Όποιος τυχόν δεν αγωνίζετο εστιγματίζετο δεν έπρεπε να ζει, καλλίτερα ν’ αυτοκτονούσε.
Ο Διονύσιος Σολωμός γράφει: «Κλείστε μέσα στην ψυχή σας την Ελλάδα και θα νιώσετε κάθε είδους μεγαλείο».
Η Ελλάδα είναι το παγκόσμιο φως και εξακολουθεί να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Οι Έλληνες αγωνισταί του ’21 γίνονται ήρωες. «Πολεμούν για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία»....
Πατρίδα δεν είναι μόνον τα πέτρινα βουνά, τα ποτάμια, οι πεδιάδες, οι οικισμοί. Η ιδέα της Πατρίδος με την ευρύτερη έννοια είναι κάθε καλή επιδίωξη του σωστού ανθρώπου. Το πνεύμα του Πατριωτισμού δεν μετράται μόνον με την θυσία για την «Πατρίδα», αλλά και με τον «νόστο», δηλ. την δίψα να ξαναγυρίσει στην Ιθάκη του Οδυσσέα, στην Ελεύθερη Πατρίδα και να αφήσει την τελευταία πνοή στον τόπο που γεννήθηκε.
Ίνδαλμα του ο Καποδίστριας. Παρακαταθήκη του είναι το παράδειγμα, η αγάπη του για την Ελλάδα. Με το πνεύμα της αυταπάρνησης, μακριά του πλουτισμού και του προσωπικού βολέματος, με αυτοθυσία όλα για την Πατρίδα. Η ιστορία παίζει πολύ έξυπνο παιχνίδι με τον Έλληνα. Επαναλαμβάνεται ολοζώντανη, με διαφορετικά πρόσωπα, σε διαφορετικές τοποθεσίες, αλλά έχουν όμοια αρχή, όμοια εξέλιξη και όμοιο τέλος.
Η λέξη ιστορία έχει τις ρίζες της στο ρήμα οίδα = βλέπω, γνωρίζω, ιστορώ, περιγράφω τα γεγονότα. Το ιστορικό βιβλίο έχει μεγάλη αξία, για την ορθή κρίση προσώπων πολεμικών γεγονότων, καταστάσεων. Εάν μελετήσουμε τα σφάλματα του χθές δεν θα επαναληφθούν αύριο.
Κουβαλάμε την ίδια ιστορία. Απειλείται η Ελλάδα και σήμερα από τους ίδιους εχθρούς. Θέλουν να μας κατασπαράξουν. Θέλουν να μας τεμαχίσουν, να προσαρτήσουν περιοχές μας. Αλλά και ανάμεσά μας υπάρχουν οι ίδιοι εφιάλτες.
Οι Έλληνες όταν είμαστε ενωμένοι ποτέ δεν είμαστε ηττημένοι. Η απάντηση δεν βρίσκεται στο νου αλλά στην ψυχή, θησαυρός των Ελλήνων είναι η δύναμη της ψυχής. Οι Έλληνες είναι λαός της φαντασίας. Είναι πρωτοπόρος στον αγώνα και διαψεύδει τους μελετητάς των επιτεθεμένων και ο Ελληνικός Στρατός αναγκάζει τους βαρβάρους να επιστέψουν από εκεί που ξεκίνησαν. Παίρνουν κουράγιο, θάρρος, εμψύχωση από την εθνική μας ιστορία και την αγιασμένη κιβωτό της Ορθοδοξίας.
Η Ελλάδα διατηρείται αλύγιστη, ορθόκορμη με θυσίες «Μαραθωνίων» και «Σαλαμινομάχων» με τους ήρωες του ’21 του ’40. Αυτή είναι η ταυτότητά μας. Κάθε σελίδα της ιστορίας μας είναι γραμμένη με πόνο και αίμα. Πολλοί Έλληνες και ξένοι ιστορικοί κάνουν το μεγάλο λάθος. Μετράνε την Ελλάδα μόνον με την λογική, ορθολογιστικά. Ο χαρακτήρας των Ελλήνων δεν μετράται μόνον «λογικά» γιατί έτσι δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε γεωγραφικά η Ελλάς. Αποτελούμε ένα ιδιαίτερο ψυχοπνευματικό φαινόμενο. Ο Κίσιγκερ μας χαρακτήρισε «απρόβλεπτους». Είναι στοιχεία της οντολογικής μας ταυτότητος καθαρώς υπαρξιακά.
Φοβούνται την ενότητα των Ελλήνων, μας θέλουν τεμαχισμένους, αλληλοσυγκρουόμενους και κατευθυνόμενους. Κάθε φορά που μας επιτίθεται ο εχθρός, δεν είναι μόνος και μικρός σαν κι εμάς. Θα είναι οι γείτονές μας με όλο το βόρειο συνασπισμό κοντά τους. Εμείς είμαστε ή βρισκόμαστε ή μας αφήνουν μόνους και όμως νικούμε. Γιατί δεν πολεμάμε για να κατακτήσουμε, αλλά για να υπερασπίσουμε τα ιερά και όσιά μας.
Πόσες φορές κτύπησαν οι εχθροί με άγριο πάθος το κορμί του έθνους μας. Πόσες φορές δεν ακρωτηρίασαν την Ελλάδα. Χρόνια και χρόνια κονταροκτυπιέται και στέκεται στα πόδια της. Στον κίνδυνο όταν είμαστε ενωμένοι, είμαστε πάντα νικηταί. Όταν τυφλωνόμαστε από την διχόνοια τότε ο ένας πολεμά τον άλλον και όλοι μαζί την Ελλάδα και μέσα στην Ελλάδα. Οι λαοί που μας φθονούν, τότε εκμεταλλεύονται αυτή τη φοβερή αδυναμία και μας κτυπούν με υπουλότητα.
Οι νεοτερισταί της ισοπέδωσης των πάντων θέλουν την υποδούλωση της Ελλάδος αρχίζουν εκφυλίζοντάς την: πνευματικά, γλωσσικά, ηθικά, διαγράφουν τις παραδόσεις, διαστρευλώνουν τα ιστορικά γεγονότα και οι αξίες παραγκωνίζονται, τα υποτιμούν. Σκοτεινές δυνάμεις ενεργούν στους παρασυρόμενους από επιπολαιότητα του υλισμού, του νεοπλουτισμού και ζουν στο χάος του σύγχρονου κόσμου. Αν κόψουμε τις ρίζες μας πως θα ζήσουμε; Εκτός αν θέλουμε να σβήσουμε από τον χάρτη και να ζήσουμε μια για πάντα στα σκοτεινά βάθη των χρόνων.
Ας είμεθα προσεκτικοί. Είναι καιρός να αφυπνισθούν συνειδήσεις και να αντιληφθούν την πλάνη που οδηγεί συστηματικά στην καταστροφή.
Η Πατρίδα μας βρίσκεται στο σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής, Βορρά και Νότου. Ποτέ δεν όρθωσε γύρω της τείχη σινικά. Με τόσες καταιγίδες λαών, με τόσα κτυπήματα και καταστροφές στο διάβα των χιλιετιών. Ο βρόχος αυτός που λέγεται Ελλάς έμεινε, μένει και θα μένει στην αιωνιότητα πάντα ελεύθερος. Από εμάς όλους εξαρτάται.
Στα Βόρεια Ανατολικά της Ελλάδος είναι η Θράκη μας. Απομεινάρι της απέραντης, κατά τον Ηρόδοτο, αρχαίγονης Θρακικής γης. Ο ιστορικός Hoddinot και ο αρχαιολόγος Nenjel Iacob στο 10ο Διεθνές Θρακολογικό Συνέδριο (18-22/10/2005) αναφέρουν «Οι Θράκες ανήκουν στους μεγάλους λαούς της αρχαιότητος» και η ιστορικός Βασιλική Παπούλια υπογραμμίζει «Οι Θράκες από την Παλαιολιθική εποχή μέχρι τον 7ο αιώνα π.Χ. τοποθετούνται σε μια άλλη ιστορική εποχή που ακόμα μας είναι άγνωστη» και αλλού γράφει «εάν ανασκαφεί η Θράκη θα ανατρέψει την εξέλιξη της προϊστορίας».
Η Θράκη μας έχει δοκιμαστεί από πληθώρα κατακτητών λόγω της νευραλγικής και γεωγραφικής θέσεώς της. Με τον μεγάλο σεισμό και την καταστροφή των τειχών της Καλλίπολης, οι Τούρκοι από το 1354 καταλαμβάνουν ολόκληρη την Θρακική Χερσόνησο. Εκτός της Κων/λεως που παραμένει ελεύθερη για 99 ακόμη χρόνια μέχρι το 1453. Η Θράκη σύμφωνα με τους ιστορικούς και γεωγράφους της αρχαιότητος ήταν η πολυπληθέστερη χώρα 22 εθνοτήτων και περιεκλείετο μεταξύ Δουνάβεως-Ευξείνου Πόντου-Αιγαίου έως τον Όλυμπο. Τον 19ο αιώνα περιορίζεται στην γεωγραφική Θράκη.
Με την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας και με την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου 19 Φεβρουαρίου 1878 δημιουργείται η «Μεγάλη Βουλγαρία». Με την συνθήκη εβλάπτοντο τα συμφέροντα των άλλων κρατών και αντί αυτής πραγματοποιήθηκε η Συνθήκη του Βερολίνου. Στην Ανατολική Ρωμυλία προβλέφθηκε καθεστώς «Αυτονομίας» και το 1885 πραξικοπηματικά καταλαμβάνεται από τον Βουλγαρικό στρατό.
Επικίνδυνα επιδεινώνονται οι Ελληνο-Βουλγαρικές σχέσεις με γενική βαλκανική ανάφλεξη ολοκλήρου του Ελληνισμού. Είναι ο πρώτος ακρωτηριασμός της γεωγραφικής Θράκης, με τα 5/9 αυτής στην Βουλγαρία. Οι Βούλγαροι δεν ξεχνούν, έμειναν προσηλωμένοι στο όραμα της «Μεγάλης Βουλγαρίας» του Αγίου Στεφάνου. Το 1997 κυκλοφόρησε η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών, το Βουλγαρικό Εθνικό Δόγμα (Β.Ε.Δ.) με την έγκριση του Πρωθυπουργού. Οι ιθύνοντες της Θράκης ας το έχουν υπόψιν τους, πως σκέπτονται και τι επιδιώκουν οι Βούλγαροι. Φιλία μεταξύ των κρατών δεν υπάρχει μόνο το εθνικό συμφέρον. Η ιστορία καταγράφει τα γεγονότα και μας τα υπενθυμίζει. Εμείς χαράσσουμε το μέλλον.
Μετά τις πολύνεκρες αλλά νικηφόρες μάχες της 4ης Μεραρχίας Πεζικού στις περιοχές Κιλκίς και Λαχανά, τα Ελληνικά στρατεύματα έχουν εξασφαλίσει τα νώτα τους. Ο Κουντουριώτης με το Θωρικτό «Αβέρωφ» στις 13 Ιουλίου πλέει προς Αλεξανδρούπολη, τα αγήματά του καταλαμβάνουν την πόλη. Η ημιλαρχία της 8ης Μεραρχίας στις 14 Ιουλίου απελευθερώνει την Κομοτηνή υπό του Λοχαγού Γεωρ. Κατεχάκη και το Τάγμα Κρητών υπό του Συνταγματάρχου Καναβάζόγλου.
Ημέρα απελευθέρωσης της Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης από τον Ελληνικό Στρατό είναι η 14η Ιουλίου 1913 μετά από 550 χρόνια τουρκικής σκλαβιάς. Ο Β’ Βαλκανικός πόλεμος είναι ο συντομότερος στα χρονικά. Ακολουθεί η Συνδιάσκεψη Ειρήνης και η Συνθήκη Βουκουρεστίου 28 Ιουλίου 1913 με εκπροσώπους των συμμετασχόντων κρατών στους Βαλκανικούς πολέμους. Η Σόφια θέλει με κάθε μέσον την Καβάλα και την ενδοχώρα της Θράκης μέχρι την Μάκρη.
Τα μέρη αυτά μόλις έχουν απελευθερωθεί από τον Ελληνικό Στρατό με βαρύ φόρο αίματος. Ο Αρχιστράτηγος Κων/νος αρνείται κατηγορηματικά την παραχώρηση της Θράκης στους Βουλγάρους. Ο Βενιζέλος δεχόμενος έντονες διπλωματικές πιέσεις, για να εξασφαλίσουν μια ειρηνική ισορροπία Βαλκανικής Συμμαχίας, βάζει την υπογραφή του στις 28 Αυγούστου 1913 στην Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Δέχεται, να δώσει η Ελλάς την Θράκη στην Βουλγαρία. Το αποκαλύπτει ο ίδιος σε αγόρευσή του στην «Βουλή των Λαζαρινών».
Πόσο εύκολα και γρήγορα υπογράφουν την παράδοση μιας ακμάζουσας Ελληνικότατης περιοχής στον εχθρό! ως να είναι ένα προσωπικό τους αντικείμενο.
Μήπως και επί των ημερών μας κάτι παρόμοιο έχει υποθηκευθεί και μας το κρύβουν! Έχουν εγκαταλείψει προ ετών ακόμη την Θράκη. Δεν θέλουν να αναφέρονται στην Θράκη. Ακόμη και διπλωμάτες προσπερνούν το θέμα «Θράκη», ως να έχει και αυτό το όνομα, η λέξη «Θράκη» επικινδυνότητα.
Οι Θράκες μόνον επί 29 ημέρες χαίρονται την ελευθερία. Ξανασκλαβωμένοι τώρα στους Βουλγάρους.
Καταπιεζόμενοι βαναύσως με απάνθρωπη σκληρότητα, πανικόβλητοι φεύγουν προς άλλες Ελληνικές περιοχές. Οι εναπομείναντες για να εκδιώξουν τις βουλγαρικές δυνάμεις, σχηματίζουν ένοπλο τμήμα, με τους Αρμένιους Εβραίους και Μουσουλμάνους. Μετά από λίγο κηρύττουν την «αυτονομία της Δυτ. Θράκης» με πρωτεύουσα την Κομοτηνή. Η Αυτόνομη Κυβέρνηση κάνει διαβήματα και διαμαρτυρίες στην Αθήνα. Ο Βενιζέλος απαντά ότι «θεωρεί το θέμα κλεισμένο και αμετάκλητη την υπαγωγή της Δυτικής Θράκης στην Βουλγαρία», έχει βάλει την υπογραφή του κάτω από το κείμενο της Συνθήκης του Βουκουρεστίου.
Η Άγκυρα ποτέ δεν ξέχασε την «Δημοκρατία της Κομοτηνής» του 1913 και την «Αυτονομία της Δυτικής Θράκης». Σήμερα 2015 έχουν περάσει 100 χρόνια, δεν ονειρεύονται, αλλά εργάζονται εντατικότατα και προγραμματισμένα για την «ανεξαρτοποίηση της Θράκης», έχουν και την σημαία έτοιμη.
Εκμεταλλεύονται την αδράνεια των Ελληνικών Κυβερνήσεων και τις ραγιαδιστικές παραχωρήσεις και υποχωρήσεις «κάθε αδυνάτου έναντι ισχυροτέρου». Που είναι η αμοιβαιότης, η κατανόηση, η εμπιστοσύνη στις «σχέσεις καλής γειτονίας»; Φιλία μονόπλευρη δεν υπάρχει. Φιλία μεταξύ κρατών δεν υπάρχει. Είναι μόνον εθνικό συμφέρον και η Τουρκία το εφαρμόζει.
Η ειρηνική συμβίωση Χριστιανών και Μουσουλμάνων είναι αρμονικότατη. Αν δεν υπήρχε το Τουρκικό Προξενείο, το καρκίνωμα στην Κομοτηνή με τους πλοκάμους του. Ελεύθερα, αδέσμευτα, ασύστολα ενεργοποιείται και καταπιέζει σκληρά τους αδούλωτους μουσουλμάνους τους Πομάκους και τους Ρομά να δεχθούν τον εκτουρκισμό τους. Τους θεωρούν μειονότητα μέσα στην μειονότητά τους. Δυστυχώς υπάρχουν κι Έλληνες Χριστιανοί που υποκύπτουν στις εντολές του Τουρκικού Προξενείου, ανθέλληνες με πουλημένη την Ελληνική συνείδηση. Μετά την λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου το 1918, μένουν οι Αγγλο-Γαλλικές δυνάμεις στα Στενά των Δαρδανελλίων, που αποτελούν γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση. Αναβιώνει το Ανατολικό Ζήτημα πάντα επίκαιρο στο παρόν και στο εγγύς μέλλον θα είναι.
Το ζήτημα της Θράκης συζητείται επί ένα χρόνο από τον Ιανουάριο 1919 μέχρι τον Ιανουάριο του 1920 από τους Ευρωπαίους διπλωμάτες στο Συνέδριο Ειρήνης των Παρισίων. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι προτείνουν διάφορες παραλλαγές. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Wilson προτείνει η Δυτική Θράκη και Ανατολική Θράκη να αποτελέσουν τμήμα του κράτους Κων/λεως. Τελικώς αποφασίζουν να απομακρυνθεί η Βουλγαρία από την Θράκη. Στις 18 Οκτωβρίου η 9η Μεραρχία με τον υποστράτηγο Λεοναρδόπουλο εισέρχονται στην Ξάνθη. Οι Συμμαχικές Δυνάμεις επιβάλλουν στην υπόλοιπο Θράκη το ιδιότυπο καθεστώς του «Διασυμμαχικού Κράτους» με έδρα διοίκησης την Κομοτηνή και Διοικητή τον Γάλλο στρατηγό Charpy.
Μετά από 7 μήνες Διασυμμαχικού Κράτους έρχεται η πολυπόθητη ημέρα 14η Μαΐου 1920, ημέρα επιστροφής της Θράκης στην Μάνα Ελλάδα. Χάρις στην ευστροφυία του Έλληνος εκπροσώπου Χαρισίου Βαμβακά σε συνεργασία με την 9η Μεραρχία και τον στρατηγό Λεοναρδόπουλο, τον Διοικητή Επαμεινόνδα Ζυμβρακάκη της Μεραρχίας Σερρών και τον Διοικητή Μεραρχίας Ξάνθης τον στρατηγό Μαζαράκη-Αινιάν γίνεται αυθημερόν η κατάληψη, απελευθέρωση και συγκέντρωση των στην Κομοτηνή.
Μελετώντας την ιστορία, η Κομοτηνή παίζει πρωτεύοντα ρόλο στο παρελθόν. Όλα τα σημαντικά γεγονότα έχουν επίκεντρο την Κομοτηνή. Δεν σας κάνει εντύπωση; Θα παίξει το ίδιο και στο μέλλον, «Ο νοών νοείτω» και «Ο έχων ώτα ακουέτω». Μήπως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τα γεγονότα και να λάβουμε τα μέτρα μας όλοι εμείς ως άγρυπνοι φρουροί των επάλξεων; Ας μη ξεχνάμε πως χάσαμε την Ανατολική μας Θράκη. Ο «Διχασμός» το επαναστατικό κίνημα στην Αθήνα και ο διαχωρισμός της Κυβερνήσεως σε Βενιζελικούς και Βασιλικούς έφερε τον «Διχασμό» και ο διχασμός τον διαμελισμό στην Θράκη.
Οι Γαλλο-Ιταλοί υποστηρίζουν τα αιτήματα του Κεμάλ (απόδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία. Το Σεπτέμβριο 1922 στην Συνθήκη των Μουδανιών επρόκειτο να συζητηθούν μόνον οι όροι ανακοχής των εχθροπραξιών. Ως εκπρόσωπος της Ελλάδος ο υποστράτηγος Μαζαράκης-Αινιάν καταφθάνει την τρίτη ημέρα στην διάσκεψη. Αναφέρει ότι αποκλείεται η ανάληψη οιασδήποτε άλλης δέσμευσης. Η Ελληνική αντιπροσωπία ενημερώνεται ότι υπάρχει ένα συμπεφωνημένο από τους συμβαλλομένους κείμενο, βάσει του οποίου οι Ελληνικές δυνάμεις πρέπει να εκκενώσουν την Ανατολική Θράκη. Δεν συμφωνούν οι Έλληνες αντιπρόσωποι και αποχωρούν. Ατυχώς την ίδια ημέρα ο Βενιζέλος αποδέχετο την γραμμή του Έβρου ποταμού, ως συνοριακή γραμμή μεταξύ των δύο κρατών.
Επακολουθούν τηλεγραφήματα το ένα μετά το άλλο, συμβουλεύει ο Βενιζέλος «να δεχθούν την απόφαση της Διάσκεψης και μάλιστα να ενημερωθούν και οι εκπρόσωποι της Θράκης με την εξής πρόταση «Ανακοινώσατε παρακαλώ τηλεγραφικώς εις πληρεξουσίους Θράκης-Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα και επανέρχεται εις άμεσον κυριαρχίαν Τουρκίας, αποκλειομένη πάσης διαμέσου λύσεως υπονοουμένη εις τηλεγραφήματά σας. Επιπλέον υποχρεούμεθα να εκκενώσωμε από τούδε Θράκη». Τα επακόλουθα γνωστά. Έτσι αδιαμαρτύρητα χωρίς τύψεις ελληνικής συνειδήσεως χαρίσθησαν από τον Βενιζέλο και τα 3/9 της γεωγραφικής Θράκης στην Τουρκία και απέμεινε το 1/9 η Θράκη μας 8.589 τ. χιλ.
Η απόφαση αυτή προκαλεί έκπληξη ακόμη και στον Ισμέτ Πασά, ο οποίος λέει στο Μουσταφά Κεμάλ «Οι Γιουνάν μας χαρίζουν την Ανατολική Θράκη».
Είναι μια σπάνια περίπτωση στην παγκόσμια ιστορία να χαρίζουν μια Ελληνικότατη περιοχή στον εχθρό, χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα, μόνον με μια υπογραφή. Η προσφορά της Ανατολικής Θράκης με τα Στρατηγικά Στενά των Δαρδανελίων στον Τούρκο για λόγους διεθνών ισορροπιών είναι η μεγαλύτερη εγκληματική ενέργεια που έγινε ποτέ. Να χαρίζουμε θησαυρό γης χωρίς πόλεμο. Ποιος γνωρίζει τι μας περιμένει στο εγγύς μέλλον. Το Ανατολικό Ζήτημα είναι πάντα επίκαιρο και μάλιστα στις ημέρες μας.
Ας είμεθα όλοι προσεκτικοί και μετρημένης συνεργασίας με τους γείτονες μας, δεν είναι πάντα αθώες συναντήσεις και εμπορικής συναλλαγής αλλά υστερόβουλες και ανιχνευτικές, μας το λένε μας προειδοποιούν. Τα ιστορικά γεγονότα επαναλαμβάνονται.
Μελετώντας την ιστορία, να είμεθα ενήμεροι, να είμαστε προσεκτικοί και πάντα έτοιμοι. Όχι πια ραγιάδες αλλά ως Έλληνες με το κεφάλι ψηλά. Όταν γνωρίζουμε το παρελθόν, ενεργούμε καταλλήλως στο παρόν και οραματιζόμαστε το μέλλον. Είμαστε διαβάτες, περαστικοί, ένοικοι στον τόπο αυτό, έρχονται οι επόμενες γενιές, συνεχιστές στο χώρο πρέπει να τους παραδώσουμε αλώβητη και ακεραία την πατρίδα μας.
Η γνώση και η αλήθεια είναι πικρή. Όχι, να αγωνιούμε για το μέλλον αλλά ενημερωμένοι, ενδυναμώνουμε την ψυχή μας, σφυριλατούμε τον χαρακτήρα μας, ενωμένοι με εθνική αυτογνωσία και ομοψυχία, άγρυπνοι και αμυνόμενοι υπέρ Πατρίδος, είμεθα πάντα νικηταί.
Ευχαριστώ θερμά
Αιμιλία Λαδοπούλου
Επίτιμος Πρόεδρος Κομοτηναίων Αθήνας
Αντ/δρος Εθνικής Ενώσεως Βορ. Ελλήνων
(Θρακών-Μακεδόνων-Ηπειρωτών) κ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου