Ὑπάρχουν ἱστορικά «παράδοξα» πού δέν αἰτιολογῶνται;

Ὁ πλανήτης πάντα ἐδῶ
Ὑπάρχουν λίγοι τρόποι νὰ κτίσῃς μίαν γωνία. Ἕνας ἀπὸ αὐτὸς εἶναι νὰ λυγίσῃς τὶς πέτρες!

Στὸ Περοὺ λὲν βέβαια, ὅτι τὰ Κυκλώπεια τείχη ἐκτίσθησαν ἀπὸ θεοὺς ποῦ ἦλθαν ἀπὸ τὸν οὐρανό;
Ἐάν ἦλθαν ἀπό ἐκεῖ, τί λόγους εἶχαν νά φοβῶνται καί ἔφτιαξαν τείχη; Τί συνέβη τελικῶς καὶ ἐπεκράτησαν οἱ ΙΝΚΑΣ; Τί ἀπέγιναν οἱ προηγμένοι; Ποιὸ εἶναι τὸ παρασκήνιο;
Ἐπαναλαμβανομένη ἱστορία εἶναι; Βγαίνει ἄραγε ἄκρη;
Ὅμως…

Ὅλα δὲν εἶναι γιὰ ὅλους.
Μία φορὰ κι ἕναν καιρό, οἱ θεοὶ ἀπεφάσισαν νὰ βοηθήσουν τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ ἔκαναν μυώντας «δικά τους παιδιὰ» ἀρχικῶς, στὰ μυστήρια τοῦ πνεύματος, ὅπως καὶ στὸν ἔλεγχο τῶν φυσικῶν νόμων! Ἔπρεπε διὰ τῆς διαδικασίας, νὰ ἀπολαμβάνῃ ἀφ’ ἑνὸς ὁ ἄνθρωπος τὰ εὐεργετήματα, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου νὰ μὴν πάῃ ὁ «τρόπος» σὲ λάθος χέρια.

Τὰ «ἄῤῥητα» ἐγεννήθησαν ἔτσι καὶ μὲ δόγμα τὸ «ὅλα δὲν εἶναι γιὰ ὅλους», μία ὁμὰς «ἐκλεκτῶν» διεχειρίζοντο ὅλο τὸν πλανήτη. Τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων τότε, εἶδαν θαυμαστὰ πράγματα. Πράγματα ποὺ φαίνονται ἀνερμήνευτα ἀκόμη καὶ σήμερα.

Ὅλα αὐτὰ ποὺ φαντάζουν μυστήρια σήμερα, ἀπὸ τὸν ἀρχαῖο ἕως καὶ τὸν πανάρχαιο κόσμο, ἦσαν ἔργα τῶν «μυστῶν – δικῶν τοὺς παιδιῶν» ποὺ ἔπρατταν σύμφωνα μὲ τὰ ἄῤῥητα ποὺ οἱ ἴδιοι οἱ θεοὶ ἐπέβαλαν. Τὸ ἀπόλυτα στεγανὸ ὅμως, ἦταν ἀδύνατον σὲ ἀνθρώπους νὰ τὸ διατηρήσουν! Τὰ εὐεργετήματα μὲ τὴν πάροδο τῶν αἰώνων, ἐγίνοντο ὅλο καὶ λιγότερα. Αὐτὸ ἐλειτούργησε σὰν παρακμὴ καὶ ἦταν τέτοια, ποὺ τὸ ἀπόγειό της τὸ ζοῦμε σήμερα.
Τσίντσιφος Ἀστέριος