Οι γενιές που βρίσκονται από τα 20 μέχρι τα 50 περίπου έχουν ένα πλεονέκτημα. Ουσιαστικά δεν έζησαν τη φτώχεια τη μεγάλη. Δεν βίωσαν (όχι όλοι βεβαίως) μια κατάσταση σαν κι αυτή που βλέπει κανείς όταν πάει σήμερα στην Αλβανία, τη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία. Μάλιστα η γενιά από 60 μέχρι 70 ήταν και η πρώτη που δεν έζησε πόλεμο αλλά βίωσε ασφαλώς τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια....
Όσο για τους 40άρηδες και κάτω, έζησαν στη Μεταπολιτευτική Ελλάδα της απίστευτης «φούσκας» που ξεκίνησε από την εποχή του Ανδρέα που μπούκωσε τον κόσμο με χρήμα και συνεχίστηκε με το έγκλημα του Χρηματιστηρίου ή τα θαλασσοδάνεια των τραπεζών. Σε γενικές γραμμές αυτά που έζησαν οι Έλληνες στη συντριπτική πλειοψηφία, σε καμιά περίπτωση δεν παρέπεμπαν σε βαλκανική χώρα αλλά ευρωπαϊκή, χλιδάτη και ωραία, ακόμη και με τα λεφτά των άλλων.
Όλα αυτά τα λέμε γιατί τόσο από τις δημοσκοπήσεις όσο και από κουβέντες που κάνει κάποιος με τους Συριζαίους αντιλαμβάνεται ότι δεν αντιλαμβάνονται τίποτε. Ούτε πως λειτουργεί η οικονομία, ούτε τι σημαίνει capital control, ούτε φυσικά τι θα σημάνει μια χρεοκοπία ή και μια έξοδος από το ευρώ.
Οι Έλληνες των τελευταίων 40-50 ετών ήταν ένας λαός που πέρασε μια χαρά. Με το μαύρο του το χρήμα, με τα κονδύλια της ΕΕ, με τα θαλασσοδάνεια, με το βόλεμα στο Δημόσιο, με τους άθλιους πολιτικούς και τους ακόμη πιο άθλιους ψηφοφόρους και κυρίως με την ένδεια πολιτισμού, μυαλού, οράματος.
Επομένως, όταν κάποιος σε προειδοποιεί ότι αν η Ελλάδα πέσει στα βράχια, το πιο πιθανό είναι να μην καταλάβεις τι σημαίνει αυτό. Άντε να πεις στον πιτσιρικά που πίνει φραπουτσίνο με το χαρτζιλίκι του παππού ότι χρεοκοπία σημαίνει πως θα πίνει… ελληνικό ή φραπέ.
Άντε να πεις σε κάποιον που έχει πενήντα πουκάμισα και 20 ζευγάρια παπούτσια ότι δεν θα μπορεί να αγοράσει άλλα. Άντε να πεις στη θείτσα της Κηφισιάς ή του Κολωνακίου ότι το κρασί θα είναι... ξινό και ο ταραμάς μαύρος.
Για να σοβαρευτούμε: Ένας λαός που δεν ξέρει σε γενικές γραμμές από πείνα, από πίκρα, από δυστυχία, από μετανάστευση, από άδειο στομάχι δεν αντιλαμβάνεται και την σοβαρότητα της κατάστασης. Κυρίως το βασικό πρόβλημα είναι ότι όλοι μας ή τουλάχιστον οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο ότι η Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι πλούσια. Ότι είναι δεδομένα τα χρήματα που κυκλοφορούν, οι ρεμούλες, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα διακοποδάνεια και ο… φραπές.
Όταν λοιπόν θεωρείς κάτι δεδομένο δεν μπορείς να είσαι και σίγουρος τι σημαίνει άδειες τράπεζες. Τι σημαίνει έξοδος από το ευρώ και δραχμούλα.
Δεν φταίει κανείς που δεν καταλαβαίνουν οι Έλληνες ότι η καταστροφή είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τα δύο μνημόνια που υπογράψαμε. Έτσι μάθαμε, στο DNA μας μπήκε αυτή η αίσθηση μόνιμης ευδαιμονίας για την οποία ίσως να μην χρειάστηκε και πολύς κόπος αλλά… τρόπος.
Κι όταν λοιπόν αυτή η άθλια κυβέρνηση, αυτοί οι απίστευτοι εγκληματίες παίζουν τη χώρα στα ζάρια ή παίζουν… πρέφα με την τύχη των μελλοντικών γενεών, είναι λογικό να μην αντιδρούμε όσο πρέπει. Να μη βουλιάζει το Σύνταγμα από 100.000 ανθρώπους κι όχι από 10.000. Να μην είναι κυρίαρχη η αριστερή ιδεολογία και ο μπαρουφακισμός, αλλά η λογική, η σύνεση, η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, η προσπάθεια να γίνουμε καλύτεροι.
Θα πάρει καιρός μέχρι να καταλάβουμε ότι το πισωγύρισμα σε άλλες εποχές θα καταστρέψει την Ελλάδα για τα επόμενα 20-30 χρόνια. Θα πρέπει να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβουμε τι σημαίνει «ψαλίδι» στα ΑΤΜ, τι σημαίνει, κούρεμα καταθέσεων, τι σημαίνει απώλεια αγοραστικής δύναμης 60% και 70%, τι σημαίνει να παρακαλάς για λίγα ευρώ, για να αγοράσεις ένα καλό αυτοκίνητο ή για να πάρεις βασικά είδη διατροφής. Για παράδειγμα ξέρουν οι Έλληνες ότι εισάγουμε κρέας αξίας 1 δις ευρώ; Κι ότι είμαστε απολύτως εξαρτημένοι από τους ξένους;
Ποτέ δεν είναι αργά. Οι Έλληνες οφείλουν να ξυπνήσουν έστω και βίαια και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Να διώξουν τους δολοφόνους της πατρίδας, να επιλέξουν άξιους ηγέτες, να αποκτήσουν ένα νέο αφήγημα για την Ελλάδα που αξίζει μια ακόμη ευκαιρία. Όχι από τους δανειστές, αλλά από τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου