Ινδιάνοι Ελληνολάτρες

 Ο Χρήστος Τζ. Με τον Ινδιάνο του

Χρήστος Μπολώσης 
Πρωί πρωί, πριν λίγες μέρες, πήρα από τον φίλο μου Χρήστο Τζ. από την Θεσσαλονίκη, ένα κείμενο που αφορούσε, σε εντυπώσεις του από ένα πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ.  Δεν ξέρω, αλλά μόλις το διάβασα «μπούκωσα» και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας, διότι περιέχει πολλά διδάγματα στην παρακμιακή εποχή που ζούμε. Δυστυχώς φαίνεται ότι οι Ινδιάνοι της Αριζόνα, γνωρίζουν πιο πολλά από εμάς. Απολαύστε το:

 
«Η  ιστορία που σας καταθέτω, είναι πέρα για πέρα αληθινή. Με συνέβη, πριν περίπου ένα μήνα στις Η.Π.Α., όταν με άλλους δέκα φίλους περιοδεύαμε στις Νότιες Πολιτείες. Επισκεφτήκαμε μεταξύ άλλων και το περίφημο μεγάλο φαράγγι «Grand Canyon» στην έρημο της Αριζόνα. Στην τελευταία επισκέψιμη περιοχή (στάση), υπήρχε ανεπτυγμένο ένα χωριό της πάλαι εποχής των καουμπόι, πρόχειρο κατασκεύασμα, λες και θα γυρίζαμε κινηματογραφική ταινία.
Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο παρατήρησα σ’ ένα σκαλοπάτι ενός υπόστεγου, να κάθεται ένας Ινδιάνος. Είναι καλό να σας αναφέρω ότι στα επισκέψιμα σημεία του μεγάλου φαραγγιού, οι Ινδιάνοι, κάτοικοι της περιοχής παρουσιάζουν, την κουλτούρα τους, καλύβες, χορό, μουσική, και ο επισκέπτης μπορεί να φωτογραφηθεί μαζί τους.
Τον πλησίασα και του ζήτησα αν με επέτρεπε να τον βγάλω μια φωτογραφία. Δεν αντέδρασε και πήρε κατάλληλη θέση.  Τράβηξα μερικές φωτογραφίες μόνο του όσο και με άλλα άτομα της ομάδας μας. Κατάλαβε ότι ήμασταν τουρίστες και με ρώτησε από που ερχόμαστε. Του απάντησα από Ελλάδα.
Από Ελλάδα αναφώνησε έντονα, φυσικά στα αμερικάνικα, ανακάθισε στιγμιαία στη θέση του και η όψη του άλλαξε τελείως, έγινε περισσότερο ευγενική και ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.
«Σας διαβάζω», μου είπε. Απόρησα και ρώτησα «γιατί». Τότε το χαμόγελό του έγινε μεγαλύτερο, κούνησε το κεφάλι του και πρόσθεσε: «μελετώ την Ιστορία σας, την Μυθολογία σας, είστε ο λαός με την ενδοξότερη Ιστορία γεμάτη διδάγματα φιλοσοφία, επιστήμη, τέχνες και τόσα άλλα. Έχετε ιστορία πάνω από 5.000 χρόνια, ενώ αυτοί, εννοούσε τους Αμερικάνους, είναι ζήτημα να έχουν 150 ως 200 χρόνια Ιστορία. Αριστοτέλης, Σοφοκλής, Μέγας Αλέξανδρος», ήταν κάποια από τα ονόματα που πρόφερε.
Για καλή μου τύχη γνώριζα πολλά από την Ιστορία τους, τις θηριωδίες που υπέστησαν από τους «Κονκισταδόρες», την καταστροφή του πολιτισμού των το ξεκλήρισμα των φυλών τους το κλέψιμο του χρυσού που διέθεταν, το κάψιμο των χωριών τους, και όλα αυτά με το πρόσχημα ή Χριστιανοί (Παπικοί) ή θα σας πάρουμε τα κεφάλια σας. Και αυτό γινόταν τακτικότατα, κρεμούσαν τα κεφάλια στα δένδρα προς εκφοβισμό των υπολοίπων.
Η αναφορά αυτών άλλαξε την όψη του. Η λύπηση σχηματίστηκε στο πρόσωπό του, κούνησε δεξιά αριστερά το κεφάλι του και ψέλλισε «οι αλήτες» (the bastards).
Μου ζήτησε να καθίσω δίπλα του και να συνεχίσουμε τη συζήτηση. Προτίμησα να είμαι όρθιος, μπροστά του, και να τον βλέπω στα μάτια.
Η ώρα πέρασε και οι φίλοι μου  άρχισαν να με φωνάζουν «άντε σώνε, θα χάσουμε το αυτοκίνητο». Άπλωσα το χέρι να τον χαιρετήσω. Σηκώθηκε όρθιος και είπε «Δεν θα φύγετε πες και την παρέα σου, σε λίγο θα φύγουμε, θα πάμε στο χωριό μας, θα φάμε θα χορέψουμε, θα κοιμηθούμε στα σπίτια μας και το πρωί θα φύγετε». Τον ευχαρίστησα και του είπα ότι ανήκουμε σ’ ένα γκρουπ και πρέπει να επιστρέψουμε στο Λας Βέγκας. Το πρόσωπό του έγινε θλιμμένο. Άπλωσε το χέρι του, «αμίκο», με φώναξε, «you are from Greece».
Συγκινήθηκα δεν γύρισα να τον ξαναδώ για άλλη μια φορά, φούσκωσα, έβγαλα μια ανάσα, γέμισα περηφάνεια που είμαι Έλληνας».

Μήπως πρέπει να ετοιμαζόμαστε για την Αριζόνα;…
 Χρήστος Μπολώσης
Πηγή