Άρθρο του M.Blondet
Μετάφραση -επιμέλεια: Ιωάννης Αυξεντίου
Η σέχτα των Ασσασίνων, η τεχνική της υποβολής.
Και εδώ υπήρξε το έργο μιας υποβολής, μιας ολοκληρωτικής υποβολής αυτών των πιστών. Σύμφωνα με τις παραδόσεις, ο Γέρος του βουνού αποκοίμιζε τους μαθητές που ήθελε να μεταμορφώσει σε δολοφόνους , και τους έκανε να ξυπνούν σε έναν κήπο απολαύσεων που έμοιαζε με τον παράδεισο του Αλλάχ, με παρθένες και εφήβους ,εκλεκτά κρασιά και φαγητό, τρεχούμενα νερά.Μετά ξυπνούσαν και για να αποκτήσουν όλες αυτές τις απολαύσεις στην άλλη ζωή, πήγαιναν να γίνουν μάρτυρες, δολοφονώντας σουλτάνους, σουνίτες, σταυροφόρους. Παλαιότερα, οι ερευνητές πίστευαν ότι ο Γέρος του βουνού χρησιμοποιούσε το χασίς για να τους υπνωτίζει, όμως σήμερα αυτή η άποψη έχει απορριφθεί από τους ιστορικούς. Αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές δολοφόνοι, υποβάλλονταν σε άλλες τεχνικές, πολύ πιο μυστηριακές και απόκρυφες: Οι Ασσασίνοι ονομάστηκαν έτσι, επειδή βασίζονταν στο »θεμέλιο» (assas) της πίστης. Δηλαδή φονταμενταλιστές, αλλά εκπαιδευμένοι σε μία »απόκρυφη γνώση” (batin) της αποκεκαλυμμένης αλήθειας (zahir). Εν ολίγοις, μία εσωτεριστική αδελφότητα με αυστηρή ιεραρχία, στρωματοποιημένη σε 6 βαθμούς »ανάπτυξης» της γνώσης, όπως μία μασονική αδελφότητα: στην κορυφή ο Διδάσκαλος,ο ίδιος ο Hassan (Sheik al-Jabal), και μετά οι ακόλουθοι του. Αμέσως από κάτω , οι da’i (κατηχητές) που διδάσκουν το πιστεύω της σέχτας στους νέους μαθητές. Ακόμη πιο κάτω, οι rafiq, που διευθύνουν το φρούριο του Alamut (στο σημερινό Ιράν). Όμως το ειδικό όργανο του τρόμου και της πολιτικής του Γέρου ονομάζονταν »fidawi», “εκείνοι που θυσιάζονται”, φανατικοί έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν με μία διαταγή του Γέρου: είναι γνωστό ότι όταν αιχμαλωτίζονταν πήγαιναν στα βασανιστήρια και στον θάνατο με το πρόσωπο τους σε έκσταση. (το γεγονός ότι εκείνη την εποχή οι Ασσασίνοι ανήκαν στον σιιτισμό, δεν σημαίνει ότι αργότερα οι τεχνικές δεν πέρασαν και στους σουνίτες)
Μετάφραση -επιμέλεια: Ιωάννης Αυξεντίου
Η κρίσιμη ένδειξη, είναι το γεγονός ότι οι δύο μουσουλμάνοι που πραγματοποίησαν τη σφαγή στο San Bernardino (Καλιφόρνια) – ο άνδρας ευκατάστατος και κοινωνικά ενταγμένος, μόλις είχε αγοράσει ένα σπίτι-άφησαν το μωρό τους έξη μηνών για να πάνε να σκοτώσουν και να σκοτωθούν: εδώ δεν μπορεί παρά να πρόκειται για μία καταληψία, μία κατάσταση ψυχο-νοητικής εμμονής, που με κάποιο τρόπο προκλήθηκε, ώστε να τους κάνει να ξεπεράσουν τα πιο στοιχειώδη φυσικά συναισθήματα.
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: ποιος μπόρεσε να τους υποβάλει μέχρι αυτό το σημείο; Ποια είναι η μέθοδος υποβολής -διότι σίγουρα υπάρχει- που εωσφορικά μυαλά εφαρμόζουν για να δημιουργούν ισλαμιστές καμικάζι, δύο όροι που θα έπρεπε να είναι ασύμβατοι και σε τόσο μεγάλο αριθμό; Τόσο »λειτουργικοί», ώστε να χρησιμοποιούνται ως τηλεκατευθυνόμενα όπλα από τον αποστολέα;
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: ποιος μπόρεσε να τους υποβάλει μέχρι αυτό το σημείο; Ποια είναι η μέθοδος υποβολής -διότι σίγουρα υπάρχει- που εωσφορικά μυαλά εφαρμόζουν για να δημιουργούν ισλαμιστές καμικάζι, δύο όροι που θα έπρεπε να είναι ασύμβατοι και σε τόσο μεγάλο αριθμό; Τόσο »λειτουργικοί», ώστε να χρησιμοποιούνται ως τηλεκατευθυνόμενα όπλα από τον αποστολέα;
Η σέχτα των Ασσασίνων, η τεχνική της υποβολής.
Η μνήμη μας πηγαίνει φυσικά, στη σέχτα των Ασσασίνων. Ο Pir di Alamut, Hassan-i Sabbah (1034-1124), ο »Γέρος του βουνού» μπορούσε να διατάζει δολοφονίες στους μαθητές του, ακόμη και την αυτοκτονία τους. Οι Ασσασίνοι υπήρξαν τότε, ένα δηλητηριώδες τάγμα του Σιιτισμού. Ο σταυροφόρος Ερρίκος Β΄της Καμπανίας, που πέρασε από την γη των Ισμαηλιτών, ανέφερε ότι με μία διαταγή του Γέρου του βουνού, δύο φύλακες πάνω στον πύργο ενός κάστρου έπεσαν κάτω χωρίς ούτε μία στιγμή δισταγμού, και θρυμματιστήκαν εμπρός από τα πόδια του σταυροφόρου.
Και εδώ υπήρξε το έργο μιας υποβολής, μιας ολοκληρωτικής υποβολής αυτών των πιστών. Σύμφωνα με τις παραδόσεις, ο Γέρος του βουνού αποκοίμιζε τους μαθητές που ήθελε να μεταμορφώσει σε δολοφόνους , και τους έκανε να ξυπνούν σε έναν κήπο απολαύσεων που έμοιαζε με τον παράδεισο του Αλλάχ, με παρθένες και εφήβους ,εκλεκτά κρασιά και φαγητό, τρεχούμενα νερά.Μετά ξυπνούσαν και για να αποκτήσουν όλες αυτές τις απολαύσεις στην άλλη ζωή, πήγαιναν να γίνουν μάρτυρες, δολοφονώντας σουλτάνους, σουνίτες, σταυροφόρους. Παλαιότερα, οι ερευνητές πίστευαν ότι ο Γέρος του βουνού χρησιμοποιούσε το χασίς για να τους υπνωτίζει, όμως σήμερα αυτή η άποψη έχει απορριφθεί από τους ιστορικούς. Αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές δολοφόνοι, υποβάλλονταν σε άλλες τεχνικές, πολύ πιο μυστηριακές και απόκρυφες: Οι Ασσασίνοι ονομάστηκαν έτσι, επειδή βασίζονταν στο »θεμέλιο» (assas) της πίστης. Δηλαδή φονταμενταλιστές, αλλά εκπαιδευμένοι σε μία »απόκρυφη γνώση” (batin) της αποκεκαλυμμένης αλήθειας (zahir). Εν ολίγοις, μία εσωτεριστική αδελφότητα με αυστηρή ιεραρχία, στρωματοποιημένη σε 6 βαθμούς »ανάπτυξης» της γνώσης, όπως μία μασονική αδελφότητα: στην κορυφή ο Διδάσκαλος,ο ίδιος ο Hassan (Sheik al-Jabal), και μετά οι ακόλουθοι του. Αμέσως από κάτω , οι da’i (κατηχητές) που διδάσκουν το πιστεύω της σέχτας στους νέους μαθητές. Ακόμη πιο κάτω, οι rafiq, που διευθύνουν το φρούριο του Alamut (στο σημερινό Ιράν). Όμως το ειδικό όργανο του τρόμου και της πολιτικής του Γέρου ονομάζονταν »fidawi», “εκείνοι που θυσιάζονται”, φανατικοί έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν με μία διαταγή του Γέρου: είναι γνωστό ότι όταν αιχμαλωτίζονταν πήγαιναν στα βασανιστήρια και στον θάνατο με το πρόσωπο τους σε έκσταση. (το γεγονός ότι εκείνη την εποχή οι Ασσασίνοι ανήκαν στον σιιτισμό, δεν σημαίνει ότι αργότερα οι τεχνικές δεν πέρασαν και στους σουνίτες)
Έτσι δολοφονήθηκε ο Massud από τον Bin Laden.
