"Ησίοδος": Ιστορία και ανιστόρητοι ή κλείνω τα μάτια γενικώς

Αγαπητοί φίλοι
Είναι η αλήθεια ότι δεν γράφω συχνά πια και αυτό κυρίως γιατί δεν θέλω να αθετήσω την υπόσχεσή μου ότι θα γράφω μόνο πρωτότυπα άρθρα. Σήμερα λοιπόν θα δούμε άλλη μια πτυχή αυτού που αποκαλείται επίσημη εκδοχή της ιστορίας. Θα γελάσουμε και θα προβληματιστούμε για το νοητικό επίπεδο των "ειδικών" και θα παραδεχτούμε, για μια ακόμη φορά, για το πόσο προφητικός υπήρξε ο ποιητής με το :
"γιατί τα 'σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά"...

του εθνικού μας ύμνου μια και όσο ηλίθιος και να είναι κάποιος δεν μπορεί να έχει ξεπεράσει και το άκρον άωτον της ανοησίας! Άρα κάτι τους κρατά. Κάτι σαν τις έρευνες που χρηματοδοτεί η μάρκα αναψυκτικών για να βγάζουν τα αναψυκτικά αθώα για την παχυσαρκία, όπως εσχάτως μετέδωσαν τα κανάλια.
Ας μπούμε όμως στην αφορμή του σχολίου αυτού.
Όσοι έχετε παρακολουθήσει τα άρθρα μου ξέρετε ότι υποστηρίζω ότι άλλος είναι ο συγγραφέας της "Θεογονίας" και άλλος αυτός των "Έργων". Για να μπορέσουμε όμως να συνεννοηθούμε ονόμασα αυτόν των "Έργων" Ησίοδο Β'. Αν και το Ησίοδος δεν είναι όνομα αλλά αν το αναλύσουμε θα χάσουμε τον στόχο.
Ο Ησίοδος Β' λοιπόν όπως αναφέρει ο ίδιος στα "Έργα" στίχοι 635-640 μας εξηγεί ότι:
"ΟΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕ ΗΛΘΕ ΠΟΛΥΝ ΔΙΑ ΠΟΝΤΟΝ ΑΝΥΣΣΑΣ
ΚΥΜΗΝ ΑΙΟΛΙΔΑ ΠΡΟΛΙΠΩΝ ΕΝ ΝΗΙ ΜΕΛΑΙΝΗ
ΟΥΚ ΑΦΕΝΟΣ ΦΕΥΓΩΝ ΟΥΔΕ ΠΛΟΥΤΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΟΛΒΟΝ
ΑΛΛΑ ΚΑΚΗΝ ΠΕΝΙΗΝ ΤΗΝ ΖΕΥΣ ΑΝΔΡΕΣΣΙ ΔΙΔΩΣΙ
ΝΗΣΣΑΤΟ ΔΕ ΑΓΧΙ ΕΛΙΚΩΝΟΣ ΟΙΖΥΡΗ ΕΝΙ ΚΩΜΗ
ΑΣΚΡΗ ΧΕΙΜΑ ΚΑΚΗ ΘΕΡΕΙ ΑΡΓΑΛΕΗ ΟΥΔΕ ΠΟΤΕ ΕΣΘΛΗ"

Ο πατέρας του έφυγε από την Κύμη της Αιολίδας, λόγω φτώχειας, και πήγε στην Άσκρα, ένα χωριό στους πρόποδες του Ελικώνα. Δείτε λοιπόν τις διάφορες κωλοτούμπες για να μπορέσουν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα. Αρχικά τοποθέτησαν την Αιολίδα στην περιοχή της Τροίας. Το γεγονός ότι ο Όμηρος ούτε μία φορά δεν δίνει το προσωνύμιο αυτό στην περιοχή δεν τους στάθηκε εμπόδιο. Άλλωστε ήταν γνωστό στους "ειδικούς" ότι ο Όμηρος ήταν λίγο ανόητος αφού αυτοί, οι "ειδικοί", δεν κατάφεραν να ταυτοποιήσουν ούτε μία από τις αναφερόμενες από αυτόν πόλεις. Στις "ΟΙΗΕΣ" βέβαια βλέπουμε ότι ο Αίολος, γιός του Έλληνος, γέννησε πέντε (5) αγόρια. Τους ΚΡΗΘΕΥΣ, ΑΘΑΜΑΣ, ΣΙΣΥΦΟΣ, ΣΑΛΜΩΝΕΥΣ, ΠΕΡΙΗΡΗΣ. Από αυτούς ο ΑΘΑΜΑΣ είναι ο πατέρας του Φρίξου και της Έλλης. Αυτοί βέβαια βασίλευαν στην Ιωλκό(στοιχείο 1).
Οι Αιολείς, που έμεναν δίπλα στην Θεσσαλία, και που βέβαια για άγνωστο λόγο ΠΟΤΕ δεν ονόμασαν την περιοχή που κυριαρχούσαν και βασίλευαν ΑΙΟΛΙΔΑ, μετανάστευσαν γύρω στο 1200 πχ στην ευρύτερη περιοχή της Τροίας που την ονόμασαν αμέσως ΑΙΟΛΙΔΑ. Αλλά προφανώς το γνώριζαν μεταξύ τους μόνο μια και όπως είπαμε κανείς από τους ΟΜΗΡΟ, ΟΡΦΕΑ αλλά και ΗΣΙΟΔΟ δεν το ήξερε. Το έμαθαν όμως αργότερα οι "ειδικοί" που απεκατέστησαν τα πράγματα (στοιχείο 2).
Ο πατέρας του Ησίοδου, λοιπόν, άφησε την πλούσια περιοχή της Μικράς Ασίας, προφανώς σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή μετά το 1200 πχ και γύρω στο 800 πχ και ήρθε να χορτάσει την πείνα του στην άγονη και δύσκολη περιοχή του Ελικώνα (στοιχείο 3).
Τι συμπέρασμα βγάζετε εσείς από τα παραπάνω;
Ελπίζω κανένα μια και το μόνο που μπορεί να συμπεράνει κανείς με ευκολία αν όλα αυτά ίσχυαν είναι ότι ένα τσούρμο ηλιθίων δεν έδωσαν το όνομά τους στην περιοχή που βασίλευαν αλλά εκεί που μετανάστευσαν, αν μετανάστευσαν, και ένας απόγονός τους, ακόμη πιο ηλίθιος άφησε μια εύφορη γη γιατί δεν μπορούσε να ζήσει και πήρε τα βουνά (κυριολεκτικά) για να ζήσει.
Είναι λοιπόν προφανές το αδιέξοδο της σκέψης τους και ο τεράστιος αριθμός των νοητικών αλμάτων χωρίς αρχή, μέση ή τέλος.
Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και κάτι ακόμη. Αν υποθέσουμε ότι εσείς φεύγετε από ένα παραθαλάσσιο τόπο και πηγαίνετε στην απέναντι μεριά της θάλασσας θα μένατε που; Προφανώς στην απέναντι παραλία. Σωστά; Ο συγκεκριμένος τύπος, ο μπαμπάς του Ησίοδου Β' δεν το έκανε. Πέρασε τα ενδιάμεσα βουνά και σύμφωνα με τους "ειδικούς" δεν κατέβηκε στην εύφορη πλευρά του κορινθιακού, κοντά στην Ιτέα ή το Γαλαξίδι αλλά έμεινε στα βουνά. (δείτε τον χάρτη)

Ούτε φυσικά πήγε στην κοιτίδα των προγόνων του. Ένας πραγματικά ηλίθιος (όπως των παρουσιάζουν).
Ας αφήσουμε όμως τους "ειδικούς" και ας δούμε τα στοιχεία.
Προφανώς όλη αυτή η παράλογη λογική είναι λάθος. Παρεμπιπτόντως στο δεύτερο βιβλίο μου υπάρχει αναφορά σε όλο αυτό. Ποια είναι τα στοιχεία που στηρίζω την άποψη αυτή.
1) Ο πατέρας του πέρασε έναν ΠΟΝΤΟ, μια βαθιά θάλασσα, που δεν είναι το Αιγαίο, μια ρηχή θάλασσα, γι' αυτό και ο καυγάς με την Τουρκία για την υφαλοκρηπίδα.
2) Δεν μας αναφέρει ότι πέρασε βουνά και λαγκάδια για να φτάσει στην άλλη πλευρά του Ελικώνα αλλά μας λέει ότι έμεινε κάπου που ήταν κοντά (σχετική και υποκειμενική έννοια) στον Ελικώνα. Το πιο λογικό είναι ότι έμεινε στην απέναντι παραλία όπου κοντά βρίσκονταν ο Ελικώνας. Στην περίπτωση της κατεστημένης απόψεως ο Ελικώνας δεν βρίσκεται στην πλευρά που βλέπει το Αιγαίο. Έτσι κάναν τα μαγικά ώστε να μετακομίσει η Άσκρη μια και για το βουνό είναι λίγο δύσκολο αλλά όχι αδύνατο γι' αυτούς.
3) Όποιος έρχεται από την Μ.Ασία απέναντι θα πρέπει ή να μπει στον Παγασητικό κόλπο ή να σταματήσει στην Αττική, λόγω Ευβοίας. Ποιος λοιπόν ο λόγος να περάσει στον Κορινθιακό; Και πως άραγε τον βρήκε;
4) Ο Ησίοδος Β' αναφέρει για το κλίμα του τόπου του τα εξής χαρακτηριστικά:
α) Ο χειμώνας είναι βαρύς ΧΕΙΜΑ ΚΑΚΗ
β) Το καλοκαίρι είναι ανυπόφορο (έχει πολύ υγρασία) ΘΕΡΕΙ ΑΡΓΑΛΕΗ
γ) Οι γενικότερες συνθήκες καθ' όλη την διάρκεια του έτους είναι δύσκολες ΟΥΔΕ ΠΟΤΕ ΕΣΘΛΗ
Όλα αυτά βέβαια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του Ωκεάνιου κλίματος και στην σημερινή Ελλάδα ΠΟΥΘΕΝΑ δεν έχει Ωκεάνιο κλίμα.
5) Στην περιοχή του Κορινθιακού κόλπου που βρίσκεται στον 38ο παράλληλο Βόρεια δεν θα μπορούσαν να ισχύουν αυτές οι συνθήκες. Αντίθετα το χειμώνα η μέση θερμοκρασία είναι 9-11 βαθμοί και το καλοκαίρι είναι 23-27 βαθμοί. Σε καμιά περίπτωση δεν έχει σχέση με αυτά που λέει ο Ησίοδος. Θα αναρωτιέστε ίσως γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και πως είναι δυνατόν να μην τα παρατηρεί κανείς άλλος! η απάντηση είναι απλή:
Οι πρώτοι που έγραψαν κριτικές για τον Ησίοδο και που σώζονται ήταν από την εποχή των κλασσικών χρόνων και κυρίως την εποχή των Ελληνιστικών χρόνων. Αργότερα τις κριτικές αυτές χρησιμοποίησαν "ερευνητές" την εποχή του Μεσαίωνα και μετά γύρω στο 1800 όταν ξαναάνθισε η έρευνα για την αρχαία ελληνική γραμματεία.
Σε όλους αυτούς έλειπε κάτι κοινό. Οι βασικές γνώσεις για τον κόσμο. Αν σε αυτά προσθέσετε τις διάφορες δοξασίες, πχ περί επίπεδου κόσμου, τα συμφέροντα πχ φοινικικό αλφάβητο και την πνευματική δυσκαμψία στο να αμφισβητήσουν τους παλαιότερους όπως και τον φόβο μην χάσουν την θέση τους καταλαβαίνεται γιατί μεταφέρονται απαράλλαχτα χιλιάδες χρόνια τώρα οι ίδιες σκέψεις χωρίς ούτε μια σταλιά κριτικής διάθεσης.
Ελπίζω όλα αυτά να βάλουν και εσάς σε σκέψεις.
καλό απόγευμα.

Πηγή