Ο οικογενειακός προγραμματισμός στην Κίνα 'γέννησε' μόνο προβλήματα τελικά

Όταν την δεκαετία του '70 στη Δύση άρχισε να διαφαίνεται η σκοτεινή πλευρά της ατζέντας του οικογενειακού προγραμματισμού με ιδέες/προτάσεις  που θα ζήλευε και ο ίδιος ο Χίτλερ [ecoscience], στην Ασία οι ιδέες έγιναν νόμος και τάξη. Ο Μάο για να 'συμμαζέψει' την εξάπλωση του κινέζικου πληθυσμού επέβαλε την πολιτική του ενός παιδιού. Σήμερα αυτή η πολιτική γυρίζει μπούμερανγκ σε αυτούς που την πρότειναν, όμως πιο πολύ σε αυτούς που την εφάρμοσαν χωρίς αντίσταση, αλλά ψάχνοντας να βρουν 'λύση' στο μικρόκοσμο της οικογένειάς τους βλέποντας μόνο το προσωπικό τους συμφέρον και όχι το συλλογικό.

Τι είναι η πολιτική ενός παιδιού στην Κίνα - οι κανόνες

• Αν το ζευγάρι ζει στην πόλη, μπορεί να έχει μόνο ένα παιδί, εκτός αν οι ίδιοι είναι μοναχοπαίδια, οπότε σε αυτή την περίπτωση μπορούν να έχουν δυο.
• Στην επαρχία, μπορεί να έχει ένα παιδί αν είναι αγόρι, αλλά αν είναι κορίτσι του επιτρέπεται να κάνει και δεύτερο (αυτό άλλαξε στην πορεία)

Στην Κίνα όμως, η εξασφάλιση των γηρατειών ήταν ο γιος, που σύμφωνα με τις παραδόσεις, όταν παντρευόταν 'έφερνε' τη νύφη στο σπίτι και αναλάμβαναν μαζί την φροντίδα των γονιών του. Με αυτό το σκεπτικό, ποιος θα ήθελε πια τα κορίτσια...; 
Οι παραβάσεις του νόμου κατέληγαν σε βίαιη διακοπή της κύησης, κυρώσεις, ακόμα και επιβεβλημένη στείρωση. Και οι περιπτώσεις ... χιλιάδες. 
Τα κορίτσια στα... σκουπίδια!

---

Τα πρώτα χρόνια που το φύλλο ήταν άγνωστο καθώς η επιστήμη ακόμα δεν είχε φτάσει στην πρόγνωση του, η γέννηση του κοριτσιού ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη. Με αποτέλεσμα πολλοί γονείς έβρισκα ως λύση του δικού τους προσωπικού προβλήματος να πετάξουν την κόρη στα σκουπίδια. Αργότερα, όταν το φύλλο αποκαλυπτόταν νωρίτερα, κατέληγαν και πάλι στα σκουπίδια, αλλά μετά από έκτρωση.
Η Lou Xiaoying, που πέρσι ήταν 88 και βαριά άρρωστη, μια φτωχή γυναίκα που ζούσε από την ανακύκλωση σκουπιδιών, έσωσε κάπου 40 κοριτσάκια τα οποία βρήκε στα σκουπίδια.  Αν και πάμπτωχη, άλλα τα μεγάλωσε η ίδια, και σε άλλα έβρισκε σπίτια για υιοθεσία. Ένας πραγματικός άγγελος, που μπορεί να είχε στερηθεί χρημάτων κι εξουσίας, αλλά ο πλούτος της αγάπης αστείρευτος μέχρι τα βαθιά γεράματα και την ανημποριά, λες και δούλευε ασταμάτητα για να ξεπλύνει την ντροπή του κόμματος και των συμπολιτών της.... 
Στα 40 εκατομμύρια τα μπακούρια και... ο αριθμός ανεβαίνει...

---

 Όμως, ο Μάο δεν μπόρεσε, άραγε, να προβλέψει αυτή τη βάρβαρη 'λύση' ή ήταν κι αυτό στον προϋπολογισμό της μείωσης των γεννήσεων; Γιατί η επόμενη γενιά βρέθηκε με περισσευούμενα αγόρια, 'μπακούρια', που δεν έβρισκαν γυναίκες, το ίδιο και οι επόμενες με αποτέλεσμα πολλοί νέοι άντρες να ξεμένουν από συντρόφους, άρα και από τη δημιουργία οικογένειας. Σήμερα ο αριθμός των εργένηδων έχει  ξεπεράσει τα 40 εκατ. και υπολογίζεται το 2020 να έχει φτάσει τα 55. Γι' αυτό και μια νέα παραγωγή είναι σε ακμή για την σεξουαλική τους εξυπηρέτηση, οι πλαστικές κούκλες.
Ενός κακού δοθέντος.... 

---

Η εμπορία γυναικών για το γάμο αναγνωρίζεται ως ένα σύγχρονο δουλεμπόριο, αν και έχει μια μακρά ιστορία στην Κίνα. Ο λόγος, όμως, αναβίωση της στην Κίνα δεν είναι άλλος από το αποτέλεσμα ανισορροπίας που επέφερε ο οικογενειακός προγραμματισμός με την επιβολή ενός παιδιού και με την επιμονή της προτίμησης των αγοριών. Κορίτσια απάγονται και πουλιούνται στη μαύρη αγορά και χάνονται σε κάποια μακρινή επαρχία ή πόλη της πολυκοσμίας της Κίνας. Αν χάσεις την κόρη σου, καρφίτσα στον ωκεανό, και μόνο αν έχεις χρήματα υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να την βρεις -λειτουργούν πολλά γραφεία ντετέκτιβ γι' αυτό- και να την πάρεις πίσω. 
Αλλά και η παγκοσμιοποίηση, ήρθε να βάλει το κερασάκι της στην τούρτα των εργένηδων, με τη δυτικοποίηση  πολλών κοριτσιών να προτιμούν τώρα να παντρευτούν έναν Ευρωπαίο ή Αμερικάνο ή Αυστραλό για να ξεφύγουν από τις παραδόσεις, του να γηροκομήσουν τα πεθερικά τους.  
Ξέρω τα θα πουν κάποιοι: "ε και τι να γίνει; να τους αφήσουν να γεννοβολούν;" 
Όταν εκλείψει η απληστία, πολλοί ίσως ανακαλύψουν ότι η φύση έχει τους δικούς της τρόπους και νόμους για να κάνει τον δικό της οικογενειακό προγραμματισμό χωρίς να δημιουργεί τόση ανισορροπία. Όμως για να το πετύχει σωστά, πρέπει να της παρέχεις τον απόλυτο σεβασμό και την αγάπη που σου δίνει η ίδια. Η απληστία της παγκόσμιας ελίτ, είτε αυτή έχει προσωπείο καπιταλιστικό ή σοσιαλιστικό ή κομουνιστικό, δεν μπορεί να συμβαδίσει με τους νόμους της φύσης, ούτε με τον σεβασμό και την αγάπη προς αυτήν. Και τότε οι ισορροπίες διαταράσσονται. Όπως είπε και ο Γκάντι, αυτός ο πλανήτης έχει χώρο για όλους μας, εκτός για τους άπληστους....

http://allnewz.weebly.com/8/post/2013/09/165.html