Όλοι οι Ρουφιανομπακαλόγατοι που αναμασούν την προπαγάνδα των προδοτών μας πρήζουν τα συκώτια με το «προδοτικό» πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών, της 15ης Ιουλίου.
Όμως το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, ήταν απάντηση στο προδοτικό πραξικόπημα της 2ας Ιουλίου που αφόπλιζε την Κύπρο και την άφηνε στο έλεος των Τούρκων....
Η αφορμή για το Αττίλα και το πραξικόπημα, ήταν η απόφαση του Υπουργικού Συμβούλιου της Κύπρου υπό τον Μακάριο για τη μείωση της στρατιωτικής θητείας σε 14 μήνες και την ανάκληση των 650 Ελλήνων αξιωματικών, που υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά.
Ο Μακάριος , είναι φανερό, ότι είχε λόγους, να μην ανησυχεί για την «τουρκική απειλή» και προέτασσε τον «πολιτικό κίνδυνο».
Είναι ακόμα προφανές, ότι είχε «εγγυήσεις» από το Λονδίνο και την Ουάσιγκτον για μια λύση , σαν αυτή που συμφωνήθηκε στην Βιέννη το 1977, για μια Δικοινοτική και Διζωνική Κύπρο , υπό την προεδρία του, και αποφάσισε τη ρήξη με την «Αθήνα».
Η αντίστροφη μέτρηση για το ιουδαϊκό/νατοϊκό πραξικόπημα του προδότη/πράκτορα Ιωαννίδη στην Κύπρο , άρχισε την 6η Οκτωβρίου 1973, με την αιφνιδιαστική επίθεση των Αράβων στο Σινά και το Γκολάν. Με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Ο ιουδαίος Κίσινγκερ , με την διπλή ιδιότητα του πολιτικού προϊσταμένου των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και του επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ, διαχειρίστηκε προσωπικά και σκηνοθέτησε από το παρασκήνιο την Κυπριακή Προδοσία αφού ο τότε πρόεδρος Νίξον κλυδωνιζόταν λόγω του σκανδάλου Γουώτεργέητ. Ο αείμνηστος μέγας Έλλην δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, σε μια συνέντευξή του στην «Ηerald» αποκάλυψε ότι οι αποφάσεις του Κίσινγκερ, είχαν ληφθεί σε μια κλειστή σύσκεψη των μυστικών υπηρεσιών, τέσσερις μήνες πριν το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο.
Το σχέδιο Κίσινγκερ προέβλεπε την παραπλάνηση του Μακαρίου, με βάση τα «παλιά σχέδια «Νίκη» και «Aπόλλων» που είχαν περιέλθει στα χέρια των Μακαριακών από το καλοκαίρι του 1973 , και τα οποία προέβλεπαν την έξοδο αρμάτων από τα στρατόπεδα τα οποία θα οδηγούσαν μυημένοι εις την E.O.K.A. εθνοφρουροί.
Τον Μάρτιο του 1974, η Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών έλαβε από τους καλούς μας φίλους έγγραφα της ΕΟΚΑ Β' τα οποία κατέγραφαν πλάνα για διενέργεια πραξικοπήματος , και τη συνέχεια ο κύπριος πρέσβης στην Ουάσιγκτον και στενός συνεργάτης του Μακαρίου Νίκος Δημητρίου επισκέφθηκε τον αρμόδιο υφυπουργό Ρότζερ Ντέιβις και τον υπεύθυνο του κυπριακού Γραφείου στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ κ. Τομ Μπόγιατ και εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο ανατροπής του Αρχιεπισκόπου από τη χούντα των Αθηνών.
Ο αστικός μύθος λέει , ότι ο Ταξίαρχος εξύφαινε σχέδιο για την ανατροπή του Μούσκου από τον Απρίλιο του 1974 , ενώ το ΜΙ6 , το είχε βρει το σχέδιο από τον Μάρτιο.
Κι ένα πουλί, μαύρο πουλί, καλό πουλί πέταξε και τα είπε και στην «Ροζαλία» και στον «κουφό» στο Παρίσι.
Η «Ροζαλία» όπως του ζήτησαν προειδοποίησε για τα σχέδια του Ιωαννίδη τον Μακάριος και έτσι διασταυρώθηκε η πληροφορία.
Τους φόβους τους για το ενδεχόμενο ενός πραξικοπήματος στη μεγαλόνησο εξέφρασαν και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας. Έτσι ήρθε και έδεσε το γλυκό.
Οι αμερικανοί, όλο αυτό το διάστημα , μέχρι και τις 15 Ιουλίου, ενημέρωναν την Μακαριακή πλευρά, και τους Τούρκους, για το πραξικόπημα, το οποίο ενθάρρυνε στην Αθήνα ο Γκας που ήθελε το κεφάλι του Μούσκου.
Οι επαφές του Ιωαννίδη, που ήταν έμπιστος και προστατευόμενος της CIA, και είχε μακρά συνωμοτική ιστορία, με τους αμερικανούς πράκτορες , γινόντουσαν στην κλινική «Κυανούς Σταυρός», έναντι της αμερικανικής πρεσβείας, που ήταν ιδιοκτησίας του Εβραίου συζύγου της αδελφής του Ιωαννίδη, Ζακ Αλαζράκη. Συνομιλητής του ήταν ο υποσταθμάρχης της CIA στην Αθήνα κ. Ρον Εστες που μιλούσε Ελληνικά και μετατέθηκε τον Ιούλιο του 1973 από τη Λευκωσία.
Ο Ρον Εστες ήταν άριστος γνώστης των ελληνικών πραγμάτων και της γλώσσας και είχε ήδη υπηρετήσει δύο φορές στην Κύπρο, την τελευταία φορά υπό τον Ρίτσαρντ Γουέλς Ο άλλος συνομιλητής ήταν το δεξί χέρι του Έστες
ο ελληνοαμερικανικός Γκας Λάσκαρης Αβρακώτου και ο προηγούμενος «χειριστής» του Ιωαννίδη, ο Πήτερ Κορομηλάς, που είχε μεν μετατεθεί στο Κάιρο αλλά «πεταγόταν» στην Αθήνα.
Στις 7 Ιουνίου η CIA έστειλε στην Ουάσιγκτον δύο ξεχωριστές εκθέσεις σχετικά με την Κύπρο. Η πρώτη ήταν από την Κύπρο και ήταν ένα δελτίο ενημέρωσης (National Intelligence Bulletin), το οποίο προειδοποιούσε τα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης Νίξον ότι «ο Μακάριος σχεδιάζει να πιέσει για την απομάκρυνση της ελληνικής Εθνοφρουράς από την Κύπρο».
Την ίδια όμως ημέρα κυκλοφόρησε μία ακόμη απόρρητη έκθεση, των Έστες και Αβράκωτου, από την Αθήνα, που ήταν βασισμένη σε μια συνομιλία του Ιωαννίδη με τους δύο του κλιμακίου των Αθηνών και ανέφερε: «Ο Ιωαννίδης εξετάζει σοβαρά την ανατροπή του Μακαρίου... Ο Ιωαννίδης ισχυρίσθηκε ότι η Ελλάδα μπορεί να ανατρέψει τον Μακάριο μέσα σε 24 ώρες. Οι Τούρκοι θα συμφωνήσουν σιωπηλά στην απομάκρυνσή του... Ο Ιωαννίδης πρόσθεσε πως μπορεί να εξουδετερώσει τον Μακάριο μια και καλή ώστε να λύσει το Κυπριακό η Ελλάδα απευθείας με την Τουρκία».
Ο Ταξίαρχος και οι Στρατηγοί, υπό τις συμβουλές και τις εγγυήσεις της μητέρας Cia, κατανόησαν, την Δικοινοτική και Διζωνική Κύπρο , ως διπλή Ένωση και αποφάσισαν την διχοτόμηση, που εισηγείτο ο Αβέρωφ από το 1958, και ο εθνικόφρων Σαμψών, ανακήρυξε την «Ελληνική Δημοκρατία της Κύπρου».
Υπό το βάρος των γεγονότων, ο Ταξίαρχος εκάμθη στις 20 Ιουλίου. Ο ασθενής κρίκος έχασε την ψυχραιμία του και «έσπασε», ενώ ο Μακάριος, ο Καραμανλής, ο Αβερωφ, ο Αραπάκης, ο Γκιζίκης, ο Παπανικολάου, ο Ντάβος, και πολλοί άλλοι , διατηρούσαν την ψυχραιμία τους, και παρακολουθούσαν τους Τούρκους ,να αποβιβάζονται, να σκοτώνουν να καίνε και να βιάζουν στην Κύπρο που, έτσι και αλλιώς ήταν «μακριά».
Ο τουρκικός αποβατικός στολίσκος, από 6 αποβατικά , απέπλευσε από την Μερσίνα στις 11.30 π.μ. της 19ης Ιουλίου. Μέρα Μεσημέρι. Το πληροφορήθηκε και η ΚΥΠ αμέσως. Οι Τούρκοι, έφθασαν στο Πέντε Μίλι στις 5.30 της επομένης. 18 ώρες μετά.
Και όταν μιλούσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ο Μακάριος ο στολίσκος ήταν εν πλω και εκείνος το γνώριζε.
Στις 30 Ιουλίου 1974, ο Τζέιμς Κάλλαχαν, ο Γεώργιος Μαύρος και ο Τουράν Γκιουνές υπέγραψαν στη Γενεύη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που την είχαν συγγράψει οι Άγγλοι, στο πνεύμα όσων είχαν συμφωνήσει γενικά με τον Μακάριο, πριν εκείνος αποφασίζει να διαλύσει την Εθνοφρουρά.
Η συμφωνία των τριών εγγυητριών δυνάμεων επεσήμανε την έμπρακτη ύπαρξη στη Δημοκρατία της Κύπρου δύο αυτόνομων διοικήσεων, μίας Ελληνοκυπριακής και μίας τουρκοκυπριακής. Ήταν η Διζωνική Δικοινοτική λύση.
Οι εγγυήτριες δυνάμεις συμφώνησαν στην επόμενη τους συνεδρία να συζητήσουν δίχως προκατάληψη τα προβλήματα που προκύπτουν από την ύπαρξη αυτών των αυτόνομων διοικήσεων.
Ο Γεώργιος Μαύρος που δεν ήταν «ιδιαίτερα οξυδερκής» υπέγραψε αλλά δεν κατάλαβε.
Εν τω μεταξύ, τα 6 τουρκικά αποβατικά συνέχιζαν την μεταφορά του Αττίλα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου