Συμπαραγωγή με την Ελλάδα στα εργοστάσια των κρατικών «Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων» (ΕΑΣ–πρώην ΠΥΡΚΑΛ/ΕΒΟ) φορητών όπλων Καλάσνικοφ εξετάζουν Αθήνα και Μόσχα, με στόχο τις αγορές τρίτων χωρών με τις οποίες έχει ήδη «ανοιχτές» σχέσεις η Ρωσία....
Αυτή η πιθανή συνεργασία – την οποία από ελληνικής πλευράς «τρέχει» η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών του Υπ. Άμυνας- «κρυβόταν» πίσω από την επίσκεψη του υφυπουργού Άμυνας κ Νίκου Τόσκα με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ στο Αίγιο, την ημέρα που βρίσκονταν εκεί και αντιπροσωπεία Ρώσων και η οποία προκάλεσε κριτική και οξεία απάντηση από τον υφυπουργό. Βεβαίως η περίπτωση των Καλάσνικοφ δεν είναι το μόνο ενδεχόμενο συνεργασίας ή συμπαραγωγής που εξετάζεται – μια εξέλιξη που ειναι σε πολύ αρχικό, πρώιμο θα λέγαμε, επίπεδο: Οι Ρώσοι έχουν κάνει και άλλες προτάσεις και μάλιστα όπως θα δείτε παρακάτω η επιδίωξη συνεργασίας με γραμμή παραγωγής στην Ελλάδα, είναι μια παλιά υπόθεση. Αλλά τότε δεν προχώρησε λόγω πολλών αυτονοήτων δυσκολιών…
Παρουσίαση δυνατοτήτων εργοστασίου από Τόσκα
Η τωρινή αναθέρμανση πρέπει να έγινε κατά την επίσκεψη του κ Καμμένου στην Μόσχα- αυτό προκύπτει έμμεσα και από την απάντηση του κ Τόσκα: «Πήγα στο Αίγιο εκτάκτως και επειγόντως, μετά από συνεννόηση με τον ΥΕΘΑ Πάνο Καμμένο, για να συναντηθώ με αντιπροσωπεία από τη Ρωσία που ήδη βρισκόταν στο εκεί εργοστάσιο των ΕΑΣ, ώστε να τους ενημερώσω για τις δυνατότητες της επιχείρησης και να εξετάσουμε τα περιθώρια συνεργασίας, σύμφωνα με το πνεύμα της αναπτυξιακής πολιτικής της κυβέρνησης», ανέφερε ο κ Τόσκας.
Κατά τις πληροφορίες ο κ. Τόσκας περιορίστηκε στο να δείξει τις τεχνικές δυνατότητες του εργοστασίου και στον τοπικό τύπο εξήγησε ότι δεν υπάρχει θέμα συμφωνίας αυτή την στιγμή – ενώ εξήγησε ότι δυνατότητα επένδυσης υπάρχει σε κάθε καλό επενδυτή που ενδιαφερθεί. Αυτό που η Ελλάδα δεν θέλει είναι προτάσεις επένδύσεων που να προβλέπουν πριν από τις εξαγωγές σε τρίτες χώρες, υποχρέωση αγοράς από την Ελλάδα.
Πάντως η δυνατότητα ενδεχόμενης συνεργασίας για κοινή παραγωγή με το εργοστάσιο που φτιάχνει τα Καλάσνικοφ έχει αρχίσει να εξετάζεται διερευνητικά από την νέα ηγεσία της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών κκ Βούρη και Κυριακίδη εδώ και μερικές εβδομάδες- σε συνάρτηση με τα μέτρα της ΕΕ κατά της Ρωσίας για το ουκρανικό ζήτημα, τις τεχνικές δυνατότητες και το τυχόν επενδυτικό ενδιαφέρον. Ολα αυτά, λένε αρμόδιες πηγές, δείχνουν ότι υπάρχει δρόμος μπροστά για να διανυθεί και ότι στο Αίγιο έγινε μια πρώτη, αρχική παρουσίαση.
Ωστόσο οι Ρωσοι είτε για στρατηγικούς λόγους είτε για να πετύχουν συμβόλαια εδώ και τουλάχιστον μια 10ετία επεξεργάζονται παρόμοια σχέδια. Όπως διαβάζουμε στα ΝΕΑ στις 30-6-2006 σε συνέντευξη του υφυπουργού Άμυνας κ. Μιχ. Δημήτριεφ, τότε «δεξί χέρι» του προέδρου Πούτιν για τις εξαγωγές και επικεφαλής της αρμόδιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας, «ακόμη και εργοστάσια παραγωγής όπλων στην Ελλάδα για κοινές εξαγωγές σε τρίτες χώρες είναι διατεθειμένη να δημιουργήσει η Μόσχα, προκειμένου να διευρύνει την αμυντικοτεχνική συνεργασία της με την Αθήνα».
Από το 2006 συζητούσαν για εργοστάσιο τυφεκίων 5,56 χιλ. στην Ελλάδα!
Τότε λοιπόν σε μια προσπάθεια να «αναζωογονηθεί» η αμυντικοτεχνική συνεργασία Ελλάδας -Ρωσίας βρέθηκε στην Αθήνα και είχε συναντήσεις με τον τότε υπουργό Άμυνας κ. Ευάγγ. Μεϊμαράκη και τον τότε γενικό διευθυντή Εξοπλισμών κ. E. Βασιλάκο,ο κ Μιχ. Δημήτριεφ. Ο εν λόγω αξιωματούχος μίλησε από τότε και για τυφέκια που μπορούν να παραχθούν στην Ελλάδα: Εξήγησε στους Έλληνες συνομιλητές του, γράφει η εφημερίδα,ότι η Ρωσία «είναι έτοιμη και καλά προετοιμασμένη» να πάρει μέρος σε διεθνείς διαγωνισμούς που θα προκηρύξει η Ελλάδα για μια σειρά όπλων όπως αεροσκάφη 4ης γενιάς, τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, τροχοφόρα, εκπαιδευτικά, τυφέκια νέου διαμετρήματος 5,56 χλστ. – για τα τελευταία «μέχρι και εργοστάσιο στην Ελλάδα μπορούμε να κάνουμε», ανέφερε στην εφημερίδα.
Όπως σημείωναν τότε ΤΑ ΝΕΑ η Μόσχα, αντιλαμβανόμενη τις νέες απαιτήσεις διεθνώς – αλλά και τον φόρτο που έχουν ορισμένα εργοστάσιά της -, προσφέρει στην Αθήνα ευρείες συμπαραγωγές και πλήρη μεταφορά γραμμών συναρμολόγησης «με στόχο ακόμα και πωλήσεις από την Ελλάδα σε τρίτες χώρες», όπως επισήμαινε ο κ Δημήτριεφ. H προσφορά περιλάμβανε και τα αεροσκάφη Σουχόι-30 και Μιγκ-35, όπου το πεδίο συνεργασίας, π.χ. στα ηλεκτρονικά, «είναι πολύ μεγάλο».
Αλλά και ένα χρόνο αργότερα (4-6-2007) άλλο ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας αναφέρει ότι η Ρωσία με «όπλο» την εμπλοκή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στην κατασκευή ακόμα και των ρωσικών όπλων που προορίζονται για εξαγωγές σε άλλες χώρες επιδιώκει η Μόσχα να (ξανα)μπει στην ελληνική εξοπλιστική αγορά. Η πτυχή αυτή της συνεργασίας των δύο χωρών αποτέλεσε τότε ένα από τα σημεία συμφωνίας που είχαν στη Μόσχα ο τότε υπουργός Άμυνας κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης με τον Ρώσο ομόλογό του κατά τη συνάντησή τους στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παπούλια στη Ρωσία.Η Μόσχα «χτυπούσε» τότε και άλλες δυτικές αγορές, επιδίωκε (και φυσικά επιδιώκει) συμπαραγωγές και κοινές επενδύσεις με ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες- ήδη από τότε υπήρχε συνεργασία με την Αirbus και την ΕΑDS (αργότερα υπήρξε συνεργασία και με την Γαλλία για τα Μιστραλ).
Ενδεικτική στο πλαίσιο αυτό ήταν τότε η υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας (ΜΟU) μεταξύ της κρατικής ΕΑΒ και της ρωσικής αεροναυπηγικής βιομηχανίας Ιrkut, η οποία μεταξύ άλλων κατασκευάζει τα μαχητικά Σουχόι και τα αμφίβια πυροσβεστικά Βe200.
Ωστόσο τότε δεν υπήρξε συνέχεια- ενδεικτικό του ότι ειναι μια υπόθεση και με εγγενείς δυσκολίες. onalert
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου