Ἀπεφάσισε, ὡς γνωστόν, λοιπὸν τὸ κούλλλιιι νὰ μὴν παραλάβῃ τὴν πρωθυπουργικὴ λιμουζίνα, νὰ κρατήσῃ τὴν ἀντιπολιτευτικὴ λιμουζίνα καί, τελικῶς, νὰ ἀγοράσουμε μίαν νέα λιμουζίνα στὸ ἀλεξέι.
Ψιλὰ γραμματάκια αὐτά, ἀλλὰ τελικῶς χονδρὲς οἱ λεηλασίες...
Ψιλὰ γραμματάκια αὐτά, ἀλλὰ τελικῶς χονδρὲς οἱ λεηλασίες...
Γιὰ δὲς πόση …οἰκονομία μᾶς κάνει τὸ κούλλλιιι!!!
Δὲν γνωρίζω τὸ πότε ἀκριβῶς ἀπεφασίσθη ἀπὸ τὴν βο(υ)λή τους ἡ παροχὴ ὑπέρ-πολυτελῶν ὀχημάτων σὲ πρωθυπουργοὺς καὶ ὑπουργοὺς μὰ ἀκόμη καὶ σὲ ὅλα τὰ κουδουνισμένα τῆς συμμορίας τῶν 300, ποὺ συνδυαστικὰ μὲ τὶς λοιπὲς ὐπέρ-παροχές, ἀλλὰ καὶ τὶς ἀσυλίες, μετατρέπονται σὲ «παιδιὰ ἀνωτέρων θεῶν». Αὐτὸ ποὺ γνωρίζω εἶναι πὼς μᾶλλον (κι αὐτό, ὅπως καὶ τόσα ἄλλα) εἶναι προϊὸν τῆς μεταπολιτεύσεως καὶ τῆς σοσιαλιστικῆς τους δημοκρατίας. Διότι, ὡς γνωστόν, τὰ πιντιὰ αὐτά, ποὺ τὸ παίζουν ἐνίοτε καὶ …«θεοί», ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν πρέπει νὰ πληρώνουν ἀπὸ τὶς τσέπες τους, ἀκόμη καὶ τοὺς καφέδες τους.
Μία ἡδονὴ ὅμως τὴν ἔχουν ὅταν μᾶς στέλνουν τὸν λογαριασμό!!!
Οἱ …«ἐθνοσωτῆρες» ὅταν βάζουν τὸ χέρι στὴν τσέπη …στάζουν φαρμάκι!!!
Καί γιατί νά πληρώσουν ἄλλως τέ; Ὅλοι τους ἀνεπάγκελτοι, ἀνίκανοι, ἀνθέλληνες, μισάνθρωποι, ἀρλουμπολόγοι μά, πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, πλήρως ὑποτεταγμένοι στὶς ἐντολὲς τῶν τοκογλύφων ἀφεντικῶν τους. Κι ἔτσι ἔχουν ἀμύθητες περιουσίες αὐτοί, ποὺ ὅμως οὐδέποτε κοπίασαν γιὰ νὰ τὶς ἀποκτήσουν, ἐνᾦ ἐμεῖς, ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ καθημερινὸ ψωμάκι μας, καταθέτουμε ἀπέραντα ἀποθέματα δυνάμεων καὶ αἵματος.
Μᾶς παραμυθιάζουν μὲ κοτσανολογίες καὶ «ἐθνοσωτηρίες», πρὸ κειμένου νὰ διαιωνίζουν, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους τὶς συνθῆκες διατηρήσεως τῆς δουλείας μας, μὰ διαρκῶς μὲ τὸ ἄνευ ὁρίων ἀζημίωτόν τους. Κι ἕνα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λαμβάνουν, ὡς …«δημοκρατικό τους δικαίωμα» εἶναι οἱ βο(υ)λευτικὲς παροχές, ποὺ ἐντός τους περιλαμβάνονται καὶ οἱ λιμουζίνες.
Μᾶς παραμυθιάζουν μὲ κοτσανολογίες καὶ «ἐθνοσωτηρίες», πρὸ κειμένου νὰ διαιωνίζουν, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους τὶς συνθῆκες διατηρήσεως τῆς δουλείας μας, μὰ διαρκῶς μὲ τὸ ἄνευ ὁρίων ἀζημίωτόν τους. Κι ἕνα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λαμβάνουν, ὡς …«δημοκρατικό τους δικαίωμα» εἶναι οἱ βο(υ)λευτικὲς παροχές, ποὺ ἐντός τους περιλαμβάνονται καὶ οἱ λιμουζίνες.
Γιατί ὅλα αὐτά σήμερα; Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν λοιπὸν παρακολουθοῦσα τὴν ἑλληνικὴ ταινία «ζητεῖται ψεύτης», ὅπου ἔνας βουλευτὴς (ἐκείνης τῆς ἐποχῆς) μετακινεῖται μὲ τὶς ἀστικὲς συγκοινωνίες, γιὰ νὰ πάῃ ὁπουδήποτε.
Τὴν ἐπομένη ἔλαβα ἀπὸ δύο φίλους αὐτὴν τὴν εἰκόνα:
Μία εἰκόνα πού, σὲ γενικὲς γραμμές, περιγράφει τὴν κατάντια τοῦ σοσιαλισμοῦ στὴν χώρα μας, ἀλλὰ καί, σὲ γενικὲς γραμμές, σὲ ὅλες τὶς εὐρωπαϊκὲς χῶρες. Κι ἐὰν διαβάζουμε πὼς στὴν Αὐστρία κάποιος πρωθυπουργὸς μετακινεῖται μὲ τὶς δημόσιες ἀστικὲς συγκοινωνίες, αὐτὸ μόνον ἕνα ἀποδεικνύει: στὴν Αὐστρία τὰ μέτρα καταστολῆς ἐκ τῶν τοκογλύφων δὲν εἶναι (ἀκόμη) τέτοια, ποὺ νὰ μετατρέπουν ἕναν πρωθυπουργὸ σὲ ἐχθρὸ τοῦ λαοῦ. Σαφῶς καὶ εἶναι περισσότερο …λειασμένα ἐκεῖ τὰ δεδομένα. Αὐτὰ συμβαίνουν μόνον στὸν Νότο καί, κυρίως, στὴν δική μας χώρα, γιὰ τελείως διαφορετικοὺς λόγους ἀπὸ αὐτοὺς πού, ἐκ πρώτης ὄψεως, γίνονται ἀντιληπτοί.
Θὰ μποροῦσα νὰ παραθέσω ἀμέτρητα παραδείγματα τοῦ ἐκπεσμοῦ καὶ τῆς κατάντιας ποὺ ἀποτυπώνεται στὴν χώρα μας, ἀλλὰ δὲν ξέρω ἐὰν ἔχῃ κάποιαν σημασία. Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει καὶ στὸ ὁποῖον θέλω νὰ ἑστιάσω εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς θρασύτητος ὅλων αὐτῶν τῶν σιχαμερῶν καὶ τρισαθλίων σαπροφύτων, ποὺ ἂν καὶ αἰσθάνονται ἐν τελῶς προστατευμένοι ἀπὸ τὸ μένος μας, ἐν τούτοις κάπου στὸ βάθος γνωρίζουν πὼς διαβιοῦν στὶς …«τελευταῖες ἡμέρες τῆς Πομποιΐας (τους)»…. Πρὸς τοῦτον καὶ ὁ πανικὸς τοῦ παγκάλου προσφάτως, ὅταν τοῦ ἐμειώθησαν οἱ ἀστυνομικοὶ τῆς φρουρᾶς του.
Ἐμεῖς δὲν ξέρουμε, ἀλλὰ αὐτὸς ξέρει πὼς σὲ συνθῆκες ἀποσυνθέσεως, ὅπως οἱ σημερινές, τὰ «ψωμιά του(ς) εἶναι λιγοστά»… Γιὰ αὐτὸ καὶ σκούζει… Γιὰ αὐτὸ καὶ τὰ τΣΥΡΙΖΑιόπανα, ἔως καὶ τὴν τελευταία τους στιγμή, προσπαθοῦσαν νὰ ἁρπάξουν καὶ νὰ βολεύσουν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσοτέρους. Γιὰ αὐτὸ καὶ τὸ (κάθε λογῆς) κούλλλιιι ὑπάρχει ἀκόμη, ἀλλά, ἂν καὶ μᾶς δείχνῃ πὼς εἶναι χαλαρὸ καὶ ἄνετο, ἐν τούτοις τσακίζεται νὰ «προσαρμόσῃ» τὰ πάντα μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστὲ ἇμᾳ τῆς καταῤῥεύσεως νὰ μᾶς ἀπομείνῃ μόνον ἡ ἐξουσία τῶν τοκογλύφων..
Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλᾶ. Ὅσο περισσότερες οἱ παροχὲς πρὸς τοὺς ἑαυτούς τους, τόσο περισσότερο καθρεπτίζεται στὴν πραγματικότητά μας τὸ «δρυὸς πεσούσης…».
Τὸ ζήτημα λοιπὸν δὲν εἶναι αὐτὰ ὅλα τὰ σούργελα ἀλλὰ τὸ ἐὰν ἐμεῖς μποροῦμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὰ ἐπερχόμενα μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστὲ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικῶς ἀπὸ αὐτὰ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τους, μὰ καὶ ἀπὸ τὶς σκιές τους.
Τὸ ζήτημα λοιπὸν δὲν εἶναι αὐτὰ ὅλα τὰ σούργελα ἀλλὰ τὸ ἐὰν ἐμεῖς μποροῦμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὰ ἐπερχόμενα μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστὲ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικῶς ἀπὸ αὐτὰ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τους, μὰ καὶ ἀπὸ τὶς σκιές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου