Οι Γίγαντες αποτελούν κατηγορία πλασμάτων της Ελληνικής Μυθολογίας, τα οποία ήσαν τεραστίων διαστάσεων και διέθεταν υπερφυσικές δυνάμεις – ικανότητες. Για λόγους ιστορικής ακρίβειας και ομαδοποίησης πρέπει να αναφέρουμε ότι ως Γίγαντες είναι γνωστοί οι Θράκες Γίγαντες (Γιγάντιοι) οι οποίοι κήρυξαν πόλεμο κατά των θεών και προκάλεσαν την Γιγαντομαχία, αλλά βάσει των προαναφερόμενων χαρακτηριστικών στους Γίγαντες εντάσσονται και οι παρακάτω «φυλές»:
Αλωάδες
Εκατόγχειρες
Θράκες Γίγαντες (Γιγάντιοι)
Κύκλωπες (Γηραιοί και Νέοι)
Αλωάδες
Αλωάδες και Άρτεμις_Αθηναϊκός κρατήρας 500 πΧ_ μουσείο Βασιλείας_ theoi.comΟνομάζονταν οι δίδυμοι Γίγαντες Εφιάλτης και Ώτος οι οποίοι ήσαν γιοί του Αλοέως και της Ιφιμήδειας, ή του Ποσειδώνα και της Ιφιμήδειας. Οι Αλοάδες σε ηλικία 9 ετών (λέγεται ότι σε αυτήν την ηλικία είχαν ύψος περίπου 15 μέτρα) αποφάσισαν να πολεμήσουν εναντίον των θεών και έτσι τοποθέτησαν διαδοχικά την Όσσα επάνω στον Όλυμπο και το Πήλιο επάνω στην Όσσα, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να ανέβουν στον ουρανό και να επιτεθούν στους θεούς. Αυτήν την προσπάθεια προσπάθησε να την σταματήσει ο θεός Άρης, αλλά ηττήθηκε από τους Αλοάδες και φυλακίστηκε για δεκατρείς μήνες σε ένα χάλκινο δοχείο από το οποίο τον ελευθέρωσε ο Ερμής. Η εξόντωσή τους προήλθε από την θεά Αρτέμιδα όταν επιτέθηκε εναντίον τους μεταμφιεσμένη σε ελάφι στεκόμενη ανάμεσά τους……….οι δύο Γίγαντες σημάδεψαν το ελάφι με τα ακόντιά τους αλλά αστόχησαν και σκότωσαν ο ένας τον άλλο. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή τους σκότωσε ο θεός Απόλλων με τα βέλη του.
Εκατόγχειρες – Τριτοπάτορες
Οι Εκατόγχειρες
ήσαν οι τρεις γιοί του Ουρανού και της Γαίας με θεϊκές δυνάμεις και οι
οποίοι ήλεγχαν τις θύελλες και ανεμοστρόβιλους. Είχαν πενήντα κεφάλια
και εκατό χέρια για να ελέγχουν τα φυσικά φαινόμενα που εξουσίαζαν.
Υπήρχε και τέταρτος Εκατόγχειρας ο Τυφοεύς ο οποίος όμως ήταν γιος του Τάρταρου. Οι Εκατόγχειρες ήσαν αδελφοί με τους Κύκλωπες και τους Τιτάνες.
Αναλυτικά ήσαν οι: Βριαρεύς (ο οποίος παντρεύτηκε την Κυμοπόλεια – θηλυκό γίγαντα – κόρη του Ποσειδώνα) Κόττος, Γύης, Τυφοεύς (ο
οποίος είχε τερατώδη διάπλαση και όπως θρυλείται το κεφάλι του άγγιζε
τα άστρα. Ήλεγχε τους θυελλώδεις ανέμους και νικήθηκε από τον Δία).
Οι Τριτοπάτορες γεννήθηκαν από την Γαία και τον Ουρανό ή τον Ήλιο, προϋπήρχαν όλων, ήταν δαίμονες που φυλούσαν τους ανέμους και ήσαν ο Αμαλκείδης, ο Πρωτοκλής και ο Πρωτοκλέων. Ελατρεύοντο από τους Αθηναίους και ο ναός τους ονομαζόταν Ανάκειο.
Θράκες Γίγαντες (Γιγάντιοι)
Γίγαντες
με πόδια ερπετού που προήλθαν από την Γαία και το αίμα που έσταξε στην
Γη μετά τον ευνουχισμό του Ουρανού από τον Κρόνο και γεννήθηκαν στην
Παλλήνη, την δυτικότερη από τις τρείς χερσονήσους της Χαλκιδικής.
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή……..εξοργισμένη η Γαία επειδή οι Ολύμπιοι νίκησαν
τους Τιτάνες, γέννησε τους Γίγαντες με σκοπό να επιτεθούν στον ουρανό
παίρνοντας εκδίκηση. Επειδή όμως σύμφωνα με έναν χρησμό ουδείς μπορούσε
να τους νικήσει χωρίς την συνδρομή θνητού, κλήθηκε ο Ηρακλής προκειμένου
να βοηθήσει τους θεούς στην μάχη κατά των Γιγάντων. Τα ονόματά τους
αναφέρονται παρακάτω:
Διομήδης: Ο Διομήδης, βασιλιάς της Θράκης, ήταν γίγαντας, γιος του Άρη και της Κυρήνης. Έζησε στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας κυβερνώντας την πολεμοχαρή φυλή των Βιστόνων. Ήταν γνωστός για τα τέσσερα ανθρωποφάγα άλογά του, που ο Ηρακλής αιχμαλώτισε και οδήγησε στον Ευρυσθέα προκειμένου να ολοκληρώσει τον όγδοο από τούς δώδεκα άθλους του.
Ο Διομήδης έγινε βορά των ίδιων του των αλόγων, αφού ο Ηρακλής, νικώντας πρώτα τον στρατό του Διομήδη, τον έριξε στα άλογά του να τον φάνε.
Διομήδης: Ο Διομήδης, βασιλιάς της Θράκης, ήταν γίγαντας, γιος του Άρη και της Κυρήνης. Έζησε στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας κυβερνώντας την πολεμοχαρή φυλή των Βιστόνων. Ήταν γνωστός για τα τέσσερα ανθρωποφάγα άλογά του, που ο Ηρακλής αιχμαλώτισε και οδήγησε στον Ευρυσθέα προκειμένου να ολοκληρώσει τον όγδοο από τούς δώδεκα άθλους του.
Ο Διομήδης έγινε βορά των ίδιων του των αλόγων, αφού ο Ηρακλής, νικώντας πρώτα τον στρατό του Διομήδη, τον έριξε στα άλογά του να τον φάνε.
Αγασθένης.
Άγριος: Ήταν μισός άνθρωπος και μισός αρκούδα. Ήταν αδελφός του Όρειου και γιός του Πολυφόντη και μιας αρκούδας.
Αιγαίος: Σκοτώθηκε από την Αρτέμιδα.
Αλκυονεύς: Ο
γηραιότερος των Θρακών Γιγάντων ο οποίος ήταν αθάνατος όσο πολεμούσε
στον τόπο που γεννήθηκε. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή ο οποίος τον παρέσυρε
εκτός της Παλλήνης (τόπο γέννησης) αφού τον έπληξε με βέλος. Οι επτά πενθούσες κόρες του μεταμορφώθηκαν σε αλκυόνες.
Αρισταίος: Ο μοναδικός που επέζησε από την Γιγαντομαχία, αφού η μητέρα του Γαία τον μεταμόρφωσε σε σκαθάρι και τον έκρυψε στην Σικελία.
Δάμυσος: Ο
ταχύτερος από τους Γίγαντες που πολέμησαν εναντίον των θεών. Σκοτώθηκε
από τον κένταυρο Χείρωνα ο οποίος πήρε την ταχύτητά του και την
τοποθέτησε στην φτέρνα του Αχιλλέα.
Έμφυτος: Γιός της Γαίας και του Ταρτάρου.
Εγκέλαδος: Σκοτώθηκε από την Αθηνά η οποία τον έθαψε κάτω από το ηφαίστειο της Αίτνας.
Εύβοιος
Ευρύαλος
Ευρυμέδων: Βασιλιάς των Θρακών Γιγάντων ο οποίος ευθύνεται για την ήττα από τους θεούς.
Εύρυτος: Τον σκότωσε ο Διόνυσος με τον θύρσο (διονυσιακή ράβδος η οποία στην άκρη έχει κουκουνάρι).
Εύφορβος
Θεοδάμας
Θεόμισης
Θόων: Σκοτώθηκε από τις Μοίρες ο οποίες τον έδειραν μέχρι θανάτου με χάλκινες ράβδους.
Ιαπετός
Ιππόλυτος: Τον σκότωσε ο Ερμής φορώντας το κράνος του Άδη (ήταν αόρατος).
Κλύτιος: Σκοτώθηκε από την Εκάτη με πυρσό.
Κοίος
Κρατίων: Σκοτώθηκε από την Αρτέμιδα.
Μίμας: Σκοτώθηκε από τον Ήφαιστο με καυτό μέταλλο.
Μόλιος: Αντίπαλος του θεού Ήλιου. Σκοτώθηκε στο νησί Αία και από το αίμα του λέγεται ότι φύτρωσε το φυτό μώλυ (Όμηρος)
Μύλινος: Από την Κρήτη, τον οποίο σκότωσε ο Δίας.
Λέων: Είχε
μορφή λέοντα και σκοτώθηκε από τον Ηρακλή, ο οποίος αφού του αφαίρεσε
την λεοντή κατασκεύασε μανδύα, τον οποίο έκτοτε φορούσε.
Όλυμπος:
Γίγαντας από την Κρήτη (γιος της Γαίας) ο οποίος μεγάλωσε τον Δία, αλλά
αργότερα παρότρυνε τους Γίγαντες να στραφούν εναντίον του.
Όρειος: Ήταν μισός άνθρωπος και μισός αρκούδα. Αδελφός του Άγριου και γιος του Πολυφόντη και μιας αρκούδας.
Ουρανίων
Παγκράτης
Πάλλας: Σκοτώθηκε από την Αθηνά η οποία τον έγδαρε και με το δέρμα του έφτιαξε φόρεμα (εξ’ ου και Παλλάδα).
Πελορεύς: Πολέμησε εναντίον των θεών χρησιμοποιώντας το βουνό Πήλιο. Σκοτώθηκε από τον Διόνυσο.
Περιβοία: Κόρη του βασιλέα των Γιγάντων Ευρυμέδοντα, γιγαντίων διαστάσεων.
Πολυβότης: Σκοτώθηκε από τον Ποσειδώνα, ο οποίος του πέταξε ένα κομμάτι από την νήσο Κω, δημιουργώντας έτσι την Νίσυρο.
Πορφυρίων:
Ο δυνατότερος από τους Θράκες Γίγαντες, ο οποίος κατά τον πόλεμο
προσπάθησε να βιάσει την Ήρα, αλλά σκοτώθηκε από τον Δία και τον Ηρακλή.
Συκεύς: Κατά την Γιγαντομαχία έφυγε από την μάχη και η μητέρα του Γαία τον μεταμόρφωσε σε δένδρο (συκιά).
Τυφών: Σκοτώθηκε από τον Διόνυσο
Υπέρβιος
Φοίτιος
Κύκλωπες Γηραιοί (Ακμωνίδες)
Ήταν
τρεις μονόφθαλμοι – αθάνατοι γίγαντες που σφυρηλάτησαν τους κεραυνούς
του Δία. Μόλις γεννήθηκαν ο πατέρας τους Ουρανός τους φυλάκισε στα
έγκατα της Γης, μαζί με τους αδελφούς τους Εκατόγχειρες και οι Τιτάνες
όταν ανέτρεψαν τον Ουρανό τους μετέφεραν στα Τάρταρα. Τελικά ο Δίας και
οι άλλοι θεοί τους απελευθέρωσαν και αυτοί σε αντάλλαγμα χάρισαν στον
Δία τον κεραυνό, στον Ποσειδώνα την τρίαινα και στον Πλούτωνα (Άδη) το
κράνος, που όποιος το φορούσε γινόταν αόρατος. Λέγεται ότι οι Γηραιοί
Κύκλωπες ήταν συνολικά επτά. Οι τέσσερεις επιπλέον ήσαν οι γιοι του
Βρόντη, οι οποίοι σκοτώθηκαν από τον Απόλλωνα προκειμένου να εκδικηθεί
το θάνατο του γιου του Ασκληπιού, ο οποίος χτυπήθηκε από κεραυνό.
Αναλυτικά ήσαν οι: Βρόντης, Στερόπης, Άργης, Ευρύαλος, Ελατρεύς, Τράχιος, Αλιμήδης.
Η φυλή των νεότερων Κυκλώπων που αντιμετώπισε ο Οδυσσέας στο ταξίδι του ήταν μια εντελώς διαφορετική φυλή, πιθανότατα δημιουργημένη από το αίμα του ευνουχισμένου Ουρανού που έσταξε στην γη. Γνωστότερος όλων είναι ο Πολύφημος, υιός του Ποσειδώνα και της νύμφης Θοώσης τον οποίο σκότωσε ο Οδυσσέας. Ίσως η πληροφορία ότι ο Πολύφημος είχε έναν οφθαλμό να είναι εσφαλμένη, καθότι ο Όμηρος στην Οδύσσεια αφενός δεν αναφέρει ότι ήταν μονόφθαλμος και αφετέρου μετά από προσεκτική ανάγνωση, συμπεραίνεται ότι διέθετε δύο οφθαλμούς.
Άλλοι Γίγαντες ήσαν οι παρακάτω:
Άγρειος: Ήταν γιός της Γαίας και σκοτώθηκε από τις Μοίρες με ορειχάλκινες ράβδους.
Άλπος: Σικελός Γίγαντας, γιός της Γαίας ο οποίος σκοτώθηκε από τον Διόνυσο.
Άθως: Ο Άθως, κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν ένας από τους Γίγαντες, γιος του Ουρανού και της Γαίας. Κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας, της μάχης μεταξύ Θεών και Γιγάντων, που υποκίνησε η Γαία για να εκδικηθεί τον Δία που φυλάκισε τους Τιτάνες,
ο Άθως άρπαξε ένα βράχο (βουνό της Θράκης) και το έριξε κατά των Θεών
αλλά αυτός έπεσε στην άκρη της Χαλκιδικής και απετέλεσε την ομώνυμη χερσόνησο, η κορυφή της οποίας έλαβε το όνομά του (Άθως).
Κατά παραλλαγή του μύθου ο Άθως οχυρώθηκε στην ομώνυμη χερσόνησο που ήταν το ορμητήριο του στη μάχη κατά των Θεών με συμμάχους μάλιστα τους κατοίκους της περιοχής. Ο Άθως αμυνόταν εκεί όταν ο Ποσειδώνας έριξε εναντίον του το ένα όρος που προηγουμένως απέκοψε από την Καναστραία άκρα της Παλλήνης και τον καταπλάκωσε. Από τότε το όρος φέρει το όνομα του.
Άναξ: Γιός της Γαίας και του Ουρανού από την Μίλητο της Λυδίας και πατέρας του γίγαντα Αστέριου.
Κατά παραλλαγή του μύθου ο Άθως οχυρώθηκε στην ομώνυμη χερσόνησο που ήταν το ορμητήριο του στη μάχη κατά των Θεών με συμμάχους μάλιστα τους κατοίκους της περιοχής. Ο Άθως αμυνόταν εκεί όταν ο Ποσειδώνας έριξε εναντίον του το ένα όρος που προηγουμένως απέκοψε από την Καναστραία άκρα της Παλλήνης και τον καταπλάκωσε. Από τότε το όρος φέρει το όνομα του.
Άναξ: Γιός της Γαίας και του Ουρανού από την Μίλητο της Λυδίας και πατέρας του γίγαντα Αστέριου.
Ανταίος: Υιός του Ποσειδώνα και της Γαίας και βασιλιάς της Λιβύης, ο οποίος πάλευε μέχρι θανάτου με όσους επισκέπτονταν το βασίλειό του και με τα κρανία τους έχτιζε την οροφή του ναού που ήταν αφιερωμένος στον πατέρα του. Ο Ανταίος αντλούσε την δύναμή του από την μητέρα του Γαία όσο πατούσε στο έδαφος. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή ο οποίος ακολουθώντας την συμβουλή της θεάς Αθηνάς, αφού τον σήκωσε ψηλά τον έσφιξε συντρίβοντας τα πλευρά.
Αντιφάτης: Γιός του Ποσειδώνα και της Γαίας, βασιλιάς των Λαιστρυγόνων (ανθρωποφάγοι Γίγαντες) τους οποίους αντιμετώπισε ο Οδυσσέας.
Αντιφάτιδες (σύζυγος και κόρη): Ήσαν θηλυκοί Γίγαντες, γεγονός σπάνιο στην Ελληνική μυθολογία. Η κόρη περιγράφεται ως «πανύψηλη και παντοδύναμη» και η σύζυγος καθήμενη στον θρόνο «ψηλή σαν βουνό».
Άργος Πανόπτης: Γίγαντας με εκατό μάτια ο οποίος ζούσε στην Αργολίδα και είχε ορισθεί από την Ήρα να φυλάει την νύμφη Ιώ, την οποία είχε μεταμορφώσει σε λευκή αγελάδα όταν συνέλαβε τον Δία να ερωτοτροπεί μαζί της. Ο Δίας προκειμένου να σώσει την ερωμένη του έστειλε τον Ερμή ο οποίος σκότωσε με το ξίφος του τον Άργο και ελευθέρωσε την Ιώ.
Αστέριος: Γίγαντας από την Λυδία γιός του Άνακτα (βλ. Άναξ).
Άζειος: Γίγαντας από την Αρκαδία ο οποίος πολέμησε στον πόλεμο με τους Τιτάνες. Ήταν πρόγονος των Αρκάδων βασιλέων.
Βορεάδες Γίγαντες: Τρείς γιοί του Βορέα (βόρειου ανέμου) και της Χιόνης, οι οποίοι ήσαν αρχιερείς της Υπερβόρειας φυλής.
Γηγενείς: Ήταν φυλή Γιγάντων (γιοί της Γαίας) οι οποίοι είχαν έξι χέρια έκαστος και σκοτώθηκαν από τους Αργοναύτες στην Μυσία.
Γηρυόνης: Γίγαντας με τρία σώματα, γιός του Χρυσάορα και της Καλλιρόης, τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής σε έναν από τους 12 άθλους του.
Δάμασην: Γίγαντας από την Λυδία ο οποίος νίκησε έναν δράκοντα που τρομοκρατούσε την περιοχή.
Εχιδνάδης: Γίγαντας με πόδια ερπετού, γιός της Έχιδνας ο οποίος σκοτώθηκε από τον Άρη.
Θούριος: Ο συγκεκριμένος Γίγαντας λέγεται ότι πολέμησε με τον Ηρακλή.
Κακός: Λατίνος γίγαντας με φλογισμένη αναπνοή τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής.
Κακός: Λατίνος γίγαντας με φλογισμένη αναπνοή τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής.
Κυμοπόλεια: Ανήκε στις Αλιάδες (θαλάσσιες νύμφες) ήταν κόρη του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης και σύζυγος του Εκατόγχειρα Βριάρεως.
Λαιστρυγόνες:
Φυλή ανθρωποφάγων Γιγάντων γιών του Ποσειδώνα και της Γαίας τους
οποίους αντιμετώπισε ο Οδυσσέας στο ταξίδι του. Ζούσαν στην γη όπου ο
«ήλιος δεν δύει ποτέ».
Οπλόδαμος:
Αδελφός των Θρακών Γιγάντων ο οποίος τους ώθησε σε πόλεμο προς βοήθεια
της Ρέας όταν της επιτέθηκε ο Τιτάνας Κρόνος αφού έμαθε ότι έκρυβε τον
νεογέννητο Δία.
Οιόλυκα: Ήταν Αλιάδα (θαλάσσια Νύμφη) κόρη του Εκατόγχειρα Βριάρεως.
Ρόδιοι Γίγαντες: Φυλή Γιγάντων της Ρόδου.
Ταλώς:
Ορειχάλκινος μηχανικός Γίγαντας που είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος και ο
οποίος περιπολούσε στο νησί Κρήτη. Σκοτώθηκε από την Μήδεια, όταν
προσπάθησε να εμποδίσει τους Αργοναύτες να αποβιβασθούν στο νησί. Είχε
δοθεί σαν δώρο από τον Δία στην ερωμένη του Ευρώπη για να την
προστατεύει όταν της χάρισε την Κρήτη.
Τίτυος:
Παράνομος Γίγαντας, υιός της Γαίας, ο οποίος σκοτώθηκε από τον Απόλλωνα
και την Αρτέμιδα, όταν αποπειράθηκε να βιάσει την μητέρα τους Λητώ, ενώ
αυτή πήγαινε στους Δελφούς.
Ύλλος: Γίγαντας από την Λυδία της Ανατολίας.
Χάρυβδις:
Κόρη του Ποσειδώνα η οποία ήταν από τους θεούς αλυσοδεμένη στα στενά
της Μεσσήνης (Σικελία) απέναντι της Σκύλλας και με την αναπνοή της
δημιουργούσε θαλάσσιες δίνες. Αναφέρεται από τον Όμηρο ως θεά της
παλίρροιας.
Χθόνιος: Γιός της Γαίας τον οποίο η Γαία ώθησε να πολεμήσει κατά του Διόνυσου, υποσχόμενη να του δώσει την Αφροδίτη.
Χρυσάωρ:
Γιός της γοργόνας Μέδουσας και του Ποσειδώνα, ο οποίος στην μυθολογία
εμφανίζεται συνήθως ως Γίγαντας αλλά συναντάται και ως φτερωτός
αγριόχοιρος, όπως ο αδελφός του Πήγασος ως φτερωτό άλογο.
Ωρίων:
Ήταν εμφανίσιμος Γίγαντας (γιός του Ποσειδώνα και της Ευρυάλης) ο
οποίος είχε την ικανότητα να περπατά στο νερό. Αρχικά υπηρετούσε τον
βασιλέα της Χίου Οινοπίωνα ως κυνηγός, αλλά όταν βίασε την κόρη του
Μερόπη τυφλώθηκε και εξορίσθηκε από το νησί. Τότε ταξίδεψε μέχρι την
Λήμνο για να ζητήσει βοήθεια από τον πατέρα του Ποσειδώνα προκειμένου να
βρει το φως του. Ο Ποσειδών του έδωσε για συνοδεία τον βοηθό του
Κεδαλίωνα για να τον συνοδέψει στο μέρος που ανατέλλει ο θεός Ήλιος
προκειμένου να ξαναβρεί την όρασή του, γεγονός που συνέβη. Στην
επιστροφή ο Ωρίων κατέληξε στην Δήλο, ή την Κρήτη όπου κυνηγούσε μαζί με
την θεά Αρτέμιδα, η οποία μετά τον θάνατό του, τον μετέτρεψε σε
αστερισμό.
Πηγές – Βιβλιογραφία
theoi.comΌμηρος: «Ιλιάδα», «Οδύσσεια» 8ος αι. π.Χ
Ησίοδος: «Θεογονία» «Κατάλογοι Γυναικών» 8ος – 7ος αι. π.Χ
Πίνδαρος: «Ωδές» 5ος αι. π.Χ
Απολλόδωρος: Βιβλιοθήκη – ελληνική μυθογραφία 2ος αι. μ.Χ
Καλλίμαχος: Ύμνοι 3ος αι. π.Χ
Κουίντος Σμυρναίος: Πτώση της Τροίας – ελληνικά έπη 4ος αι. μ.Χ
Παυσανίας: Περιγραφή της Ελλάδας 2ος αι. μ.Χ
Διόδωρος Σικελιώτης: Βιβλιοθήκη Ιστορίας – ελληνική ιστορία 1ος αι. π.Χ
Γάιος Ιούλιος Υγίνος: Ιστορίες – αστρονομικά 2ος αι. μ.Χ
Οβίδιος: Μεταμορφώσεις – λατινικό έπος 1ος αι. π.Χ – 1ος αι. μ.Χ
Βιργίλιος: Αινειάδα – λατινικό έπος 1ος αι. π.Χ
Βιργίλιος: Γεωργικά – λατινικό ειδυλλιακό 1ος αι. π.Χ
Προπέρτιος: Ελεγείες 1ος αι. π.Χ
Πλίνειος ο πρεσβύτερος: Φυσική Ιστορία – λατινική εγκυκλοπαίδεια 1ος αι. μ.Χ
Σενέκας ο νεώτερος: Ηρακλής – λατινική τραγωδία 1ος αι. μ.Χ
Πούμπλιος Παπίνιος Στάτιος: «Θηβαΐς» «Δάση» – λατινικά έπη 1ος αι. μ.Χ
Νόννος ο Πανοπολίτης: Διονυσιακά – ελληνικό έπος 5ος αι. μ.Χ
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου