Όταν στις αρχές του 2ου προχριστιανικού αιώνα ο πολύπειρος Αρκάδας στρατηγός Φιλοποίμην, είδε την διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά πράγματα του Ρωμαίου υπάτου...
... Φλαμινίκου, κατάλαβε πως οι Έλληνες βρισκόταν μπροστά σε τεράστιες περιπέτειες.
Ο Φιλοποίμην αποφάσισε τότε να συμβουλευθεί το Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδος. Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδας, που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο: "Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος".
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε, δηλαδή, την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που κλυδωνίζεται μεν λόγω των κυμάτων, αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!
Και πράγματι, οι Ρωμαίοι -επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Φιλοποίμενα- ήρθαν. Οι Γότθοι ήρθαν. Οι Άβαροι ήρθαν. Οι Άραβες ήρθαν. Οι Φράγκοι ήρθαν. Οι Τούρκοι ήρθαν. Οι Γερμανοί ήρθαν. Σύμμαχοι ήρθαν, προδότες ήρθαν, χρεωκοπίες ήρθαν, μνημόνια ήρθαν...
Αλλά ο ασκός, σε πείσμα όλων αυτών και πολλών άλλων, "μηδεπώποτε βυθίζεται"! (pythiablog)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου