Ο βασιλιάς, για να ευχαριστήσει τη κόρη του, έκανε τον Δημοφώντα γαμπρό του ορίζοντάς τον και διάδοχό του. Ο Δημοφών ωστόσο έπρεπε να γυρίσει για λίγο στην Αθήνα αλλά, πριν φύγει, ορκίστηκε στη Φυλλίδα πως θα επέστρεφε γρήγορα κοντά της. Δεν μπόρεσε όμως να κρατήσει την υπόσχεσή του, διότι φεύγοντας με το πλοίο του από τη Θράκη μια τρικυμία τον παρέσυρε στην Κύπρο κι έτσι άργησε να φτάσει στην Αθήνα. Τα χρόνια περνούσαν και η Φυλλίδα μάταια περίμενε την επιστροφή του.
Τελικά πέθανε από μαρασμό, αλλά επειδή τη λυπήθηκαν οι θεοί, τη μεταμόρφωσαν σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας: Όταν ο περιπλανώμενος (και γεμάτος τύψεις) Δημοφών επέστρεψε και βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη, απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από τον θάνατο....
Πηγή
Η Αμυγδαλιά ήταν ένα νέο, πανέμορφο, ροδαλό κορίτσι. Η μητέρα της την αγαπούσε πολύ, φοβόταν όμως τις κρύες μέρες του χειμώνα να την αφήσει να βγει έξω για να μην κρυώσει. Γι’ αυτό το χειμώνα την κλείδωνε στο δωμάτιό της. Μια μέρα όμως ο Βοριάς πέρασε έξω από το παράθυρό της, την είδε και την ερωτεύτηκε.
Πώς όμως θα ερωτεύονταν και αυτή το Βοριά; Τριγυρνούσε θλιμμένος έξω από το παράθυρό της. Ώσπου μια νύχτα σκέφτηκε να μεταμορφωθεί σε πρίγκηπα. Ο Βοριάς παρουσιάστηκε στην Αμυγδαλιά σαν όμορφος νεαρός άντρας και της ζήτησε αμέσως να παντρευτούν. Εκείνη μόλις τον αντίκρισε τον ερωτεύτηκε και δέχτηκε την πρότασή του.
Μια μέρα λοιπόν, που έλειπε η μητέρα της από το παλάτι, βγήκε έξω τρέχοντας και αγκάλιασε το Βοριά. Δεν άντεξε την παγωνιά και απ’ το κρύο του ξεψύχησε. Από τότε ντύνεται νυφούλα και δέχεται το άγγιγμα του αγαπημένου της Βοριά κάθε χειμώνα.
Η αμυγδαλιά ανθίζει νωρίτερα από όλα τα δέντρα, μέσα στον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο.
Παλιότερα θεωρούσαν πως αν η αμυγδαλιά ανθίσει τον Ιανουάριο ο χειμώνας θα συνεχιστεί βαρύς και με χιόνι και κρύο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου