Ήθελα νά 'ξερα, δεν ντρέπεσαι;

Το blog βλέπει συχνά-πυκνά στις τηλεοράσεις, στα τουίτερς και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δυό-τρείς ανθρώπους απ' αυτούς που συνήθιζε να αποκαλεί όχι μεν φίλους, αλλά στενούς γνωστούς,
     ..ανθρώπους που έχει πιεί έναν καφέ μαζί τους, ένα ποτήρι κρασί, που έχει αντιπαρατεθεί με επιχειρήματα μαζί τους, και που δεν του έχουν καταρρίψει αυτά τα επιχειρήματα, 
     ..να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, άλλοτε με
πάθος, και άλλοτε λίγο ή πολύ αμήχανα.

     Το ότι οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν...
στο συγκυβερνητικό μπλοκ δεν δικαιολογεί κατά κανένα τρόπο την ''λοβοτομημένη'' τους συμπεριφορά.
     Πρόκειται για ανθρώπους με τα ίδια προβλήματα και δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι μας. Χρέη, δάνεια, οικογένεια, μειώσεις εισοδημάτων και πάει λέγοντας.
     Κι όμως εκεί. Να υπερασπιστούν την οφθαλμοφανώς λάθος πορεία, να δικαιολογήσουν τον εξανδραποδισμό.

     Πολλές φορές το blog έχει σηκώσει το ακουστικό του τηλεφώνου και το 'χει ξανακατεβάσει,
     ..κι άλλες τόσες έχει γράψει ξεχεστήριες απαντήσεις στην προπαγάνδα τους, και δεν τις έχει στείλει.
     Ξέρει καλά ότι θα τολμήσουν να διαψεύσουν δημόσια όσα κατ' ιδίαν κάποτε έλεγαν. Θα πουν κατάμουτρα τόσα ψέμματα, σαν κοινοί απατεώνες, που όμως το blog θέλει να πιστεύει ότι δεν είναι.
     Τη μόνη ερώτηση που θα ήθελε τελικά το blog να τους απευθύνει είναι: Γιάννη, Κώστα, Θανάση, Παναγιώτη, ήθελα νάξερα δεν ντρέπεσαι; Στ' αλήθεια, δεν ντρέπεσαι;

     Όλοι αυτοί που υπερασπίζονται το έγκλημα δεν ντρέπονται;
     Δεν ξέρουν ότι κάποτε θα παραδώσουν μιά μαύρη ψυχή, που την ώρα που θα βγαίνει θα υποφέρει τα πάνδεινα απ' τις τύψεις και τα φαντάσματα των αδικοχαμένων;
     Δεν ξέρουν ότι θα παραδώσουν όνομα και πεπραγμένα στην Ιστορία, κι αυτή θα τους ξεσκίσει,
     ..όπως αυτοί ξεσκίζουν σήμερα έναν λαό και το μέλλον των επόμενων γενεών; 

     Όλοι αυτοί που διαπράττουν το μαζικό έγκλημα υπάρχει άραγε περίπτωση να μείνουν  ατιμώρητοι,
     ..από την δικαιοσύνη, απ' τον λαό, απ' την Ιστορία, απ' την μοίρα, απ' την ειμαρμένη, απ' το ίδιο τους το μυαλό,
     ..από κάτι τέλος πάντων;  

     Μπορεί ναι, μπορεί όχι.
     Εμείς ως λαός όμως,
     ..οφείλουμε,
     ..να μην το αφήσουμε στην τύχη!..
 Πηγή