Η
Ελληνική Γλώσσα δεν είναι τυχαία. Αυτό είναι ηλίου φαεινότερον για
όσους γνωρίζουν Αρχαία Ελληνικά είτε παρακολουθούν αυτή την σελίδα όπως
και τις κατ’ επανάληψιν αναφορές μελών της ΕΙ-END στην μοναδική Γλώσσα
των προγόνων μας. Η Ελληνική Γλώσσα χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και
αυτό που ελάχιστοι ακόμα γνωρίζουν είναι ότι η κάθε λέξις στην Ελληνική
έχει μαθηματικό υπόβαθρο....Τα γράμματα στην Ελληνική Γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανεστραμμένα, εκ περιστροφής, ανάποδα, με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νέα Ελληνικά). Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ’ επέκτασιν και κάθε λέξις είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώσις κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα σε λέξεις λόγω των μαθηματικών τιμών που λαμβάνουν αυτές.
27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες των 9 συμβόλων-αριθμών η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.
Μερικά παραδείγματα:
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1 = 532 => 5+3+2 = 10 => 1+0 = 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0 = 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50 = 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου
Για να είμαστε λοιπόν εις θέσιν να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική Γλώσσα. Η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν βασίζεται στο τυχαίο της συμφωνίας να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως συμβαίνει σε όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική Γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε σε τούτο το κείμενο.
Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον λαό, όπως θα δούμε παρακάτω, διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να ισχύη κάτι τέτοιο). Τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου στο σύνολο τους ήσαν 33, όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι κάτω σπόνδυλοι (στο “ιερόν οστούν” που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέσι με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνον οι ιερείς*. Ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι (Ασκε)Ναζί την έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.
Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία με την πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν από το Ελληνικό Αλφάβητο ονομαστικά τα
Δίγαμμα (F),
Κόππα (Q),
Στίγμα (S’),
Σαμπί (ϡ).
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. Ομιλούν
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. Διαστήματα, β. Κραδασμός, γ. Λεξάριθμος, δ. Τονάριθμος)
- Το πρώτο είναι η ομιλία,
- Το δεύτερο είναι η σχέσις του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω,
- Το τρίτο (κρυμμένο) είναι α. το διάστημα (απόστασις και χρόνος), β. ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά), γ. ο λεξάριθμος είναι η σχέσις γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς και δ. ο τονάριθμος είναι η σχέσις γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους.
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα, γράμμα = αριθμός = τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στην γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα – λέξεις κρύβονται αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι). Είναι σημαντικό να τονίσουμε εδώ πως οι λεξάριθμοι πρέπει να χρησιμοποιούνται με φειδώ στην νέα Ελληνική λόγω μεταβολών-εκτροπών από την πρωτότυπη μορφή των λέξεων.
Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήσαν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία
1. Αστρονομία = αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία = οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου. Αυτοί έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), τα σχήματα (γεωμετρία), τους αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει (συνέχει) τις ουράνιες σφαίρες.
2. Ο Πυθαγόρας άκουγε και δίδασκε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε για μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Η Ελληνική Αλφάβητος ως εκ τούτου περιλαμβάνει και εμπεριέχει το Σύμπαν.
Περιέχει επίσης τις λέξεις.
- Ρέω «Πάντα ρει».
- Ερώ, θα πω, άρα έχει προφητική δύναμη.
- Αίρω, έχει καθαρτική δύναμη.
- Ώρα, δηλώνει τις 4 περιόδους του έτους.
- Πορεία, μας λέει ότι η Ελληνική Αλφάβητος είναι Η πορεία.
- Έαρ και με αναγραμματισμό Ρέα που μαζί με τον Κρόνο γέννησε τους υπόλοιπους Θεούς.
- Ήρα και Αήρ.
- Φέρω και φορά.
- Αν το Ν διαγράψει γωνία 90 μοιρών μεταβάλλεται χωρίς να αλλοιωθεί σε Ζ οπότε η λέξη Νάω μεταβάλλεται σε Ζάω – Ζω.
Μπορεί κανείς λοιπόν να θεωρήσει ως βάση της Ελληνικής ονοματοθεσίας τις ακόλουθες λέξεις:
Νους (Νοώ, Νόηση)
Νάω (Νάμα, Ναός)
Νηρ (Νερό, Νηρέας, Νηριής)
Ρέω (Ροή, Ρέα)
Πορεία (πόρος, πορεύομαι)
Ζωή (Ζευς, ζω, ζώο)
Ώρα (ορώ, ορίζω, όρος, ορισμός)
Έαρ (εαρινός)
Φέρω (φορά, φρόνηση)
Αίρω (Ήρα, αήρ)
.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθή για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητάς της όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται σ’ αυτήν π.χ. η λέξις ΘΕΣΙΣ γίνεται: σύνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, έκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις, κτλ κτλ. Αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά ή σε άλλη γλώσσα φαίνονται εντελώς άσχετες μεταξύ τους (χάνουν το στοιχείο σύνδεσης, το θέμα “ΘΕΣΙΣ”).
Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτει 2300 π.Χ. (με μελέτες της Α. Τζιροπούλου και άλλων) και όχι το 800 π.Χ. (όπως θα ήθελαν οι φοινικιστές και οι ινδοευρωπαϊστές) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεσίν του 6.500.000 πρωτογενείς λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα και ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε x72 που είναι οι κλήσεις, προκύπτει ένας τεράστιος αριθμός ο οποίος ωστόσο δεν είναι ο τελικός αριθμός των εν δυνάμει λημμάτων της Ελληνικής, διότι ας μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική Γλώσσα δεν είναι στείρα, αλλά ΓΕΝΝΆ.
Αν τώρα συγκρίνουμε π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% περίπου είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα υπάρχει και εξελίσσεται τα τελευταία 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια Γλώσσα η οποία έχει βάθος χρόνου 100.000 χρόνων ή ίσως και 500.000 χρόνων (ποιος θα μπορούσε με βάση μόνον τον πλούτο της να γνωρίζει με ακρίβεια την απώτατη εποχή από την οποία προέρχεται;).
Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητά της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).
Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεσις των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπαμε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίσθηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, συνεπώς δεν υπάρχει μαθηματικότητα, επομένως δεν δύνανται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν εις την Φύσιν, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψη μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική. Πώς θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Γερμανός με μια λέξι που έχει 10 έννοιες να περιγράψη με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; Πόσο μάλλον τις πολλαπλές συνισταμένες αυτής! Απλά δεν μπορεί. Να λοιπόν γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ στην Ελλάδα τον τόπο του Φωτός. Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεσις του σήματος με το σημαινόμενον, δηλαδή η ίδια η λέξις είναι δημιουργημένη με τέτοιον τρόπο ώστε να περιγράφη επακριβώς την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.
Παραδείγματα: 1. Η ονοματοδοσία της λέξεως ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσεως (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι, κλπ) τρα-κάρ-ουν με τα κέρ-ατά τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο), το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι).
Πράγματι
το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το
εσωτερικό του με εγκέφαλο και επιπλέον ο καρπός αυτός περιέχει και τις
θρεπτικές ουσίες οι οποίες είναι απαραίτητες για την ιδανική λειτουργία
του εγκεφάλου! Το αυτό συμβαίνει με σειρά άλλων
στοιχείων-ονομάτων-σχημάτων της Φύσεως τα οποία προορίζονται για τροφή,
ενίσχυση και ευεξία συγκεκριμένων τμημάτων του ανθρωπίνου σώματος.2. Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη προκειμένου να ΚΥ-οφορήση (ΚΥΩ) νέα ζωή. Βλέπε και “Ύε – Κύε”. Δηλαδή: “Βρέξε, Γέννησε” ή “Ρίξε βροχή, Δώσε καρπούς”. Αυτές τις λέξεις πρόφεραν οι αρχιερείς στα Ελευσίνια μυστήρια για προσμονή και ευόδωσιν των ανθρωπίνων προσπαθειών.
Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις που περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρησιν της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ’ επέκτασιν του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτησις είναι:
πόσες χιλιετίες μπορεί να
χρειάστηκαν για να δημιουργηθή αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα όπου
τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις,
δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους,
εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι
καθόλου τυχαίες αλλά προέκυψαν κατόπιν εκτενεστάτης παρατηρήσεως της
φύσεως;
…
Επίμετρον:
Τὴ γλῶσσα μου ἔδωσαν ἑλληνικὴ
-
Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου…
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου…
Ἐκεῖ σπάροι καὶ πέρκες
ἀνεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μὲς στὰ γαλάζια
ὅσα εἶδα στὰ σπλάχνα μου ν’ ἀνάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
μὲ τὰ πρῶτα λόγια τῶν Σειρήνων
ὄστρακα ρόδινα μὲ τὰ πρῶτα μαῦρα ρίγη…
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου, μὲ τὰ πρῶτα μαῦρα ρίγη…
Ἐκεῖ ρόδια, κυδώνια
θεοὶ μελαχροινοί, θεῖοι κ’ ἐξάδελφοι
τὸ λάδι ἀδειάζοντας μὲς στὰ πελώρια κιούπια.
Καὶ πνοὲς ἀπὸ τὴ ρεμματιὰ εὐωδιάζοντας
λυγαριὰ καὶ σχῖνο
σπάρτο καὶ πιπερόριζα
μὲ τὰ πρῶτα πιπίσματα τῶν σπίνων
ψαλμῳδίες γλυκὲς μὲ τὰ πρῶτα-πρῶτα Δόξα Σοί…
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου, μὲ τὰ πρῶτα-πρῶτα Δόξα Σοί!..
Ἐκεῖ δάφνες καὶ βάγια
θυμιατὸ καὶ λιβάνισμα
τὶς πάλες εὐλογώντας καὶ τὰ καριοφίλια
στὸ χῶμα τὸ στρωμένο μὲ τ’ ἀμπελομάντιλα,
κνῖσες, τσουγκρίσματα
καὶ Χριστὸς Ἀνέστη
μὲ τὰ πρῶτα σμπάρα τῶν Ἑλλήνων!
Ἀγάπες μυστικὲς μὲ τὰ πρῶτα λόγια του Ὕμνου…
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου, μὲ τὰ πρῶτα λόγια του “Υμνου.
Οδυσσέας Ελύτης, Ἀπὸ τὸ Ἄξιόν Ἐστι
_
Πηγές:
http://ekati-e.blogspot.gr/2014/01/blog-post.html
http://tsapos.wordpress.com/2014/02/19/m7777/
http://tsapos.wordpress.com/2014/04/18/4088/
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2012/09/blog-post_2177.html
https://tsapos.wordpress.com/2013/08/21/099/
http://diadrastiko.blogspot.com/2012/01/blog-post_5735.html#ixzz2ze7PrAhC
http://tsapos.wordpress.com/2013/02/26/η-ιπποκράτεια-δίαιτα-κατά-της-γήρανση/
http://www.womansday.com/health-fitness/nutrition/foods-that-look-like-body-parts-theyre-good-for-109151
tsapos
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου