Ἡ Πύρρειος νίκη τοῦ Γκαίρινγκ

Κρήτη μου ὄμορφο νησί, πού ΄γραψες Ἱστορία, δίχως στρατό πολέμησες μιάν αὐτοκρατορία
      Ἡ μάχη τῆς Κρήτης ὅπως ἐπεκράτησε νά λέγεται ἠ ἐπική ἀντίστασι τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς νήσου κατά τῶν Γερμανῶν εἰσβολέων τό τελευταῖο δεκαήμερο τοῦ  Μαΐου τοῦ 1941, εἶναι τό τελευταῖο μεγάλο γεγονός στήν Ἱστορία τῆς Κρήτης. Ἡ μάχη αὐτή εἶναι «ὁ δραματικός ἐπίλογος τοῦ Ἑλληνοιταλικοῦ πολέμου.

      Μετά τήν ὑποταγή τῆς ἠπειρωτικῆς Ἑλλάδος τόν Ἁπρίλιο τοῦ 1941 ἀπό τούς Γερμανούς, ἡ Κρήτη περέμενε τό τελευταῖο ἐλεύθερο τμῆμα της. Λίγο πρίν καταληφθεῖ ἡ Ἀθήνα κατέφυγαν στήν Κρήτη ὁ βασιλιᾶς Γεώργιος ὁ Β καί ἡ κυβέρνησις τοῦ Ἐμμ. Τσουδεροῦ (23 Ἀπριλίου 1941). Τήν ἄμυνα τῆς νήσου εἶχαν ἀναλάβει δυνάμεις Ἄγγλων, Αὐστραλῶν καί Νεοζηλανδῶν, πού εἶχαν ἐσπευσμένως μεταφερθεῖ μετά τήν κατάρρευσι τῆς Ἠπειρωτικῆς Ἑλλάδος. Οἱ δυνάμεις αὐτές ὑπολογίζονται σέ 30.000 – ἔως 32.000 ἄνδρες. Στήν Κρήτη βρίσκονται ἐπίσης ἔλάχιστες Ἑλληνικές δυνάμεις: ὀκτώ τάγματα νεοσυλλέκτων πού εἶχαν μεταφερθεῖ ἀπό τήν Τρίπολη καί τό Ναύπλιο, ἀγύμναστοι καί χωρίς ὁπλισμό.Ἀξιόμαχη ἦταν ἡ δύναμις τῆς Σχολῆς Χωροφυλακῆς καί οἱ πρῶτες τάξεις τῶν σχολῶν εὐελπίδων καί Ἰκάρων πού ὅμως εἶχαν ἀνεπαρκῆ ὁπλισμό καί ἐλάχιστα ἐφόδια. Συνολικά οἱ Ἑλληνικές δυνάμεις ἀριθμοῦσαν 11.500 ἄνδρες. Κρητικοί στρατιῶτες δέν ὑπῆρχαν στήν νῆσο, γιατί ἡ μεραρχία Κρήτης εἶχε ἀποκλειστεῖ στήν ἄλλη Ἑλλάδα. Τήν ἀνωτάτη στρατιωτική διοίκησι τῶν συμμαχικῶν καί τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων ἀνέλαβε ὁ Ἄγγλος ὑποστράτηγος Φράιμπέργκ, ὁ ὁποῖος ἀνέπτυξε τίς δυνάμεις του στίς περιοχές τοῦ Μάλεμε, τῶν Χανίων, τῆς Σούδας, τοῦ Ρεθύμνου καί τοῦ Ἡρακλείου. Ἀπό τήν ἄποψιν τῶν βαρέων ὅπλων ἡ κατάστασις ἦτο οἰκτρά. Σέ ὅλη τήν Κρήτη ὑπῆρχαν 69 ἀντιαεροπορικά πυροβόλα, 4 ἀντιαρματικά καί 103 διαφόρων διαμετρημάτων.
      Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ ἄμυνα τῆς Κρήτης δέν εἶχε ἀπασχολήσει τή συμμαχική ἡγεσία, γιατί κανένας δέν μποροῦσε νά διανοηθῆ ὁτι ὁ Χἰτλερ θά ἀποτολμοῦσε μιά δύσκολη ἐπιχείρησι γιά τήν κατάληψί της, ὅταν εἶχε νά ἀντιμετωπίση ἄλλους μεγαλύτερους στόχους. Ἐν τούτοις ἡ γερμανική στρατιωτική ἡγεσία ἀπεφάσισε τήν κατάληψι τῆς Κρήτης καί προετοίμασε ἕνα πολεμικό σχέδιο, τό γνωστό «Merkur» ( «Ἑρμῆς»), πού θά στηριζόταν κυρίως στήν χρησιμοποίησι ἀερομεταφερομένων ἐπιλέκτων μονάδων ἀλεξιπτωτιστῶν.Ἡ ἐπιχείρησις αὐτή ἀνταποκρινόταν στήν ἀχαλίνωτη φιλοδοξία τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς γερμανικῆς πολεμικῆς ἀεροπορίας, τοῦ Γκαίρινγκ (Göring) καί τοῦ ὑπαρχηγοῦ του Στούντεντ ( Student). Ὁ δεύτερος μάλλιστα εἶχε ἐκπονήσει τά πολεμικά σχέδια καί ἐτέθη ἐπικεφαλῆς τῆς ὅλης ἐπιχειρήσεως γιά τήν κατάληψιν τῆς Κρήτης.
      Ἀπό τίς 14 Μαΐου ἡ γερμανική ἀεροπορία ἐπιχειροῦσε, σχεδόν καθημερινά, ἰσχυρούς βομβαρδισμούς ἐπιλεγμένων στρατηγικῶν στόχων στήν Κρήτη. Ἡ εἰσβολή ἄρχισε τήν αὐγή τῆς 20^ης Μαΐου 1941, μέ ἰσχυρό βομβαρδισμό καί ῥίψη ἀλεξιπτωτιστῶν στήν περιοχή τοῦ ἀεροδρομίου τοῦ Μάλεμε καί γύρω ἀπό τά Χανιά. Οἱ δυνάμεις τῶν εἰσβολέων ἦταν τρομακτικές ὁλόκληρη ἡ ἀερομεταφερόμενη μεραρχία ἀλεξιπτωτιστῶν, ἐφοδιασμένη μέ βαρέα ὅπλα καί ἀντιαεροπορικά πυροβόλα. Ἡ ὀρεινή μεραρχία πεζικοῦ, 1.080 ἀεροπλάνα. Σέ αὐτά πρέπει νά προστεθῆ μεγάλος ἀριθμός πολεμικῶν πλοίων, πού θά μετέφεραν ἄνδρες, ὁπλισμό καί ἐφόδια. Ἡ ῥίψις ἀλεξιπτωτιστῶν συνεχίστηκε ἀσταμάτητη. Τό μεσημέρι τῆς ἴδιας ἡμέρας ἔπεσαν ἀλεξιπτωτιστές στό Ρἐθυμνο καί τό ἀπόγευμα στό Ἡράκλειο. Ὁ πρῶτος στόχος, βέβαια τῶν Γερμανῶν ἦταν ἡ κατάληψις τοῦ ἀεροδρομίου τοῦ Μάλεμε, ὅπου θά προσεγειώνοντο κατόπιν ἀνενόχλητα τά ἀεροσκάφη τους μέ τίς ἀπαραίτητες ἐνισχύσεις σέ ἄνδρες καί σέ πολεμικό ὑλικό.
      Αὐτό πού συνέβη τότε στήν Κρήτη εἶναι ἀληθινά ἀπερίγραπτο καί κίνησε τόν παγκόσμιο θαυμασμό. Οἱ Γερμανοί προσέκρουσαν σέ ἄμεση καί καθολική ἀντίστασι τοῦ πληθυσμοῦ, πού προσέτρεξε αὐθόρμητα σέ ἕναν ἄγριο καί πρωτοφανῆ ἀγῶνα ὑπερασπίσεως τῆς πατρίδος καί τῆς ἐλευθερίας του. Οἱ συμμαχικές δυνάμεις καθήλωσαν τούς Γερμανούς καί ἀνέτρεψαν τά ἀρχικά σχέδια τους. Χρειάστηκαν 10 ὁλόκληρες ἡμέρες γιά νά καταλάβουν τήν νῆσο. Οἱ ἀπώλειες ἦταν τρομακτικές.Σκοτώθηκαν περισσότεροι ἀπό 4.000 ἀλεξιπτωτιστές «ἡ αιχμή τῆς ναζιστικῆς λόγχης», ἡ ἀερομεταφερόμενη μεραρχία διαλύθηκε, κατεστράφησαν περισσότερα ἀπό 170 ἀεροπλάνα. Στήν Κρήτη δοκιμάστηκε τό ὅπλο τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν, πού τό θεωροῦσαν ἀήττητο καί εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι δέν   χρησιμοποιήθηκε ποτέ πιά σέ μεγάλες ἐπιχειρήσεις. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Χίτλερ ὀμολόγησε: «ἡ Κρήτη ἀπέδειξε ὅτι οἱ μεγάλες ἡμέρες τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν τελείωσαν».
      Ἡ Κρήτη ὑπέκυψε κάτω ἀπό τό βάρος τῆς τρομερὀτερης πολεμικῆς μηχανῆς, πού εἶχε γνωρίσει ὥς τότε ὁ κόσμος.Στίς 27 Μαΐου κατελήφθησαν τά Χανιά καί τό Ρέθυμνο.Στίς 30 Μαΐου ἔπεσε καί τό Ἠράκλειο. Τίς δύο τελευταῖες μέρες τοῦ Μαΐου τά συμμαχικά στρατεύματα εἶχαν συγκεντρωθεῖ στά νότια παράλια τῆς Κρήτης καί ἔφυγαν μέ πλοῖα τοῦ συμμαχικοῦ στόλου στή Μέση Ἀνατολή. Ἡ Κρήτη περνοῦσε μέ τήν σειρά της στή ζοφερή νύκτα τοῦ Ναζιστικοῦ τρόμου.
      Ἡ Μάχη τῆς Κρήτης ἀνέτρεψε τά σχέδια τοῦ Χίτλερ καί ἐπηρέασε ἀποφασιστικά, τήν ἐξέλιξι τῶν ἐπιχειρήσεων τοῦ μεγάλου πολέμου. Ὁ Οὐίνστον Τσῶρτσιλ σημειώνει στά ἀπομνημονεύματά του: «Στήν Κρήτη ὁ Γκαίρινγκ κέρδισε μιά πύρρειο νίκη, γιατί μέ τίς δυνάμεις πού σπατάλησε ἐκεῖ, θά μποροῦσε εὔκολα νά κατακτήση τήν Κύπρο, τή Συρία, τό Ἰράκ καί ἴσως ἀκόμη καί τήν Περσία…Διέπραξε τήν ἀνοησία νά ἀφήση νά τοῦ διαφύγουν αὐτές οἱ μεγάλες εὐκαιρίες, μέ τό νά θυσιάση τίς ἀναντικαταστατες αὐτές δυνάμεις σ΄ ἕναν θανάσιμο ἀγῶνα, πού διεξήγετο συχνά σῶμα μέ σῶμα…». Ἡ καθυστέρησις τῶν Γερμανῶν στήν Κρήτη ἐπέτρεψε στόν Ἄγγλο στρατάρχη Γουέιβελ νά ὀργανώση τήν ἄμυνα τῆς Αἰγύπτου καί ὁ ἴδιος ἀνέφερε στήν κυβέρνησι του: «Οἱ ἀπώλειες τῶν Γερμανῶν στήν Κρήτη ἔσωσαν τήν γενική κατάστασι στή Μεσόγειο γιατί καταστράφηκε μέγα μέρος ἀπό τά ἀεραγήματα τοῦ ἐχθροῦ καί τεράστιος ἀριθμός ἀεροπλάνων».
http://filonoi.gr/m-purreios-niki-tou-gkairingk/#more-11581