Υπάρχει κανείς να μας πεί πως γίνεται ο ελεγκτής των τραπεζών να αγοράζει μετοχές τους την ώρα που τις ελέγχει;

Με σχετικό δελτίο τύπου που εξέδωσε σήμερα η ALPHA BANK μας ανακοίνωσε πως η BLACKROCK κατέχει πλέον κάτω του 5% του μετοχικού κεφαλαίου της εν λόγω τράπεζας.

Αναρωτιόμαστε μονάχα υπάρχει κανείς σε αυτή την χώρα να θυμάται πως η εν λόγω εταιρεία με τις ευλογίες της Τραπέζης της Ελλάδος προέβη στα περιβόητα stress tests στο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα; ...

Υπάρχει κανείς σε αυτή την χώρα σε επίπεδο πολιτικής η δικαιοσύνης να γνωρίζει τον νόμο περί εσωτερικής πληροφόρησης;

Τυγχάνει να γνωρίζει κανείς πως η εν λόγω εταιρεία από το 2012 είχε πρόσβαση σε όλα τα οικονομικά μεγέθη των τεσσάρων συστημικών τραπεζών; 

Υπάρχει κανείς να μας πεί πως γίνεται ο ελεγκτής να ψωνίζει μετοχές τραπεζών την ώρα που τις ελέγχει;.

«Τι εστί Blackrock;» 

Πως είναι δυνατόν όμως μια εταιρεία που δεν παράγει τίποτα, και που ιδρύθηκε σχετικά πρόσφατα (το 1998), να είναι ο βασικός μέτοχος του διεθνούς καπιταλισμού;

Πού βρήκε τα 15 τρισεκατομμύρια δολάρια με τα οποία ελέγχει περισσότερες μετοχές, ομόλογα και παράγωγα από όλα τα hedge funds της υφηλίου μαζί; (Η οποία, όντως, έχει τις περισσότερες μετοχές στις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου π.χ. Citigroup, Bank of America, JP Morgan Chase, στα μεγαθήρια του τομέα ενέργειας π.χ. Exxon Mobil και Shell, στην Apple, την McDonald’s, την Nestlé κοκ)

Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Η Blackrock διαφέρει από την JP Morgan, την Deutsche Bank ή την Goldman Sachs. Όταν μια τράπεζα, όπως οι προαναφερόμενες, στοιχηματίζουν σε ένα παράγωγο, σε κάποιο ομόλογο ή σε μια μετοχή, αναλαμβάνουν ένα ρίσκο. Αν το στοίχημα δεν τους «κάτσει» τότε αναγκάζονται να καταγράψουν την απώλεια στα λογιστικά τους βιβλία. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο με την Blackrock τότε η καλή εταιρεία θα αποτελούσε δυναμίτη στα θεμέλια του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν ισχύει όμως.

Η «μαγκιά» του επιχειρηματικού μοντέλου της Blackrock είναι ότι δεν τις ανήκουν οι χάρτινοι τίτλοι των 15 τρις δολαρίων που προανέφερα. Τα χρήματα αυτά, και τους χάρτινους τίτλους, η Blackrock τα διαχειρίζεται εκ μέρους των πελατών της. Με άλλα λόγια, ό,τι απώλειες προκύπτουν επιβαρύνουν τους πελάτες της εταιρείας και όχι την ίδια την Blackrock. Το ίδιο και με τα κέρδη: τα εισπράττουν οι πελάτες της. Και πως κερδίζει η Blackrock; Από προμήθειες που χρεώνει τους πελάτες της χάσουν-κερδίσουν ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες συμβουλών, τις αναλύσεις κλπ.

Την Blackrock ελάχιστοι είχαν ακούσει πριν το Κραχ του 2008. Ο λόγος που η Blackrock έγινε γνωστή ήταν ότι, αντίθετα με τις εταιρείες αξιολόγησης κινδύνων (τις γνωστές Moody’s, S&P, Fitch), η Blackrock είχε μελετήσει τους κινδύνους του χρηματοπιστωτικού συστήματος καλύτερα. 

Παρόλο ότι ήταν από τις πρώτες εταιρείες που ασχολήθηκαν με (και συνέστησαν στην πελατεία τους να αγοράσουν) τοξικά παράγωγα (και συγκεκριμένα εκείνα που θελεμιώνονταν στα στεγαστικά δάνεια των πτωχότερων αμερικανών), αρκετά πριν το Κραχ η Blackrock άρχισε να κρούει τον κωδώνα του κινδύνου και να συνιστά στους πελάτες της να τα ξεφορτωθούν. Κάπως έτσι τα «μοντέλα» διαχείρησης του ρίσκου της Blackrock απέκτησαν καλή φήμη.

Κάπου εκεί, αρχίζει η σχέση της Blackrock με τις κυβερνήσεις της Ουάσινγκτον, των Παρισίων και του Βερολίνου. Πολιτικοί, όπως ο Πρόεδρος Ομπάμα και η Καγκελάριος Μέρκελ, είχαν χάσει τον ύπνο τους και είχαν ανάγκη συμβούλους εμπιστοσύνης που θα τους συμβούλευαν τι να κάνουν με την Κόπρο του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος που κινδύνευε να τους πνίξει. Απευθύνθηκαν λοιπόν στην Blackrock μόνο και μόνο επειδή:

• (α) δεν αποτελούσε συστημικό κίνδυνο (αντίθετα με τράπεζες όπως η Citi και η Deutsche Bank) – καθώς, όπως εξήγησα πιο πάνω, ο κίνδυνος ήταν όλος στα χέρια των πελατών της Blackrock, και

• (β) είχε πετύχει να προβλέψει κινδύνους που άλλοι είτε δεν είδαν είτε έκαναν ότι δεν είδαν.

Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας Blackrock-κυβερνήσεων ήταν παχυλά εισοδήματα για την Blackrock και μια μορφή «νομιμοποίησης», στα μάτια των «επενδυτών», των κυβερνητικών πολιτικών μετά το ξέσπασμα της Κρίσης.

Το πιο σκοτεινό μέρος της εμπλοκής της Blackrock με κυβερνήσεις εντοπίζεται στην Ευρώπη και, συγκεκριμένα, την «εργολαβία» που έδωσε η τρόικα στην Blackrock σχετικά με τις πτωχευμένες ελληνικές τράπεζες. 

Ουσιαστικά, οι πολιτικοί χρησιμοποίησαν την φήμη της Blackrock ως φύλλο συκής πίσω από το οποίο έκρυψαν την πραγματική ένδεια των τραπεζών. 

Θα θυμάστε ίσως τα πήγαινε-έλα των ανθρώπων της Blackrock στην Αθήνα. 

Την εποχή που σχεδιαζόταν το δεύτερο Μνημόνιο, η Blackrock είχε αναλάβει το «έργο» της μέτρησης των «μαύρων τρυπών» των ελληνικών τραπεζών. Το μαγικό ποσό τον 50 δις ευρώ δουλειά της Blackrock ήταν. Πάνω στους δικούς της υπολογισμούς αποφασίστηκε να δανειστεί το ελληνικό δημόσιο αυτό το ποσό από τον ESM, όταν στην πραγματικότητα οι μαύρες τρύπες ήταν υπερδιπλάσιες. 

Οι άνθρωποι της Blackrock όμως δεν είπαν ψέματα για τις μαύρες τρύπες, ούτε όμως όλη την αλήθεια. Απλά βασίστηκαν στα (ψευδή) στοιχεία που τους δόθηκαν, χωρίς να το πολυψάξουν το πράγμα – χωρίς να αμφισβητήσουν τις προβλέψεις της τρόικα για την εξέλιξη της ύφεσης, για το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων κλπ. Ως λογιστές, ήρθαν, μελέτησαν τα στοιχεία που τους έδωσαν και απήλθαν. 

Η ευθύνη λοιπόν για τον εγκληματικά κακό υπολογισμό βαρύνει απολύτως την ελληνική κυβέρνηση (των ανεκδιήγητων Παπαδήμου-Βενιζέλου) και την τρόικα.

Η συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος

Τον Σεπτέμβριο του 2011 η Black Rock Solutions σε συνεργασία με την ελεγκτική εταιρεία Ernst&Young έπιασε δουλειά μετά από επιθυμία της Τράπεζας της Ελλάδος η οποία (επιθυμία) προήλθε από απαίτηση των δανειστών να αξιολογηθούν τα δανειακά χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών καθώς και να υπολογιστούν οι ζημιές από τα «κόκκινα» δάνεια. Τι δουλειά ήταν αυτή; Να καταγράψει, να μελετήσει και να αποφανθεί για το τι μέλλει γενέσθαι, ώστε η Τράπεζα της Ελλάδος να ξέρει τι… της γίνεται και κυρίως εάν απαιτηθούν μεγάλες κεφαλαιακές ενισχύσεις για κάποιες τράπεζες (άραγε, τι θα συμβεί με την περίπτωση που δε μπορέσουν να τις έχουν; Κρατικοποίηση;)

Τότε, πάντως, ο έλεγχος των δανειακών χαρτοφυλακίων από την Blackrock Solutions προβλέπονταν «στην τελευταία επισκόπηση της ελληνικής οικονομίας από την Τρόικα» και έχει ενδιαφέρον ότι είχε δώσει απαλλαγή στις μεγάλες κυπριακές τράπεζες μετά από «προτροπή» της Τράπεζας της Ελλάδος.

Η BlackRock και τα δάνεια των κομμάτων

Τον Φεβρουάριο του 2013 (μετά από δύο χρόνια εντατικών ελέγχων) γίνεται γνωστό πως η Blackrock μεταφέρει τα δάνεια των κομμάτων στην Αγροτική με το επιχείρημα της μη επισφάλειας παρά το γεγονός ότι αυτό δεν εξυπηρετούνταν από το 2010. Είναι ευκόλως εννοούμενο πως οι άνθρωποι της Blackrock Solutions γνωρίζουν τα πάντα περί αυτών των δανείων τα οποία σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και δεν έχουν αμφισβητηθεί, δε δόθηκαν με τις απαραίτητες εγγυήσεις. (σ.σ., θυμίζουμε πως η Αγροτική Τράπεζα ανήκει στην Τράπεζα Πειραιώς).

Σε δεύτερη και τρίτη ανάγνωση αυτό σημαίνει πως από το 2013 οι δανειστές της χώρας γνώριζαν επακριβώς τι έχει συμβεί με τα δάνεια κομμάτων αλλά και πολιτικών προσώπων, με ότι αυτό συνεπάγεται…

«Κόκκινα» δάνεια σε offshore!

Τους πρώτους μήνες μετά τον επίσημο «αρραβώνα» με την Τράπεζα της Ελλάδος, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2011, διαρρέουν στην αγορά διάφορες «περίεργες» πληροφορίες σχετικά με τους ελέγχους της Blackrock. Δηλαδή τι; Ότι ορισμένες τράπεζες εμφάνιζαν διαφορετικό υπόλοιπο μη εξυπηρετούμενων δανείων στην Blackrock απ’ ότι στην Τράπεζα της Ελλάδος και ότι «δύο τράπεζες» φέρονταν να είχαν «μετακινήσει κόκκινα δάνεια σε offshore», όπως μας περιγράφει στέλεχος της αγοράς.

Σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι τότε οι τράπεζες που εμπλέκονταν στον έλεγχο της Blackrock ήταν υποχρεωμένες να πληρώσουν την αμερικάνικη εταιρεία για τον έλεγχο που είχε παραγγείλει η Τράπεζα της Ελλάδος και είχε επιβάλλει η Τρόικα.

Για την ιστορία επίσης, τον Ιούλιο του 2014 η Blackrock με έκθεσή της κατέτασσε την Ελλάδα στην πρώτη θέση παγκοσμίως εξαιτίας της επικινδυνότητας της για χρεωκοπία. Είναι η ίδια εταιρεία που σήμερα αναλαμβάνει τη διαχείριση των… «κόκκινων» δανείων της.
Πηγή