Τα μηνύματα που στέλνει το Ναύπλιο

Τα ουδετερόθρησκα συνθήματα δεν βρίσκουν ερείσματα στην Ιστορία μας

Από τον  Κωνσταντίνο Χολέβα
Επισκέφθηκα προσφάτως το όμορφο Ναύπλιο. Είναι ένας τόπος που αξίζει να τον επισκέπτεσαι κάθε εποχή του έτους. Είναι ταυτοχρόνως ένα ανοιχτό μουσείο της νεότερης Ιστορίας μας, μια ζωντανή μαρτυρία της ταυτότητας του Ελληνισμού. Περπατάς και αισθάνεσαι την Ιστορία να απαντά στους αμφισβητίες. Μοσχοβολά λιβάνι και αγιοκέρι η ελληνική Ιστορία και αυτή την ευωδία αισθάνεται ο επισκέπτης του Ναυπλίου, μαζί με την αλμύρα του Αργολικού Κόλπου....


Στην κεντρική πλατεία Συντάγματος βλέπουμε και προσκυνούμε το σημείο στο οποίο οι Τούρκοι εφόνευσαν τον πολιούχο της πόλης άγιο Αναστάσιο τον Νεομάρτυρα (τον 17ο αιώνα). Το νέφος των νεομαρτύρων, γνωστών και αγνώστων, μας θυμίζει ότι πολυάριθμοι ορθόδοξοι χριστιανοί επί Τουρκοκρατίας προτίμησαν να θανατωθούν παρά να αλλαξοπιστήσουν. Και έτσι σώθηκε το Γένος. Η θυσία τους έδινε θάρρος στους υπολοίπους. Και όλοι καταλάβαιναν αυτό που σήμερα δυσκολεύονται να κατανοήσουν ορισμένοι νεόκοποι ιστορικοί, ότι η Ορθοδοξία και η εθνική ταυτότητα ήσαν αλληλένδετες. Οποιος χανόταν για την Εκκλησία χανόταν και για τον Ελληνισμό.
Προχωρούμε στα στενά του Ναυπλίου και βλέπουμε τον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος και τη σφαίρα που σκότωσε τον Ιωάννη Καποδίστρια στις 27/9/1831. Ποια ήταν η ώρα; Ηταν χαράματα, διότι ο ευλαβής κυβερνήτης πήγαινε να εκκλησιασθεί από όρθρου βαθέος. Και στα σχολεία ζήτησε να διδάσκονται ως βασικό μάθημα τα ορθόδοξα Θρησκευτικά μαζί με τα κείμενα των Αρχαίων Ελλήνων.

Η περιήγησή μας σταματά μπροστά στο πρώτο κτίριο, το οποίο χρησιμοποίησε η Σχολή Ευελπίδων, όταν ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια. Και θυμόμαστε ότι ο πρώτος κυβερνήτης φρόντισε να ιδρύσει και το σώμα των στρατιωτικών ιερέων. Οι ιδρυτές του ελεύθερου ελληνικού κράτους δεν ήσαν ουδετερόθρησκοι.

Ούτε ήθελαν μια Ελλάδα θρησκευτικώς ουδέτερη. Ηθελαν να γίνεται σεβαστή η Ορθοδοξία ως θεμέλιο της εθνικής ταυτότητας, ενώ ταυτόχρονα δήλωναν στα επίσημα κείμενα ότι ουδείς θα εμποδίζει και τους αλλοθρήσκους ή ετεροδόξους να ασκούν ελευθέρως τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Κοντά στο Ναύπλιο βρίσκουμε τους Μύλους της Λέρνης. Εκεί όπου ο Γάλλος Δεριγνύ ειρωνεύτηκε τον Μακρυγιάννη για τις χαμηλές και ευπρόσβλητες οχυρώσεις των Ελλήνων.

Τότε ο Ρουμελιώτης μαχητής απάντησε στον Δεριγνύ ότι μπορεί οι θέσεις μας να είναι αδύναμες, αλλά ο Θεός μας είναι μεγάλος! Οι αγωνιστές του 1821 δεν ήσαν άθεοι ή θρησκευτικώς αδιάφοροι. Ησαν ορθόδοξοι χριστιανοί συνειδητοί. Δεν ήσαν αναμάρτητοι, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν αγωνίστηκαν για ένα Σύνταγμα με ρήτρα θρησκευτικής ουδετερότητος.

Ο δρόμος από το Ναύπλιο μας φέρνει στη Νέα Επίδαυρο, την ιστορική Πιάδα, όπου συνεκλήθη η Α΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων. Εκεί διακηρύχθηκε τη 1/1/1822 η ανεξαρτησία του ελληνικού έθνους με επίκληση της Αγίας Τριάδος. Τα ουδετερόθρησκα συνθήματα δεν βρίσκουν ερείσματα στην Ιστορία μας.
*Πολιτικός επιστήμων
Πηγή