παρά το γεγονός ότι το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται δεν έχει καμία σχέση με τη βουλευτική ή την εν γένει πολιτική του δραστηριότητα. Αποτέλεσμα δεν ήταν άλλο από το όλοι να αναρωτηθούν: «Τι φοβάται ο κ. Σταθάκης;».
Ο κ. Σταθάκης, εκτός από σκιώδης υπουργός Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, είναι και εξ απορρήτων του κ. Τσίπρα. Οπως αποκάλυψε μάλιστα την Τρίτη η «δημοκρατία», ο κ. Σταθάκης βρέθηκε με μυστική αποστολή προ ημερών στο Βερολίνο, όπου είχε επαφές με στελέχη όλων των κομμάτων, του SPD περιλαμβανομένου, καθώς και με τον Σύνδεσμο των Γερμανών Βιομηχάνων, στους οποίους εξήγησε πώς σκέφτεται μια σειρά από θέματα η Κουμουνδούρου.
Το ιστορικό
Η δικογραφία που έχει διαβιβαστεί στη Βουλή και βρίσκεται πλέον στα χέρια των μελών της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας δικαιώνει απόλυτα το ρεπορτάζ της «κυριακάτικης δημοκρατίας». Η υπόθεση για την οποία κατηγορείται ο κ. Σταθάκης συνδέεται με τη διαχείριση κονδυλίων του Πανεπιστημίου Κρήτης σε διάφορες χρονικές φάσεις, που απλώνονται από το 1996 έως το 2004, και αφορά τρεις πολύ συγκεκριμένες κατηγορίες.
Η πρώτη κατηγορία που αντιμετωπίζει ο κ. Σταθάκης είναι ότι το 2001 ενέκρινε μαζί με άλλους πανεπιστημιακούς, ως μέλη της Επιτροπής Ερευνών του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ), καταβολή 9.000.000 δρχ. για «υπερωριακή απασχόληση στον γενικό διευθυντή διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Κρήτης». Ωστόσο η καταβολή του ποσού αυτού, όπως αναφέρεται στο βούλευμα, «έγινε παράνομα, χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία» και με δεδομένο ότι «οι ώρες υπερωριακής απασχόλησης δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις εξήντα (60) μηνιαίως». Παρά ταύτα, όπως φαίνεται στη δικογραφία, υπήρχαν μήνες στους οποίους ο συγκεκριμένος υπάλληλος φέρεται ότι εργαζόταν 22 ώρες την ημέρα.
Επίσης, ο κ. Σταθάκης κατηγορείται μαζί με άλλους ότι κατέβαλαν με την ίδια ιδιότητα σε 102 υπαλλήλους το ποσό των 444.129,60 ευρώ (151.337.162 δραχμές) υπό τη μορφή επιμισθίων, αμοιβών και επιδομάτων θέσης. Το βούλευμα τονίζει ότι και οι καταβολές αυτές «έγιναν παράνομα, αφού δεν συνδέονται με συγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα του ΕΛΚΕ (Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Ερευνας), αλλά καλύπτουν δαπάνες του Πανεπιστημίου Κρήτης».
Η τρίτη κατηγορία που αντιμετωπίζει, μαζί με άλλους, ο κ. Σταθάκης έχει σχέση με το γεγονός ότι από το 1998 έως και το 2001 καταβλήθηκε από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ) στην ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία Εθνική Ασφαλιστική το συνολικό ποσό των 150.000.000 δρχ. (440.205,43 ευρώ) ως ασφάλιστρα ομαδικού συμβολαίου ασφάλισης ζωής - ασθένειας όλων των υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Κρήτης, μολονότι τα συγκεκριμένα άτομα, ως δημόσιοι υπάλληλοι, ήταν ασφαλισμένοι στο Δημόσιο. Το παραπεμπτικό βούλευμα μάλιστα είχε συμπεράνει ότι οι κατηγορούμενοι «προέβησαν στην πράξη τους αυτή από κοινού και με σκοπό να ωφελήσουν την ανωτέρω ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία Εθνική Ασφαλιστική, καθόσον οι υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Κρήτης καλύπτονταν για τους κινδύνους για τους οποίους έγινε η ιδιωτική ασφάλισή τους από την ασφάλιση του Ελληνικού Δημοσίου και συνεπώς δεν ωφελήθηκαν επιπλέον καν από την ασφάλισή τους σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία για τους ίδιους κινδύνους».
Και ενώ από όλα τα ανωτέρω καθίσταται προφανές ότι τα όσα καταγγέλλονται δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πολιτική δραστηριότητα του κ. Σταθάκη, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, υπαρχηγός του κ. Τσίπρα κατά πολλούς, μολονότι όταν «έσκασε» το θέμα διαλαλούσε ότι θέλει να δικαστεί για να αποδείξει την αθωότητά του, το βράδυ της Τρίτης κατά την απολογία του στην επιτροπή κρύφτηκε πίσω από τη βουλευτική ασυλία. Επικαλούμενος αρχικά -χωρίς ωστόσο να προσκομίσει τις αποφάσεις- ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει νομιμοποιήσει τις καταβολές και αφετέρου το διαδικαστικό, ότι όταν εκδόθηκε το παραπεμπτικό βούλευμα των εφετών ο ίδιος ήταν ολίγων ημερών βουλευτής και ως εκ τούτου αυτή που θα έπρεπε να αποφασίσει ήταν η Βουλή.
Πριν από τις κάλπες
Αρχικώς οι κατηγορούμενοι είχαν παραπεμφθεί με απευθείας κλήση στο ακροατήριο στις 30 Απριλίου 2012, έξι μόλις ημέρες πριν από τις πρώτες εθνικές εκλογές του Μαΐου, στις οποίες ο κ. Σταθάκης εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής. Το δικαστήριο, ύστερα από αίτημα των κατηγορουμένων, έκρινε άκυρη την απευθείας κλήση και έστειλε την υπόθεση στο Συμβούλιο Εφετών, προκειμένου να αποφανθεί «αμετακλήτως».
Ο κ. Σταθάκης και οι άλλοι κατηγορούμενοι ήλπιζαν προφανώς σε μια απαλλαγή μέσω βουλεύματος. Ομως το συμβούλιο εξέδωσε στις 20 Ιουνίου 2013 -ο κ. Σταθάκης είχε επανεκλεγεί, χωρίς ωστόσο η Βουλή να έχει λειτουργήσει- παραπεμπτικό βούλευμα, κρίνοντας ότι «προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής» σε βάρος των κατηγορουμένων «για την παραπομπή τους στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Κρήτης», προκειμένου «να δικαστούν ως δράστες της αξιόποινης πράξης της απιστίας σχετικής με την υπηρεσία κατ' εξακολούθηση και από κοινού, από υπάλληλο που κατά τη διαχείριση εσόδων ελάττωσε εν γνώσει του και για να ωφεληθεί ο ίδιος ή άλλος τη δημόσια περιουσία, της οποίας η διαχείριση ήταν εμπιστευμένη, στρεφόμενη κατά ΝΠΔΔ με επιτευχθέν όφελος και προξενηθείσα ζημία που υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ με την ιδιαζόντως επιβαρυντική περίσταση του ιδιαιτέρως μεγάλου αντικειμένου της πράξης».
Η απολογία του κ. Σταθάκη πάντως στην επιτροπή της Βουλής έχει προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό στα μέλη της. Το επιχείρημα περί νομιμοποίησης των καταβολών από το Ελεγκτικό Συνέδριο θα μπορούσε κατά τους βουλευτές να έχει βάση, ωστόσο μόνο λίγοι δεν ήταν αυτοί που είπαν ότι τους φάνηκε περίεργο ότι ο κ. Σταθάκης δεν είχε μαζί του τις αποφάσεις σε ένα τόσο κρίσιμο γι' αυτόν θέμα. Οσο δε αφορά το διαδικαστικό και την ακυρότητα του παραπεμπτικού βουλεύματος λόγω της βουλευτικής ιδιότητας του κ. Σταθάκη, αυτό δεν φάνηκε να απασχολεί και πολλούς. Οπως μάλιστα έλεγε μέλος της επιτροπής, αν ο κ. Σταθάκης θεωρεί ότι είναι αθώος και ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο τον έχει δικαιώσει, από το να ζητά να μην αρθεί η βουλευτική ασυλία του, θα ήταν πολύ καλύτερο για τον ίδιο να ζητήσει άρση και -όπως έλεγε άλλωστε στις δημόσιες δηλώσεις του μετά την αποκάλυψη της «κυριακάτικης δημοκρατίας» - να πάει στο δικαστήριο του Ιουνίου, όπου θα αποδείκνυε πανηγυρικά την αθωότητά του. Η στάση του όμως το βράδυ της περασμένης Τρίτης έχει κάνει τα μέλη της επιτροπής να αντιμετωπίζουν την υπόθεση με μεγάλη καχυποψία. Εως την επόμενη συνεδρίαση της επιτροπής πάντως μένει να απαντηθεί καταρχάς τι ακριβώς ορίζει η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που επικαλείται. Αναφέρεται στη συγκεκριμένη υπόθεση ή είναι μεταγενέστερη; Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να υποκαταστήσει ένα αμετάκλητο παραπεμπτικό βούλευμα της Δικαιοσύνης; Επίσης, μένει να απαντηθεί αν αληθεύει ότι έχει διαταχθεί η επιστροφή των κονδυλίων στο Δημόσιο από τους εμπλεκομένους στην υπόθεση και αν για τον σκοπό αυτόν έχουν αναληφθεί συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Η δικαίωση
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι η αλληλουχία των γεγονότων δικαιώνει το ρεπορτάζ της «κυριακάτικης δημοκρατίας» και διαψεύδει όσους, κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, υποκριτικά έσπευσαν να μιλήσουν τότε για αποπροσανατολισμό και για δήθεν άκαιρη επαναφορά ενός γνωστού θέματος. Και μόνο το γεγονός ότι η δικογραφία διαβιβάστηκε στη Βουλή αμέσως μετά την αποκάλυψη της εφημερίδας είναι αρκετό για να καταδείξει την εγκυρότητα του ρεπορτάζ και το «επίκαιρον» της υπόθεσης.
Γιώργος Λυκουρέντζος
dimokratianews
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου