Μία νέα ερμηνεία του Ελληνικού Α-Βήτου με μία μεγάλη συγκλονιστική, απλή αλήθεια.H Ελληνική γλώσσα περιλαμβάνει πολλούς κώδικες, οι οποίοι αποτελούν την ζωντανή μας μνήμη.
Ειδικά στην γραπτή της μορφή, της οποίας σπονδυλική στήλη είναι το αλφάβητο, εμπεριέχονται πολλά μηνύματα, τα οποία δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί όλα ακόμα.
Η προσπάθεια συνεχίζεται.
Η παρούσα μελέτη του αλφαβήτου, χρησιμοποιεί απλά εργαλεία, ήτοι την γραμματική, το συντακτικό και το πλούσιο λεξιλόγιο βεβαίως της ελληνικής γλώσσης. Δεν χρησιμοποιείται ούτε ένας αριθμός..
Πρόκειται για ένα μήνυμα, το οποίο περιλαμβάνεται στο Ελληνικό αλφάβητο και που μόλις το διαπίστωσα με συγκλόνισε.
Γιά την ιστορία, ο μύστης Παλαμήδης ο γυιός του Ναυπλίου, ο οποίος στον Τρωϊκό πόλεμο ήταν επιφορτισμένος με την σίτιση του στρατού και ταυτογχρόνως και με την ψυχαγωγία των στρατιωτών κατά την διάρκεια των μακρών παύσεων των μαχών, γιά να καταπολεμήσει την ανία των ανδρών εφεύρε επιτραπέζια παιγχνίδια, τα οποία είχαν κάποια πνευματική διαβάθμιση, ανάλογα και με τον βαθμό του καθενός.
Δηλαδή γιά τους απλούς στρατιώτες σκάρωσε την γνωστή μας τρίλιζα, γιά τους υπαξιωματικούς το ζατρίκιον, το σημερινό τάβλι και γιά τους ανώτερους αξιωματικούς τους πεσσούς, το σημερινό σκάκι.
Ο Παλαμήδης λοιπόν επήρε και διαμόρφωσε το Ελληνικό Αλφάβητο και του έδωσε το σχήμα, την μορφή με την οποίαν το έχουμε περίπου μέχρι σήμερα. Λέω περίπου, γιατί εκείνος χρησιμοποίησε δεκαοκτώ γράμματα .
Η δομή γιά το μήνυμα είναι όμως ήδη δεδομένη.
Έχουν γραφτή λοιπόν πολλά για τις ερμηνείες του ελληνικού αλφαβήτου και έχουν γίνει πάρα πολύ αξιόλογες εργασίες πάνω σ’αυτό. Άλλοι γράφουν για κωδικοποιημένα μηνύματα φιλοσοφικά, ύμνους, μαθηματικά θεωρήματα, μαθηματικούς τύπους, θεωρίες. Όλα αυτά είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα ασυζητητί. Όλα όμως ή στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, στηρίζονται στην ανάγνωση του αλφαβήτου από τα Α προς το Ω.
Εμείς εδώ θα κάνουμε μία προσπάθεια ανάποδα, συνδυάζοντας τα γράμματα μόνο, είτε με την φωνητική τους αξία, είτε με λέξεις, που αρχίζουν από το κάθε γράμμα, είτε με τα γράμματα τα ίδια.
Επίσης για την πληρέστερη κατανόηση μπορούμε να κάνουμε και κάποια μετατόπιση λέξεων πλέον, όπως θα κάναμε και με ένα αρχαίο κείμενο. Επειδή το γινόμενο είναι ένα είδος επίκλησης ή εντολής, ίσως χρειάζεται και κάποια απαγγελία.
Ας αρχίσουμε λοιπόν:
Κανονικά: ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΛΜΝΞΟΠΡΣΤΥΦΧΨΩ. Ωραία ως εδώ.
Αφού έχει δοθή μία ερμηνεία αυτού του τύπου του Α- Βήτου σαν επίκληση της ψύξης της Γης από την πύρινη μορφή της και να την στεγνώσει ο ήλιος, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν οι άνθρωποι, σ’ αυτήν, έρχεται και η επόμενη φάση, όπου όλα πλέον είναι έτοιμα για την εγκατάσταση της ψυχής στην Γη.
Προχωρούμε λοιπόν:
ΩΨΧ, ΦΥΤαύ Σ(έλας) ΡΟΑΝ Π Ο (ι-ώ, -εί =) ΞΝ ΜΛ Κ , ΙΘ Ζ Η, Ε Δ Γ Β Α
Ω Ψ Χ = Ω ΨυΧή
ΦΥΤ = ΦΥΤαύ
Σ = Σέλας
Ρ = Ροάν (Ροήν)
Π-Ο = Πι – Ό (Ποι-ώ,-εί = αττική σύνταξις )
Ξ – Ν = ΞυΝ (=συν)
Μ – Λ = ΜάΛα
Κ = Κάλλος
Ι – Θ = Ίθι
Ζ = Ζωή
Η = Ηλίου (γεν. αιτιολ.)
Ε = Ες
Δ = Δήμητρος
Γ = Γαν
Β = Βίον
Α = Άξεις (ή αγαγείς)
Από το οποίο βγαίνει:
«Ω Ψυχή, φυτά , σέλας, ροάν ποιεί ξυν, μάλα κάλλος, ίθι ηλίου ζωή ες Δήμητρος Γαν βίον άξεις», στο οποίο αν γίνει μία σύνταξις, όπως στα αρχαία κείμενα του γυμνασίου, τότε άνετα βγάζουμε το εξής συμπέρασμα, που έχω την εντύπωση ήδη το έχετε πιάσει:
Ήτοι:
«Ώ ψυχή, ες Δήμητρος Γαν, ίθι βίον άξεις, φυτά ξυν σέλας ροάν ποιεί, (και) μάλα κάλλος ζωής (εστί) ηλίου (ένεκα)».
Δηλαδή:
"Ω Ψυχή, στην Γη της Δήμητρας, όπου θα πας να ζήσεις, τα φυτά με το φως δημιουργούν ροήν (ρεύμα αέρος / οξυγόνου – ύδατος) και υπάρχει πολύ κάλλος και ζωή ένεκα του ηλίου"
Με άλλα λόγια πρόκειται για μια ΘΕΙΑ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ στην ψυχή ή έναν προγραμματισμό της, ότι στον πλανήτη Γη, που θα πάει να ζήσει υπάρχουν όλες οι συνθήκες ΖΩΗΣ δηλαδή επειδή τα φυτά δημιουργούν την ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗ!!!! καθώς και ομορφιά, λόγω του Ηλίου.
Αυτό βγαίνει από το αλφάβητο με την σημερινή μορφή του με τα 24 γράμματα, όπως έχει φθάσει ως τις ημέρες μας εδώ και δυόμισυ χιλιάδες χρόνια από το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου.
Ίσως σε προηγούμενες μορφές του αλφαβήτου με τα 27 γράμματα ή ακόμη και σε γραμμική μορφή, να υπήρχαν και άλλα στοιχεία.
Το πιό μυστηριώδες γράμμα είναι κατά την γνώμη μου, το Σ (σίγ-μα), του οποίου η κατάληξη –μα δηλώνει αποτέλεσμα μιάς πράξεως (όπως αποτελώ, αποτέλεσμα, θραύω – θραύσμα κλπ.)
Το Σίγμα λοιπόν είναι το αποτέλεσμα ΣΙΓΗΣ. (Σιγ-μα). Σιγή γιατί; Τί κρύβεται εκεί;
Άλλωστε είναι γνωστή η πολύ στενή σχέση του με το f γνωστό μας δίγαμμα, το οποίο προφερόταν σα δασύ σίγμα (αγγλικό sh) ή ήταν το πνεύμα της δασείας με την ανάλογη προφορά, καθώς ακόμα συμβόλιζε και τους κεραυνούς του Δία σε διπλή μορφή, το οποίο δυστυχώς αμαύρωσαν με τα εγκλήματά τους κατά της ανθρωπότητας τα SS του Χίτλερ, που το είχαν σαν σύμβολό τους..
Σύμφωνα με την παραπάνω ερμηνεία του Ελληνικού Αλφαβήτου, ο Δημιουργός στέλνει την ψυχή, το πιό πολύτιμο δημιούργημά του στην Γη και την ΚΑΘΗΣΥΧΑΖΕΙ για τις εκεί συνθήκες ζωής, αλλά και την ομορφιά που έχει δημιουργήσει εκεί γι αυτήν...
Και μία εικόνα, ένας πίνακας, τον οποίο κανείς ζωγράφος της Αναγέννησης προφανώς ποτέ δεν ζωγράφισε:
Ο Θεός κάθεται στον περίλαμπρο θρόνο του στο κέντρο του Σύμπαντος και στο γόνατό του κάθεται ένα μικρό κοριτσάκι, η Ψυχή, η οποία τον κοιτά ανήσυχη.
Εκείνος με την απέραντη γαλήνη, που Τον διακρίνει της δείχνει μακριά στο βάθος έναν μικρό γαλάζιο πλανήτη και εξηγεί στο πιο ευαίσθητο δημιούργημά του, ότι εκεί στην Γη, το άλλο δημιούργημά του, το οποίο κατ’ εντολή του δημιούργησε η Δήμητρα και όπου η Ψυχή προορίζεται να πάει, να ζήσει, υπάρχουν όλες οι συνθήκες της ζωής: Τα φυτά με το ηλιακό φώς δημιουργούν συνεχή ροή οξυγόνου (συνεπώς και νερού) και ότι ένεκα του ηλίου υπάρχει ζωή και πολύ κάλος.
Επομένως δεν πρέπει να ανησυχεί.
Δεν θα ήταν αυτό ένας συγκλονιστικός ζωγραφικός πίνακας;
Γιώργος Μιχ. Βαϊκούσης
(Τρίμηνο περιοδικό ΙΛΙΣΟΣ / Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2005, τεύχος 259 της Θεοσοφικής Εταιρείας, Βουκουρεστίου 25, Αθήνα)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου