Γιατί δέν ἀνοίγει ὁ φάκελλος τῆς Κύπρου;

Διαβάστε να φρίξετε!!

Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλᾶ. Οἱ κυβερνῶντες σὲ Ἑλλάδα καὶ Κύπρο οὐδέποτε ὁμίλησαν γιὰ πόλεμο καὶ γι’ αὐτό, ἀκόμη καὶ σήμερα, δὲν κάνουν λόγο γιὰ ἀδηλώτους αἰχμαλώτους πολέμους, ἀλλὰ γιὰ «ἀγνοουμένους», ἐνᾦ κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ τοὺς ἀποκαλοῦν «ἁγνοημένους», ποὺ εἶναι καὶ ὁ πιo σωστὸς ὅρος.

Ὑπάρχουν ἔγγραφα τοῦ 1995, ἦτοι 21 χρόνια μετὰ ἀπὸ τὴν εἰσβολή, ὅπου τὸ ΓΕΕΘΑ ἀπαντᾶ ἐπισήμως στὸν ἀείμνηστο Στρατηγὸ ἐ.ἀ. καὶ ἠρωικὸ πολεμιστὴ τῆς Κύπρου Δημήτριο Μπίκο, ὅτι οὐδέποτε στὰ χρόνια ποὺ παρῆλθαν ἐκηρύχθη ἐπισήμως πόλεμος καί, γιὰ αὐτό, οὐδέποτε ἀνεφέρθη κάποιος σὲ πόλεμο. ....
Δὲν ἔγινε πόλεμος λοπὸν στὴν Κύπρο τὸ 1974 κι ἂς ὑπῆρχαν 250.000 ξεριζωμένοι καὶ τόσες χιλιάδες νεκροί, μόνον ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ πλευρά! Ὅπως βέβαια κι ἀπὸ τὴν Τουρκικὴ πλευρά. Αὐτοί πῶς ἐσκοτώθησαν; Μᾶλλον «ὁμαδικά» ἐσκόνταψαν σὲ κάποιαν πέτρα ἢ ἔπεσαν στὸ λουτρό τους καὶ ἔσπασαν τὰ κεφάλια τους. Ἤ μήπως ἐσκοτώθησαν στό κυνῆγι;

Εἶναι ξεκάθαρο ἐν πρώτοις ὅτι ἀλλοίωσαν τὴν ἱστορία. Σὰν νὰ μὴν ἔφθανε ὅμως αὐτό, ἔριξαν στοὺς στρατιῶτες, ποὺ ὑπηρετοῦσαν στὴν Κύπρο ἐκείνην τὴν ἐποχή, τὸ «ἀνάθεμα» γιὰ τὸ πραξικόπημα, ποὺ προεκάλεσε ὅσα συνέβηαν ἀργότερα. Σὰν νὰ ὀργάνωσαν οἱ 20άρηδες στρατιῶτες, ποὺ ὑπηρετοῦσαν τὴν θητεία τους στὸ νησί, τὸ τοὐλάχιστον ἀτυχὲς καὶ ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος προδοτικὸ πραξικόπημα.

Παρὰ τὶς ἐντολὲς ὅμως ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ἡγεσία κατὰ πρῶτον λόγο καὶ ἔπειτα τὴν στρατιωτικὴ ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος νὰ μὴν κτυπήσουν τοὺς Τούρκους, ὅταν αὐτοὶ προήλαυναν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκεχειρίας, κάποιοι πολέμησαν προσπαθώντας νὰ τοὺς σταματήσουν, παρὰ τὶς περὶ τοῦ ἀντιθέτου ἐκδοθεῖσες διαταγές.

Ἤσαν πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ ἦσαν πιστοὶ στὸ στρατιωτικό τους καθῆκος καί, φυσικά, ἀντεστάθησαν πολεμώντας γενναία.
Ὅμως ἡ συνέχεια ποιά ἦταν;

Ἀλλοίωσαν τὴν ἱστορία

Τόσο ἡ πολιτική, ὅσο καὶ ἡ στρατιωτικὴ ἡγεσία μετὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς Δημοκρατίας στὴν Ἑλλάδα, ἔβγαλαν ἀποφάσεις μὲ τις ὁποῖες ἀλλοίωσαν κυριολεκτικὰ τὴν ἱστορία, ἀλλοίωσαν τὰ γεγονότα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πετάξουν στὰ σκουπίδια τοὺς ἥρωες ἀξιωματικούς, αὐτοὺς ποὺ ἔδωσαν τὴν ψυχὴή τους γιὰ τὴν πατρίδα, ἀποστρατεύοντάς τους ὡς Ἀντισυνταγματάρχες, Συνταγματάρχες ἢ στὴν καλλιτέρα περίπτωση Ταξιάρχους. Κάποιους ἄλλους ὅμως ποὺ συνέπεσε νὰ εἶναι ἁπλᾶ «σωματικὰ μόνον παρόντες» στὴν Κύπρο τὸν Ἰούλιο καὶ τὸν Αὔγουστο τοῦ 1974, τοὺς ἀνέβασαν σὲ ἀνώτατα ἀξιώματα.

Αὐτὸ ἐπετεύχθη ὡς ἐξῇς. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1974 ὁ Ἀρχηγὸς τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων Στρατηγὸς Διονύσιος Ἀρμπούζης, ὁ ὁποῖος ἀντικατέστησε τὸν Στρατηγὸ Γρηγόριο Μπονάνο ἀπὸ τὸν Αὔγουστο τοῦ ἰδίου χρόνου καὶ ὁ Ἀρχηγὸς Στρατοῦ Ξηρᾶς Ἀντ/γος Ἰωάννης Ντάβος ἐκδίδουν μίαν διαταγή, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἔπρεπε ὄλες οἱ ἐκθέσεις πολεμικῆς δράσεως τῶν Ἀξιωματικῶν, Ἀνθυπασπιστῶν καὶ Μονίμων Ὑπαξιωματικῶν – οἱ ὁποῖες συνετάχθησαν  ἀμέσως μετὰ τὸ τέλος τοῦ πολέμου, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἦσαν παρόντες καὶ ἔβλεπαν τὶ κάνει ἤ τὶ δὲν κάνει ὁ κάθε ἕνας – νὰ καταστραφοῦν (!) καὶ νὰ συνταχθοῦν καινούργιες!

Ποιοί ὅμως θά συνέτασσαν τίς νέςς ἐκθέσεις;

Οἱ Ἀξιωματικοὶ ποῦ ἦλθαν στὴν Κύπρο μετὰ τὸν πόλεμο!
Μπορεῖ νὰ ἦσαν πολὺ καλοῖ Ἀξιωματικοί, ἀλλὰ ὅταν γινόταν ὁ πόλεμος στὴν Κύπρο, αὐτοὶ ἦσαν στὴν Καλαμάτα, στὴν Πρέβεζα, στὴν Ξάνθη, σὲ νησιά… Ποῦ ἐγνώριζαν τό τί εἶχε γίνη κατά τήν διάρκεια τοῦ πολέμου; Ἔλεγε ἡ διαταγὴ λοιπόν νὰ μὴν ὑποβληθοῦν στὸ Ἀρχηγεῖο οἱ παλαιὲς ἐκθέσεις, νὰ καταστραφοὺν μὲ μέριμνα τῶν συντακτῶν τους καὶ νὰ συνταχθοῦν καινούργιες, ἐνῶ ὄσες ἀπὸ τὶς παλαιὲς ἐκθέσεις εἶχαν καταχωρηθῆ ἤδη στὰ ἀτομικὰ ἔγγραφα τῶν Ἀξιωματικῶν, νὰ διαγραφοῦν βάσει τῆς παρούσης διαταγῆς.

Δηλαδή, μὲ μίαν διαταγὴ τοῦ τότε ΑΕΔ καὶ τοῦ Α/ΓΕΣ, ποὺ σίγουρα ἐκπορεύθηκε ἀπὸ τὸν ΥΠ.ΕΘ.Α. κ. Εὐάγγελο Ἀβέρωφ – Τοσίτσα, ἀλλοιώνουν τὴν Ἱστορία. Τὸ μόνο γιὰ τὸ ὁποῖο ἐνοιάζοντο, ὅσοι συνέλαβαν καὶ ἔδωσαν τὴν συγκεκριμένη διαταγή, ἦταν νὰ κουκουλώσουν τὸ ἔγκλημα, τὸ ὁποῖο εἶχε διαπραχθῆ, ὥστε σὲ πολλὲς περιπτώσεις νὰ μὴν γίνουν γνωστὲς οἱ πράξεις καὶ ἐνέργειες προδοτικοῦ χαρακτῆρος,  ὄχι πλέον ἀπὸ τοὺς Χουντικοὺς ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς ἀντικαταστάτες τους…
Δημοκράτες. Ἐπειδὴ ὅμως οἱ μνῆμες ἦσαν ἀκόμη νωπὲς κάποιοι Ἀξιωματικοὶ ἀπεφάσισαν νὰ ἀπευθυνθοῦν στὴν Δικαιοσύνη.
Τί γίνεται λοιπόν;;

Ἡ ἀπόφασις γιὰ τὴν ἀναστολὴ τῶν διώξεων

Τὸν Μάρτιο τοῦ 1975, μὲ νωπὰ ἀκόμη τὰ σημάδια τοῦ πολέμου, τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ὀλέθρου, βγαίνουν δύο Ὑπουργικὲς ἀποφάσεις. Ἡ μία ἀπὸ τὸν Ὑπουργὸ Ἐθνικῆς Ἀμύνης Εὐάγγελο Ἀβέρωφ-Τοσίτσα καὶ ἡ ἄλλη ἀπὸ τὸν Ὑπουργὸ Δικαιοσύνης Κώστα Στεφανάκη, ποὺ ἐπικυρώνονται ἀπὸ τὸ Ὑπουργικὸ Συμβούλιο καὶ ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὴν τεραστίια πλειοψηφία τοῦ Κυβερνῶντος Κόμματος στὴν Βουλὴ καὶ οἱ ὁποῖες εἶναι ἔκτοτε Νόμος τοῦ Κράτους.
Αυτὲς λέν:

«Γιὰ νὰ μὴν διαταραχθοῦν οἱ διεθνεῖς σχέσεις τῆς χώρας, ἀναστέλλεται ἡ ποινικὴ δίωξις ἁπάντων τῶν ὑπευθύνων τῆς κυπριακῆς τραγωδίας»! 

Ὁ μὲν Ἀβέρωφ τὸ ἔκανε γιὰ τοὺς στρατιωτικοὺς ποὺ εὐθύνοντο, ὁ δὲ Στεφανάκης γιὰ τοὺς πολιτικούς. Δηλαδὴ σὲ αὐτοὺς δὲν μπορεῖ νὰ κάνῃ κάποιος μήνυση, δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς ὁδηγήσῃ στὴν Δικαιοσύνη καὶ αὐτὸ ἰσχύει ἀκόμη καὶ σήμερα.
Ἀπὸ τότε οὐδὲ μία κυβέρνησις καὶ οὐδὲ ἕνα κόμμα ἐζήτησε νὰ ἀρθῇ ἀυτὴ ἡ ἀπόφασις τοῦ αἴσχους!
Γι’ αὐτὸ καὶ σὲ κάθε ὁμιλία μου ἐπιμένω νὰ λέω ὅτι ὅλοι ἔχουν συγκαλύψει αὐτὸ τὸ ἔγκλημα.

Ἔνας σύλλογος βετεράνων, μὲ τὴν ὀνομασία «ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974», στὶς 11 Νοεμβρίου 2008 ἔκανε μία  προσφυγὴ στὸν Ὑπουργὸ Ἐθνικῆς Ἀμύνης Εὐάγγελο Μεϊμαράκη, μὲ κοινοποίηση στοὺς Προέδρους τῆς Δημοκρατίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κύπρου, Κάρολο Παπούλια καὶ Δημήτρη Χριστόφια ἀντίστοιχα, στὸν Πρωθυπουργὸ Κώστα Καραμανλῆ (νεώτερο), στὸν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων Δημήτρη Σιούφα καὶ σὲ ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς κομμάτων, καθὼς καὶ στὸν Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου Γεώργιο Σανίδα. Ζήτησε λοιπὸν αὐτὸς ὁ Σύλλογος νὰ ἀρθῇ αὐτὸς ὁ Νόμος τοῦ 1975 γιὰ νὰ μπορέσουν, ὅσο ἀκόμη τὰ μέλη του εἶναι ἐν ζωῇ καὶ βέβαια ὄσο εἶναι ἐν ζωῇ κάποιοι ἀπὸ τοὺς ὑπευθύνους, νὰ προσφύγουν στὴν Δικαιοσύνη καὶ νὰ ποῦν ὅτι ὁ τάδε δὲν ἔκανε τὸ καθῆκον του. Αὐτὰ θὰ τὰ ἔλεγαν οἱ βετεράνοι ποὺ ἦσαν ἐκεῖ αὐτόπτες μάρτυρες.
Ἐὰν  ἐπήγαιναν ὅμως στὴν Δικαιοσύνη, αὐτὸς ποὺ θὰ κατηγοροῦσαν θὰ ἀναγκάζετο, κατὰ τὴν ἀπολογία του, νὰ ἀμυνθῇ καὶ θὰ ἔλεγε: «ἐγὼ δὲν ἔκανα αὐτό ποὺ ἔπρεπε, γιατὶ μὲ διέταξε ὁ τάδε». Έτσι σιγὰ – σιγὰ θὰ ξετυλίγετο τὸ κουβΆρι τῶν ἐνόχων, θὰ ἄνοιγε, ἀναγκαστικά, ὁ Φάκελλος τῆς Κύπρου καὶ θὰ ἔβγαιναν στὸ φῶς τὰ στοιχεῖα καὶ φυσικὰ ὅλη ἡ ἀλήθεια.

Ἡ ἀπάντησις ποὺ πῆρε αὐτὸς ὁ Σύλλογος Βετεράνων ἀπὸ τὴν κυβέρνηση, μέσῳ τοῦ τότε Ὑφυπουργοῦ Ἐθνικῆς Ἀμύνης Κωνσταντίνου Τασούλα ἦταν ἡ ἑξῆς: «Οἱ λόγοι ποὺ ἐπέβαλαν αὐτὴν τὴν ἀπόφαση τοῦ 1975 συνεχίζουν νὰ συντρέχουν ὡς σήμερα καὶ ὡς ἐκ τούτου κρίνεται ἐπάναγκες ἡ συνέχισις τῆς ἰσχῦος τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς».
Ναί, 43 χρόνια μετὰ ἰσχύει αὐτὴ ἡ ἀπόφασις καὶ δὲν μπορεῖ κάποιος πολεμιστὴς τῆς Κύπρου τὸ 1974 νὰ πάῃ στὴν δικαιοσύνη! 

Νὰ πῶς ἐκλειδώθη ὁ Φάκελλος τῆς Κύπρου:
Μὲ τὴν δικαιολογία περὶ «μὴ διαταράξεως τῶν διεθνὼν σχέσεων τῆς χώρας», ποὺ μόνον ὡς γελοία μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθῇ. Πρόκειται γιὰ ὑποίμηση τῆς νοημοσύνης μας.

Καὶ ἡ Κυπριακὴ Βουλὴ

Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ ἡ Κυπριακὴ Βουλή, ποὺ ἐνασχολήθη μὲ μίαν ἔρευνα, ὅπου δὲν ἐκλήθησαν νὰ καταθέσουν Ἀξιωματικοί, Ὑπαξιωματικοὶ καὶ Ὁπλίτες τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ποὺ ὑπηρετοῦσαν στὴν Κύπρο τὸ κρίσιμο διάστημα, οὔτε διπλωμάτες, οὔτε πολιτικοί… Ἔκαμαν μίαν ἔρευνα «πασάλειμμα» ποὺ μόνον σκοπό, ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, εἶχε  νὰ ῥίξῃ εὐθῦνες στὸν Γρίβα, ποὺ εἶχε …ἀποβιώση ἀπὸ τὸν Ἰανουάριου τοῦ 1974, στὸν Νῖκο Σαμψών, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ τὴν ἄδικη καὶ νομικῶς ἀστήρικτη φυλάκισή του καὶ στοὺς χουντικοὺς ἀξιωματικούς, προταιτίους τοῦ Πραξικοπήματος.
Ἔως ἐκεῖ…
Λὲς καὶ ἡ εἰσβολὴ ξεκίνησε στὶς 20 Ἰουλίου καὶ τελείωσε στὶς 22 Ἰουλίου 1974…

Ἐτόλμησαν δέ, νὰ ἀφήσουν ὑπόνοιες, ὅτι ὁ ἥρως τῆς Κερύνειας Ἄν/χης (ΠΖ) Παῦλος Κουρούπης, Διοικητὴς τοῦ 251 Τ.Π., μέχρι σήμερα ἀγνοούμενος, ἦταν …προδότης, βασιζόμενοι σὲ μίαν τελείως φαιδρὴ μαρτυρία ἑνὸς ἐτοιμοθανάτου ἀνθρώπου!  Λὲς καὶ τοὺς προδότες θὰ τοὺς βρῆς ἀνάμεσα στοὺς πεσόντες ἢ στοὺς ἀγνοουμένους!
Καὶ γιὰ νὰ τὰ συνδέουν, μὲ ἕναν τελείως ἐρασιτεχνικὸ τρόπο, μὲ τὴν δράση τῆς ΕΟΚΑ Β’ (ποὺ εἰρήσθω ἐν παρόδῳ ἐκείνην τὴν ἐποχὴ ἦταν «ξεδοντιασμένη», μὲ ὅλα τὰ βασικά της στελέχη στὶς Φυλακὲς τοῦ «καθεστῶτος Μακαρίου»), τὰ μέλη τῆς Διερευνητικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Βουλῆς, προερχόμενα ἐκ τοῦ ΔΗΚΟ, τῆς ΕΔΕΚ καὶ τοῦ ΑΚΕΛ, προσεπάθησαν νὰ βροῦν στοιχεῖα ποὺ νὰ ἐμπλέκουν γνωστοὺς ἀντιφρονοῦντες στὴν πολιτικὴ Μακαρίου, γιὰ νὰ τοὺς χρησιμοποιήσουν σὰν ἐξιλαστήρια θύματα στὸ «κατηγορῶ» τους!

Μὲ κατασκευασμένη μαρτυρία

Καὶ ἐθεώρησαν ὡς πιὸ «ἀσφαλές» γιὰ αὐτοὺς νὰ τὰ ῥίξουν ὅλα στὶς πλάτες τοῦ Ἀγωνιστοῦ τῆς Ἐλευθερίας τῆς Κύπρου, τὸν Νῖκο Σαμψών, ἀποδεχόμενοι μία «καταφανῶς ἐλεεινοῦ τύπου κατασκευασμένη μαρτυρία», ποὺ τὸν ἐπαρουσίαζε, λίγο πρὸ τοῦ Πραξικοπήματος, νὰ εὑρίσκεται μὲ τὸν Λαμπράκη (τοῦ Δ.Ο.Λ.), στὸν Πόρο. Καὶ μὲ βάση αὐτὸ νὰ προωθήσουν στὴν Κυπριακὴ κοινὴ γνώμη τὸ συμπέρασμα, ὅτι ὁ Σαμψὼν μὲ τὸν Λαμπράκη καὶ τοὺς Χουντικούς, ἔκαναν τὸ Πραξικόπημα. Κι ἂς ὑπῆρχαν μάρτυρες ποὺ ἦσαν ἕτοιμοι νὰ καταθέσουν ὅτι ὁ Νῖκος Σαμψὼν ἦταν στὴν Κύπρο, τὴν ἴδια χρονικὴ στιγμὴ ποὺ «ὁ μάρτυς» κατέθετε ὅτι τὸν εἶδε στὸν Πόρο. Ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἐθεώρησαν ἀναξιοπίστους.
Ἀξιόπιστος μόνον ὁ μάρτυς ποὺ ἐξυπηρετοῦσε τὸ «σενάριο μὴ ἐπιστημονικῆς φαντασίας», ποὺ ἐχρησιμοποιήθη γιὰ τὸ «πόπολο»!
Καὶ ἂς ὑπῆρχαν ἄλλοι μάρτυρες ποὺ ἀναφέρουν ὅτι ὁ Νῖκος Σαμψὼν ἐδέχθη νὰ ὁρκισθῇ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ἐπειδὴ αὐτοὶ ποὺ εἶχα ἀρχικῶς συμφωνήση μὲ τοὺς Πραξικοπηματίες, τελικὰ ἔκαναν πίσω τὴν τελευταία στιγμή.
Καὶ ἐδέχθη ἀσμένως νὰ ἀναλάβῃ ὁ Νῖκος ὁ Σαμψών, μὲ μόνη σκέψη του νὰ ἀποτρέψῃ τὶς πράξεις ἀντεκδικήσεως, ποὺ ἦταν δυνατὸν νὰ ξεσπάσουν ἀνάμεσα στοὺς κυνηγημένους ἀπὸ τὸ «καθεστώς» Γριβικοὺς καὶ τοὺς Μακαριακοὺς πραιτοριανοὺς τοῦ Ἐφεδρικοῦ!
Καὶ ἂς ὑπάρχουν τὰ ἀποδεσμευμένα ἔγγραφα τοῦ State Department ποὺ ἀναφέρουν ξεκάθαρα τὴν ὀργίλη ἀντίδραση τοῦ Κίσινγκερ ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁρκίσθηκε Πρόεδρος ὁ Σαμψών, τὸν ὁποῖον ὁ ἴδιος δὲν τὸν ἤθελε, διότι τὸν θεωροῦσε ἄτομο ποὺ δὲν ἐδύνατο νὰ ἐλέγξῃ [τὸ ἀναφέρει ὁ ἴδιος σὲ συνομιλία μὲ συνεργάτες του: «… This guy Sampson is not a good idea. He is too extremist and he is not under our or Bonanos’ control…» (Docs DoS. period 1966-1975, volume Turkey-Greece-Cyprus, doc. #107)].

Γιατί ἡ Ἐπιτροπή τῆς Κυπριακῆς Βουλῆς δέν ἐρεύνησε κι αὐτά;

Βέβαια  ἡ συγκεκριμένη Ἐπιτροπὴ τῆς Κυπριακὴς Βουλῆς, μὲ τὰ συμπεράσματά της, ἦταν σὰν νὰ ἀπεφάνθη ὅτι ἡ Εἰσβολὴ ἐτελείωσε τὴν 22α Ἰουλίου 1974 καὶ ὄχι στις 18 Αὐγούστου 1974!!!

Για αὐτὴν τὴν Ἐπιτροπή… «Ἀττίλας ΙΙ» οὐδέποτε ὑπῆρξε!!!

Διαφορετικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ διερευνήσουν καὶ νὰ ἀναφέρουν:

τὸ ποιὸς εἶπε, βάζοντας ἰταμὸ ὅρο στὸν Κίσινγκερ γιὰ νὰ στηρίξῃ τὴν Κυπριακὴ πλευρὰ στὶς διαπραγματεύσεις τῆς Γενεύης: Ναί, θὰ στηρίξω τὸν κ. Κληρίδη στὶς διαπραγματεύσεις, ἐὰν μὲ διαβεβαιώσετε ὅτι μετὰ τὶς ἐχθροπραξίες, θὰ φροντίσετε νὰ ἐπιστρέψω στὸ νόμιμο ἀξίωμά μου, τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακὴς Δημοκρατίας! (ἔβαζε ὅρους γιὰ νὰ στηρίξῃ τὸν διπλωματικὸ ἀγῶνα τῆς Κύπρου)
τὸ ποιὸς ἔδωσε ἐντολὴ τὴν 14η Αὐγούστου 1974 στὸν Α/ΓΕΕΦ Ὑπ/τγο Καραγιάννη: Βασική σας μέριμνα θὰ πρέπη νὰ εἶναι, νὰ διασωθῇ τὸ στράτευμα καὶ ὄχι ἡ πόλις (ἐννοοῦσε τὴν Ἁμμόχωστο)!
τὸ ποιὸς καί, πολὺ περισσότερο τό, γιατὶ εἶπε δημόσια τὸ γνωστό: Ἡ Κύπρος κεῖται μακρὰν (καὶ τὶ πολιτικο- στρατιωτικὲς συνέπειες εἶχε αὐτὴ ἡ φράσις!)
τὸ ποιὸς εἶπε στὸν Κληρίδη: Ἐὰν ἐπιτεθοῦν οἱ Τοῦρκοι εἶσθε μόνοι σας. Ἀφῆστε τους νὰ προχωρήσουν… , λαμβάνοντας τὴν γεμάτη ἔκπληξη ἐρώτηση, ὡς ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Κληρίδη: «μά τί τήν περάσατε τήν Κύπρο κ. Πρόεδρε; Τά χωράφια τοῦ πατέρα σας;»
τὸ ποιὸς εἶπε, σὲ ἀπάντηση ἐπιστολῆς φίλου του: Δυστυχῶς ἡ Κύπρος ἐθυσιάσθη γιὰ νὰ ἀποκατασταθῇ ἡ Δημοκρατία στὴν Ἑλλάδα.
γιατὶ ὁ Καραμανλῆς ἀπήντησε: «Ἄλλος ὁ Μαῦρος, ἄλλος ἑγώ» στὴν ἐπισήμανση τοῦ Κληρίδου ὅτι ὁ Γ. Μαῦρος ἐδήλωσε «Ἂν ἡ Ἑλλὰς κληθῇ νὰ πολεμήσῃ ἢ νὰ ταπεινωθῇ, θὰ προτιμήση νὰ πολεμήσῃ»!
Ἐπαναλαμβάνω κλείνοντας μὲ τὸν πλέον κατηγορηματικὸ τρόπο, ὅτι ἐὰν ἡ Δημοκρατία τῆς Μεταπολιτεύσεως σὲ Ἑλληνικὸ καὶ ἐλεύθερο Κυπριακὸ Κράτος, θεωροῦσε ὅτι γιὰ τὴν Κυπριακὴ Τραγωδία τὴν εὐθύνη τὴν εἶχε μόνον ἡ Χούντα, εἶχε κάθε ἔννομο συμφέρον νὰ ἀνοίξῃ τὸν Φάκελλο σὲ Ἑλλάδα καὶ σὲ Κύπρο, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή.

Νὰ εἶχε δικάση καὶ νὰ εἶχε καταδικάση τοὺς ὑπευθύνους, τοὺς ἀνικάνους, τοὺς προδότες, ὥστε νὰ μὴν εἴχαμε φαιδρότητες, ὅπως τοῦ Γκιζίκη ποὺ ἀπελάμβανε ἔως τοῦ θανάτου του, τὰ προνόμια τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας!!

Ὅμως ὄχι… Ἀκόμη καὶ αὐτὸν τὸν Ἰωαννίδη, τὸν κατεδίκασε γιὰ τὴν συμμετοχή του στὸ Πραξικόπημα τῆς 21ης  Ἀπριλίου 1967, γιὰ τὸ Πολυτεχνεῖο, ἀλλὰ οὐδέποτε γιὰ τὸ πραξικόπημα στὴν Κύπρο, ποὺ ᾠδήγησε στὴν εἰσβολή!

Δημητριάδης Κωνσταντῖνος

Πηγή