Οι μυστικές δυνάμεις των Πυραμίδων

Αμέτρητα πειράματα που έχουν γίνει, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι στις Πυραμίδες της Αιγύπτου τα βακτηρίδια σκοτώνονται, η σήψη σταματά και η οργανική ύλη μουμιοποιείται. Σ' ένα από τα πειράματα τοποθετήθηκαν για 13 ημέρες σε πυραμίδες ψάρια. Αυτά δεν σάπισαν αλλά αφυδατώθηκαν χάνοντας τα 2/3 του βάρους τους. Αυτό το φαινόμενο παρουσιάζεται σε όλες τις πυραμίδες, εφόσον αυτές είναι προσανατολισμένες ακριβώς στον άξονα Βορρά-Νότου, είναι τετράπλευρες και έχουν συγκεκριμένες αναλογίες.

Ένας Αμερικάνος επιστήμονας ο Πατ Φλάναγκαν, που επίσης ερεύνησε το περίεργο αυτό "φαινόμενο της πυραμίδας", κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι Πυραμίδες της Αιγύπτου με το ίδιο το σχήμα τους λειτουργούν ως "συσκευές" που συλλέγουν κοσμική ενέργεια! Γιγάντιοι συσσωρευτές όπου μέσα σε αυτούς σύμφωνα με τον Πατ Φλάναγκαν, μεταβάλλονται οι διηλεκτρικές ιδιότητες της ύλης.
 

Μια ομάδα επιστημόνων που φωτογράφισαν με υπέρυθρες ακτίνες τη Μεγάλη Πυραμίδα διαπίστωσαν την παρουσία ενός περίεργου φαινόμενου: Από την κορυφή της εκτινάσσονται χοάνες φωτεινής ενέργειας!! Από την Αρχαιότητα ήταν γνωστό ότι η μεγάλη πυραμίδα, εκτός των αστρονομικών και άλλων συσχετισμών της, εμπεριείχε συγκεκριμένες μαθηματικές σχέσεις στη γεωμετρική της δομή, με τις οποίες αποτύπωνε ορισμένα ιερά μαθηματικά.
 

Η μεγάλη πυραμίδα είναι μία κανονική τετραγωνική πυραμίδα, ύψους περίπου 148 μέτρων, με τετραγωνική βάση πλευράς περίπου 231 μέτρα και παράπλευρες έδρες ισοσκελή τρίγωνα. Αριθμολογικά συνθέτει τους αριθμούς 3, 4, 5 και 7. Το 3 από τις τριγωνικές παράπλευρες έδρες της, το 4 από την τετραγωνική βάση της, το 5 από τις πέντε κορυφές τους και το 7 από τη σύνθεση της βάσης τους με μία παράπλευρη έδρα τους. Οι συμβολικές αντιπροσωπεύσεις της είναι, επομένως, πολλές με βάση όλα όσα έχουμε ήδη αναφέρει γι' αυτούς τους αριθμούς.
 

Η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ παρατηρεί για το συμβολισμό και τη χρήση της πυραμίδας τα εξής: "Η αιγυπτιακή πυραμίδα αντιπροσωπεύει συμβολικά την ιδέα του κοσμικού δένδρου. Η κορυφή της είναι ο μυστικός σύνδεσμος ανάμεσα στον Ουρανό και στη Γη και συμβολίζει τη ρίζα, ενώ η βάση της αντιπροσωπεύει τους κλάδους που εκτείνονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα του σύμπαντος. Μεταδίδει την ιδέα ότι όλα τα πράγματα είχαν την προέλευσή τους στο πνεύμα -με την εξέλιξη να έχει ξεκινήσει αρχικά από τα πάνω και προχωρήσει μετά προς τα κάτω, αντί για το αντίστροφο, όπως διδάσκει η θεωρία του Δαρβίνου...
 

Εσωτερικά συμβόλιζε τη δημιουργική αρχή της Φύσης και διασαφήνιζε επίσης τις αρχές της Γεωμετρίας, των Μαθηματικών, της Αστρολογίας και της Αστρονομίας. Εσωτερικά, ήταν ένας μεγαλειώδης ναός, στα σκοτεινά κοιλώματα του οποίου τελούνταν τα Μυστήρια και του οποίου οι τοίχοι υπήρξαν συχνά μάρτυρες των σκηνών μύησης μελών της βασιλικής οικογένειας. Η πορφυρή σαρκοφάγος... ήταν μία κολυμπήθρα βαπτίσματος, όπου αναδυόμενος ο νεόφυτος «αναγεννιόταν» και γινόταν μύστης.
 

Ο ονομαζόμενος «Θάλαμος του Βασιλιά»... πιθανώς ήταν ο τόπος στον οποίο γινόταν δεκτός ο μυούμενος, αφού είχε περάσει διαμέσου της στενής ανηφορικής διάβασης και της Μεγάλης Στοάς... Ο «Θάλαμος του Βασιλιά» είναι έτσι ένα «Άγιο των Αγίων». Τις ημέρες των Μυστηρίων της Μύησης ο υποψήφιος, αντιπροσωπεύοντας τον ηλιακό θεό, έπρεπε να κατέλθει μέσα στη σαρκοφάγο και να παραστήσει την ενεργοποιούσα ακτίνα που εισέρχεται στη γόνιμη μήτρα της Φύσης. Aναδυόμενoς από αυτήν το ερχόμενο πρωί, συμβόλιζε την ανάσταση της ζωής μετά την αλλαγή που ονομάζεται θάνατος. Στα Μεγάλα Μυστήρια ο συμβολικός του θάνατος κρατούσε δύο ημέρες, οπότε αυτός αναδυόταν μαζί με τον Ήλιο το τρίτο πρωί, μετά την τελευταία νύχτα των πιο σκληρών δοκιμασιών...»
 

Και σε άλλο σημείο επίσης αναφέρει : "Ο μυημένος σοφός, ο οποίος είχε περάσει με επιτυχία όλες τις δοκιμασίες, τοποθετούνταν, δεν καρφωνόταν αλλά απλώς δενόταν πάνω σε μια κλίνη σε σχήμα "Ταυ" βυθισμένος σε έναν βαθύ ύπνο. Αφηνόταν να παραμείνει σε αυτήν την κατάσταση για τρεις μέρες και τρεις νύχτες, κατά την διάρκεια των οποίων το πνευματικό "Εγώ" του λέγεται ότι συνομιλούσε με τους θεούς, κατέβαινε στον Άδη, το Αμέντι και πρόσφερε ευεργεσίες στα αόρατα όντα, είτε ήταν ψυχές ανθρώπων ή Στοιχειακά πνεύματα, ενώ το σώμα του παρέμενε όλο αυτόν το καιρό στην κρύπτη του ναού ή στην υπόγεια σπηλιά. Στην Αίγυπτο τοποθετούνταν μέσα στην Σαρκοφάγο, στην αίθουσα του βασιλιά της πυραμίδας του Χέοπα, ενώ κατά την διάρκεια της νύχτας πριν από την τρίτη μέρα μεταφερόταν στην είσοδο ενός διαδρόμου όπου μια ορισμένη ώρα, οι ακτίνες του ανατέλλοντος ηλίου έπεφταν πάνω στο πρόσωπό του εκστασιασμένου υποψηφίου, ο οποίος ξυπνούσε για να μυηθεί από τον Όσιρη και τον Θωθ, τον θεό της Σοφίας." Μ.Δ (ΙΙ, 558)
 

Ο Μάνλυ Π. Χωλ αναφέρει στο βιβλίο του «Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών» ότι η μεγάλη Πυραμίδα χτίστηκε από επιζώντες της Ατλαντίδος. Αναφέρει ότι οι μεγαλύτεροι επιστήμονες του Ατλαντίου πολιτισμού αντιλήφθηκαν μια επικείμενη καταστροφή και για να διασώσουν τις γνώσεις της εποχής τους μετανάστευσαν σε άλλες χώρες και ίδρυσαν κέντρα μάθησης , χτισμένα όπως οι ναοί τους, με πυραμιδικό σχήμα. Σύμφωνα με τον Χωλ, η Πυραμίδα παραμένει σαν ορατή διαθήκη μεταξύ της Αιώνιας Σοφίας και του κόσμου. Την θεωρεί σαν τον πρώτο ναό μυστικισμού. Είναι η πρώτη κατασκευή που χρησιμεύει ως τόπος διαφύλαξης των μυστικών αληθειών που είναι το σίγουρο θεμέλιο όλων των τεχνών κι επιστημών. Το1993 ο Robert Bauval δημοσίευσε το βιβλίο "The Orion Mystery", όπου αποδεικνύει με πολύ πειστικά για κάποιον με αστρονομικές γνώσεις, επιχειρήματα ότι η θέση των 3 πυραμίδων της Γκίζας σχετίζονται με μεγάλη ακρίβεια με τα άστρα του αστερισμού του Ωρίωνα. Με το κατάλληλο software προσομοίωσε το νυχτερινό ουρανό της αρχαίας Αιγύπτου και βρήκε ότι ο αντιστοιχία Πυραμίδες-Αστερισμός του Ωρίωνα "κλειδώνει" στην χρονολογία 10.450 π.Χ. (στην εποχή του Λέοντα)
 

Τα παραπάνω καθώς και πολλά άλλα στοιχεία συμφωνούν τόσο με την χρονολογία που δίνει ο Πλάτων για την καταστροφή της Ποσειδωνίας (του τελευταίου τμήματος της Ατλαντίδας) στα 9.600 π.Χ.. Ο Τόμπκινς στην εισαγωγή του βιβλίου του λέει πως ο Πλάτωνας στο διάλογο του «Τίμαιος», αναφέρεται στο κύριο διαμέρισμα σαν το οικοδόμημα του σύμπαντος.
 

Πολλοί ερευνητές απέδωσαν στην τύχη το γεγονός ότι οι γωνίες και οι επικλινείς επιφάνειες της Πυραμίδας δείχνουν μία ανώτερη αντίληψη της τριγωνομετρίας και ότι στο σχήμα της έχουν εφαρμοστεί με ακρίβεια οι βασικές αναλογίες της «Χρυσής Τομής». Φυσικά δεν είναι θέμα τύχης, αλλά βαθιάς γνώσης. Οι γεωμετρικές ιδιότητες που προβάλλει είναι ασύλληπτες. Η περιφέρεια με ακτίνα ίση με το ύψος τής Πυραμίδας, έχει ίδιο μήκος με την περίμετρο τής βάσης της. Καταγράφεται δηλαδή ο τετραγωνισμός τού κύκλου. Το τετράγωνο που σχηματίζεται με πλευρά το ύψος τής Πυραμίδας έχει ίδιο εμβαδόν με το καθένα από τα τρίγωνα των πλαϊνών εδρών της. Ο λόγος τού ύψους ενός τριγώνου των πλαϊνών εδρών, δια τού μισού τής μιας των πλευρών τής βάσης, είναι ίσος με τον χρυσό αριθμό Φ (1,618 ). Οι αναλογίες των μέτρων και γωνιών κατασκευής της εκφράζουν λόγους του Ιερού αριθμού π (3,14) ιτού Χρυσού αριθμού Φ , κι αυτό συμβαίνει με ακρίβεια, μόνον σ' αυτήν. (Ι. Δάκογλου, "ο Μυστικός κώδικας του Πυθαγόρα"). Το ύψος της επί 10 εκατομμύρια δίνει την απόσταση γης - ήλιου. Διπλασιάζοντας το μήκος του αθροίσματος των 4 πλευρών της, βρίσκουμε το αντίστοιχο ενός λεπτού μιας μοίρας στον Ισημερινό 1842.92 μέτρα. (σήμερα υπολογίζεται σε 1842.78.) .

Η κοιλότητα των εδρών της επιτρέπει τον προσδιορισμό των ισημεριών, με ελάχιστη απόκλιση. . Ο γνώμονας της κορυφής δείχνει το χειμερινό ηλιοστάσιο και την ηλιακή μεσημβρία. Το βάρος της πυραμίδας (600.000 τόνοι) επί ένα δισεκατομμύριο δίνει το βάρος της γης. Το άθροισμα των διαγωνίων της δίνει 25.826, την διάρκεια ενός ζωδιακού κύκλου. Η ακουστική αρχαιολογία είναι νέος ενδιαφέρον κλάδος της αρχαιολογίας που ασχολείται με την ακουστική αρχαιολογικών μνημείων. Επιστήμονες σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Princeton μελέτησαν αρχαία μνημεία στην Αγγλία χρησιμοποιώντας όργανα ηχητικών μετρήσεων και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν κάποιες βασικές συχνότητες που εκπεμπόταν από τα μέρη που επισκέφτηκαν. Οι κυρίαρχες ήταν μεταξύ 95 και 120 Hz, σε πολλά μέρη ήταν 110Hz. 

Μήκος κύματος 3 μέτρα. Τα 110Hz είναι μια βασική νότα, δύο οκτάβες κάτω από την συνηθισμένη συχνότητα «κουρδίσματος» των μουσικών οργάνων στα 440Hz.

Η γρανίτινη σαρκοφάγος του Βασιλιά στην Μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου δονείται στα 110Hz όταν κτυπηθεί...Επίσης από ενδιαφέρουσες μελέτες που γίνανε στην Αίγυπτο ανακάλυψαν ότι οι πυραμίδες ακολουθούσαν ένα πρότυπο αντηχητικής και ότι τα υλικά πρέπει να επιλέχθηκαν προσεκτικά για να μεγιστοποιούν αυτά τα αποτελέσματα. Αυτό που βρήκαν ήταν ότι η Μεγάλη Πυραμίδα ήταν ...κουρδισμένη στη νότα F# (φα δίεση). Λέγεται ότι σε Αιγυπτιακά κείμενα αναφέρεται ότι αυτή η νότα είναι η αρμονική αντήχηση του πλανήτη. Περιέργως βρήκαν την ίδια νότα σε χρήση από τους ...αυτόχθονες Ινδιάνους της Αμερικής των οποίων τα Ιερά Φλάουτα είναι κουρδισμένα σε αυτήν. Από την οπτική γωνία των Ινδικών Chakra η νότα F# απορροφάται από το κέντρο της καρδιάς, σχετίζεται με το πράσινο χρώμα και είναι η 11η στην αρμονική σειρά.
  

Αν φυσήξουμε σε συγκεκριμένη γωνία στο στόμιο ενός μπουκαλιού, δημιουργείται ένας βόμβος, ένας ιδιαίτερος χαρακτηριστικός ήχος που εξαρτάται από το μέγεθος του στομίου, της μπουκάλας, του μήκους της, του υλικού κλπ. Αυτό είναι το φαινόμενο Helmholtz και δεν είναι παράξενο. Παράξενο είναι ότι το ίδιο λέγεται ότι κάνει εύκολα και η Μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου όπου τον ρόλο του στομίου της μπουκάλας παίρνουν εδώ οι δύο αεραγωγοί που ξεκινούν από το νεκρικό θάλαμο και καταλήγουν στο εξωτερικό της πυραμίδας. Ποια ήταν η σκοπιμότητα αυτού του φαινομένου στην Μεγάλη Πυραμίδα; Αυτό το φαινόμενο θα δημιουργηθεί μόνο με συγκεκριμένη ροή ανέμου; Μήπως είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και κάποιο άλλο τρόπο να το προκαλούν; Αν ναι, γιατί;
 

