Ὁ ἐν τῇ λέξει λανθάνων ὁμηρικὸς λόγος. (Μαραθών)

Μαραθών. Ἀρχαῖος Δῆμος τῶν Ἀθηνῶν, (Μάχη Μαραθῶνος)
Μαραθὼν        Σελὶς Ο. Λ. Πανταζίδου        §
Μ Μαραθὼν                         405
α Ἀθῆναι                                18
ρ ῥωόμενος                          579                 α – β
α ἄγγελος                               5
θ θνήσκων                           303                  1
ὼ ὠλόλυξε                           463
ν νενικήκαμεν                      444              1α – β – 2
«Ἀπὸ τὸν Μαραθῶνα εἰς τὰς Ἀθήνας τρέχων δρομαίως ὁ ἀγγελιαφόρος»

Δὲν ἀποκωδικοποιῶ ἀλλ᾿ οὔτε ἐτυμολογῶ τὸ προομηρικὸν ὄνομα Μαραθών, παρὰ μόνον ποιῶ ἱστορικὸν ἐπίγραμμα, ἐκ τῶν ἰδίων γραμμάτων αὐτοῦ!
Τὰ ὀνόματα τῶν πόλεων Μαραθὼν καὶ Ἀθήνη ἦσαν βεβαίως γνωστὰ εἰς τὸν Ὀδυσσέα (Ὅμηρον) διότι αἱ πόλεις ἐκείναι ὑπῆρχον πρὶν τὸ ἔτος 3.070 π.Χ. καὶ ἀναφέρονται εἰς τοὺς ὁμηρικοὺς στίχους ὀδ. η 78 – 81.  Ἡ ἱστορία αὐτῶν τῶν ἑλληνίδων πόλεων χάνεται εἰς τὰ βάθη τῶν αἰώνων. ...

Εἶνε καταπληκτικὸν καθ᾿ ὅτι τὰ γράμματα τοῦ ὀνόματος Μαραθών – ὕστερον ἀπὸ 2.500 ἔτη – θὰ δώσουν καὶ πάλι τὴν ἀγγελίην τῆς νίκης τῶν Ἑλλήνων κατὰ τῶν βαρβάρων Περσῶν εἰς τὸν Μαραθῶνα 13 Αὐγούστου τῷ 490 π.Χ., διὰ τοῦ ἀγγελιαφόρου ὁπλίτου Εὐκλέους καὶ ὄχι διὰ τοῦ ἡμεροδρόμου Φειδιππίδου!
Ἡ πρόγνωσις τῶν γεγονότων, διά τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, δὲν ὑπάγεται εἰς τὴν μεταφυσικὴν σφαῖραν τῆς θεωρήσεως ἐκείνων ἀλλ᾿ εἰς τὴν Εἱμαρμένην  τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, [Εἱμαρμένη, ἡ μετοχὴ τοῦ παθητικοῦ Παρακειμένου τοῦ ῥήματος Μείρομαι] καὶ εἰς τὴν θεϊκὴν προέλευσιν αὐτῆς. Εἶνε εἱμαρμένον, εἶνε ὑπὸ τῆς μοίρας δεδομένον, εἶνε γεγραμμένον, γραφτόν!!… 
Ὁ Ὀδυσσεύς (Ὅμηρος) εἰς τοὺς ἑπομένους στίχους ἀναφέρει τὴν πόλιν τοῦ Μαραθῶνος καὶ εὐρύχωρην Ἀθήνην, ἀναφέρει καὶ τὸν παμπάλαιον βασιλέα τῶν Ἀθηναίων Ἐρεχθέα, καθώς καὶ τὸ ἀνάκτορον ἐκείνου τὸ ὁποῖον μάλιστα χαρακτηρίζει πυκινὸν δόμον, ἤτοι στηβαρά, εὐσταθής, βαρεῖα οἰκοδομή.
ὀδ. η 78 – 81
« Ὣς ἄρα φωνήσασ᾿ ἀπέβη γλαυκῶπις Ἀθήνη
πόντον ἐπ᾿ ἀτρύγετον, λίπε δὲ Σχερίην ἐρατεινὴν,
ἵκετο δ᾿ ἐς Μαραθῶνα καὶ εὐρυάγυιαν Ἀθήνην,
δῦνε δ᾿ Ἐρεχθῆος πυκινὸν δόμον. »
(Οὕτω λοιπὸν φωνήσασα ἀπέβη ἡ γλαυκῶπις Ἀθήνη
εἰς τὸν ἀπέραντον πόντον, καὶ ἐγκατέλιπε τὴν ἀγαπητὴν Σχερίην,
ἔφθασεν δὲ εἰς τὸν Μαραθῶνα καὶ εἰς τὴν εὐρύχωρην Ἀθήνην,
καὶ εἰσέδυνεν εἰς τοῦ Ἐρεχθέως τὸν εὐσταθῆ δόμον.)
Πρωΐα. Ἐπίτομον ἐγκυκλοπαιδικὸν λεξικόν. Μαραθών, σελὶς 1.356
«Κώμη τῆς Ἀττικῆς, κειμένη εἰς τὸ βόρειον μέρος τῆς ὁμωνύμου πεδιάδος καὶ ἱστορικὴ πεδιὰς τῆς Ἀττικῆς κειμένη εἰς τὸ βορειανατολικὸν ἄκρον αὐτῆς παρὰ τὸν ὁμώνυμον κόλπον ἀπέχουσα τῶν Ἀθηνῶν 40 χλμ. Κατέστη δὲ περιώνυμος ἐκ τῆς συγκροτηθείσης ἐν αὐτῇ φερωνύμου μάχης, καθ᾿ ἣν οἱ  Ἀθηναῖοι κατενίκησαν τοὺς τὸ πρῶτον ἐκστρατεύσαντας ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος Πέρσας (490 π.Χ.) Ὁ Περσικὸς στρατός, ἀποτελούμενος ἐξ 100.000
ἀνδρῶν περίπου ὑπὸ τοὺς στρατηγοὺς Δᾶτιν καὶ Ἀρταφέρνην, ἀπεβιβάσθη ὑποδείξει τοῦ Πεισιστρατίδου Ἱππίου εἰς Μαραθῶνα.
Οἱ Ἀθηναῖοι ζητήσαντες τὴν βοήθειαν τῶν Σπαρτιατῶν καὶ μή λαβόντες αὐτὴν ἀμέσως ἔσπευσαν εἰς Μαραθῶνα, συμποσούμενοι εἰς 10.000 περίπου, ἐκεῖ δ᾿ ἑνωθέντες μετὰ 1.000 ἀκόμη Πλαταιέων, οἵτινες ἕδραμον εἰς βοήθειάν των, ἀπεφάσισαν κατὰ συμβουλὴν τοῦ Μιλτιάδου νὰ ἐπιτεθῶσιν ἀμέσως. Οἱ Ἕλληνες εἶχον ἐνισχυμένα τὰ ἄκρα καὶ ἀσθενὲς τὸ κέντρον, ἀφ᾿ οὗ δὲ διὰ τῶν πρώτων κατώρθωσαν νὰ τρέψωσιν εἰς φυγὴν τὰ ἀκραῖα τμήματα τῆς ἐχθρικῆς παρατάξεως, ἐπετέθησαν ἡνωμένοι καὶ ἐναντίον τοῦ κέντρου, τὸ ὁποῖον ἐπίσης κατενίκησαν, διώξαντες τοὺς Πέρσας μέχρι τῆς θαλάσσης ὅπου
ἐπεβιβάσθησαν οὗτοι τῶν πλοίων των. Οἱ νεκροὶ τῶν μὲν νικητῶν ἦσαν 192 μόνον, ἐν ᾦ οἱ τῶν Περσῶν ἔφθασαν τοὺς 6.400.
Ἐπί τῆς θέσεως τῆς μάχης ἀνηγέρθη τύμβος μεγαλοπρεπὴς ὅπου ἐτάφησαν οἱ νεκροὶ τῶν Ἀθηναίων. Παρ᾿ αὐτὸν δὲ τρόπαιον ἐκ λευκοῦ λίθου, ἐφ᾿ οὗ ἐχαράχθη τὸ Σιμωνίδειον ἐπίγραμμα:

Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι χρυσοφόρων Μήδων
ἐστόρεσαν δύναμιν.

Μετὰ τὴν μάχην οἱ Ἀθηναῖοι ἔσπευσαν εἰς τὰς Ἀθήνας, ὅτε δὲ οἱ Πέρσαι ἔφθασαν εἰς τὸ Φάληρον, προτιθέμενοι νὰ προσβάλωσιν ἀνυπεράσπιστον τὴν
πόλιν, καὶ εἶδον αὐτοὺς παρατεταγμένους πρὸς μάχην, ἐπροτίμησαν νὰ ἀποπλεύσουν ἐπανακάμπτοντες εἰς Περσίαν. »
Πρωΐα. Ἐπίτομον ἐγκυκλοπαιδικὸν λεξικόν. Εὐκλῆς, σελὶς 850
« Ἀθηναῖος ὁπλίτης ὅστις, μετέχων τῆς μάχης τοῦ Μαραθῶνος, ἔσπευσε δρομαίως εὐθὺς μετὰ τὴν νίκην ν᾿ ἀναγγείλῃ εἰς τὰς Ἀθήνας τὴν εὐχάριστον εἴδησιν, φθάσας δὲ εἰς τὴν πόλιν ἔπεσε νεκρὸς ἐκ τοῦ καμάτου ἀφοῦ ἐπρόλαβε νὰ προφέρῃ τὴν φράσιν Χαίρετε, νενικήκαμεν!!!… Πρὸς τιμὴν αὐτοῦ καθιεωρώθη τὸ ἀγώνισμα τοῦ Μαραθωνίου δρόμου. »
Πρωΐα. Ἐπίτομ. ἐγκυκλοπαιδικὸν λεξικόν. Μαραθώνιος δρόμος, σελὶς 1.357 « Ἀγὼν δρόμου ἀντοχῆς καθιερωθεὶς τὸ πρῶτον κατὰ τοὺς ἐν Ἀθήναις τελεσθέντας Ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνας τοῦ ἔτους 1.896 μ.Χ., εἰς ἀνάμνησιν τοῦ Ἀθηναίου ὁπλίτου, ὅστις μετὰ τὴν μάχην τοῦ Μαραθῶνος ἔφερε τρέχων τὸ
ἄγγελμα τῆς νίκης εἰς Ἀθήνας. Τὸ ἀγώνισμα διεξάγεται ἐπὶ ἀποστάσεως 42.195 μ. Πρῶτος μαραθωνοδρόμος ὁ Ἕλλην Σπῦρος Λούης, 2 ὧραι 58′ 30’’. »
Πρωΐα. Ἐπίτομον ἐγκυκλοπαιδικὸν λεξικόν. Μιλτιάδης, σελὶς 1.442
« Μέγας Ἀθηναῖος στρατηγός. Τῷ 518 ἐστάλη εἰς Θράκην καὶ ὑπέταξε τὴν Λῆμνον, τῷ δὲ 490, ἅμα τῇ εἰσβολῇ εἰς τὴν Ἑλλάδα τοῦ Δαρείου, ἐξελέγη εἶς ἐκ
τῶν 10 στρατηγῶν, ὑπὸ τῶν ὁποίων τῷ παρεχωρήθη ἡ ἀρχιστρατηγία καὶ κατενίκησε τοὺς Πέρσας ἐν Μαραθῶνι, ἀποτυχὼν νὰ ὑποτάξῃ τὰς νήσους τοῦ
Αἰγαίου αἵτινες εἶχον ἀποστατήση, κατεδικάσθη εἰς πρόστιμον 50 ταλάντων, ἀπέθανε δ᾿ ἐν τῇ φυλακῇ μὴ δυνάμενος νὰ πληρώσῃ τὸ μέγα τοῦτο ποσόν. »
Marathon.
Μαραθών, ἀρχαