Εμετού συνέχεια: Και ο τοποτηρητής μητροπολίτης Κομοτηνής σε περιπτύξεις με τον Τούρκο πρόξενο!

«Πάντοτε ήθελα να έχω σχέσεις με το τουρκικό Προξενείο. Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε αυτήν την ευκαιρία» δηλώνει ο μητροπολίτης Διδυμοτείχου (και τοποτηρητής της μητρόπολης Κομοτηνής) στον Τούρκο πρόξενο Σενέρ, πριν καν καλά-καλά τελειώσει η …
κηδεία του μακαριστού και πατριώτη προκατόχου του Δαμασκηνού! Όλο το χρονικό της ντροπιαστικής συνάντησης, μέσα στο μητροπολιτικό μέγαρο της Κομοτηνής!

    Κύμα εθνικής αναξιοπρέπειας δείχνει πλέον να σαρώνει τα πάντα στην πολύπαθη Θράκη, χωρίς να αφήνει τίποτε (μα τίποτε) όρθιο! Τόσα χρόνια είχαμε όλους αυτούς τους οσφυοκάμπτες ραγιάδες ή ψηφοτσομπάνηδες πολιτικούς που για την εκλογή τους (και άλλα ανταλλάγματα) έδιναν γη και ύδωρ στην παρακρατική συμμορία που κατ’ ευφημισμόν αποκαλείται Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής! Τώρα πια στον χορό της ευτέλειας και της ντροπής φαίνεται πως μπήκαν για τα καλά και οι δεσποτάδες! Αυτοί βεβαίως όχι για …ψήφους, μια που είναι ισόβιοι στις θέσεις τους (πράγμα που τους καθιστά συνεπώς ακόμη πιο αδικαιολόγητους), αλλά για άλλους λόγους (πέραν του …πανσθενούς συνδρόμου του φοβικού ραγιά, να μην ξεχνάμε π.χ. και τον καθαρά μειοδοτικό ρόλο που παίζει εδώ και χρόνια όχι μόνο στα θεολογικά, αλλά και στα εθνικά μας πράγματα, η νεοεποχίτικη και φιλότουρκη εν Φαναρίω ρασοφόρος μάζωξη, που προσβάλλει ειδεχθώς και κατά συρροήν την ένδοξη ιστορία του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου)!

    Λίγες μόλις μέρες λοιπόν μετά την θερμή υποδοχή που επιφύλαξε στον Τούρκο πρόξενο Ιλχάν Σενέρ ο μητροπολίτης Ξάνθης Παντελεήμων (για την οποία το «Προξενείο-Στοπ» σάς είχε πληρέστατα ενημερώσει, βλ. Εμετός: Ο μητροπολίτης Ξάνθης παρέα με τον Τούρκο πρόξενο!), τα ίδια και (πολύ) χειρότερα είχαμε και στην Κομοτηνή, καθώς προχτές (21 Δεκεμβρίου) ο πρόξενος επισκέφτηκε στο μητροπολιτικό μέγαρο της Κομοτηνής τον μητροπολίτη Διδυμοτείχου (και εκτελούντα χρέη τοποτηρητή-μητροπολίτη Κομοτηνής – μια που ο τοπικός επισκοπικός θρόνος ακόμη χηρεύει μετά την εκδημία του προηγούμενου μητροπολίτη) Δαμασκηνό. Η συνάντηση κράτησε περίπου μία ώρα, ήταν ανοιχτή στους δημοσιογράφους, ο πρόξενος μάλιστα έσπευσε να πει ότι «εγώ είμαι διπλωμάτης των ανοιχτών λόγων και των ανοιχτών θυρών» (σ.σ. ναι, και ειδικά όσοι γνωρίζουν τι γίνεται στη Θράκη, είναι περί αυτού απολύτως …βέβαιοι). Η συνάντηση όμως θα λέγαμε ότι σφραγίστηκε κυρίως από την απίστευτη δήλωση του Δαμασκηνού προς τον πρόξενο πως «Πάντοτε ήθελα να έχω σχέσεις με το τουρκικό Προξενείο. Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε αυτήν την ευκαιρία». Η φράση αυτή αποδίδει από μόνη της το πνεύμα όσων διαμείφθηκαν.

    Στην αρχή της συνάντησης μάλιστα έγινε λόγος και για τα δυσμενή σχόλια που ακολούθησαν τη συνάντηση του Σενέρ με τον μητροπολίτη Ξάνθης Παντελεήμονα, που όπως είπε τον έκαναν να σκεφτεί δύο φορές πριν επιδιώξει συνάντηση με τον μητροπολίτη Δαμασκηνό, αλλά τελικά …επικράτησε η επιθυμία του να τον συναντήσει από κοντά. Αφού λοιπόν του έδωσε δώρα από την Κωνσταντινούπολη και μία επιστολή με ευχές (βλ. τη 2η φωτογραφία), ο Σενέρ μνημόνευσε τη συνάντηση εκείνη στην Ξάνθη και εξέφρασε μάλιστα την απογοήτευσή του, γιατί τα σχόλια που ακολούθησαν κυρίως στον ηλεκτρονικό Τύπο δεν ήταν καθόλου κολακευτικά, ιδιαίτερα για τον Παντελεήμονα στον οποίο ετέθη το ερώτημα «γιατί δέχτηκε να δει τον εχθρό». Έτσι βεβαίως μάς αποκάλυψε πως εκεί στο προξενείο διαβάζουν…«Προξενείο-Στοπ» (όχι φυσικά πως δεν το ξέραμε, ε;), μια που για το δικό μας δημοσίευμα έγινε ο λόγος, ένα δημοσίευμα που γνώρισε πολλές αναδημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο. Αυτά μάλιστα τα αρνητικά σχόλια, όπως είπε ο πρόξενος, του προκάλεσαν φόβο (σ.σ. για την ακρίβεια, ίδρωσε το…αυτί του) για μία επόμενη συνάντηση με κάποιον άλλο θρησκευτικό ηγέτη των χριστιανών στην περιοχή. Ο Δαμασκηνός όμως έσπευσε να … διασκεδάσει τους (δήθεν) φόβους του, λέγοντάς του «να μη φοβάται, γιατί είναι φίλος».

    Νομίζουμε πως όλοι καταλάβατε τι περίπου ειπώθηκε στην εν λόγω συνάντηση. Από τις χιλιοειπωμένες ανοησίες περί της …ελληνοτουρκικής φιλίας και όλη αυτήν την ευρύτερη γελοία αγαπολογία (σ.σ. του πρόβατου με τον …λύκο), έως τις τραγικές αναφορές στην περίπου …αρμονική συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων κατά την Τουρκοκρατία και έως τις ανεκδιήγητες κολακείες και τις υποσχέσεις να επαναλάβουν τους …εναγκαλισμούς και στο Διδυμότειχο, με ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες. Για όποιον πάλι θέλει να πληροφορηθεί πλήρως όλα όσα διαμείφθηκαν (και αντέχουν και τα νεύρα του), μπορεί στη συνέχεια να διαβάσει τα βασικότερα σημεία του διαλόγου Δαμασκηνού και Σενέρ (σε μετάφραση του αδελφού ιστολογίου tourkikanea.gr), όπως τα βρήκαμε στο τουρκοπεριοδικό της Κομοτηνής «Ρόντοπ Ρουζγκαρί». Εμείς απλώς να επαναλάβουμε εδώ το σχόλιο που κάναμε και για τον μητροπολίτη Ξάνθης, ότι δηλαδή δεν έχει απολύτως κανένα δικαίωμα ο Διδυμοτείχου να χρησιμοποιεί το ράσο του ως προπέτασμα καπνού για να «νομιμοποιεί» τον εν Κομοτηνή παρακρατικό τραμπούκο που παριστάνει τον διπλωμάτη και του οποίου την κλωτσηδόν απέλαση, αν υπήρχε στοιχειώδης πατριωτική τσίπα, θα έπρεπε και αυτός να την απαιτεί. Πολύ περισσότερο μάλιστα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί τέτοιες εντυπώσεις και τέτοια «τετελεσμένα» μέσα στην Κομοτηνή, σε μια μητρόπολη δηλαδή από την οποία ο ίδιος είναι περαστικός και στην οποία δεν έχει ακόμη καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι για τους …επικήδειους του μακαριστού γέροντα μητροπολίτη (3^η φωτογραφία), που είχε κάπως …διαφορετική άποψη για τον ρόλο του Προξενείου. Η παρουσία του προϊστάμενου του εν Θράκη τουρκικού παρακράτους μέσα στη μητρόπολη Κομοτηνής αποτελεί προσβολή για τη μνήμη του, όπως και το απαράδεκτο στιγμιότυπο όπου χαριεντίζονται με φόντο τη φωτογραφία του εκδημήσαντος (4^η φωτογραφία). 

    Από εκεί και μετά, εμείς δεν είμαστε σίγουροι αν, μετά τον Ξάνθης, βρήκαμε και άλλον έναν μητροπολίτη που (αν και ζει χρόνια εδώ) ουσιαστικά μόλις έπεσε στη Θράκη ουρανοκατέβατος από κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν – και ούτε μας ενδιαφέρει άλλωστε. Ένα πράγμα μόνο μπορούμε να πούμε: ότι όποιος δεν καταλαβαίνει ότι η Τουρκία είναι εχθρός της Ελλάδας (πράγμα που αποδεικνύεται καθημερινά βάσει εκατοντάδων τεκμηρίων), είναι είτε άσχετος, είτε ιδιοτελής, είτε ανόητος! 

Διαλέξτε και πάρτε. 

Πάντως, όποιο από τα τρία και αν ισχύει, εμείς δεν μπορούμε να  μη διαπιστώσουμε για μια ακόμη το εμφανές έλλειμμα εκκλησιαστικής ηγεσίας στη Θράκη, στην κρισιμότερη μάλιστα στιγμή της ιστορίας της. Από άλλους ιεράρχες είχε δυστυχώς ανάγκη τη δεδομένη στιγμή αυτός ο τόπος. Τουλάχιστον ευχόμαστε (αν και δεν το πολυελπίζουμε βέβαια) ο νέος μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής, που θα εκλεγεί σε 2 περίπου μήνες, να μπορεί να κομίσει κάτι διαφορετικό. Κάτι ας πούμε λίγο πιο …πατριωτικό από τον παρακάτω διάλογο. Απολαύστε ή φρίξτε (κατά το δοκούν):

    Ιλχάν Σενέρ: «Η κυβέρνηση μας τον τελευταίο καιρό έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα. Στο παρελθόν υπήρξαν κάποιες αδικίες (σ.σ. βεβαίως, μιλάμε απλώς για κάποιες μαζικές σφαγές, διώξεις, πογκρόμ και άλλες τέτοιες…μικροαδικίες)! Η αποδοχή των λαθών είναι αρετή. Η κυβέρνηση μας έδωσε την τουρκική υπηκοότητα στα μέλη της Ιεράς Συνόδου. Το κτίριο του ορφανοτροφείου (Πρίγκηπος) και βακουφικές περιουσίες άρχισαν να αποδίδονται. Τρία χρόνια τώρα γίνεται λειτουργία στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Προφανώς ξέρουν και την αλλαγή στάσης στο θέμα της οικουμενικότητας του Πατριαρχείου. Ο κύριος πρωθυπουργός μας συναντήθηκε με τον τότε πρωθυπουργό Παπανδρέου στο ξενοδοχείο Χίλτον. Τότε ένας δημοσιογράφος είχε ρωτήσει τον κύριο πρωθυπουργό μας αν η φράση οικουμενικός του προκαλεί ανησυχία. Τότε ο πρωθυπουργός μας απάντησε ως εξής: «Δεν μας ανησυχεί. Ότι δεν ανησυχούσε τους προγόνους μας δεν ανησυχεί και εμάς. Βλέπουμε αυτό το θέμα ως ένα θέμα απόλυτα εσωτερικό του Ορθόδοξου κόσμου. Σαν λαϊκό κράτος που είμαστε δεν λέμε ούτε ότι το πατριαρχείο είναι οικουμενικό, ούτε ότι δεν είναι». Η δε Επιτροπή της Βενετίας εξέφρασε τον θαυμασμό της για τη στάση της Τουρκίας.

    Στην Τουρκία εμείς μόλις η μειονότητα των Ρωμιών πει ότι ¨έχω αυτό το πρόβλημα¨ αμέσως το αποδεχόμαστε (σ.σ. ακόμη και στην πλούσια ελληνική αδυνατούμε να βρούμε λέξη για να αποδώσουμε επακριβώς τόσο απύθμενο θράσος)! Τα βήματα μας στον τομέα των θρησκευτικών ελευθεριών τα κάνουμε χωρίς καμία προσδοκία αμοιβαιότητας. Διότι στα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπάρχει αμοιβαιότητα. Τα βήματα που κάνουμε αποτελούνε υποχρέωση μας προς τους πολίτες μας. Επιθυμούμε τα βήματα μας να αποτελέσουν παράδειγμα.

    Οι ομογενείς μας αντίθετα εδώ έχουν κάποια θέματα, όσον αφορά τις θρησκευτικές ελευθερίες. Πιστεύω πως θα συμβάλετε θετικά προς την επίλυση των θεμάτων αυτών.

    Η Ελλάδα περνά μια πολύ δύσκολη περίοδο. Ελπίζουμε και προσευχόμαστε η Ελλάδα με το έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό της και με τον δυναμισμό μας να ξεπεράσει τα προβλήματα και να εξέλθει ακόμη πιο ισχυρή… Όλες οι θρησκείες επιτάσσουν αλληλεγγύη μεταξύ των γειτόνων, και προς αυτή την κατεύθυνση είναι και οι εντολές όλων των προφητών (σ.σ. να και τα νεοεποχίτικα πανθρησκειακά φούμαρα)! Μακάρι η Ελλάδα να εξέλθει πιο ισχυρή από αυτήν την κρίση…

    Κατά την τελευταία περίοδο υπάρχουν κάποια περιστατικά που προκαλούνε θλίψη στη μειονότητα. Κάποιες ακραίες ομάδες πάνε στα τουρκομουσουλμανικά χωριά και δείχνουν την πόρτα προς την Τουρκία στους Τουρκομουσουλμάνους. Αντιλαμβανόμαστε πως αυτοί έρχονται από αλλού. Το θέμα αυτό το συζητήσαμε με την ελληνική αστυνομία. Η μειονότητα δεν απαντά στις προκλήσεις. Ξέρουν ότι αυτό δεν αποτελεί την αντανάκλαση της κοινής γνώμης. Πριν από μερικές εβδομάδες οι εκλεγμένοι μουφτήδες (σ.σ. τους ψευτομουφτήδες φυσικά εννοεί) έβαλαν να αναγνωσθεί στα τζαμιά κήρυγμα. Έκαναν έκκληση στους μουσουλμάνους να μην απαντάνε στις προκλήσεις και ανέφεραν πως ¨Εδώ είναι η πατρίδα μας, κανείς δεν μπορεί να μας διώξει από εδώ, εμείς είμαστε Έλληνες πολίτες¨…Μη δίνετε σημασία σε αυτά που γράφονται σε κάποια μπλογκς στο διαδίκτυο.

    Το καθήκον μας εδώ και προσωπικά το δικό μου ως διπλωμάτη είναι να συμβάλω στην προώθηση της ελληνοτουρκικής φιλίας (σ.σ. ε, και όπως ξέρετε, ακριβώς αυτό κάνει καθημερινά). Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μου αφιερώσατε. Δύο εβδομάδες πριν επισκεφτήκαμε τον μητροπολίτη Ξάνθης. Ήταν κάτι το πολύ επωφελές. Πρόκειται για έναν πολύ φωτισμένο άνθρωπο. Συζητήσαμε μαζί του αυτά τα θέματα. Τρεις μέρες μετά έγινε μια πολύ σκληρή επίθεση προς τον μητροπολίτη. Σου λέει, πώς δέχεσαι τον εχθρό. Εγώ δεν είμαι εχθρός, είμαι φίλος της Ελλάδας».

    Μητροπολίτης Δαμασκηνός: «Μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτήν την επίσκεψη. Ασκώ τα καθήκοντα του μητροπολίτη τρία χρόνια τώρα στο Διδυμότειχο. Πάντοτε ήθελα να έχω σχέσεις με το τουρκικό προξενείο. Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε αυτήν την ευκαιρία. Έτσι είχαμε την ευκαιρία για την συνάντηση. Με αυτήν μας την συνάντηση μπορούμε να χτίσουμε για το μέλλον της περιοχής μας (σ.σ. με ποιον, μωρέ, με τον επίσημο υπονομευτή της εθνικής μας κυριαρχίας;)

    Αυτό που επιθυμώ να σας πω, είναι πως για αιώνες ζήσαμε μαζί. Και θα ζήσουμε και άλλους αιώνες μαζί. Η μητρόπολη μου είναι πολύ κοντά στην Αδριανούπολη. Συχνά πηγαίνω εκεί, όπως φυσικά και στην Κωνσταντινούπολη. Για μας το να πάμε στην Κωνσταντινούπολη είναι πιο εύκολο από το να πάμε στη Θεσσαλονίκη. Την Κωνσταντινούπολη και την Αδριανούπολη την αισθάνομαι σαν σπίτι μου, διότι η νοοτροπία των ανθρώπων εκεί είναι πολύ πιο κοντά σε σχέση με άλλους λαούς. Και αυτό πηγάζει από την συμβίωση που είχαμε για αιώνες.

    Είναι αληθές όπως είπατε και εσείς, ότι και οι δύο πλευρές κατά καιρούς έκαναν λάθη. Χαιρετίζω τις πολλές αλλαγές που έκανε η τουρκική κυβέρνηση και ελπίζω και εδώ να αλλάξουν πολλά (σ.σ. ο εμετός συνεχίζεται!!!).

    Θέλω να πω πως για εμάς το μεγαλύτερο λάθος είναι η αδιαφορία. Εξ όσων αντιλαμβάνομαι στην μητρόπολη μου στο Διδυμότειχο, η πλειοψηφούσα χριστιανική κοινότητα παραμένει αδιάφορη για το θέμα της μουσουλμανικής κοινότητας. Για αυτό προσπαθώ ενίοτε να επισκέπτομαι και χωριά που ζούνε μουσουλμάνοι…

    Ιλχάν Σενέρ: «Σήμερα πήγαμε στο χωριό Ατάρνη. Ψάξαμε το τζαμί και δύσκολα το βρήκαμε μετά από 10 λεπτά. Διότι το τζαμί δεν είχε μιναρέ. Οι χωρικοί θέλουν να κάνουν ένα μιναρέ. Αλλά είπαν πως υπάρχει πρόβλημα στο θέμα της άδειας. Όπως οι εκκλησίες δεν γίνεται να μην έχουν καμπαναριό έτσι και τα τζαμιά δεν γίνεται να μην έχουν μιναρέ. Σε αυτό το θέμα ζητώ την συμβολή σας».

    Δαμασκηνός: «Επιθυμώ να σας καλέσω επίσημα στην μητρόπολη Διδυμοτείχου. Θα χαρώ να γευματίσουμε μαζί».

    Ιλχάν Σενέρ: «Κι εμείς σας καλούμε στο προξενείο στην Κομοτηνή».

    Δαμασκηνός: «Θα έρθω. Να τελειώσουμε πρώτα τις γιορτές που έχουμε μπροστά μας, και μετά. Όταν στήνουμε καλές σχέσεις αυτό αντανακλάται στους λαούς μας, αντανακλάται στους πολιτικούς και στην καθημερινή ζωή»…

    Ιλχάν Σενέρ: «Ο κόσμος σέβεται πολύ τους θρησκευτικούς ηγέτες. Διότι ο θρησκευτικός ηγέτης είναι οι πατέρας της κοινωνίας».

    Δαμασκηνός: «Εμείς είμαστε ισόβιοι εδώ, Οι άλλοι είναι περαστικοί. Εμείς αισθανόμαστε αυτά που αισθάνεται ο κόσμος. Οι λαοί μας θέλουν να ζήσουν μαζί και μέσα σε ειρήνη. 

    Έχω πολύ καλές σχέσεις με τρεις από τους δημάρχους της περιφέρειας Αδριανούπολης. Συναντώ πολύ συχνά τους δημάρχους σε Χάβζα, Ουζουνκιοπρού και Αίνο. Είναι φίλοι μου (σ.σ. πες μου τον φίλο σου…). Στην Αίνο υπάρχει και μια πολύ παλιά εκκλησία»…

    Ιλχάν Σενέρ: «Ο κύριος πρωθυπουργός μας έκανε έκκληση στους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης να γυρίσουν. Εμείς βλέπουμε τις μειονότητες σαν πλούτο. Και μάλιστα άρχισαν να επιστρέφουν. Στην Αθήνα υπάρχουν πολλοί Ρωμιοί από την Κωνσταντινούπολη».

    Δαμασκηνός: «Εγώ πιστεύω πως αυτά τα θέματα θα λυθούνε με την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. Το όραμα της Ε.Ε. θα επιφέρει λύσεις στα θέματα και των δύο λαών».

    Ιλχάν Σενέρ: «Εμείς ζούμε μαζί 500 χρόνια. Οι άνθρωποι μαλώνουν με τους γείτονες, όχι με άλλους. Αλλά πάλι από τον γείτονα προσδοκούνε βοήθεια. Έχουμε μια παροιμία που λέει πως ¨ο γείτονας έχει ανάγκη και τη στάχτη του γείτονα του¨. Στην Οθωμανική περίοδο είχαμε διασφαλίσει πολύ καλή ζωή. Υπήρξαν κάποια προβλήματα (σ.σ. ε ναι, πάλι κάτι σφαγές, μαζικοί εξισλαμισμοί και άλλα…μικροπράματα). Αλλά τότε και στην Ευρώπη υπήρχαν προβλήματα».

    Δαμασκηνός: «Στην Κωνσταντινούπολη είχαν πει πως ¨Κάλλιον ειδέναι στην πόλη σαρίκιον Τουρκικό παρά τιάρα παπική¨. Αυτό είναι ιστορία» (σ.σ. εδώ ακριβώς είναι που εξυμνούμε, όπως καταλάβατε, την… αρμονική ελληνοτουρκική συνύπαρξη της Τουρκοκρατίας)!

    Ιλχάν Σενέρ: «Εμείς σεβόμαστε τους δύο Κωνσταντίνους. Σεβόμαστε τον πρώτο διότι είναι αυτός που έστησε την Κωνσταντινούπολη και την χάρισε στον κόσμο, και τον δεύτερος διότι δεν διέφυγε αλλά πέθανε στο πεδίο της μάχης. Αυτό δείχνει την περηφάνια του».

   

 Στο τέλος της ομιλίας ο Δαμασκηνός ανέφερε πως συνέβαλε για να βρεθούνε τα 4-5 εκ. ευρώ που χρειάζονται για την επισκευή του τεμένους του Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο και ότι είναι ανάγκη η επισκευή να τελειώσει το συντομότερο δυνατό. Τέλος είπε πως σκέφτεται να διοργανώσει και ένα μεγάλο συνέδριο για τον θρησκευτικό τουρισμό στο Διδυμότειχο, και εκεί θα καλέσει είπε και κάποια άτομα από την Τουρκία. Εμείς τι άλλο πια να πούμε; Άξιος – και πάντα τέτοια!

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/12/blog-post_951.html