Στην πυραμίδα του Kukulkan στο Chichen Itza, Μέξικο, ίσως την πιο φωτογραφημένη πυραμίδα του Μεξικό, τα παλαμάκια προκαλούν μια σειρά τσιριχτών αντηχήσεων στα σκαλοπάτια. Το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί σαν περιοδικές αντηχήσεις από τα σκαλοπάτια. Παράδοξο είναι ότι η αντήχηση μοιάζει με την φωνή του ιερού πτηνού των Μάγιας, Quetzal. Οπότε εδώ δεν μιλάμε απλά για ενίσχυση ήχου ή αντήχηση, αλλά για μέθοδο ανασύνθεσης ήχου! Το θαυμάσιο πουλί που τώρα βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης του είδους του, επί χιλιάδες χρόνια αντιπροσώπευε το «πνεύμα των Μάγια».

Η πυραμίδα Kukulcan είναι φτιαγμένη από τους Μάγιας με τέτοιο τρόπο που κατά την Εαρινή και Φθινοπωρινή ισημερία, η σκιά που σχηματίζεται στα σκαλοπάτια μοιάζει σαν ένα φίδι που κατεβαίνει από την κορυφή της πυραμίδας και φτάνει στην βάση της όπου υπάρχει σκαλισμένο το κεφάλι του. 

Η σχεδίαση της πυραμίδας όπως και άλλων κτισμάτων δείχνει χρήση της γεωμετρίας που χώριζε τον κύκλο σε 3600. Η πυραμίδα έχει 4 σκάλες που αντιπροσωπεύουν με 91 σκαλοπάτια η καθεμία (μαζί με το κορυφαίο σύνολο 365) τις ημέρες του χρόνου.

Η πυραμίδες παρουσιάζουν παράξενα βιοενεργειακά χαρακτηριστικά που συνεχίζουν να μελετούνται από τους ερευνητές. Είναι βιοπλασματικοί ή βιοτρονικοί συσσωρευτές. Πειράματα με φυτά, θεραπευτικό νερό και θεραπείες πληγών αποδείχθηκαν εντυπωσιακά. Μέσα σε μια πυραμίδα ρέουν ενέργειες που διαστέλλουν τον χρόνο. Επιταχύνονται οι βιολογικές διαδικασίες. Φυτά μέσα σε πυραμίδες αναπτύσσονται με διπλάσια ταχύτητα. Πληγές σε χέρια ή πόδια κλείνουν με αστραπιαία ταχύτητα αν μείνουν λίγες ώρες κάτω από χάρτινες ή γυάλινες πυραμίδες.
 

Γιατί υπάρχουν πυραμιδικές κατασκευές παντού και γιατί την πυραμίδα και όχι άλλη γεωμετρική μορφή διάλεξαν οι περισσότεροι αρχαίοι πολιτισμοί για να οικοδομήσουν τους ναούς τους, για την επαφή με το μυστήριο του θανάτου και του θείου ? Είναι οι πυραμίδες έργα ενός χαμένου μητρικού πολιτισμού, υπερπροηγμένου κάποτε, αλλά εξαφανισμένου εδώ και χιλιάδες χρόνια; Μήπως οι αρχαίο σοφοί μύστες ήταν γνώστες της τρομερής βιοενεργειακής ικανότητας των πυραμιδικών κατασκευών ?

Με μεγάλο βαθμό ασφάλειας απαντάμε ναι και κατανοούμε γιατί έδιναν τόση σημασία σε αυτές και γιατί αφθονούν σε όλους τους πολιτισμούς. Από την μελέτη της συγκριτικής συμβολολογίας των αρχαίων πολιτισμών συμπεραίνουμε πως η πυραμιδική δομή εκφράζει το σύμπαν και τον άνθρωπο σε αναλογία που γεφυρώνει τον μακρόκοσμο με τον μικρόκοσμο. Για να κατανοήσουμε τα ανωτέρω ερωτήματα και ίσως και άλλα πρέπει να ανακαλύψουμε την πυραμίδα μέσα μας, το δικό μας μαγικό βουνό την δική μας ακρο-πόλη, τον άξονα όπου συναντούνται οι ενέργειες του ουρανού και της γης. Τότε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε την πυραμίδα έξω από εμάς, τα αινίγματα και τα μυστήρια της. Η αναζήτηση αυτή δεν είναι μόνο αξιόλογη, αλλά και επιτακτική. Και ίσως οι ιστορικοί να έχουν δίκιο όταν λένε ότι η γνώση του παρελθόντος είναι αναγκαία για την κατανόηση του παρόντος και τον σχεδιασμό του μέλλοντος. Ίσως η πυραμίδα είναι ένα παράθυρο προς το παρελθόν και προς το μέλλον.

'Οσοι θέλετε πληροφορίες σχετικά με το τελετουργικό και την διαδικασία της μουμιοποίησης που ακολουθούσαν οι ιερείς δείτε πληροφορίες στο περιοδικό "Φαινόμενα" σε 20 - 29 
Άλλα πειράματα που βρήκα εδώ 



ΠΡΟΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ...   

Ο Παρ κατασκεύασε πολλές δια­τάξεις ανίχνευσης του αιθέρα. Μία από αυτές ήταν μία πυραμίδα προσανατολισμένη στην κατεύ­θυνση Βορράς - Νότος. Τοποθέτησε από ένα επίπεδο πηνίο στη νότια και βόρεια πλευ­ρά της, συνδεδεμένα σε σειρά.

Τα πηνία τα κατασκεύασε τυλίγοντας σύρμα μετασχηματιστών, σε καρούλια από μία κασέτα ήχου. Στην κορυφή της πυραμίδας τοποθέτησε ένα διάκενο σαν πυκνωτή και το συνέδεσε σε σειρά με μία μπαταρία και μία ηλεκτρική αντίσταση. Από την αντίσταση οδηγούσε το οποιοδή­ποτε τυχόν σήμα που θα παρου­σιαζόταν, σε ένα καταγραφικό όργανο. 

Μία θύρα RS232 υπολογιστή, έκανε καλή δουλειά. Ο Παρ διο­χέτευε συνεχές και εναλλασσό­μενο ρεύμα στα πηνία και παρα­τηρούσε το αποτέλεσμα. Φάνηκε να υπάρχει συντονισμός της πυραμίδας μεταξύ 500 και 1000 Hz, εναλλασσόμενου ρεύματος σία πηνία. Αλλά και από μόνη της η έξοδος παρουσίαζε ημερήσιες περιοδικές διακυμάνσεις. Παρουσίαζε και αδιαφάνεια σε διάφορες μορφές ακτινοβολιών που διοχετεύονταν κοντά και γύρω από την πυραμίδα.

Ο χώρος αυτός γύρω από την πυραμίδα φαίνεται να έχει ωοει­δές σχήμα. Τοποθετήθηκαν λοι­πόν από ερευνητές, μέσα σε αυτόν το χώρο μικροπομποί, ραδιενεργά υλικά, πηγές ακτινο­βολίας β, ιονιστήρες, τα οποία - όλα ανεξαιρέτως - εξασθενού­σαν όταν βρίσκονταν μέσα στη ενεργειακή "φυσαλίδα" της πυραμίδας!

Ήδη στην πρώτη δεκαετία της διερεύνησης αυτών των φαινο­μένων, παρατηρήθηκε ότι ορι­σμένες εποχές και ημερομηνίες του έτους, η ενεργειακή "φυσα­λίδα" που περιβάλει μια πυραμί­δα, εμποδίζει εντελώς τη διέλευ ση από μέσα της, όλων των ειδών τις ακτινοβολίες που ανα­φέραμε πιο πάνω. Δίνει αρνητικά(ευεργετικά για τη ζωή) ιόντα στο περιβάλλον και όταν η ίδια η φυσαλίδα εκτεθεί σε εξωτερική πηγή τέτοιων ιόντων, επεκτείνεται!

Το εκπληκτικότερο όμως που παρατήρησε ο ερευνητής, ήταν ότι αυτές τις ορισμένες ημερομη νίες ακυρωνόταν και η βαρύτητα μέσα σε αυτόν τον ωοειδή χώρο!

Ώσπου σε κάποιο 11ετή κύκλο της εμφάνισης των ηλιακών κηλί­δων, αυτός ο πυραμιδοειδής αισθητήρας σταμάτησε να παρέ­χει δεδομένα. Τότε αποφάσισε να φτιάξει έναν δυναμικό αισθητή­ρα, που ήλπιζε ότι δεν θα είχε τα προβλήματα του στατικού. Τον ονόμασε "φυγόκεντρο", επειδή κατασκευάστηκε από ένα περι­στρεφόμενο μεταλλικό δίσκο, που στην περίμετρο του είχε στε­ρεωμένα μικρά ομοιώματα της πυραμίδας της Γκίζας.

Δεξιά και αριστερά του δίσκου, τοποθέτησε σε σταθερό σημείο, 36 ζευγάρια μικρών μαγνητών, που δεν τον ακουμπούσαν. Κάθε δύο μαγνήτες τοποθετήθηκαν αντικριστά, σε κατάσταση έλξης, έχοντας ανάμεσά τους τον δίσκο. Το κάθε επόμενο ζευγάρι τοπο­θετήθηκε με αντίθετη πολικότη- τα από ότι το προηγούμενο του. Δηλαδή αν ένας μαγνήτης στα αριστερά έβλεπε τον δίσκο με τον βόρειο του πόλο, ο επόμενος - από αριστερά πάλι - τον έβλεπε με τον νότιο πόλο του.

Ο Παρ περιέστρεψε το δίσκο με ένα μικρό ηλεκτροκινητήρα, και τότε παρουσιάστηκαν και άλλα φαινόμενα. Απώλειες βάρους ήταν το πρώτο που παρα­τηρήθηκε κατά την περιστροφή. Όμως οι εκπλήξεις συνεχίζονταν εντυπωσιακές. Η απώλεια βάρους δεν ήταν ίδια κάθε ημέρα! Υπήρχαν μεγάλες διακυμάν­σεις μέσα σε ένα μήνα. Όταν μάλιστα, στον περιστρεφόμενο δίσκο με τις τρισδιάστατες μικρές πυραμίδες, διοχετεύονταν θετικά ιόντα, και ο άξονας περιστροφής κατευθυνόταν προς τη Σελήνη, η συσκευή ελκόταν από αυτήν! Αρνητικά ιόντα στο δίσκο, απω­θούσαν τη συσκευή από τη Σελήνη!

Τελικά ο Παρ, βελτίωσε ακόμα περισσότερο την απόδοση της μεθόδου του, παράγοντας ένα ακουστικό τόνο, κοντά στο περι­στρεφόμενο δίσκο με τις πυραμί­δες. Τοποθέτησε δύο μεγάφωνα "εκατέρωθεν" της συσκευής. Σαν φυσικός, ειδικευμένος στην ηλε­κτροακουστική, είχε ήδη υπολο­γίσει την ηχητική νότα που συντονιζόταν ο βασιλικός θάλα­μος της πυραμίδας του Χέοπος (ή Μεγάλης). Με βάση τις διαστά­σεις του θαλάμου και τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή, τα μεγάφωνα παρήγαγαν τον μπάσο ήχο - ηχώ/αντίλαλο - που ακού­γεται όταν κτυπήσουμε την άδεια σαρκοφάγο, ή τον τοίχο στον βασιλικό θάλαμο της μεγάλης πυραμίδας.

Η απώλεια βάρους με αυτή της διάταξη έφθασε και το 80%! Ορισμένες περιόδους του έτους μάλιστα, (περίπου 8η με 15η Δεκεμβρίου, και 8η με 15η Μαΐου) τα φαινόμενα εντείνο­νταν. Η απώλεια βάρους ήταν στις μέγιστες τιμές και η περι­στροφική ορμή (στροφορμή) του συστήματος γινόταν τόσο μεγά­λη, που οι πυραμιδούλες της περιφέρειας ξεκολλούσαν και εκτοξεύονταν ακτινικά, κατα­στρέφοντας τη συσκευή και βάζοντας σε κίνδυνο τους παρευ­ρισκομένους!

Επειδή η ταχύτητα περιστρο­φής ήταν πάντα η ίδια, αυτό που φαίνεται πως επηρεαζόταν ήταν η μάζα των πυραμίδων και του δίσκου. Υπολογισμοί που έγιναν δείχνουν, ότι η κινητική ενέργεια της κάθε πυραμιδούλας που ζύγι­ζε 8 γραμμάρια, αυξήθηκε κατά 113.000 φορές, ώστε να ξεκολλή­σει από το δίσκο! Η εποχικότητα του φαινομένου μοιάζει με την εποχικότητα της ανθοφορίας των φυτών και την εποχικότητα που επικαλούντο οι αλχημιστές και συσχετίζεται αμέσως με την ενέργεια της ζωής που λέγεται και αιθέρας...

Οι εκπληκτικές και ακριβείς αντιστοιχίες του τμήματος του ουρανού στον αστερισμό του Ωρίωνα με την περιοχή των Πυραμίδων, στην Γκίζα της Αιγύπτου. Το γεγονός προκαλεί αίσθηση στον επιστημονικό κόσμο από τότε που έγινε γνωστό. Παρατηρήστε ότι όχι μόνο οι θέσεις των επτά πυραμίδων και κτισμάτων της περιοχής -μεταξύ των οποίων και η Μεγάλη Πυραμίδα - αντιστοιχούνακριβώς στους αστέρες του Ωρίωνα, αλλά και ότι το σχήμα του ποταμού Νείλου αντιστοιχεί στο σχήμα του Γαλαξία στο συγκεκριμένο τμήμα του ουράνιου χάρτη!

Αλλά τα εντυπωσιακά δεν σταματούν εδώ. Το πείραμα των Παρ/Ντέιβιντσον έδειξε ότι υπάρχει και ενεργειακή σχέση μεταξύ του αστερισμού του Ωρίωνα και κάθε πυραμιδοει­δούς δομής! Συγκεκριμένα, τα πλέον έντονα αντιβαρυτικά φαινόμενα επήρχοντο μεταξύ 13 και 15 Δεκεμβρίου όταν δηλαδή η Γη είναι απόλυτα ευθυγραμισμένη με τον Ήλιο και τους αστέρες του Ωρίωνα!

ΤΟ ΕΞΙΣΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΝΤΑΝ ΝΤΑΒΙΝΤΣΟΝ

Το πείραμα επανελήφθη από τον Ντάβιντσον. Εκείνος όμως αντί για τρισδιάστατες πυραμίδες, κατασκεύασε ένα δίσκο με δυσ- διάστατες, όμοιες με την πλευρά της Μεγάλης Πυραμίδας. Έναν οδοντωτό τροχό δηλαδή, που  περιστρεφόταν από ένα μικρό ηλεκτροκινητήρα μοντελισμού, με 10.000 σ.α.λ. Είχε 24 "δόντια/πυραμίδες", που περ­νούσαν μέσα από 12 αντικριστά ζευγάρια μαγνητών, με εναλλασσόμενη πολικότητα.

Παρουσιάστηκαν τα ίδια ακρι­βώς φαινόμενα με τη συσκευή του Παρ. Ο Νταν χρειάστηκε αρκετούς μήνες για να συντονίσει τη συσκευή του. Τελικά βρήκε ότι αποδίδει πολύ καλά, όταν ο άξο­νας περιστροφής, έχει την κατεύ­θυνση ανατολής - δύσης. Αντί για τον μπάσο τόνο που χρησιμοποιεί ο φίλος του ο Παρ, εκείνος τοπο­θέτησε μια γεννήτρια αρνητικών ιόντων (ιονιστής αέρα) πολύ κοντά στον οδοντωτό τροχό και παρείχε έτσι τη διεγείρουσα ενέρ­γεια, που χρειαζόταν το σύστημα.

Κάθε φορά που άνοιγε τον ιονιστήρα, ο μικρός κινητήρας "ζοριζόταν", καλούμενος να αποδώσει έργο στο "πουθενά". Ο χαρακτη­ριστικός ήχος τοϋ "κινητήρα σε φόρτιση" γέμιζε το δωμάτιο - χωρίς να έχει καμία φυσική σύν­δεση με κάποιο άλλο υλικό αντι­κείμενο - εκτός του τροχού - που θα του απέδιδε το έργο. Αυτό, μαζί με τις παρατηρήσεις του Παρ, μας κάνει να υποθέσουμε ότι αυξανόταν η μάζα που "αισθανό­ταν" ο κινητήρας, καθώς γύριζε τον οδοντωτό τροχό.

Τα αρνητικά ιόντα κατά κάποιο περίεργο τρόπο, αύξαναν φαινο­μενικά την ύλη του δίσκου, πράγ­μα που έτεινε να επιβραδύνει την περιστροφή.

Ένας ραβδοσκόπος, επιβεβαί­ωσε ένα εκτεταμένο ωοειδές "αιθερικό πεδίο", γύρω από ολό­κληρη τη διάταξη, όπως και ένα μικρότερο, γύρω από κάθε τριγωνάκι.

Η διάταξη του Νταν έφθασε σε απώλειες βάρους έως και 50%, μα αυτό που παρατήρησε να συμβαίνει μεταξύ 13ης και 15ης Δεκεμβρίου, μας επιτρέπει να υποθέσουμε το υπέροχα απίθα­νο: Αυτές τις ημερομηνίες η Γη μας είναι ευθυγραμμισμένη με τον Ήλιο μας και τα τρία αστέρια της "ζώνης" του αστερισμού του Ωρίονος!

Οι αστερισμοί του Ταύρου και του Ωρίονος, είναι γειτονικοί στην "ουράνια σφαίρα" και έχουν μεγάλη σχέση με τον προσανατο­λισμό της Μεγάλης Πυραμίδας. Μη ξεχνάμε ότι οι τρεις πυραμί­δες που βρίσκονται στην περιοχή της Γκίζας είναι έτσι τοποθετημέ­νες στο έδαφος (κάτοψη), ώστε να αναπαριστούν, το σχήμα των τριών αστεριών της "ζώνης" του Ωρίωνος, αλλά και το μέγεθος τους! Επί πλέον, μαζί με άλλα αρχαία κτίσματα της περιοχής αναπαριστούν ολόκληρο τον αστερισμό και ο ποταμός Νείλος τον Γαλαξία!

Το μέγιστο της αντιβαρυτικής δράσης παρουσιαζόταν όταν ο Νταν ευθυγράμμιζε τον άξονα περιστροφής της συσκευής του, με τον αστέρι Ιώτατου Ωρίωνος και τον Ήλιο μας, την ώρα της ανατολής και δύσης, στις συγκε κριμένες ημέρες. Και όπως λέει c ίδιος: «Φαίνετω να υπάρχει ένας γιγαντιαίος ενεργειακός δίαυλος μεταξύ του Ήλιου μας και του αστερισμού του Ωρίωνος, που διεγείρει το δυναμικό - αιθερικό λέμε εμείς - πεδίο του αντιβαρυ- τικού τροχού, ώστε να γίνεται εντελώς αδιαπέραστο από όλες τις γνωστές δυνάμεις-βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμό, αδράνεια, ραδιενέργεια και τότε ολόκληρη η διάταξη "προσπαθεί" να ανυ ψωθεί προς τον Ωρίωνα!»

Αν τώρα θυμηθούμε την περί­πτωση ενός από τους πρώτους επαφικούς συγγραφείς (Αντάμσκι) που ισχυρίστηκε ότι ξεναγήθηκε από το πλήρωμα ενός εξωγήινου αστρόπλοιου, θα δούμε ότι εκεί του εξηγούσαν ότι ταξιδεύουν "καβαλώντας" ένα "ενεργειακό ρεύμα", που υπάρ­χει μεταξύ του Ήλιου μας και άλλων ηλιακών συστημάτων, με ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες εκείνης του φωτός. Φαίνεται λοι­πόν ότι η συσκευή των Πάρ/ Ντάβινσον ανιχνεύει τέτοιες δια­στρικές λεωφόρους!

Και φαίνεται πως κάπως έτσι εξηγούνται τα κύματα εμφανίσε­ων ΑΤΙΑ στους ουρανούς της Γης. Έρχονται εδώ ορισμένες χρονικές περιόδους όταν τους ευνοεί η αστρονομική μα τελικά και η αστρολογική συγκυρία, όπου "ανοίγουν οι ουρανοί", όπως λέει ο λαός μας "και κατεβαίνει ο ξενολαός'Ί 01 επισκέπτες έρχο­νται τότε που έχουν ούριους αιθε- ρικούς ανέμους να τους ταξιδεύ­ουν εκτός τόπου και χρόνου, πέρα από τον περιορισμό των γνωστών φυσικών νόμων, και ακαριαία να βρίσκονται όπου οδηγεί ο αιθερι- κός αυτός δίαυλος. Και οι διαστρι­κές αυτές λεωφόροι είναι τμήμα­τα του αιθερικού πλέγματος που καθορίζει το χώρο και τα όντα, από το πάρα πολύ μικρό έως το αφάνταστα μεγάλο.

Είναι αυτό που έχουν παρατη­ρήσει ο Μηρούς Κάθυ και ο δικός μας καθηγητής, αείμνηστος Σαντορίνης, ότι τα ΑΤΙΑ ακολου­θούν διαδρομές που καθορίζουν ένα "πλέγμα" στην επιφάνεια της Γ ης! Αυτό το αιθερικό πλέγμα είναι υποσύνολο ενός μεγαλύτε­ρου σε διαπλανητική κλίμακα και εκείνο, ενός άλλου σε διαστρική κλίμακα... κ.ο.κ... διαγαλαξιακή - διασμηνιογαλαξιακή. Και κάποιες τέτοιες ημερομηνίες είναι που οι αλχημιστές μετέτρεπαν το μόλυ­βδο ή τον υδράργυρο σε χρυσό πολύ εύκολα και με ελάχιστη ενέργεια. Και κάποιες τέτοιες ημερομηνίες - οχι αναγκαστικά αυτές με την απώλεια βάρους- θεραπεύονται ασθενείς σε "άγι­ους" τόπους.

ΠΗΓΗ: ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ-ΤΕΥΧΟΣ 98 

Πολλά περίεργα και έξω από τους νόμους που γνωρίζει σήμερα η φυσική επιστήμη, συμβαίνουν στις πυραμιδοειδείς κατασκευές. Δείτε τις ευεργεσίες που προκαλούν στο παρακάτω βίντεο καθώς και εδώ όπου ένας Ρώσος επιστήμονας έχτισε 17 πυραμίδες Όμως αυτή είναι η μία όψη μιας πυραμιδοειδούς κατασκευής ....

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ πρέπει να μελετήσετε και το παρακάτω βιβλίο του εξαίρετου επιστήμονα Ιπποκράτη Δάκογλου , από την σελίδα 152 μέχρι και την 177 , γιατί αυτή η γνώση δεν είναι για όσους δεν ξέρουν να την χειριστούν. Με λίγα λόγια μας λέει ο κ. Δάκογλου πως είναι καταστρεπτικό για άνθρωπο να μπει σε Πυραμίδα και να σταθεί στο σημείο που είναι ο θάλαμος του Βασιλέως, αν η κατασκευή είναι γεωμετρικά ίδια με την μεγάλη Πυραμίδα. Αναλύει με επιστημονικές αποδείξεις το φαινόμενο της αφυδάτωσης της οργανικής ύλης. 

Η ύλη "ρουφιέται" κατά κάποιο τρόπο από την "μαύρη τρύπα" που όπως υποστηρίζει ο κ. Δάκογλου, ο Πυθαγόρας την συγχέει με τον μηνίσκο. Ρουφιέται η ενέργειά μας, η οσμή μας, το υγρό που έχουμε στο σώμα μας, με αποτέλεσμα όσοι μπήκαν κι έκατσαν εκεί να βγαίνουν με συμπτώματα δυσφορίας, νευρολογικές παθήσεις κ.α. Μετατρέπεται κατά κάποιον τρόπο η ύλη σε ακτινοβολία,κοσμική ενέργεια, σε ακτινές Χ ή σε ακτίνες Γ.. Σκοπός των Φαραώ ίσως ήταν να μπει εκεί το σώμα τους σαν πεθάνουν για να μετατραπεί σε ακτινοβολία η ύλη τους.

Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ

Αυτα που δημοσίευσα έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους. Η Αλήθεια ίσως είναι κάπου στην μέση.. Καλό είναι να μην παίζουμε με δυνάμεις που δεν γνωρίζουμε, γιατί το μόνο αποτέλεσμα θα είναι να βλάψουμε τον εαυτό μας. Για να γνωρίσουμε το Σύμπαν και να ενεργοποιήσουμε τις δυνάμεις του Αιθέρος πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να έρθουμε αντικριστά με τις αδυναμίες μας, να τις αποδεχτούμε και να τις βελτιώσουμε. Αν δεν αποκτήσουμε πρώτα Ήθος, ο,τιδήποτε προσπαθήσουμε να κάνουμε σχετικά με αυτές τις δυνάμεις,γνώμη μου πως θα έρχεται εναντίον μας.

http://erevna-enimerwsi.blogspot.gr/