Μέχρι πριν από ακριβώς έναν χρόνο ο Σταύρος Παπασταύρου είχε αφήσει το ίχνος του στην ελληνική πολιτική ζωή ως ένας από τους πλέον αλαζόνες συμβούλους του Μεγάρου Μαξίμου από το 1974 έως το 2015....
Αν και κάποιοι στη Ν.Δ., μέχρι τη συγκρότηση της κυβέρνησης Σαμαρά τον Ιούνιο του 2012, του αναγνώριζαν αστική ευγένεια, επιστημονική κατάρτιση και σεβασμό στον εκάστοτε συνομιλητή του, ο κ. Παπασταύρου έκανε το εύκολο λάθος. Νόμιζε ότι ήταν πανίσχυρος και ίσως ισόβιος στους διαδρόμους του Μαξίμου, μιλούσε αγενώς στους (εκλεγμένους και με πολλά «ένσημα» στον πολιτικό στίβο) υπουργούς και ενώ αποδεικνυόταν στα μάτια όλων (ίσως εκτός του Αντ. Σαμαρά) πανικόβλητος διαπραγματευτής έναντι της τρόικας, διοχέτευε μετά στους δημοσιογράφους ότι κόλλαγε στον τοίχο τον Π. Τόμσεν του ΔΝΤ! Είχε «ξεφύγει» τόσο πολύ, ώστε προωθούσε επί μήνες την ιδέα ότι θα αναλάμβανε το υπουργείο Οικονομικών, διαδεχόμενος το 2014 τον Γιάννη Στουρνάρα. Θα ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο με τους ξένους υπουργούς στο ECOFIN να βλέπουν έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της «λίστας Λαγκάρντ» να εκπροσωπεί μια χρεοκοπημένη χώρα που δήθεν θα πολεμούσε τη φοροδιαφυγή. Ο λύκος θα φύλαγε τα πρόβατα.
Δυστυχώς για τον κ. Παπασταύρου και ευτυχώς για τη διαφάνεια στην ελληνική πολιτική ζωή, όλα αυτά άλλαξαν. Ο Ιανουάριος του 2016 δεν έχει καμία σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2015 ή, πολύ περισσότερο, του 2014, όταν η τότε κυβέρνηση αυτοεξευτελιζόταν, προσπαθώντας να σώσει τον κ. Παπασταύρου. Μόλις προχθές, ο τέως σύμβουλος του Μαξίμου εθεάθη να εξέρχεται από μεγάλο δικηγορικό γραφείο της πλατείας Κολωνακίου που είναι γνωστό για την εξειδίκευσή του σε φορολογικά και ποινικά θέματα. Οπως βεβαιώνει αυτόπτης μάρτυρας, ήταν τόσο ωχρός, κάτωχρος, που δεν θύμιζε σε τίποτα τον παλιό εαυτό του, αφού προφανώς άκουσε τους δικηγόρους του και συνειδητοποίησε σε πόσο δύσκολη θέση βρίσκεται. Και να σκεφτεί κανείς ότι βρίσκεται μόνο στην αρχή μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου