Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Διακόσια χρόνια ιστορίας με όρους υποκόσμου.
Οι μαφιόζοι, που νίκησαν τους στρατηγούς.
Η "μικρή" Ελλάδα είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους "παίκτες" που καθορίζουν το μέλλον τής ανθρωπότητας.
Ο δέκατος ένατος αιώνας ήταν για τον Δυτικό Κόσμο μια κοσμογονία ...Ήταν η πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Εποχή, που πραγματικά άλλαξε ο ενδοχριστιανικός σχεδιασμός ...Ήταν η πρώτη φορά που "ξεπέρασε" η Ευρώπη τα φεουδαρχικά κράτη των βασιλέων - τα οποία λειτουργούσαν στα πρότυπα των ελληνιστικών βασιλείων των διαδόχων τού Αλεξάνδρου - και πήγε στα αστικά κράτη ...Στα εθνικά κράτη των υποτίθεται ώριμων και χειραφετημένων λαών, οι οποίοι είχαν απαλλαγεί από τις "άνωθεν" και "έξωθεν" εξαρτήσεις και κηδεμονίες ...Στα αστικά κράτη, των οποίων οι ηγέτες θα ήταν πλέον εκλεκτοί του λαού και όχι "ελέω Θεού" και Ρώμης ...Τα κράτη εκείνα, τα οποία στα όριά τους υπηρετούσαν αποκλειστικά τους λαούς τους και θα λειτουργούσαν αυτόνομα με δημοκρατικές διαδικασίες....
Η Γαλλική Επανάσταση έγινε το μεγάλο "εργαστήριο" της δημιουργίας τού πρώτου και πρότυπου εθνικού κράτους. Η ίδια η "κληρονομιά" τής Επανάστασης έγινε η πρώτη εθνική παράδοση του πρώτου πραγματικού εθνικού αστικού κράτους στην Ευρώπη ...και το οποίο ήταν η Γαλλία. Η Γαλλία ήταν το πρώτο εθνικό κράτος υπό την έννοια ότι αποτελούσε μια "βασιλεία" τού λαού ...Μια Res-Publica ...Στην κυριολεξία, δηλαδή, ένα "δημόσιο πράγμα", μια "δημόσια υπόθεση" ...Υπόθεση του λαού. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία μια ιδιαίτερη αγωνιστική μάλιστα "παράδοση" του λαού - και όχι ένας βασιλικός "γάμος" ή μια ρωμαϊκή "εντολή" - θα γινόταν το "πλαίσιο" εκείνο, το οποίο θα αποτελούσε τον βασικό ιδεολογικό "σκελετό" ενός κράτους ...Πρώτο "αβασίλευτο" κράτος σε ένα πείραμα "δημοκρατικής" λειτουργίας, που δεν είχε ξαναδεί ο χριστιανικός κόσμος. Γύρω από αυτήν τη Γαλλία άρχισαν να "χτίζονται" τα αστικά κράτη. Όλα τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης "χτίστηκαν" την ίδια περίπου περίοδο και με πανομοιότυπο τρόπο.
Όμως, αν η Γαλλία ήταν το κράτος-"θεμέλιο" αυτού του νέου εθνικού σχεδιασμού, αυτή δεν έφτανε από μόνη της, για να επιβληθεί αυτός ο σχεδιασμός. Χρειαζόταν και ένας αντίστοιχος λαός, για να δώσει "ζωή" σ' αυτόν τον νέο τύπο κράτους και τέτοιος λαός στη Γαλλία δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε εκείνη την εποχή γαλλικός λαός με την απαιτούμενη ιστορική, θρησκευτική, κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική ομοιογένεια από το Παρίσι μέχρι τη Μασσαλία. Ως εκ τούτου αυτός ο σχεδιασμός έπρεπε μετά το κράτος-"θεμέλιο" να βρει και το έθνος-"θεμέλιο" αυτού του σχεδιασμού, γιατί διαφορετικά θα έμενε κενό γράμμα.
Το έθνος-"θεμέλιο", το οποίο θα αποτελούσε "πρότυπο" και "μέτρο" για τη δημιουργία των υπολοίπων εθνών, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ο νέος σχεδιασμός, ήταν το ελληνικό. Οι Έλληνες ήταν ο μοναδικός πραγματικός λαός με τα πραγματικά χαρακτηριστικά, που μπορούσε να φορέσει αυτό το νέο "σαμάρι" ...Ο μόνος λαός με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, για να "ταυτιστεί" με το δικό του "κράτος", ώστε να προκύψει ο επιθυμητός εθνικός σχεδιασμός. Κανένας γαλλικός ή γερμανικός ή ιταλικός λαός δεν είχε αυτές τις προδιαγραφές, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή τέτοιοι λαοί.
Ο μόνος λαός, ο οποίος υπήρχε με ανάλογα χαρακτηριστικά, ήταν οι Εβραίοι, αλλά αυτοί δεν είχαν ως στόχο να αποκτήσουν κράτος και επιπλέον - για λόγους αρνητικής φήμης - δεν μπορούσαν εντός του χριστιανισμού να λειτουργήσουν ως πρότυπο για κανέναν. Οι Έλληνες, όμως, εκείνη την εποχή ήταν εντός τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και άρα δεν ήταν διαθέσιμοι για "πειράματα". Ως εκ τούτου ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να "απελευθερωθεί" και να αποκτήσει ένα "γαλλικού" τύπου κράτος, ώστε αυτό το σύνολο να γίνει το "πατρόν" για όλους τους υπόλοιπους λαούς και κράτη.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; ...Ότι η Ελλάδα θα απελευθερωνόταν ακόμα κι αν οι ήρωες τής επανάστασης ήταν ταβλαδόροι ...Ακόμα κι αν έπρεπε να τους κάνουν "ήρωες" με το ζόρι, και μόνον για τις παρασημοφορήσεις και τις φωτογραφίες. Γιατί; ...Γιατί βόλευε τους ισχυρούς εκείνης της εποχής ...Γιατί η Ελλάδα ήταν το πλέον βασικό "συστατικό" τού σχεδιασμού εκείνης της εποχής. Οι τεράστιες δυσκολίες, που πράγματι ως κράτος αντιμετώπισε από την απελευθέρωσή της κι εντεύθεν, οφείλονται στην ανάγκη των αφεντικών να την ελέγχουν απόλυτα. Ήταν τεχνητές δυσκολίες, οι οποίες προκλήθηκαν από εκείνους, οι οποίοι είχαν αποφασίσει εξ' αρχής ότι θα υπάρχει Ελλάδα "ελεύθερη" κι "ανεξάρτητη". Γιατί; ...Για να μπορούν να την εκβιάζουν με αφανισμό ...Να μπορούν να την απειλούν με τα χρέη της.
Πάνω σε αυτά τα πρότυπα "χτίστηκαν" όλα τα κράτη τής Ευρώπης. Έτσι άρχισε να αποκτά μέλη η Κοινωνία των εθνών. ...Μια κοινωνία, που, χωρίς το ελληνικό έθνος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ...Γαλλικού τύπου κράτη με ελληνικού τύπου αστικές τάξεις είναι στην πραγματικότητα όλα τα εθνικά κράτη τής Ευρώπης. Όλοι οι σύγχρονοι λαοί τής Ευρώπης είναι "κατασκευασμένοι" πάνω στο ελληνικό "πρότυπο". Ως εκ τούτου τίποτε απ' αυτά που βλέπουμε και αναπαράγουν μέσα στον χρόνο τα επιλεγμένα χαρακτηριστικά των λαών δεν είναι τυχαίο ...Ούτε οι Έλληνες θεωρούν κατά "σύμπτωση" ως "παράδοσή" τους τη Γαλλική Επανάσταση ούτε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεωρούν κατά "σύμπτωση" ως "παράδοσή" τους το μεγαλύτερο μέρος τής αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
"Βαστίλη" και "Θερμοπύλες" είναι "πυλώνες" της ίδιας κοινής "κατασκευής". "Πάνω" σε αυτά είναι "χτισμένα" τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης ...Γερμανία, Ιταλία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ., είναι κράτη, τα οποία είναι "κομμένα" στο ίδιο "πατρόν". Το κάθε κράτος απ' αυτά "έψαξε" στην ιστορία του ή "επινόησε" μόνο του μια δική του "Βαστίλη" κοινωνικής ή εθνικής "αφύπνισης" και κάποιες δικές του "Θερμοπύλες" πατριωτικής θυσίας, για να συνθέσει το εθνικό του "παραμύθι". Γιατί; ...Για να μπορεί να "πορεύεται" με το κοινό ελληνικό "βήμα" που επιβάλει ο εθνικός σχεδιασμός.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι κανένα από αυτά τα εθνικά κράτη δεν θα μπορούσε να υπάρξει ως τέτοιο, αν δεν είχε προϋπάρξει η δημιουργία τού αστικού κρατικού μοντέλου, το οποίο δημιουργήθηκε στη Γαλλία και βέβαια ο ελληνικός λαός, ο οποίος επιλέχθηκε ως "πρότυπο" λαού, για να "φορέσει" το μοντέλο αυτό. Από εκεί και πέρα τα πάντα ακολούθησαν μια κοινή στρατηγική ανάπτυξης. Τα πάντα έγιναν με πανομοιότυπο τρόπο σε όλα τα κράτη και για όλους τους λαούς ...Κοινή παιδεία, κοινή εκπαίδευση σε μια κοινή εθνική ιστορία σε διάφορες παραλλαγές τού ίδιου "σεναρίου". Ακόμα και οι δανειστές όλων αυτών των κρατών ήταν οι ίδιοι, εφόσον αυτοί άλλαξαν τον παγκόσμιο σχεδιασμό σε εθνικό σχεδιασμό και εξασφάλιζαν τον έλεγχό αυτών των εθνών μέσω των χρεών ...Με τους ίδιους ανθρώπους, δηλαδή, "συναλλάχθηκαν" όλοι οι "πατέρες" των σύγχρονων εθνών, άσχετα με τον ρόλο που θα καλούνταν στη συνέχεια να παίξουν. Δεν τους διαχωρίζουμε δηλαδή σε "καλούς" ή "κακούς" ...Σε "καθαρούς" ή "βρόμικους" ...Με τους ίδιους ανθρώπους "συναλλάχθηκαν" ο Ροβεσπιέρος, ο Κολοκοτρώνης, ο Γκαριμπάλντι, ο Λένιν ή ακόμα και ο Κεμάλ και ο Χίτλερ ...Αναγκαστικά, εφόσον ο εθνικός σχεδιασμός ήταν τεχνητός και έπρεπε να χρηματοδοτηθεί από εκείνους που τον επέβαλαν.
Η τακτική των τοκογλύφων ήταν πάνω-κάτω η ίδια: Χρηματοδότησαν όλα τα κινήματα, είτε εθνικά είτε κοινωνικά, εφόσον αυτά εξυπηρετούσαν απόλυτα τον σχεδιασμό τους. Αποτελεί πλέον ιστορικό δεδομένο ότι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι συνωμότησαν με τους Βασιλείς, ήταν οι ίδιοι που χρηματοδοτούσαν και τον Ναπολέοντα και άρα και την "επανάσταση". Οι ίδιοι άνθρωποι που ως δανειστές καταδυνάστευαν τα έθνη, ήταν οι ίδιοι που τους είχαν δανείσει για ν' "απελευθερωθούν.... Μονά ζυγά δικά τους. Από εκεί και πέρα όπου τους βόλευε "γκρέμισαν" βασιλικούς θρόνους και όπου επίσης τους βόλευε "φύτεψαν" βασιλείς. Στη Γαλλία, τη Ρωσία ή τη Γερμανία "γκρέμισαν" θρόνους, ενώ στην Ιταλία ή την Ελλάδα ή τη Βουλγαρία τούς "όρθωσαν". Όπου τους βόλευε έβαζαν δικούς τους βασιλείς, τους οποίους θα τους διατηρούσαν για όσο διάστημα θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό, εφόσον με αυτούς τους βασιλείς ήταν πολύ πιο εύκολος και φτηνός ο έλεγχος των λαών.
Οι Εβραίοι τής Ευρώπης.
Σημαντικοί παράγοντες εκείνου του κόσμου, ο οποίος άλλαζε με τρομερούς ρυθμούς, ήταν οι Εβραίοι. Ένας λαός στην πλειοψηφία του φτωχός και γκετοποιημένος - λόγω της δαιμονοποίησής του από τους χριστιανούς - , αλλά με κάποιες ιδιομορφίες. Ανάμεσα στους φτωχούς εκείνου του λαού υπήρχαν πανίσχυροι Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι επί αιώνες είχαν μάθει να επιβιώνουν επιτυχώς μέσα στα χριστιανικά βασίλεια ...Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν στον απόλυτο βαθμό το προνόμιο της τοκογλυφίας που τους είχε παραχωρήσει η Ρώμη, προκειμένου να "προστατεύσει" από την "αμαρτία" τούς πιστούς της.
Οι αλλαγές τού χριστιανισμού, όπως ήταν φυσικό, χτύπησαν τους "συναγερμούς" γι' αυτούς. Αν ήθελαν να επιβιώσουν και στην νέα εποχή, έπρεπε να δράσουν ταχύτατα, ώστε να προσαρμοστούν στις αλλαγές, οι οποίες έρχονταν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι "είδαν" γρήγορα για τους εαυτούς τους τούς μεγάλους κινδύνους τής αλλαγής, αλλά "είδαν" επίσης και τις μοναδικές ευκαιρίες που θα τους παρουσιάζονταν, εφόσον αμέσως αντιλήφθηκαν τα μειονεκτήματα του εθνικού σχεδιασμού.
Ξεκινώντας από τους κινδύνους που τους απειλούσαν, θα πούμε το εξής απλό: Η ίδια η έννοια του "εθνικού κράτους" είναι απειλή για τους Εβραίους. Γιατί; ...Γιατί στο "πράγμα", που θεωρεί ο κάθε λαός δική του "υπόθεση", δεν θέλει ξένους συνεταίρους ...Όταν λοιπόν οι Εβραίοι συνθέτουν "έθνος", το οποίο είναι "φιλοξενούμενο" ως μειονότητα μέσα στο κάθε κράτος όπου κατοικούν, σημαίνει εκ των δεδομένων ότι αντιπροσωπεύουν απειλή, εφόσον και μόνον που υπάρχουν διεκδικούν μερίδιο συνεταίρου. Αυτό από μόνο του δημιουργεί αίσθηση απειλής για το κυρίαρχο έθνος που τους "φιλοξενεί" ...Μιας απειλής που είναι ΜΟΝΙΜΗ, εφόσον οι Εβραίοι ΠΟΤΕ δεν ενσωματώνονται μέσα στις κοινωνίες όπου τους φιλοξενούν. Από τη στιγμή που οι ισχυρές εθνικές πλειονότητες αισθάνονται απειλή από μια μειονότητα, ευνόητο είναι ότι θα γίνουν και οι ίδιες με τη σειρά τους εχθρικές προς αυτήν. Όταν εκ των δεδομένων η δημιουργία τού κάθε εθνικού κράτους προϋποθέτει την ομογενοποίηση των μελών του, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Η ομογενοποίηση σημαίνει αυτόματη "στοχοποίηση" όλων των διαφορετικών - και άρα και των Εβραίων - , οι οποίοι δεν ενσωματώνονται ποτέ στις κοινωνίες που τους φιλοξενούν.
Όλα αυτά δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι Εβραίοι όλα αυτά τα γνώριζαν. "Έβλεπαν" από την αρχή πως τα εθνικά κράτη - στην προσπάθειά τους να ομογενοποιήσουν τους πληθυσμούς τους - σίγουρα θα τους χρησιμοποιούσαν, και τους ίδιους, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους ...Θα τους χρησιμοποιούσαν ως κοινό "φόβητρο" για τους πληθυσμούς τους. Ο αντισημιτισμός ήταν τόσο εύκολο "εργαλείο", που εντοπίστηκε αμέσως η χρησιμότητά του για τους νεοφώτιστους εθνικιστές. Σε κάποια κράτη μάλιστα, ήταν ίσως ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία, τα οποία μπορούσαν να "συνδέσουν" με κάποιον τρόπο τα ασύνδετα μέλη κάποιων "νέων" λαών μεταξύ τους. Εκεί δηλαδή όπου δεν υπήρχε καμία άλλη κοινή παράδοση για να μοιραστούν μεταξύ τους οι χριστιανοί πολίτες των νέων κρατών, ο αντισημιτισμός ήταν ένα στοιχείο, το οποίο μπορούσε έστω να ξεκινήσει μια "κουβέντα" για κοινές απόψεις και ιστορία.
Όλα αυτά ήταν προβλέψιμα για τους Εβραίους. Γνώριζαν, δηλαδή, ότι αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές που σάρωναν την Ευρώπη - τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Σιωνιστές τοκογλύφοι - θα τους απειλούσαν σε κάποιον βαθμό. Γνώριζαν ότι οι εθνικές κοινωνίες θα τους "στοχοποιούσαν" και άρα θα τους έκαναν ζημιά ...Είτε θα τους "απέβαλαν" από τις "νέες" τους πατρίδες ως διαφορετικούς είτε, μέσω της μαζικής εκπαίδευσης, η οποία ήταν για τους λαούς μια από τις μεγάλες κατακτήσεις τής νέας εποχής, θα τους αφαιρούσαν δραστηριότητες και θα τους "γκετοποιούσαν" απόλυτα. Αυτό το δεύτερο ήταν απόλυτα αρνητικό για τους ισχυρότερους των Εβραίων. Οι Εβραίοι ήταν στο σύνολό τους αστικοποιημένοι. Μέχρι τότε είχαν εξειδικευτεί σε αστικές δραστηριότητες και αυτές θα γίνονταν αίτιο "πολέμου" με τους "φουριόζους" εθνικούς αστούς, και άρα εξ αρχής ήταν χαμένες. Ακόμα και η τοκογλυφική τους δραστηριότητα κινδύνευε. Έχοντας γίνει αμύθητα πλούσιοι, χρηματοδοτώντας τούς ευρωπαϊκούς πολέμους τής προηγούμενης εποχής, έπρεπε να βρουν τρόπο να επιβιώσουν και στην επομένη. Ήταν οι χρηματοδότες όλων των Μοναρχών και έπρεπε να βρουν τρόπο να γίνουν και οι χρηματοδότες όλων των "ανεξάρτητων" κρατών.
Την ίδια λοιπόν εποχή που κάποια έθνη σκέπτονταν για το πώς θα "έστηναν" τα κράτη τους, το έθνος των Εβραίων σκεπτόταν κι αυτό για το πώς θα επιβιώσει και θα διακριθεί σε αυτήν την εποχή. Τότε αναπτύχθηκε το κίνημα του Σιωνισμού. Ο Σιωνισμός, δηλαδή, είναι ο εθνικισμός των Εβραίων. Η ηγεσία εκείνου του σιωνιστικού κινήματος αποφάσισε για το τι θα επεδίωκε ο εβραϊσμός και βέβαια πώς τον συνέφερε να λειτουργεί. Τότε πάρθηκαν οι μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον των Εβραίων. Σε αυτό το σημείο αποκαλύπτεται αυτό το οποίο λέμε πιο πάνω. Γνώριζαν οι Σιωνιστές τις αλλαγές που θα είχαν να αντιμετωπίσουν οι Εβραίοι ως λαός και αποφάσισαν να τις χρηματοδοτήσουν, γιατί απλούστατα είχαν βρει τη "φόρμουλα" να τις εκμεταλλευτούν.
Αυτά, τα οποία φαίνονταν ως αρνητικά, θα τα χειρίζονταν με τέτοιον τρόπο, που θα τα μετέτρεπαν σε θετικά. Γίνονται αυτά τα πράγματα; ...Βεβαίως και γίνονται και εκ των υστέρων υπάρχουν και οι αποδείξεις ότι γίνονται. Ακόμα και οι διωγμοί των Εβραίων - με αποκορύφωμα το "Ολοκαύτωμα" - αποτελούσε σιωνιστική στρατηγική επιλογή το να υπάρχουν. Χρηματοδοτήθηκαν από τους ίδιους τους Σιωνιστές για να εκδηλωθούν. Γιατί; ...Γιατί η θυματοποίηση - όπως πίστευε και ο Χερτσλ - φέρνει κέρδη σ' αυτούς που υφίστανται τους διωγμούς και επιπλέον συσπειρώνει τα θύματα των διωγμών γύρω από την ηγεσία τους. Όταν η θυματοποίηση φέρνει τέτοια κέρδη, αντιλαμβανόμαστε ότι η αυτοθυματοποίηση γίνεται κάτι αναπόφευκτο για κερδοσκόπους όπως οι Σιωνιστές ...Γίνεται η αγαπημένη στρατηγική για τα πλούσια μέλη τού έθνους, τα οποία εισπράττουν μόνιμα τα κέρδη, τη στιγμή που η ζημιά αφορά - επίσης μόνιμα - τα φτωχά του μέλη.
Αυτόν λοιπόν τον προβοκατόρικο Σιωνισμό, για να τον κάνουν πιο "εύπεπτο" για τους λαούς, τον "λάνσαραν" σαν μια "υπόσχεση" απαλλαγής τους από το βάρος των Εβραίων. Οι εθνικιστές μέσα σε κάθε κράτος έγιναν αρχικά οι πιο ενθουσιώδεις φιλοσιωνιστές, γιατί νόμιζαν ότι, "βοηθώντας" τους στους στόχους τους να αποκτήσουν κράτος, εξυπηρετούσαν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Νόμιζαν ότι έτσι θα ξεφορτώνονταν γρήγορα και απόλυτα τους Εβραίους από τις πατρίδες τους. Αυτό ήθελαν να "περάσουν" οι Σιωνιστές στους εθνικιστικούς κύκλους και αυτό "πέρασαν". Έθεσαν τη δήθεν ίδρυση του κράτους τού Ισραήλ σαν βασικό στόχο τού Σιωνισμού.
Γιατί θεωρούμε ότι αυτό ήταν προσχηματικό και ως εκ τούτου απόλυτα ψευδές; ...Είναι δυνατόν οι χρηματοδότες τού Σιωνισμού να είναι οι Ρότσιλντ, οι Ροκφέλερ ή οι Γκούγκενχαιμ και να έχουν σαν "όνειρό" τους να επιστρέψουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους στην έρημο του Ισραήλ; ...Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα κολοσσιαία συμφέροντα εξυπηρετούνταν από την κολοσσιαία ισχύ των μεγάλων δυνάμεων, να θέλουν να γίνουν πολίτες ενός ασήμαντου κρατιδίου με αμφίβολη δυνατότητα επιβίωσης. Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα πλούτη και τις διάσπαρτες σε ολόκληρο τον κόσμο περιουσίες τις προστάτευαν οι πιο ισχυροί στρατοί τού κόσμου, να θέλουν να επιστρέψουν πίσω τις καλύβες τους;
...Τι μας έλεγαν δηλαδή οι Σιωνιστές και οι διεθνείς τοκογλύφοι που τους χρηματοδοτούσαν; Ότι θα παρατούσαν οι Λόρδοι Ρότσιλντ τα παλάτια τής Ευρώπης, για να πάνε στα "κιμπούτς" για λόγους εθνικής "υπερηφάνειας"; Να στείλουν εκεί τους φτωχούς Εβραίους, αν αυτό τους συνέφερε, πρόβλημα δεν είχαν. Δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα, όπως δεν είχαν κι όταν τους έστελναν στα Κρεματόρια που έφτιαχνε ο Χίτλερ με τα δικά τους δάνεια. Όμως, το να πάνε οι ίδιοι εκεί δεν φαινόταν λογικό. Το κράτος τού Ισραήλ από τη φύση του κατέστρεφε τα παγκόσμια "σχέδια" τού Σιωνισμού και ήταν δεδομένο ότι η επίκλησή του και μόνον, ως εβραϊκό "αίτημα", είχε προσχηματικό ρόλο.
Εφόσον λοιπόν ο Σιωνισμός έγινε εργαλείο εκείνων, οι οποίοι δεν είχαν κανένα συμφέρον να πάνε στο Ισραήλ, ευνόητο είναι πως ο πραγματικός στόχος τού Σιωνισμού δεν ήταν ποτέ το Ισραήλ. Αν ποτέ έφτιαχναν το κράτος τού Ισραήλ, θα το έφτιαχναν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Μέχρι τότε, όμως, ο Σιωνισμός θα είχε στόχους ανάλογους των "κυβικών" των ιδρυτών του. Αυτών των ιδρυτών τα "κυβικά" ήταν να "κατακτήσουν" τον κόσμο, και αυτό επεδίωκαν. Το "όραμα" για "ίδρυση" του κράτους τού Ισραήλ θα ήταν ένα καλό "είδωλο", για να παραπλανούν τους λαούς ...Για "ξεκάρφωμα" ..Να τους υπόσχονται ότι η φιλοξενία των Εβραίων είναι ένα "εφήμερο" πρόβλημα για τους λαούς, εφόσον "σύντομα" θα μετακινούνταν σε δικό τους "χώρο".
Οι Σιωνιστές, όμως, ήδη έκαναν τα μεγάλα "σχέδιά" τους. Ως άνθρωποι της αγοράς, γνώριζαν να διακρίνουν από μακριά τις ευκαιρίες και εκείνη την εποχή υπήρχαν ευκαιρίες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στις μεγάλες κρίσεις υπάρχουν οι μεγάλες ευκαιρίες και οι Εβραίοι είναι "μάστορες" σ' αυτά. Μέσα στον νέο εθνικό σχεδιασμό θα εξασφάλιζαν εύκολα την εθνική τους επιβίωση και θα έπαιρναν τη μεγάλη ευκαιρία τους. Γνωρίζοντας τα "κόλπα" τής "πιάτσας", είδαν πολύ γρήγορα την "αχίλλειο πτέρνα" αυτού του σχεδιασμού ...Του σχεδιασμού αυτού, όπου ο κάθε λαός θα γινόταν "κύριος" της πατρίδας του και της μοίρας του ...Κανονικός "νοικοκύρης" δηλαδή ..."Νοικοκυραίους", όμως, που να είναι αφελή θύματα των πονηρών του "δρόμου", είχαν αντιμετωπίσει πολλούς οι Εβραίοι, γιατί και οι ίδιοι ήταν του "δρόμου"...
...Χαμίνια τού δρόμου ήταν όλοι τους ...Σε βρομόνερα των σοκακιών των γκέτο ξέπλεναν τα χέρια τους από τις λάσπες για να φάνε το λερωμένο ψωμί τους. Άρα, το πρόβλημά τους ήταν να βάλουν τους εσχάτως - τότε - κυρίαρχους λαούς σε έναν σχεδιασμό, τον οποίο τον γνώριζαν οι ίδιοι ...Σε έναν σχεδιασμό, του οποίου την τεχνογνωσία την έπαιζαν στα "δάκτυλα" ...Σε έναν ειδικό σχεδιασμό, ο οποίος θα τους επέτρεπε να τους νικήσουν Δεν ήταν δρομείς, για να καλέσουν σε αγώνα δρόμου τούς λαούς αντιπάλους τους. Δεν ήταν στρατηγοί, για να προκαλέσουν και να νικήσουν σε σύγκρουση τους λαούς ...Απατεώνες ήταν, και άρα απάτη θα έστηναν εναντίον τους ...Να τους ξεγελάσουν ήθελαν και όχι να τους πολεμήσουν. Απλά πράγματα ...Τοκογλύφοι ήταν και όχι Καρδινάλιοι ...Τοκογλύφοι, νταβατζήδες, τζογαδόροι κλπ. ...Με μπράβους, προβοκάτορες, πόρνες και μαχαιροβγάλτες είχαν μάθει να κάνουν δουλειές και όχι με καλόγριες και με μαθήτριες παρθεναγωγείων.
Αυτό ήταν και το μεγάλο τους "στοίχημα": Αν μπορούσαν αυτήν την "τεχνογνωσία" να τη βάλουν σε λειτουργία, θα μπορούσαν να ελέγξουν τον κόσμο. Σε έναν κόσμο, όπου τα κράτη λειτουργούσαν σαν "γίγαντες" με ανθρώπινη σκέψη, θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν, αν τους εξαπατούσαν με τις μεθόδους που γνώριζαν να κάνουν εις βάρος των ανθρώπων. Γνώριζαν ότι με τη διαφθορά, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ηγετών - οι οποίοι καθόριζαν αυτήν τη σκέψη των "γιγάντων" - θα μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους ...Ειδικά εκείνη την εποχή, που μαζί με τις κοινωνικές εξελίξεις είχαμε και "έκρηξη" τεχνολογικών εξελίξεων.
Σε έναν κόσμο όπου η ψήφος πήγαινε εκεί όπου μπορούσαν να υποδείξουν οι κάτοχοι των ΜΜΕ, οι Σιωνιστές γρήγορα επένδυσαν στα ΜΜΕ ...Στα ΜΜΕ, τα οποία εκμεταλλεύονταν διαρκώς την τεχνολογική εξέλιξη στον τομέα τής επικοινωνίας και αύξαναν διαρκώς το μερίδιο της επιρροής τους εις βάρος των παραδοσιακών μέσων μαζικής προπαγάνδας, που συνήθως "εκφράζονταν" από τα "κηρύγματα" των ιερέων μέσα στους χριστιανικούς ναούς. Οι Σιωνιστές με τα χρήματα που διέθεταν γρήγορα πήραν το έλεγχο αυτών των ΜΜΕ. Είχαν κάνει επιλογή των εθνικών τους στόχων και γνώριζαν τα μέσα που θα τους επέτρεπαν να τους επιτύχουν. Γνώριζαν ότι με μέσον τη διαφθορά και την προπαγάνδα θα ήταν πολύ κοντά στην επιτυχία ...Στην παγκόσμια επιτυχία ...Στον έλεγχο του Κόσμου ολόκληρου με μέσον το χρήμα.
Απλά αυτήν τη μεγάλη "δουλειά" δεν μπορούσαν να την κάνουν μόνοι τους. Ήταν πολύ φιλόδοξος ο στόχος να "κατακτήσουν" τα χριστιανικά κράτη μέσα στον χριστιανισμό με τα δικά του μέσα. Θα ήταν αυτοκτονικό και μόνον να επιχειρούσαν να το δοκιμάσουν. Ως εκ τούτου είχαν ανάγκη από έναν ισχυρό συνέταιρο ...Έναν συνέταιρο, ο οποίος να είναι ισχυρός ανάμεσα στους χριστιανούς και να έχει την ίδια επιθυμία να επικρατήσει εις βάρος τους ...Έναν συνέταιρο, ο οποίος να τους γνωρίζει και να τον γνωρίζουν ...Έναν συνέταιρο, τον οποίο να μπορούν να τον εκβιάζουν, έστω κι αν μπορεί να κάνει και ο ίδιος το αντίστοιχο εις βάρος τους ...Έτσι κι αλλιώς τα κοινά συμφέροντα θα ήταν εκείνα που θα τους ένωναν, και όχι τα αισθήματα. Συμπαίκτες εκείνη την εποχή ήταν εύκολο να βρεις για τέτοιου είδους συνωμοσίες, εφόσον υπήρχαν πολλοί ισχυροί παράγοντες της εξουσίας, οι οποίοι θίγονταν από τις αλλαγές. Στην εποχή τής "θύελλας" του διαφωτισμού και του νεογέννητου εθνικισμού όλοι οι βασιλικοί θρόνοι "κλονίζονταν". Στην πραγματικότητα, δηλαδή, ήταν διαθέσιμοι για συνωμοσίες επιβίωσης όλοι οι ισχυροί παράγοντες του "παλιού" κόσμου, ο οποίος εκείνη την στιγμή παρέπαιε. Από όλους αυτούς τους παραπαίοντες "ευγενείς" οι Εβραίοι διάλεξαν τον πιο ισχυρό. Ο πιο ισχυρός, ο οποίος θιγόταν από την έκρηξη του εθνικισμού και της αφύπνισης των λαών, ήταν η μεγαλύτερη αποικιοκρατική δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος ...Η Βρετανία.
Η Βρετανία "έβλεπε" πως ήταν θέμα χρόνου να διαλύσει, εξαιτίας τής "χειραφέτησης" και άρα εξαιτίας των αντιδράσεων των λαών τους οποίους είχε κατακτήσει. Η Βρετανία - και ιδίως ο Θρόνος της - έβλεπε όχι μόνον την εθνικιστική έξαρση να απειλεί την αυτοκρατορία της, αλλά έβλεπε και τους αστούς να έχουν αποθρασυνθεί τελείως και να ζητάνε τα κεφάλια των βασιλέων. Αυτήν την αγωνία των Βρετανών βασιλέων τη γνώριζαν οι Εβραίοι Σιωνιστές, εφόσον αυτοί τους χρηματοδοτούσαν στις ανά τον Πλανήτη "περιπέτειές" τους.
Με αυτούς συνέθεσαν την πιο αιματοβαμμένη συμμορία τής ιστορίας ...Μια συμμορία, η οποία προσπάθησε και κατάφερε να παγιδεύσει ολόκληρο τον κόσμο ...Μια συμμορία, η οποία προκάλεσε το σύνολο των Παγκοσμίων Πολέμων, οι οποίοι - όπως θα δούμε - δεν ήταν μόνον δύο ...Μια συμμορία, της οποίας οι στόχοι και οι στρατηγικές "χαράχτηκαν" υπό συνθήκες συνωμοσίας κάπου ανάμεσα στη Φρανκφούρτη και το Λονδίνο ...Σε κάποια Σιωνιστικά γραφεία των Γερμανοεβραίων Ρότσιλντ, τα οποία υπήρχαν διάσπαρτα στην Ευρώπη. Το σύνολο αυτής της παγίδευσης βασίζεται στη μυστικότητα των στόχων και του μυστηρίου που περιβάλλει τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της.
Η επιτυχία της οφείλεται στο γεγονός ότι οι λαοί δεν μπορούν να αντιδράσουν, γιατί αγνοούν τον σχεδιασμό τού συνόλου τής προτεσταντικής εποχής. Δεν μπορείς να αντιδράσεις σωστά, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι με τον σωστό τρόπο τους αντιπάλους σου ...Όταν δεν καταλαβαίνεις τι είναι πραγματικό και τι είδωλο. Μπερδεύονται δηλαδή και δεν καταλαβαίνουν ποιες είναι οι σωστές "πλατφόρμες" συμφερόντων. Δεν μπορούν να καταλάβουν τα περίπλοκα που συμβαίνουν. Δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι, για παράδειγμα, το Βρετανικό Παλάτι έχει συμφέρον και άρα έχει "επενδύσει" στην αμερικανική κυριαρχία και όχι στη Βρετανική ...Ότι το γερμανικό κράτος λειτουργεί συστηματικά εις βάρος των Γερμανών και υπέρ των Γερμανών βασιλέων τής Βρετανίας και των Γερμανοεβραίων τής Νέας Υόρκης.
Λογικό λοιπόν είναι να μην αντιδράς, όταν σκέφτεσαι με συμβατικό τρόπο σε έναν μη συμβατικό σχεδιασμό. Δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει, ακόμα κι όταν πληρώνεις τα κόστη που σου "φορτώνουν" ...Όταν ακόμα και στην ήττα σου δεν εμφανίζονται οι νικητές με την πραγματική τους ταυτότητα ...Αυτό είναι που παγιδεύει τους λαούς ...Αγνοούν τον κρυφό συνεταιρισμό μεταξύ αυτών, οι οποίοι - για λόγους "παράστασης" - εμφανίζονται μεταξύ τους σαν θανάσιμοι εχθροί ...Επιλογή τού Βρετανικού Θρόνου ήταν να "επενδύσει" το μέλλον του ως επικεφαλής τού Προτεσταντικού Κόσμου με κύριο βραχίονα τις ΗΠΑ και όχι τη Βρετανία ...Επιλογή των Γερμανών βασιλέων - και ex officio αρχιερέων τής Βρετανίας - ήταν να δώσουν "βαρύτητα" στα υπερεθνικά προτεσταντικά συμφέροντα και όχι στα εθνικά συμφέροντα της Βρετανίας ...Επιλογή τού Θρόνου ήταν να δώσουν στο Λονδίνο τον ρόλο τής Προτεσταντικής Τρίτης Ρώμης και όχι της εθνικής πρωτεύουσας της Βρετανίας.
Συνέταιροι είναι το Βρετανικό Παλάτι, το Γερμανικό Κράτος και αυτοί οι οποίοι εμφανίζονται σαν ηγέτες των Αμερικανών και είναι οι Γερμανοεβραίοι τραπεζίτες τής Νέας Υόρκης ...Οι τοκογλύφοι τής Νέας Υόρκης ...Οι Γερμανοεβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι στα τέλη τού δέκατου ένατου αιώνα "μετακινήθηκαν" στις ΗΠΑ, καταστρώνοντας σχέδια για την κατάκτηση του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο που σε ανύποπτη στιγμή ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε "subject of the Queen" ...Δεν γίνονται για λόγους αβρότητας πράγματα, τα οποία παραβιάζουν πρωτόκολλα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν παραβιάστηκε κανένα πρωτόκολλο. Ο Ομπάμα απλά, ως Προτεστάντης, απευθύνθηκε στην Αρχιέρεια του Προτεσταντισμού. Μίλησε όπως θα μιλούσε ένας Καθολικός για τον Πάπα.
Εξαιτίας των αναγκών αυτού του ύπουλου σχεδιασμού - και για να μην προκαλούν ανεπιθύμητους συνειρμούς - άλλαξαν και το όνομά τους οι Γερμανοί βασιλείς τής Βρετανίας. "Ψευδώνυμο" αγγλικού τύπου είναι το Ουίνδσορ. Δεν υπήρχε ποτέ βασιλικός Οίκος με το όνομα αυτό. Με βασιλικό διάταγμα στις 17 Ιουλίου 1917, άλλαξε το όνομα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας από το γερμανικό Σάξεν-Κόμπουργκ και Γκότα (ένα παρακλάδι του Οίκου τού Βέτιν) στο αγγλικό Ουίνδσορ. Ακόμα και βασίλισσα Βικτορία καθαρή γερμανίδα ήταν, του Οίκου τού Ανόβερου - όπως η "Ελληνίδα" Φρειδερίκη—. Τα αγγλικά "σπαστά" τα μιλούσε ως "δεύτερη" γλώσσα η επονομαζόμενη και "γιαγιά" τής Ευρώπης, εφόσον ήταν συγγενής όλων σχεδόν των Γερμανών βασιλέων που είχαν "φυτέψει" στην Ευρώπη.
Ο λόγος της αλλαγής συμπεριφοράς των Γερμανών, που βασίλευαν στη Βρετανία, ήταν πολύ συγκεκριμένος ...Το απαιτούσαν οι ανάγκες τού σχεδιασμού και του πολύ αιματηρού ρόλου που προβλεπόταν για τη Γερμανία. Αν δεν προσαρμόζονταν, ήταν θέμα χρόνου η "πτώση" τους. Ο Πύργος τού Λονδίνου δεν ήταν πολύ δύσκολο να μετατραπεί σε μια νέα "Βαστίλη". Ως εκ τούτου η πρόταση των Εβραίων ήταν εξόχως δελεαστική για το "βρετανικό" Παλάτι των Γερμανών βασιλέων. Αυτή η ολιγομελής συμμορία θα πραγματοποιούσε τεράστια εγκλήματα και έπρεπε να προστατευτεί. Μιλάμε για πραγματική συμμορία, που, από τις ενέργειές της και τα ψευδώνυμά της, αποδεικνύεται ότι γνώριζε εξ' αρχής τι είδους εγκλήματα θα δρομολογούσαν εις βάρος των λαών. Όλοι οι Γερμανοί, οι οποίοι παρίσταναν τους "Άγγλους" ευγενείς, έκαναν το ίδιο πράγμα.
Δεν ήταν μόνον οι βασιλείς τής Βρετανίας, που άλλαξαν το "όνομά" τους ...Το ίδιο έκαναν και όλοι οι "ευγενείς", στην πλειοψηφία τους Γερμανοί. Ο άλλος είχε τον τίτλο τού πρίγκιπα τού Μπάττενμπεργκ, αλλά το 1917 το άλλαξε κατ' απαίτηση του Βασιλιά τής Αγγλίας σε Λόρδος Μάουντμπάττεν, που είναι απλά μια μετάφραση της γερμανικής λέξης στα αγγλικά. Αυτός ο Γερμανός ήταν ο Αρχιναύαρχος του Βρετανικού στόλου στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που υποτίθεται ότι πολεμούσε τους Γερμανούς. Ο ίδιος Γερμανός "ευγενής" έγινε το 1947 ο "Βρετανός" αντιβασιλεύς τής Ινδίας.
Από τη στιγμή που αυτοί οι Γερμανοί - μεταμφιεσμένοι σε "Βρετανούς" - θα έβαζαν με χρήματα των Γερμανοεβραίων τοκογλύφων - οι οποίοι θα παρίσταναν τους "Αμερικανούς" - το Γερμανικό κράτος και τον γερμανικό λαό να κάνει τους Δύο απολύτως παράλογους και εγκληματικούς Παγκόσμιους Πολέμους, έπρεπε να λάβουν προληπτικά μέτρα προστασίας ...Μέτρα προστασίας για τους εαυτούς τους. Από τη στιγμή που αυτός ο γερμανικός "Θρόνος" θα συνέπραττε σε εγκλήματα, που όμοιά τους δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, έπρεπε να διαχωριστεί από τους Γερμανούς, για να μην αποκαλύπτονται οι μεταξύ τους σχέσεις. Το αντιγερμανικό συναίσθημα στη Βρετανική Αυτοκρατορία εν μέσω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν πολύ έντονο, για να είναι ήσυχοι οι Σάξεν-Κόμπουργκ και βέβαια η "αυλή" τους.
"Δούλεμα", δηλαδή, δεν "έφαγαν" μόνον οι Έλληνες από τους Γερμανούς βασιλείς τους, αλλά και οι Βρετανοί με τους "δικούς" τους βασιλείς. Αυτή η συμμορία δεν δίστασε να προδώσει και να χρησιμοποιήσει υπέρ των συμφερόντων της τον βρετανικό, τον γερμανικό και τον αμερικανικό λαό. Μιλάμε δηλαδή για οργανωμένο σχέδιο μιας συμμορίας, η οποία για πάνω από έναν αιώνα ταλαιπωρεί τον κόσμο ολόκληρο ...Της πιο αιματοβαμμένης συμμορίας που γνώρισε η ανθρωπότητα, εφόσον μιλάμε για ελάχιστους ανθρώπους, που, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, εξόντωσαν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων. Μιλάμε για κατά συρροή δολοφόνους, εφόσον επαναλαμβάνουν διαρκώς την ίδια τεχνική...
...Τεχνική, η οποία επαναλαμβάνεται ατόφια μέσα στο χρόνο. Αυτό ήταν το σχέδιό τους. Εφόσον οι Σιωνιστές τοκογλύφοι είχαν επιλέξει να "παιχτεί" το "παιχνίδι" τού "καλού" και του "κακού", έπρεπε να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες, όπου το θύμα δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τους συμμορίτες. Εφόσον ο Θρόνος τής Αγγλίας θα ήταν η "κορυφή" τού σχεδιασμού τους, αυτός έπρεπε να προστατευτεί. Άρα; ...Άρα δεν θα υπήρχε εναλλαγή ιδιοτήτων ανάμεσα στους "καλούς" και τους "κακούς". Θα υπήρχε μόνιμα ο "θετικός" παράγοντας και από εκεί και πέρα το "παιχνίδι" θα γινόταν στις εναλλαγές των "κακών". Κάποιες φορές αυτός ο "κακός" θα ήταν η Γερμανία και κάποιες άλλες κάποιος άλλος.
Η Γερμανία θα "μαστίγωνε" τα θύματα και ο Θρόνος τής Βρετανίας θα "εισέπραττε" τα κέρδη του "παρηγορητή" και "αρωγού". Η "σοσιαλιστική" Γερμανία θα εμφανιζόταν ως φορέας ολοκληρωτισμού και η Μοναρχική Βρετανία θα εμφανιζόταν σαν προστάτης τής Δημοκρατίας. Η Γερμανία τού λαού της θα εμφανιζόταν ως "καταστροφική" και η Βρετανία των βασιλέων της θα εμφανιζόταν σαν "σωτήρας". Η Γερμανία θα εμφανιζόταν ως ο "δολοφόνος" και ο γερμανικός Θρόνος τής Βρετανίας, από κοινού με τους Γερμανοεβραίους τοκογλύφους των ΗΠΑ, θα εμφανιζόταν σαν οι "τιμωροί" της και λυτρωτές των λαών. Από εκεί και πέρα μόνοι τους θα αποφάσιζαν αν τα κέρδη θα "πήγαιναν" προς τη Βρετανία ή προς τις ΗΠΑ ...Δικά τους "μαγαζιά" ήταν καί τα δύο.
Αυτό ήταν το κόλπο. Οι Γερμανοί Σάξεν-Κόμπουργκ-Γκότα, Ρότσιλντ και Ροκφέλερ χρηματοδοτούσαν τον "υπόκοσμο" της Ευρώπης να τη διαλύει κάθε φορά που ήθελαν να επεκτείνουν τα συμφέροντά τους. Αυτά ήταν τα αφεντικά και χρηματοδότες τόσο του Γερμανού Χίτλερ όσο και του Στάλιν. Ποιος ήταν ο στόχος τους; ...Η Ευρώπη ...Η απόλυτη κτήση τής Ευρώπης ...Όχι απλά η κατάκτησή της, αλλά στην κυριολεξία η απόκτησή της με όρους ιδιοκτησίας. Στην εποχή που τα έθνη πολεμούσαν για την ελευθερία των πατρίδων τους, το έθνος των Εβραίων συνωμοτούσε για να τις αλώσει. Στην εποχή που τα έθνη "έχτιζαν" τα "σπίτια" τους, οι Εβραίοι τα έβαζαν σε "υποθήκες", ώστε σε κάποια στιγμή να τα αρπάξουν με το "δίκιο" του "δανειστή". Αυτοί οι Εβραίοι θα "έφευγαν" από την Ευρώπη, για να "ξαναγυρίσουν" σ' αυτήν. Αυτοί οι Εβραίοι χρηματοδότησαν τους Τρεις Παγκόσμιους Πολέμους, προκειμένου να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους.
...Ο Πρώτος έγινε για να "στηθεί" το παιχνίδι και άρα να δημιουργηθούν οι "παίκτες" ...Ο Δεύτερος έγινε, ώστε αυτοί οι "παίκτες" να "παίξουν" και ο Τρίτος γίνεται σήμερα, για να κυριαρχήσουν οι αρχικοί χρηματοδότες με τη βοήθεια αυτών των "παικτών". Απλά πράγματα. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος "άλλαξε" με τον επιθυμητό τρόπο τη Ρωσική Αυτοκρατορία και "απάλειψε" ως ανεπιθύμητες τις αυτοκρατορίες της Αυστρουγγαρίας, της Πρωσίας και την Οθωμανική. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε, για να δημιουργηθεί το "δίπολο" εκείνο, το οποίο επέτρεψε στους Αμερικανούς να βάλουν "πόδι" στην Ευρώπη και τους Εβραίους να μπορέσουν να δημιουργήσουν χρέη σε όλα τα κράτη αυτής. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος γίνεται, για να αρπάξουν αυτοί οι δανειστές τα ίδια τα κράτη.
Χοντρικά, δηλαδή, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν για να "στηθεί" το "παιχνίδι", ο Δεύτερος για να "παιχτεί" και ο Τρίτος για να κάνει τις "εισπράξεις" ο νικητής.
Συνεχίζεται...
Πηγή
Διακόσια χρόνια ιστορίας με όρους υποκόσμου.
Οι μαφιόζοι, που νίκησαν τους στρατηγούς.
Η "μικρή" Ελλάδα είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους "παίκτες" που καθορίζουν το μέλλον τής ανθρωπότητας.
Ο δέκατος ένατος αιώνας ήταν για τον Δυτικό Κόσμο μια κοσμογονία ...Ήταν η πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Εποχή, που πραγματικά άλλαξε ο ενδοχριστιανικός σχεδιασμός ...Ήταν η πρώτη φορά που "ξεπέρασε" η Ευρώπη τα φεουδαρχικά κράτη των βασιλέων - τα οποία λειτουργούσαν στα πρότυπα των ελληνιστικών βασιλείων των διαδόχων τού Αλεξάνδρου - και πήγε στα αστικά κράτη ...Στα εθνικά κράτη των υποτίθεται ώριμων και χειραφετημένων λαών, οι οποίοι είχαν απαλλαγεί από τις "άνωθεν" και "έξωθεν" εξαρτήσεις και κηδεμονίες ...Στα αστικά κράτη, των οποίων οι ηγέτες θα ήταν πλέον εκλεκτοί του λαού και όχι "ελέω Θεού" και Ρώμης ...Τα κράτη εκείνα, τα οποία στα όριά τους υπηρετούσαν αποκλειστικά τους λαούς τους και θα λειτουργούσαν αυτόνομα με δημοκρατικές διαδικασίες....
Η Γαλλική Επανάσταση έγινε το μεγάλο "εργαστήριο" της δημιουργίας τού πρώτου και πρότυπου εθνικού κράτους. Η ίδια η "κληρονομιά" τής Επανάστασης έγινε η πρώτη εθνική παράδοση του πρώτου πραγματικού εθνικού αστικού κράτους στην Ευρώπη ...και το οποίο ήταν η Γαλλία. Η Γαλλία ήταν το πρώτο εθνικό κράτος υπό την έννοια ότι αποτελούσε μια "βασιλεία" τού λαού ...Μια Res-Publica ...Στην κυριολεξία, δηλαδή, ένα "δημόσιο πράγμα", μια "δημόσια υπόθεση" ...Υπόθεση του λαού. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία μια ιδιαίτερη αγωνιστική μάλιστα "παράδοση" του λαού - και όχι ένας βασιλικός "γάμος" ή μια ρωμαϊκή "εντολή" - θα γινόταν το "πλαίσιο" εκείνο, το οποίο θα αποτελούσε τον βασικό ιδεολογικό "σκελετό" ενός κράτους ...Πρώτο "αβασίλευτο" κράτος σε ένα πείραμα "δημοκρατικής" λειτουργίας, που δεν είχε ξαναδεί ο χριστιανικός κόσμος. Γύρω από αυτήν τη Γαλλία άρχισαν να "χτίζονται" τα αστικά κράτη. Όλα τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης "χτίστηκαν" την ίδια περίπου περίοδο και με πανομοιότυπο τρόπο.
Όμως, αν η Γαλλία ήταν το κράτος-"θεμέλιο" αυτού του νέου εθνικού σχεδιασμού, αυτή δεν έφτανε από μόνη της, για να επιβληθεί αυτός ο σχεδιασμός. Χρειαζόταν και ένας αντίστοιχος λαός, για να δώσει "ζωή" σ' αυτόν τον νέο τύπο κράτους και τέτοιος λαός στη Γαλλία δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε εκείνη την εποχή γαλλικός λαός με την απαιτούμενη ιστορική, θρησκευτική, κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική ομοιογένεια από το Παρίσι μέχρι τη Μασσαλία. Ως εκ τούτου αυτός ο σχεδιασμός έπρεπε μετά το κράτος-"θεμέλιο" να βρει και το έθνος-"θεμέλιο" αυτού του σχεδιασμού, γιατί διαφορετικά θα έμενε κενό γράμμα.
Το έθνος-"θεμέλιο", το οποίο θα αποτελούσε "πρότυπο" και "μέτρο" για τη δημιουργία των υπολοίπων εθνών, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ο νέος σχεδιασμός, ήταν το ελληνικό. Οι Έλληνες ήταν ο μοναδικός πραγματικός λαός με τα πραγματικά χαρακτηριστικά, που μπορούσε να φορέσει αυτό το νέο "σαμάρι" ...Ο μόνος λαός με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, για να "ταυτιστεί" με το δικό του "κράτος", ώστε να προκύψει ο επιθυμητός εθνικός σχεδιασμός. Κανένας γαλλικός ή γερμανικός ή ιταλικός λαός δεν είχε αυτές τις προδιαγραφές, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή τέτοιοι λαοί.
Ο μόνος λαός, ο οποίος υπήρχε με ανάλογα χαρακτηριστικά, ήταν οι Εβραίοι, αλλά αυτοί δεν είχαν ως στόχο να αποκτήσουν κράτος και επιπλέον - για λόγους αρνητικής φήμης - δεν μπορούσαν εντός του χριστιανισμού να λειτουργήσουν ως πρότυπο για κανέναν. Οι Έλληνες, όμως, εκείνη την εποχή ήταν εντός τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και άρα δεν ήταν διαθέσιμοι για "πειράματα". Ως εκ τούτου ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να "απελευθερωθεί" και να αποκτήσει ένα "γαλλικού" τύπου κράτος, ώστε αυτό το σύνολο να γίνει το "πατρόν" για όλους τους υπόλοιπους λαούς και κράτη.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; ...Ότι η Ελλάδα θα απελευθερωνόταν ακόμα κι αν οι ήρωες τής επανάστασης ήταν ταβλαδόροι ...Ακόμα κι αν έπρεπε να τους κάνουν "ήρωες" με το ζόρι, και μόνον για τις παρασημοφορήσεις και τις φωτογραφίες. Γιατί; ...Γιατί βόλευε τους ισχυρούς εκείνης της εποχής ...Γιατί η Ελλάδα ήταν το πλέον βασικό "συστατικό" τού σχεδιασμού εκείνης της εποχής. Οι τεράστιες δυσκολίες, που πράγματι ως κράτος αντιμετώπισε από την απελευθέρωσή της κι εντεύθεν, οφείλονται στην ανάγκη των αφεντικών να την ελέγχουν απόλυτα. Ήταν τεχνητές δυσκολίες, οι οποίες προκλήθηκαν από εκείνους, οι οποίοι είχαν αποφασίσει εξ' αρχής ότι θα υπάρχει Ελλάδα "ελεύθερη" κι "ανεξάρτητη". Γιατί; ...Για να μπορούν να την εκβιάζουν με αφανισμό ...Να μπορούν να την απειλούν με τα χρέη της.
Πάνω σε αυτά τα πρότυπα "χτίστηκαν" όλα τα κράτη τής Ευρώπης. Έτσι άρχισε να αποκτά μέλη η Κοινωνία των εθνών. ...Μια κοινωνία, που, χωρίς το ελληνικό έθνος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ...Γαλλικού τύπου κράτη με ελληνικού τύπου αστικές τάξεις είναι στην πραγματικότητα όλα τα εθνικά κράτη τής Ευρώπης. Όλοι οι σύγχρονοι λαοί τής Ευρώπης είναι "κατασκευασμένοι" πάνω στο ελληνικό "πρότυπο". Ως εκ τούτου τίποτε απ' αυτά που βλέπουμε και αναπαράγουν μέσα στον χρόνο τα επιλεγμένα χαρακτηριστικά των λαών δεν είναι τυχαίο ...Ούτε οι Έλληνες θεωρούν κατά "σύμπτωση" ως "παράδοσή" τους τη Γαλλική Επανάσταση ούτε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεωρούν κατά "σύμπτωση" ως "παράδοσή" τους το μεγαλύτερο μέρος τής αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
"Βαστίλη" και "Θερμοπύλες" είναι "πυλώνες" της ίδιας κοινής "κατασκευής". "Πάνω" σε αυτά είναι "χτισμένα" τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης ...Γερμανία, Ιταλία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ., είναι κράτη, τα οποία είναι "κομμένα" στο ίδιο "πατρόν". Το κάθε κράτος απ' αυτά "έψαξε" στην ιστορία του ή "επινόησε" μόνο του μια δική του "Βαστίλη" κοινωνικής ή εθνικής "αφύπνισης" και κάποιες δικές του "Θερμοπύλες" πατριωτικής θυσίας, για να συνθέσει το εθνικό του "παραμύθι". Γιατί; ...Για να μπορεί να "πορεύεται" με το κοινό ελληνικό "βήμα" που επιβάλει ο εθνικός σχεδιασμός.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι κανένα από αυτά τα εθνικά κράτη δεν θα μπορούσε να υπάρξει ως τέτοιο, αν δεν είχε προϋπάρξει η δημιουργία τού αστικού κρατικού μοντέλου, το οποίο δημιουργήθηκε στη Γαλλία και βέβαια ο ελληνικός λαός, ο οποίος επιλέχθηκε ως "πρότυπο" λαού, για να "φορέσει" το μοντέλο αυτό. Από εκεί και πέρα τα πάντα ακολούθησαν μια κοινή στρατηγική ανάπτυξης. Τα πάντα έγιναν με πανομοιότυπο τρόπο σε όλα τα κράτη και για όλους τους λαούς ...Κοινή παιδεία, κοινή εκπαίδευση σε μια κοινή εθνική ιστορία σε διάφορες παραλλαγές τού ίδιου "σεναρίου". Ακόμα και οι δανειστές όλων αυτών των κρατών ήταν οι ίδιοι, εφόσον αυτοί άλλαξαν τον παγκόσμιο σχεδιασμό σε εθνικό σχεδιασμό και εξασφάλιζαν τον έλεγχό αυτών των εθνών μέσω των χρεών ...Με τους ίδιους ανθρώπους, δηλαδή, "συναλλάχθηκαν" όλοι οι "πατέρες" των σύγχρονων εθνών, άσχετα με τον ρόλο που θα καλούνταν στη συνέχεια να παίξουν. Δεν τους διαχωρίζουμε δηλαδή σε "καλούς" ή "κακούς" ...Σε "καθαρούς" ή "βρόμικους" ...Με τους ίδιους ανθρώπους "συναλλάχθηκαν" ο Ροβεσπιέρος, ο Κολοκοτρώνης, ο Γκαριμπάλντι, ο Λένιν ή ακόμα και ο Κεμάλ και ο Χίτλερ ...Αναγκαστικά, εφόσον ο εθνικός σχεδιασμός ήταν τεχνητός και έπρεπε να χρηματοδοτηθεί από εκείνους που τον επέβαλαν.
Η τακτική των τοκογλύφων ήταν πάνω-κάτω η ίδια: Χρηματοδότησαν όλα τα κινήματα, είτε εθνικά είτε κοινωνικά, εφόσον αυτά εξυπηρετούσαν απόλυτα τον σχεδιασμό τους. Αποτελεί πλέον ιστορικό δεδομένο ότι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι συνωμότησαν με τους Βασιλείς, ήταν οι ίδιοι που χρηματοδοτούσαν και τον Ναπολέοντα και άρα και την "επανάσταση". Οι ίδιοι άνθρωποι που ως δανειστές καταδυνάστευαν τα έθνη, ήταν οι ίδιοι που τους είχαν δανείσει για ν' "απελευθερωθούν.... Μονά ζυγά δικά τους. Από εκεί και πέρα όπου τους βόλευε "γκρέμισαν" βασιλικούς θρόνους και όπου επίσης τους βόλευε "φύτεψαν" βασιλείς. Στη Γαλλία, τη Ρωσία ή τη Γερμανία "γκρέμισαν" θρόνους, ενώ στην Ιταλία ή την Ελλάδα ή τη Βουλγαρία τούς "όρθωσαν". Όπου τους βόλευε έβαζαν δικούς τους βασιλείς, τους οποίους θα τους διατηρούσαν για όσο διάστημα θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό, εφόσον με αυτούς τους βασιλείς ήταν πολύ πιο εύκολος και φτηνός ο έλεγχος των λαών.
Οι Εβραίοι τής Ευρώπης.
Σημαντικοί παράγοντες εκείνου του κόσμου, ο οποίος άλλαζε με τρομερούς ρυθμούς, ήταν οι Εβραίοι. Ένας λαός στην πλειοψηφία του φτωχός και γκετοποιημένος - λόγω της δαιμονοποίησής του από τους χριστιανούς - , αλλά με κάποιες ιδιομορφίες. Ανάμεσα στους φτωχούς εκείνου του λαού υπήρχαν πανίσχυροι Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι επί αιώνες είχαν μάθει να επιβιώνουν επιτυχώς μέσα στα χριστιανικά βασίλεια ...Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν στον απόλυτο βαθμό το προνόμιο της τοκογλυφίας που τους είχε παραχωρήσει η Ρώμη, προκειμένου να "προστατεύσει" από την "αμαρτία" τούς πιστούς της.
Οι αλλαγές τού χριστιανισμού, όπως ήταν φυσικό, χτύπησαν τους "συναγερμούς" γι' αυτούς. Αν ήθελαν να επιβιώσουν και στην νέα εποχή, έπρεπε να δράσουν ταχύτατα, ώστε να προσαρμοστούν στις αλλαγές, οι οποίες έρχονταν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι "είδαν" γρήγορα για τους εαυτούς τους τούς μεγάλους κινδύνους τής αλλαγής, αλλά "είδαν" επίσης και τις μοναδικές ευκαιρίες που θα τους παρουσιάζονταν, εφόσον αμέσως αντιλήφθηκαν τα μειονεκτήματα του εθνικού σχεδιασμού.
Ξεκινώντας από τους κινδύνους που τους απειλούσαν, θα πούμε το εξής απλό: Η ίδια η έννοια του "εθνικού κράτους" είναι απειλή για τους Εβραίους. Γιατί; ...Γιατί στο "πράγμα", που θεωρεί ο κάθε λαός δική του "υπόθεση", δεν θέλει ξένους συνεταίρους ...Όταν λοιπόν οι Εβραίοι συνθέτουν "έθνος", το οποίο είναι "φιλοξενούμενο" ως μειονότητα μέσα στο κάθε κράτος όπου κατοικούν, σημαίνει εκ των δεδομένων ότι αντιπροσωπεύουν απειλή, εφόσον και μόνον που υπάρχουν διεκδικούν μερίδιο συνεταίρου. Αυτό από μόνο του δημιουργεί αίσθηση απειλής για το κυρίαρχο έθνος που τους "φιλοξενεί" ...Μιας απειλής που είναι ΜΟΝΙΜΗ, εφόσον οι Εβραίοι ΠΟΤΕ δεν ενσωματώνονται μέσα στις κοινωνίες όπου τους φιλοξενούν. Από τη στιγμή που οι ισχυρές εθνικές πλειονότητες αισθάνονται απειλή από μια μειονότητα, ευνόητο είναι ότι θα γίνουν και οι ίδιες με τη σειρά τους εχθρικές προς αυτήν. Όταν εκ των δεδομένων η δημιουργία τού κάθε εθνικού κράτους προϋποθέτει την ομογενοποίηση των μελών του, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Η ομογενοποίηση σημαίνει αυτόματη "στοχοποίηση" όλων των διαφορετικών - και άρα και των Εβραίων - , οι οποίοι δεν ενσωματώνονται ποτέ στις κοινωνίες που τους φιλοξενούν.
Όλα αυτά δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι Εβραίοι όλα αυτά τα γνώριζαν. "Έβλεπαν" από την αρχή πως τα εθνικά κράτη - στην προσπάθειά τους να ομογενοποιήσουν τους πληθυσμούς τους - σίγουρα θα τους χρησιμοποιούσαν, και τους ίδιους, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους ...Θα τους χρησιμοποιούσαν ως κοινό "φόβητρο" για τους πληθυσμούς τους. Ο αντισημιτισμός ήταν τόσο εύκολο "εργαλείο", που εντοπίστηκε αμέσως η χρησιμότητά του για τους νεοφώτιστους εθνικιστές. Σε κάποια κράτη μάλιστα, ήταν ίσως ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία, τα οποία μπορούσαν να "συνδέσουν" με κάποιον τρόπο τα ασύνδετα μέλη κάποιων "νέων" λαών μεταξύ τους. Εκεί δηλαδή όπου δεν υπήρχε καμία άλλη κοινή παράδοση για να μοιραστούν μεταξύ τους οι χριστιανοί πολίτες των νέων κρατών, ο αντισημιτισμός ήταν ένα στοιχείο, το οποίο μπορούσε έστω να ξεκινήσει μια "κουβέντα" για κοινές απόψεις και ιστορία.
Όλα αυτά ήταν προβλέψιμα για τους Εβραίους. Γνώριζαν, δηλαδή, ότι αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές που σάρωναν την Ευρώπη - τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Σιωνιστές τοκογλύφοι - θα τους απειλούσαν σε κάποιον βαθμό. Γνώριζαν ότι οι εθνικές κοινωνίες θα τους "στοχοποιούσαν" και άρα θα τους έκαναν ζημιά ...Είτε θα τους "απέβαλαν" από τις "νέες" τους πατρίδες ως διαφορετικούς είτε, μέσω της μαζικής εκπαίδευσης, η οποία ήταν για τους λαούς μια από τις μεγάλες κατακτήσεις τής νέας εποχής, θα τους αφαιρούσαν δραστηριότητες και θα τους "γκετοποιούσαν" απόλυτα. Αυτό το δεύτερο ήταν απόλυτα αρνητικό για τους ισχυρότερους των Εβραίων. Οι Εβραίοι ήταν στο σύνολό τους αστικοποιημένοι. Μέχρι τότε είχαν εξειδικευτεί σε αστικές δραστηριότητες και αυτές θα γίνονταν αίτιο "πολέμου" με τους "φουριόζους" εθνικούς αστούς, και άρα εξ αρχής ήταν χαμένες. Ακόμα και η τοκογλυφική τους δραστηριότητα κινδύνευε. Έχοντας γίνει αμύθητα πλούσιοι, χρηματοδοτώντας τούς ευρωπαϊκούς πολέμους τής προηγούμενης εποχής, έπρεπε να βρουν τρόπο να επιβιώσουν και στην επομένη. Ήταν οι χρηματοδότες όλων των Μοναρχών και έπρεπε να βρουν τρόπο να γίνουν και οι χρηματοδότες όλων των "ανεξάρτητων" κρατών.
Την ίδια λοιπόν εποχή που κάποια έθνη σκέπτονταν για το πώς θα "έστηναν" τα κράτη τους, το έθνος των Εβραίων σκεπτόταν κι αυτό για το πώς θα επιβιώσει και θα διακριθεί σε αυτήν την εποχή. Τότε αναπτύχθηκε το κίνημα του Σιωνισμού. Ο Σιωνισμός, δηλαδή, είναι ο εθνικισμός των Εβραίων. Η ηγεσία εκείνου του σιωνιστικού κινήματος αποφάσισε για το τι θα επεδίωκε ο εβραϊσμός και βέβαια πώς τον συνέφερε να λειτουργεί. Τότε πάρθηκαν οι μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον των Εβραίων. Σε αυτό το σημείο αποκαλύπτεται αυτό το οποίο λέμε πιο πάνω. Γνώριζαν οι Σιωνιστές τις αλλαγές που θα είχαν να αντιμετωπίσουν οι Εβραίοι ως λαός και αποφάσισαν να τις χρηματοδοτήσουν, γιατί απλούστατα είχαν βρει τη "φόρμουλα" να τις εκμεταλλευτούν.
Αυτά, τα οποία φαίνονταν ως αρνητικά, θα τα χειρίζονταν με τέτοιον τρόπο, που θα τα μετέτρεπαν σε θετικά. Γίνονται αυτά τα πράγματα; ...Βεβαίως και γίνονται και εκ των υστέρων υπάρχουν και οι αποδείξεις ότι γίνονται. Ακόμα και οι διωγμοί των Εβραίων - με αποκορύφωμα το "Ολοκαύτωμα" - αποτελούσε σιωνιστική στρατηγική επιλογή το να υπάρχουν. Χρηματοδοτήθηκαν από τους ίδιους τους Σιωνιστές για να εκδηλωθούν. Γιατί; ...Γιατί η θυματοποίηση - όπως πίστευε και ο Χερτσλ - φέρνει κέρδη σ' αυτούς που υφίστανται τους διωγμούς και επιπλέον συσπειρώνει τα θύματα των διωγμών γύρω από την ηγεσία τους. Όταν η θυματοποίηση φέρνει τέτοια κέρδη, αντιλαμβανόμαστε ότι η αυτοθυματοποίηση γίνεται κάτι αναπόφευκτο για κερδοσκόπους όπως οι Σιωνιστές ...Γίνεται η αγαπημένη στρατηγική για τα πλούσια μέλη τού έθνους, τα οποία εισπράττουν μόνιμα τα κέρδη, τη στιγμή που η ζημιά αφορά - επίσης μόνιμα - τα φτωχά του μέλη.
Αυτόν λοιπόν τον προβοκατόρικο Σιωνισμό, για να τον κάνουν πιο "εύπεπτο" για τους λαούς, τον "λάνσαραν" σαν μια "υπόσχεση" απαλλαγής τους από το βάρος των Εβραίων. Οι εθνικιστές μέσα σε κάθε κράτος έγιναν αρχικά οι πιο ενθουσιώδεις φιλοσιωνιστές, γιατί νόμιζαν ότι, "βοηθώντας" τους στους στόχους τους να αποκτήσουν κράτος, εξυπηρετούσαν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Νόμιζαν ότι έτσι θα ξεφορτώνονταν γρήγορα και απόλυτα τους Εβραίους από τις πατρίδες τους. Αυτό ήθελαν να "περάσουν" οι Σιωνιστές στους εθνικιστικούς κύκλους και αυτό "πέρασαν". Έθεσαν τη δήθεν ίδρυση του κράτους τού Ισραήλ σαν βασικό στόχο τού Σιωνισμού.
Γιατί θεωρούμε ότι αυτό ήταν προσχηματικό και ως εκ τούτου απόλυτα ψευδές; ...Είναι δυνατόν οι χρηματοδότες τού Σιωνισμού να είναι οι Ρότσιλντ, οι Ροκφέλερ ή οι Γκούγκενχαιμ και να έχουν σαν "όνειρό" τους να επιστρέψουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους στην έρημο του Ισραήλ; ...Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα κολοσσιαία συμφέροντα εξυπηρετούνταν από την κολοσσιαία ισχύ των μεγάλων δυνάμεων, να θέλουν να γίνουν πολίτες ενός ασήμαντου κρατιδίου με αμφίβολη δυνατότητα επιβίωσης. Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα πλούτη και τις διάσπαρτες σε ολόκληρο τον κόσμο περιουσίες τις προστάτευαν οι πιο ισχυροί στρατοί τού κόσμου, να θέλουν να επιστρέψουν πίσω τις καλύβες τους;
...Τι μας έλεγαν δηλαδή οι Σιωνιστές και οι διεθνείς τοκογλύφοι που τους χρηματοδοτούσαν; Ότι θα παρατούσαν οι Λόρδοι Ρότσιλντ τα παλάτια τής Ευρώπης, για να πάνε στα "κιμπούτς" για λόγους εθνικής "υπερηφάνειας"; Να στείλουν εκεί τους φτωχούς Εβραίους, αν αυτό τους συνέφερε, πρόβλημα δεν είχαν. Δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα, όπως δεν είχαν κι όταν τους έστελναν στα Κρεματόρια που έφτιαχνε ο Χίτλερ με τα δικά τους δάνεια. Όμως, το να πάνε οι ίδιοι εκεί δεν φαινόταν λογικό. Το κράτος τού Ισραήλ από τη φύση του κατέστρεφε τα παγκόσμια "σχέδια" τού Σιωνισμού και ήταν δεδομένο ότι η επίκλησή του και μόνον, ως εβραϊκό "αίτημα", είχε προσχηματικό ρόλο.
Εφόσον λοιπόν ο Σιωνισμός έγινε εργαλείο εκείνων, οι οποίοι δεν είχαν κανένα συμφέρον να πάνε στο Ισραήλ, ευνόητο είναι πως ο πραγματικός στόχος τού Σιωνισμού δεν ήταν ποτέ το Ισραήλ. Αν ποτέ έφτιαχναν το κράτος τού Ισραήλ, θα το έφτιαχναν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Μέχρι τότε, όμως, ο Σιωνισμός θα είχε στόχους ανάλογους των "κυβικών" των ιδρυτών του. Αυτών των ιδρυτών τα "κυβικά" ήταν να "κατακτήσουν" τον κόσμο, και αυτό επεδίωκαν. Το "όραμα" για "ίδρυση" του κράτους τού Ισραήλ θα ήταν ένα καλό "είδωλο", για να παραπλανούν τους λαούς ...Για "ξεκάρφωμα" ..Να τους υπόσχονται ότι η φιλοξενία των Εβραίων είναι ένα "εφήμερο" πρόβλημα για τους λαούς, εφόσον "σύντομα" θα μετακινούνταν σε δικό τους "χώρο".
Οι Σιωνιστές, όμως, ήδη έκαναν τα μεγάλα "σχέδιά" τους. Ως άνθρωποι της αγοράς, γνώριζαν να διακρίνουν από μακριά τις ευκαιρίες και εκείνη την εποχή υπήρχαν ευκαιρίες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στις μεγάλες κρίσεις υπάρχουν οι μεγάλες ευκαιρίες και οι Εβραίοι είναι "μάστορες" σ' αυτά. Μέσα στον νέο εθνικό σχεδιασμό θα εξασφάλιζαν εύκολα την εθνική τους επιβίωση και θα έπαιρναν τη μεγάλη ευκαιρία τους. Γνωρίζοντας τα "κόλπα" τής "πιάτσας", είδαν πολύ γρήγορα την "αχίλλειο πτέρνα" αυτού του σχεδιασμού ...Του σχεδιασμού αυτού, όπου ο κάθε λαός θα γινόταν "κύριος" της πατρίδας του και της μοίρας του ...Κανονικός "νοικοκύρης" δηλαδή ..."Νοικοκυραίους", όμως, που να είναι αφελή θύματα των πονηρών του "δρόμου", είχαν αντιμετωπίσει πολλούς οι Εβραίοι, γιατί και οι ίδιοι ήταν του "δρόμου"...
...Χαμίνια τού δρόμου ήταν όλοι τους ...Σε βρομόνερα των σοκακιών των γκέτο ξέπλεναν τα χέρια τους από τις λάσπες για να φάνε το λερωμένο ψωμί τους. Άρα, το πρόβλημά τους ήταν να βάλουν τους εσχάτως - τότε - κυρίαρχους λαούς σε έναν σχεδιασμό, τον οποίο τον γνώριζαν οι ίδιοι ...Σε έναν σχεδιασμό, του οποίου την τεχνογνωσία την έπαιζαν στα "δάκτυλα" ...Σε έναν ειδικό σχεδιασμό, ο οποίος θα τους επέτρεπε να τους νικήσουν Δεν ήταν δρομείς, για να καλέσουν σε αγώνα δρόμου τούς λαούς αντιπάλους τους. Δεν ήταν στρατηγοί, για να προκαλέσουν και να νικήσουν σε σύγκρουση τους λαούς ...Απατεώνες ήταν, και άρα απάτη θα έστηναν εναντίον τους ...Να τους ξεγελάσουν ήθελαν και όχι να τους πολεμήσουν. Απλά πράγματα ...Τοκογλύφοι ήταν και όχι Καρδινάλιοι ...Τοκογλύφοι, νταβατζήδες, τζογαδόροι κλπ. ...Με μπράβους, προβοκάτορες, πόρνες και μαχαιροβγάλτες είχαν μάθει να κάνουν δουλειές και όχι με καλόγριες και με μαθήτριες παρθεναγωγείων.
Αυτό ήταν και το μεγάλο τους "στοίχημα": Αν μπορούσαν αυτήν την "τεχνογνωσία" να τη βάλουν σε λειτουργία, θα μπορούσαν να ελέγξουν τον κόσμο. Σε έναν κόσμο, όπου τα κράτη λειτουργούσαν σαν "γίγαντες" με ανθρώπινη σκέψη, θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν, αν τους εξαπατούσαν με τις μεθόδους που γνώριζαν να κάνουν εις βάρος των ανθρώπων. Γνώριζαν ότι με τη διαφθορά, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ηγετών - οι οποίοι καθόριζαν αυτήν τη σκέψη των "γιγάντων" - θα μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους ...Ειδικά εκείνη την εποχή, που μαζί με τις κοινωνικές εξελίξεις είχαμε και "έκρηξη" τεχνολογικών εξελίξεων.
Σε έναν κόσμο όπου η ψήφος πήγαινε εκεί όπου μπορούσαν να υποδείξουν οι κάτοχοι των ΜΜΕ, οι Σιωνιστές γρήγορα επένδυσαν στα ΜΜΕ ...Στα ΜΜΕ, τα οποία εκμεταλλεύονταν διαρκώς την τεχνολογική εξέλιξη στον τομέα τής επικοινωνίας και αύξαναν διαρκώς το μερίδιο της επιρροής τους εις βάρος των παραδοσιακών μέσων μαζικής προπαγάνδας, που συνήθως "εκφράζονταν" από τα "κηρύγματα" των ιερέων μέσα στους χριστιανικούς ναούς. Οι Σιωνιστές με τα χρήματα που διέθεταν γρήγορα πήραν το έλεγχο αυτών των ΜΜΕ. Είχαν κάνει επιλογή των εθνικών τους στόχων και γνώριζαν τα μέσα που θα τους επέτρεπαν να τους επιτύχουν. Γνώριζαν ότι με μέσον τη διαφθορά και την προπαγάνδα θα ήταν πολύ κοντά στην επιτυχία ...Στην παγκόσμια επιτυχία ...Στον έλεγχο του Κόσμου ολόκληρου με μέσον το χρήμα.
Απλά αυτήν τη μεγάλη "δουλειά" δεν μπορούσαν να την κάνουν μόνοι τους. Ήταν πολύ φιλόδοξος ο στόχος να "κατακτήσουν" τα χριστιανικά κράτη μέσα στον χριστιανισμό με τα δικά του μέσα. Θα ήταν αυτοκτονικό και μόνον να επιχειρούσαν να το δοκιμάσουν. Ως εκ τούτου είχαν ανάγκη από έναν ισχυρό συνέταιρο ...Έναν συνέταιρο, ο οποίος να είναι ισχυρός ανάμεσα στους χριστιανούς και να έχει την ίδια επιθυμία να επικρατήσει εις βάρος τους ...Έναν συνέταιρο, ο οποίος να τους γνωρίζει και να τον γνωρίζουν ...Έναν συνέταιρο, τον οποίο να μπορούν να τον εκβιάζουν, έστω κι αν μπορεί να κάνει και ο ίδιος το αντίστοιχο εις βάρος τους ...Έτσι κι αλλιώς τα κοινά συμφέροντα θα ήταν εκείνα που θα τους ένωναν, και όχι τα αισθήματα. Συμπαίκτες εκείνη την εποχή ήταν εύκολο να βρεις για τέτοιου είδους συνωμοσίες, εφόσον υπήρχαν πολλοί ισχυροί παράγοντες της εξουσίας, οι οποίοι θίγονταν από τις αλλαγές. Στην εποχή τής "θύελλας" του διαφωτισμού και του νεογέννητου εθνικισμού όλοι οι βασιλικοί θρόνοι "κλονίζονταν". Στην πραγματικότητα, δηλαδή, ήταν διαθέσιμοι για συνωμοσίες επιβίωσης όλοι οι ισχυροί παράγοντες του "παλιού" κόσμου, ο οποίος εκείνη την στιγμή παρέπαιε. Από όλους αυτούς τους παραπαίοντες "ευγενείς" οι Εβραίοι διάλεξαν τον πιο ισχυρό. Ο πιο ισχυρός, ο οποίος θιγόταν από την έκρηξη του εθνικισμού και της αφύπνισης των λαών, ήταν η μεγαλύτερη αποικιοκρατική δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος ...Η Βρετανία.
Η Βρετανία "έβλεπε" πως ήταν θέμα χρόνου να διαλύσει, εξαιτίας τής "χειραφέτησης" και άρα εξαιτίας των αντιδράσεων των λαών τους οποίους είχε κατακτήσει. Η Βρετανία - και ιδίως ο Θρόνος της - έβλεπε όχι μόνον την εθνικιστική έξαρση να απειλεί την αυτοκρατορία της, αλλά έβλεπε και τους αστούς να έχουν αποθρασυνθεί τελείως και να ζητάνε τα κεφάλια των βασιλέων. Αυτήν την αγωνία των Βρετανών βασιλέων τη γνώριζαν οι Εβραίοι Σιωνιστές, εφόσον αυτοί τους χρηματοδοτούσαν στις ανά τον Πλανήτη "περιπέτειές" τους.
Με αυτούς συνέθεσαν την πιο αιματοβαμμένη συμμορία τής ιστορίας ...Μια συμμορία, η οποία προσπάθησε και κατάφερε να παγιδεύσει ολόκληρο τον κόσμο ...Μια συμμορία, η οποία προκάλεσε το σύνολο των Παγκοσμίων Πολέμων, οι οποίοι - όπως θα δούμε - δεν ήταν μόνον δύο ...Μια συμμορία, της οποίας οι στόχοι και οι στρατηγικές "χαράχτηκαν" υπό συνθήκες συνωμοσίας κάπου ανάμεσα στη Φρανκφούρτη και το Λονδίνο ...Σε κάποια Σιωνιστικά γραφεία των Γερμανοεβραίων Ρότσιλντ, τα οποία υπήρχαν διάσπαρτα στην Ευρώπη. Το σύνολο αυτής της παγίδευσης βασίζεται στη μυστικότητα των στόχων και του μυστηρίου που περιβάλλει τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της.
Η επιτυχία της οφείλεται στο γεγονός ότι οι λαοί δεν μπορούν να αντιδράσουν, γιατί αγνοούν τον σχεδιασμό τού συνόλου τής προτεσταντικής εποχής. Δεν μπορείς να αντιδράσεις σωστά, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι με τον σωστό τρόπο τους αντιπάλους σου ...Όταν δεν καταλαβαίνεις τι είναι πραγματικό και τι είδωλο. Μπερδεύονται δηλαδή και δεν καταλαβαίνουν ποιες είναι οι σωστές "πλατφόρμες" συμφερόντων. Δεν μπορούν να καταλάβουν τα περίπλοκα που συμβαίνουν. Δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι, για παράδειγμα, το Βρετανικό Παλάτι έχει συμφέρον και άρα έχει "επενδύσει" στην αμερικανική κυριαρχία και όχι στη Βρετανική ...Ότι το γερμανικό κράτος λειτουργεί συστηματικά εις βάρος των Γερμανών και υπέρ των Γερμανών βασιλέων τής Βρετανίας και των Γερμανοεβραίων τής Νέας Υόρκης.
Λογικό λοιπόν είναι να μην αντιδράς, όταν σκέφτεσαι με συμβατικό τρόπο σε έναν μη συμβατικό σχεδιασμό. Δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει, ακόμα κι όταν πληρώνεις τα κόστη που σου "φορτώνουν" ...Όταν ακόμα και στην ήττα σου δεν εμφανίζονται οι νικητές με την πραγματική τους ταυτότητα ...Αυτό είναι που παγιδεύει τους λαούς ...Αγνοούν τον κρυφό συνεταιρισμό μεταξύ αυτών, οι οποίοι - για λόγους "παράστασης" - εμφανίζονται μεταξύ τους σαν θανάσιμοι εχθροί ...Επιλογή τού Βρετανικού Θρόνου ήταν να "επενδύσει" το μέλλον του ως επικεφαλής τού Προτεσταντικού Κόσμου με κύριο βραχίονα τις ΗΠΑ και όχι τη Βρετανία ...Επιλογή των Γερμανών βασιλέων - και ex officio αρχιερέων τής Βρετανίας - ήταν να δώσουν "βαρύτητα" στα υπερεθνικά προτεσταντικά συμφέροντα και όχι στα εθνικά συμφέροντα της Βρετανίας ...Επιλογή τού Θρόνου ήταν να δώσουν στο Λονδίνο τον ρόλο τής Προτεσταντικής Τρίτης Ρώμης και όχι της εθνικής πρωτεύουσας της Βρετανίας.
Συνέταιροι είναι το Βρετανικό Παλάτι, το Γερμανικό Κράτος και αυτοί οι οποίοι εμφανίζονται σαν ηγέτες των Αμερικανών και είναι οι Γερμανοεβραίοι τραπεζίτες τής Νέας Υόρκης ...Οι τοκογλύφοι τής Νέας Υόρκης ...Οι Γερμανοεβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι στα τέλη τού δέκατου ένατου αιώνα "μετακινήθηκαν" στις ΗΠΑ, καταστρώνοντας σχέδια για την κατάκτηση του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο που σε ανύποπτη στιγμή ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε "subject of the Queen" ...Δεν γίνονται για λόγους αβρότητας πράγματα, τα οποία παραβιάζουν πρωτόκολλα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν παραβιάστηκε κανένα πρωτόκολλο. Ο Ομπάμα απλά, ως Προτεστάντης, απευθύνθηκε στην Αρχιέρεια του Προτεσταντισμού. Μίλησε όπως θα μιλούσε ένας Καθολικός για τον Πάπα.
Εξαιτίας των αναγκών αυτού του ύπουλου σχεδιασμού - και για να μην προκαλούν ανεπιθύμητους συνειρμούς - άλλαξαν και το όνομά τους οι Γερμανοί βασιλείς τής Βρετανίας. "Ψευδώνυμο" αγγλικού τύπου είναι το Ουίνδσορ. Δεν υπήρχε ποτέ βασιλικός Οίκος με το όνομα αυτό. Με βασιλικό διάταγμα στις 17 Ιουλίου 1917, άλλαξε το όνομα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας από το γερμανικό Σάξεν-Κόμπουργκ και Γκότα (ένα παρακλάδι του Οίκου τού Βέτιν) στο αγγλικό Ουίνδσορ. Ακόμα και βασίλισσα Βικτορία καθαρή γερμανίδα ήταν, του Οίκου τού Ανόβερου - όπως η "Ελληνίδα" Φρειδερίκη—. Τα αγγλικά "σπαστά" τα μιλούσε ως "δεύτερη" γλώσσα η επονομαζόμενη και "γιαγιά" τής Ευρώπης, εφόσον ήταν συγγενής όλων σχεδόν των Γερμανών βασιλέων που είχαν "φυτέψει" στην Ευρώπη.
Ο λόγος της αλλαγής συμπεριφοράς των Γερμανών, που βασίλευαν στη Βρετανία, ήταν πολύ συγκεκριμένος ...Το απαιτούσαν οι ανάγκες τού σχεδιασμού και του πολύ αιματηρού ρόλου που προβλεπόταν για τη Γερμανία. Αν δεν προσαρμόζονταν, ήταν θέμα χρόνου η "πτώση" τους. Ο Πύργος τού Λονδίνου δεν ήταν πολύ δύσκολο να μετατραπεί σε μια νέα "Βαστίλη". Ως εκ τούτου η πρόταση των Εβραίων ήταν εξόχως δελεαστική για το "βρετανικό" Παλάτι των Γερμανών βασιλέων. Αυτή η ολιγομελής συμμορία θα πραγματοποιούσε τεράστια εγκλήματα και έπρεπε να προστατευτεί. Μιλάμε για πραγματική συμμορία, που, από τις ενέργειές της και τα ψευδώνυμά της, αποδεικνύεται ότι γνώριζε εξ' αρχής τι είδους εγκλήματα θα δρομολογούσαν εις βάρος των λαών. Όλοι οι Γερμανοί, οι οποίοι παρίσταναν τους "Άγγλους" ευγενείς, έκαναν το ίδιο πράγμα.
Δεν ήταν μόνον οι βασιλείς τής Βρετανίας, που άλλαξαν το "όνομά" τους ...Το ίδιο έκαναν και όλοι οι "ευγενείς", στην πλειοψηφία τους Γερμανοί. Ο άλλος είχε τον τίτλο τού πρίγκιπα τού Μπάττενμπεργκ, αλλά το 1917 το άλλαξε κατ' απαίτηση του Βασιλιά τής Αγγλίας σε Λόρδος Μάουντμπάττεν, που είναι απλά μια μετάφραση της γερμανικής λέξης στα αγγλικά. Αυτός ο Γερμανός ήταν ο Αρχιναύαρχος του Βρετανικού στόλου στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που υποτίθεται ότι πολεμούσε τους Γερμανούς. Ο ίδιος Γερμανός "ευγενής" έγινε το 1947 ο "Βρετανός" αντιβασιλεύς τής Ινδίας.
Από τη στιγμή που αυτοί οι Γερμανοί - μεταμφιεσμένοι σε "Βρετανούς" - θα έβαζαν με χρήματα των Γερμανοεβραίων τοκογλύφων - οι οποίοι θα παρίσταναν τους "Αμερικανούς" - το Γερμανικό κράτος και τον γερμανικό λαό να κάνει τους Δύο απολύτως παράλογους και εγκληματικούς Παγκόσμιους Πολέμους, έπρεπε να λάβουν προληπτικά μέτρα προστασίας ...Μέτρα προστασίας για τους εαυτούς τους. Από τη στιγμή που αυτός ο γερμανικός "Θρόνος" θα συνέπραττε σε εγκλήματα, που όμοιά τους δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, έπρεπε να διαχωριστεί από τους Γερμανούς, για να μην αποκαλύπτονται οι μεταξύ τους σχέσεις. Το αντιγερμανικό συναίσθημα στη Βρετανική Αυτοκρατορία εν μέσω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν πολύ έντονο, για να είναι ήσυχοι οι Σάξεν-Κόμπουργκ και βέβαια η "αυλή" τους.
"Δούλεμα", δηλαδή, δεν "έφαγαν" μόνον οι Έλληνες από τους Γερμανούς βασιλείς τους, αλλά και οι Βρετανοί με τους "δικούς" τους βασιλείς. Αυτή η συμμορία δεν δίστασε να προδώσει και να χρησιμοποιήσει υπέρ των συμφερόντων της τον βρετανικό, τον γερμανικό και τον αμερικανικό λαό. Μιλάμε δηλαδή για οργανωμένο σχέδιο μιας συμμορίας, η οποία για πάνω από έναν αιώνα ταλαιπωρεί τον κόσμο ολόκληρο ...Της πιο αιματοβαμμένης συμμορίας που γνώρισε η ανθρωπότητα, εφόσον μιλάμε για ελάχιστους ανθρώπους, που, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, εξόντωσαν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων. Μιλάμε για κατά συρροή δολοφόνους, εφόσον επαναλαμβάνουν διαρκώς την ίδια τεχνική...
...Τεχνική, η οποία επαναλαμβάνεται ατόφια μέσα στο χρόνο. Αυτό ήταν το σχέδιό τους. Εφόσον οι Σιωνιστές τοκογλύφοι είχαν επιλέξει να "παιχτεί" το "παιχνίδι" τού "καλού" και του "κακού", έπρεπε να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες, όπου το θύμα δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τους συμμορίτες. Εφόσον ο Θρόνος τής Αγγλίας θα ήταν η "κορυφή" τού σχεδιασμού τους, αυτός έπρεπε να προστατευτεί. Άρα; ...Άρα δεν θα υπήρχε εναλλαγή ιδιοτήτων ανάμεσα στους "καλούς" και τους "κακούς". Θα υπήρχε μόνιμα ο "θετικός" παράγοντας και από εκεί και πέρα το "παιχνίδι" θα γινόταν στις εναλλαγές των "κακών". Κάποιες φορές αυτός ο "κακός" θα ήταν η Γερμανία και κάποιες άλλες κάποιος άλλος.
Η Γερμανία θα "μαστίγωνε" τα θύματα και ο Θρόνος τής Βρετανίας θα "εισέπραττε" τα κέρδη του "παρηγορητή" και "αρωγού". Η "σοσιαλιστική" Γερμανία θα εμφανιζόταν ως φορέας ολοκληρωτισμού και η Μοναρχική Βρετανία θα εμφανιζόταν σαν προστάτης τής Δημοκρατίας. Η Γερμανία τού λαού της θα εμφανιζόταν ως "καταστροφική" και η Βρετανία των βασιλέων της θα εμφανιζόταν σαν "σωτήρας". Η Γερμανία θα εμφανιζόταν ως ο "δολοφόνος" και ο γερμανικός Θρόνος τής Βρετανίας, από κοινού με τους Γερμανοεβραίους τοκογλύφους των ΗΠΑ, θα εμφανιζόταν σαν οι "τιμωροί" της και λυτρωτές των λαών. Από εκεί και πέρα μόνοι τους θα αποφάσιζαν αν τα κέρδη θα "πήγαιναν" προς τη Βρετανία ή προς τις ΗΠΑ ...Δικά τους "μαγαζιά" ήταν καί τα δύο.
Αυτό ήταν το κόλπο. Οι Γερμανοί Σάξεν-Κόμπουργκ-Γκότα, Ρότσιλντ και Ροκφέλερ χρηματοδοτούσαν τον "υπόκοσμο" της Ευρώπης να τη διαλύει κάθε φορά που ήθελαν να επεκτείνουν τα συμφέροντά τους. Αυτά ήταν τα αφεντικά και χρηματοδότες τόσο του Γερμανού Χίτλερ όσο και του Στάλιν. Ποιος ήταν ο στόχος τους; ...Η Ευρώπη ...Η απόλυτη κτήση τής Ευρώπης ...Όχι απλά η κατάκτησή της, αλλά στην κυριολεξία η απόκτησή της με όρους ιδιοκτησίας. Στην εποχή που τα έθνη πολεμούσαν για την ελευθερία των πατρίδων τους, το έθνος των Εβραίων συνωμοτούσε για να τις αλώσει. Στην εποχή που τα έθνη "έχτιζαν" τα "σπίτια" τους, οι Εβραίοι τα έβαζαν σε "υποθήκες", ώστε σε κάποια στιγμή να τα αρπάξουν με το "δίκιο" του "δανειστή". Αυτοί οι Εβραίοι θα "έφευγαν" από την Ευρώπη, για να "ξαναγυρίσουν" σ' αυτήν. Αυτοί οι Εβραίοι χρηματοδότησαν τους Τρεις Παγκόσμιους Πολέμους, προκειμένου να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους.
...Ο Πρώτος έγινε για να "στηθεί" το παιχνίδι και άρα να δημιουργηθούν οι "παίκτες" ...Ο Δεύτερος έγινε, ώστε αυτοί οι "παίκτες" να "παίξουν" και ο Τρίτος γίνεται σήμερα, για να κυριαρχήσουν οι αρχικοί χρηματοδότες με τη βοήθεια αυτών των "παικτών". Απλά πράγματα. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος "άλλαξε" με τον επιθυμητό τρόπο τη Ρωσική Αυτοκρατορία και "απάλειψε" ως ανεπιθύμητες τις αυτοκρατορίες της Αυστρουγγαρίας, της Πρωσίας και την Οθωμανική. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε, για να δημιουργηθεί το "δίπολο" εκείνο, το οποίο επέτρεψε στους Αμερικανούς να βάλουν "πόδι" στην Ευρώπη και τους Εβραίους να μπορέσουν να δημιουργήσουν χρέη σε όλα τα κράτη αυτής. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος γίνεται, για να αρπάξουν αυτοί οι δανειστές τα ίδια τα κράτη.
Χοντρικά, δηλαδή, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν για να "στηθεί" το "παιχνίδι", ο Δεύτερος για να "παιχτεί" και ο Τρίτος για να κάνει τις "εισπράξεις" ο νικητής.
Συνεχίζεται...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου