Η απειλή των ανικάνων: Πιστεύουν ότι θα πηδήξουν από το παράθυρο του πιλοτηρίου και στο τέλος θα σωθούν…

Του Γιώργου Πετράκη
Το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησής δεν είναι αυτό που όλοι νομίζαμε. Δεν φταίει ότι είναι ιδεολογικά κολλημένοι στις παρακαταθήκες του Καρανίκα, που φυλλομέτραγε βιβλία αλλά ποτέ δεν κατάλαβε ότι το Μπρυκνέρ και το Πασκαλ ήταν Επίθετο και όνομα του ιδίου ανθρώπου....

Ότι τον ένοιαζε να πουλάει μούρη στις ρηγούδες και στις κνίτισσες και μετά στις εξαρχειώτισες έχοντας σε πόκετ έκδοση το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.

Δεν φταίει ότι είναι «φλώροι» που εκ του ασφαλούς έκαναν μαθητικές επαναστάσεις εναντίον της μεταρρύθμισης Αρσένη, έχοντας εξασφαλίσει από τους γονείς τους, οι περισσότεροι γέννημα θρέμμα είτε της Αντίστασης είτε του αντιδικτατορικού αγώνα, ένα ασφαλές επίπεδο ζωής, με χαρτζιλίκι αρκετό για σπουδές στο χαλαρό και διακοπές στο μόνιμο…

Δεν φταίει ότι για χρόνια έμειναν σε έναν κομματικό σωλήνα τόσο μουχλιασμένο που δεν μπορούσε να αντέξει πραγματικούς ανθρώπους. Ανθρώπους που σκέφτονται, ζουν, δημιουργούν ονειρεύονται.
Δεν φταίει ότι έγιναν χουλιγκάνοι της πολιτικής ζωής, θεωρώντας ότι όσο πιο πολύ βρίζεις, όσα πιο πολλά γιαούρτια πετάξεις στον πολιτικό αντίπαλο σου τόσο θα ανέβεις στα μάτια των οπαδών σου.
Δεν φταίει ότι λάτρεψαν το ψέμα, ούτε ότι θεώρησαν ότι μπορούν να εξαπατήσουν ένα απελπισμένο λαό, που έβλεπε τα πάντα δίπλα του να γκρεμίζονται, το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια του.
Δεν φταίει ότι δεν είχαν καμία ηθική αρχή, ότι λειτούργησαν σαν παπατζήδες της Αθηνάς, υποτιμώντας τόσο πολύ ανθρώπους που απλώς έψαχναν από κάπου να πιαστούν.

Δεν φταίει ότι πίστεψαν ότι μεγαλοπιάστηκαν όταν άρχισαν να παίρνουν σαν ταξί το Gulfstream και το Embraer με συνοδεία τους φίλους τους, για να πάνε μια βόλτα πότε στην Καγκελαρία στο Βερολίνο, πότε στα Ηλύσια Πεδία.

Δεν φταίει ότι πίστεψαν ότι μπορεί να εξαπατήσουν για πολλοστή φορά μια ολόκληρη χώρα, να εξαπατήσουν τους δανειστές της καλούς και κακούς, να δουλέψουν κυβερνήσεις που τους στήριξαν έστω και από ανάγκη.

Με όλα όσα βλέπουμε τον τελευταίο καιρό, με τα κατορθώματα στην διαπραγμάτευση με τους δανειστές, με τον Πολάκη και την διάλυση των Νοσοκομείων, με την διάλυση της Παιδείας και το ενδιαφέρον του Γαβρόγλου μόνο για την διδασκαλία των έμφυλων ταυτοτήτων, με την γελοιοποίηση της Πολιτείας στον χειρισμό όσων έχουν μπλοκάκια, στην κοροϊδία των ιδιωτικοποιήσεων, της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, στο παραμύθι των δήθεν συλλογικών συμβάσεων εκεί που βασιλεύει ο νομός της ανεργίας και της απληρωσιάς, δίνεται η απάντηση:

Δεν φταίει τίποτα άλλο. Φταίει ότι είναι άχρηστοι, ανίκανοι που απλώς βρέθηκαν στο πιλοτήριο ενός αεροπλάνου και εν πτήση αντί να το πιλοτάρουν, να ζητήσουν έστω βοήθεια, τρέχουν στο πίσω μέρος να χαζολογήσουν με τους επιβάτες, να καμαρώνουν με την στολή του πιλότου και να πιούν κανένα ποτό τσάμπα…

Ο άχρηστος έχει θράσος και αδιαφορία για τους κινδύνους. Όταν του δοθεί η ευκαιρία, περνάει καλά, το διασκεδάζει μέχρι το τέλος. Πιστεύοντας ότι θα πηδήξει από το παράθυρο του πιλοτηρίου και στο τέλος θα σωθεί…

Γι αυτό οι άχρηστοι, είναι απολύτως επικίνδυνοι..

Πηγή