Με αυτό τον τρόπο, το 2001 δολοφονήθηκε-με διαταγή του Osama bin Laden – ο διοικητής Ahmad Shah Massoud, το »λιοντάρι του Panshir», ο οποίος μαχόταν εναντίον των Ταλιμπάν. Ο Massud ήταν ένας μοντέρνος μετριοπαθής μουσουλμάνος, μορφωμένος, που αγαπούσε την Γαλλική κουλτούρα. Διαφαινόταν τότε, αν και Τατζίκος , ως ο μόνος που μπορούσε να συνενώσει τις Αφγανικές φυλές, και κατά συνεπεία να οδηγήσει στην συνένωση του Αφγανιστάν.
Στους αμερικάνους δεν άρεσε αυτή η δυνατότητα. Όπως έγραψε η Le Figaro, τον Ιούλιο του 2001 ο τοπικός σταθμάρχης της Cia πήγε να βρει τον Osama Bin Laden – στην θεωρία καταζητούμενος από το FBI – που τότε ήταν νοσηλευόμενος για διάλυση σε ένα νοσοκομείο του Ντουμπάι. Ο Osama μπορούσε ίσως να αρνηθεί μία χάρη στους φίλους; Επιπλέον μισούσε και ζήλευε προσωπικά τον Massud, και είχε καταγγείλει την επικινδυνότητα του σε διεθνές επίπεδο.
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 2001, ο Massud είχε την αφέλεια να δεχτεί να δώσει μία συνέντευξη σε δύο τυνήσιους δημοσιογράφους, για έναν τηλεοπτικό σταθμό του Μαρόκο. Στην πραγματικότητα ήταν ο Dahmane Abd al-Sattar και ο Rachid Bouraoui el-Ouaer, δύο που κατοικούσαν στο Βέλγιο (θυμίζει κάτι αυτό;) και παρουσιάστηκαν στην υπηρεσία ασφαλείας του Massoud δείχνοντας Βελγικά διαβατήρια και μία τηλεκάμερα .Ο ψεύτικος καμεραμάν, μόλις παρουσιάστηκε ο Massoud, πυροδότησε την ζώνη με τα εκρηκτικά που φορούσε, οπότε ανατινάχθηκε ο ίδιος και φυσικά ο Massoud .
Ήταν η 9η Σεπτεμβρίου του 2001. Μόνον δύο ήμερες μετά, στις 11 Σεπτεμβρίου, συνέβη αυτό που γνωρίζετε. Η επίσημη αφήγηση που μας εδόθη, ήταν ότι το τεράστιο τρομοκρατικό κτύπημα της Νέας Υόρκης και του Πενταγώνου, ήταν το έργο του μεγάλου εχθρού της Αμερικής, Osama bin Laden.
Η δολοφονία του Massud ήταν η αέναα επαναλαμβανομένη μορφή της σέχτας, και ο Bin Laden ο νέος Γέρος του βουνού. Ήδη τότε αναρωτήθηκα: πως μπόρεσαν να επηρεαστούν οι δύο καμικάζι, ώστε να θέλουν να πεθάνουν σκοτώνοντας έναν μουσουλμάνο ήρωα; Ποιο παράδεισο τους έταξαν; Πως μπόρεσαν να πιστέψουν; Και εάν υπάρχει μία μέθοδος υποβολής, οι αμερικάνοι την γνωρίζουν, την έχουν ανακαλύψει; Δεν έχω ακόμη τις απαντήσεις .
Η σφαγή του San Bernardino είναι μαζί τόσο αμερικάνικη – οι πυροβολισμοί τρελών σε δημόσιους χώρους και σχολεία- όσο και φανατικά τζιχαντιστική. Δύο διαφορετικοί, εθνικά, »σατανάδες», αλλά, εν τέλει, όχι και τόσο διαφορετικοί. Ο αμερικανισμός και ο τζιχαντισμός έχουν ένα κοινό στοιχείο: τον »ιερό» πόλεμο. Οι πουριτανοί έποικοι που ίδρυσαν το αμερικανικό κράτος, ήταν οι μαχητές για την εδραίωση της »νέας Σιών»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου