Τι δεν λέει (φανερά) ο Τσίπρας

Του Γιάννη Νικολή

Υπάρχει ένα υπόρρητο μήνυμα το οποίο οι κολεκτιβιστές αλλά και οι κρατιστές κρύβουν επιμελώς. Κάποιες φορές βέβαια αποκαλύπτεται και άλλες φορές το λένε σχεδόν καθαρά αλλά με τρόπους που να φαίνεται διαφορετικά απ’ ότι πράγματι είναι.

Όπως όλοι ξέρουν ως σχεδόν μόνιμη επωδός στις ομιλίες, τα προτάγματα, τις διεκδικήσεις αλλά και τα οράματα κρατιστών και κολεκτιβιστών κυριαρχούν το...

"Δημόσιο Συμφέρον", το "Κοινό Καλό", η "Φροντίδα των Απόκληρων-Αδυνάτων", η "Φορολογία του Μεγάλου Κεφαλαίου καθώς και των Εχόντων και Κατεχόντων", για να τροφοδοτηθεί το "Κοινωνικό Κράτος".

Το "κοινό καλό" μάλιστα το εισήγαγαν και στο προβληματικό Ελληνικό Σύνταγμα για να είναι και "κατοχυρωμένοι".

Πολλοί νομίζουν ότι όλα τα ανωτέρω οι κρατιστές-κολεκτιβιστές σχεδόν τα εννοούν και ότι πράγματι νοιάζονται για του "φτωχούς και ανήμπορους", για τα "λαϊκά στρώματα", για το "Κοινωνικό Κράτος". Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, έτσι απλώς τα παρουσιάζουν. Το πραγματικό ενδιαφέρον κρατιστών και κολεκτιβιστών είναι πολύ διαφορετικό. Πολύ πιο σκληρό, χυδαίο και ανήθικο.  Η κύρια πρόθεση τους είναι να διοικήσουν και να εξουσιάσουν τους ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ που ασχολούνται με το "Κοινό Καλό", τη "Φροντίδα των Απόκληρων-Αδυνάτων" ή το "Κοινωνικό Κράτος". Για να "απολαύσουν" τα προνόμια, τις τιμές και τις προσόδους που συνεπάγονται αυτές οι θέσεις... 

Οι άνθρωποι αυτοί δεν δίνουν δεκάρα για όλους αυτούς που υποτίθεται ότι θέλουν να εκπροσωπήσουν ή λένε ότι εκπροσωπούν. Ενδιαφέρονται τα μέγιστα όμως για τις θέσεις διοίκησης όλων των ΔΟΜΩΝ και ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ οι οποίοι υποτίθεται προσφέρουν στο "κοινωνικό σύνολο". Και θέλουν αυτές τις θέσεις όχι βέβαια για να προσφέρουν όπως διατείνονται αλλά για άλλους πολύ πιο "πραγματικούς" λόγους. Δηλαδή (το επαναλαμβάνω) για να αντλούν ΠΡΟΝΟΜΙΑ, ΤΙΜΕΣ κυρίως όμως ΠΡΟΣΟΔΟΥΣ από την κατοχή αυτών των θέσεων...

Τι αποδεικνύει όλα τα παραπάνω; Ασφαλώς και δεν υπάρχουν μαθηματικού τύπου αποδείξεις. Υπάρχουν όμως "συντριπτικές ενδείξεις". Κατ’ αρχήν ο τεράστιος διαγκωνισμός μεταξύ των κρατιστών και κολεκτιβιστών, στα ανώτερα στρώματα της ιεραρχίας τους, για την κατάληψη κυβερνητικών και διοικητικών θέσεων. Κατά δεύτερον η ανάπτυξη-δημιουργία ποικίλων και πολυποίκιλων οργανισμών και δομών για το "κοινό καλό" που σημαίνει και μεγάλο αριθμό σχετικών θέσεων, μισθών και προσόδων… Το γεγονός ότι όλοι κρατιστές-κολεκτιβιστές σπάνια χρησιμοποιούν τις δομές που υποτίθεται ότι θα φροντίσουν τους πολίτες. Πχ για θέματα υγείας δεν απευθύνονται στο κρατικό σύστημα υγείας ή για παιδεία δεν απευθύνονται στο αντίστοιχο "δημόσιο" σύστημα της "δωρεάν" παιδείας. Ξέρουν την ποιότητά του...

Όμως η κυρίως "ένδειξη" ότι ενδιαφέρονται για τα ΠΡΟΝΟΜΙΑ, ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ και τις ΠΡΟΣΟΔΟΥΣ που οι κυβερνητικές-διοικητικές θέσεις εμπεριέχουν είναι η χρήση των χρημάτων του "κρατικού προϋπολογισμού".  Δημιουργούνται "νέα" υπουργεία, δημιουργείται Γραφείο Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, χρηματοδοτούνται "απίθανα" έργα (όπως η αποναρκοθέτηση της Παλαιστίνης), επιλέγονται άσχετοι, παραμένουν εν λειτουργία απολύτως άχρηστοι οργανισμοί και κυρίως και απολύτως προβλέψιμα δίνονται πολλά χρήματα στους ίδιους και στους δικούς τους για το "κοινό καλό" πάντα...

Είναι επίσης σαφές ότι με όλες αυτές τις πρακτικές δημιουργούν μια στρατιά ανθρώπων οι οποίοι είναι εξαρτώμενοι και απολύτως "εξοικειωμένοι" με έσοδα που προκύπτουν από το κράτος. Είναι η περίφημη κοινωνική πλειοψηφία που δημιούργησαν όλοι οι κρατιστές κυρίως όμως η λαίλαπα του κρατικίστικου ΠΑΣΟΚ του πάλαι ποτέ ΑΝΔΡΕΑ και των ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ... Είναι αυτό το κράτος του ΠΑΣΟΚ που κληρονόμησε και διαφεντεύει, ο σημερινός φυσικός κληρονόμος του, ο ΣΥΡΙΖΑ...

Δεν φθάσαμε όμως ακόμη στο κρυμμένο μυστικό των κολεκτιβιστών-κρατιστών που φυσικά δεν λέει ποτέ και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΤΣΙΠΡΑΣ. Και αυτό δεν είναι άλλο από το ποιος πληρώνει για όλα αυτά; Μόλις τεθεί αυτό το ερώτημα πολλά κρυμμένα μυστικά και ψέματα καθίστανται εμφανή και διάφανα...

Αυτοί που πληρώνουν για το "κοινό καλό", για τους κυβερνητικούς μισθούς, για τις χρήσιμες και άχρηστες δομές του κράτους, για την εκκλησία και για κάθε άλλο είναι οι πραγματικά εργαζόμενοι. Αυτοί που παράγουν πλούτο δηλαδή εμπορεύσιμες αξίες στην αγορά είναι αυτοί που πληρώνουν για όλα. Είναι αυτοί ΟΙ ΑΤΛΑΝΤΕΣ της κοινωνίας που πληρώνουν για όλα (ό όρος ως γνωστόν είναι δάνειος από γνωστό βιβλίο της Ayn Rand).

Δηλαδή για να πραγματοποιήσει την πολιτική της η κάθε κυβέρνηση όπως και η κυβέρνηση της "πρώτης φοράς αριστερά" πρέπει να τα πάρει από τους πραγματικά εργαζόμενους για να τα μοιράσει-ξοδέψει κατά πως αυτή καταλαβαίνει. Δηλαδή για το "κοινό καλό" και το συμφέρον των "αδυνάμων και των λαϊκών στρωμάτων".

Αυτό που δεν λέει ο Τσίπρας δηλαδή, όπως και κάθε καλός κρατιστής, είναι ότι για να "τραφεί" το μεγάλο "κοινωνικό κράτος" και η νομενκλατούρα που το διοικεί μαζί με την κρατικοδίαιτη "κοινωνική" πλειοψηφία είναι απαραίτητο το κράτος να αφαιμάξει τους ΑΤΛΑΝΤΕΣ. Είναι ένα ερώτημα κατά πόσο αυτή η αφαίμαξη αποτελεί ληστεία ή αρπαγή των χρημάτων των άλλων. Όπως κι’ αν ονομασθεί το βέβαιο είναι ότι αν δεν πραγματοποιηθεί δεν υπάρχουν χρήματα για να τροφοδοτηθεί η υψηλή διοικητική νομενκλατούρα, το τεράστιο σπάταλο άχρηστο (σε μεγάλο βαθμό) κράτος και βέβαια να πληρωθεί η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία Δημοσίων Υπαλλήλων, Συνταξιούχων και γενικώς των ανθρώπων περί το κράτος. Ανθρώπων που δεν παράγουν τίποτα και που το χρησιμοποιούν (το κράτος) για τον ΑΝΕΤΟ ΒΙΟΠΟΡΙΣΜΟ τους και τον άκοπο ΠΛΟΥΤΙΣΜΟ τους.

Εν κατακλείδι αυτό που δεν λέει ο Τσίπρας και όλοι οι κρατιστές-κολεκτιβιστές είναι ότι θα σας τα πάρουμε για να τα δώσουμε εκεί που νομίζουμε σωστό. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ, ΟΙ ΗΘΙΚΑ ΥΠΕΡΤΕΡΟΙ και σίγουρα ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ εν σχέσει με τα καπιταλιστικά γουρούνια που πίνουν το αίμα του λαού και των εργαζομένων.

Όσο κι’ αν κατ’ αρχήν ξενίζει, αυτή είναι η ηθική βάση επί της οποίας στηρίζονται οι κρατιστές-κολεκτιβιστές και φυσικά η σημερινή κυβέρνηση. Και δυστυχώς αυτή η αντίληψη γίνεται αποδεκτή σχεδόν απ’ όλους ακόμη και από τους ΑΤΛΑΝΤΕΣ. Και τα χειρότερο είναι ότι δεν βρίσκεται κάποιος να πει ότι αυτή η διαρπαγή των χρημάτων των ΑΤΛΑΝΤΩΝ είναι μια πράξη καθ’ όλα ανήθικη ακόμη και όταν αυτή γίνεται αποδεκτή. Άλλωστε αυτές οι πρακτικές και η αποδοχή τους δεν ισχύουν μόνο στην Ελλάδα.

Ποιος όμως θα αναδείξει αυτή την πραγματικότητα και θα κινητοποιήσει τους Άτλαντες να πουν ότι έχουμε δικαιώματα επί των όσων παράγουμε. Ότι δεν έχει δικαίωμα το κράτος να "δημεύει" ότι αυτοί με πολύ κόπο δημιουργούν και ότι Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΡΠΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ... και ότι Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ (όπως πολύ έξυπνα "ανέδειξε" η Margaret Thatcher)...

Κανονικά αυτό είναι η δουλειά ενός μεγάλου φιλελεύθερου κόμματος που κατέχει την σχετική θεωρία αλλά και την ιστορία των ιδεών της ελευθερίας και μπορεί να αρθρώσει ένα νευρώδη και ελκτικό λόγο. Έλα όμως που δεν υπάρχει και αντ’ αυτού υπάρχουν ομάδες και ομαδούλες, "κόμματα" και κομματίδια που αναπτύσσουν σωστές προτάσεις αλλά χωρίς να μπορούν να αναδείξουν την κρυφή (και ολοφάνερη ταυτοχρόνως) ΔΙΑΡΠΑΓΗ η οποία αποτελεί και τη βάση της τροφοδοσίας του κρατισμού, του σοσιαλισμού και της Δικαιοσύνης τους...

Επιμένω για μια ακόμη φορά ότι αν δεν κινητοποιηθούν οι ΑΤΛΑΝΤΕΣ ώστε να σχηματίσουν αυτό το μεγάλο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΜΜΑ καμιά ηγεσία (των σωστών προτάσεων) δεν πρόκειται να τους εκπροσωπήσει...

*O κ. Γιάννης Νικολής είναι Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Ομάδας, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδρυτής της Λέσχης Φιλελεύθερου Προβληματισμού στη Θεσσαλονίκη

Πηγή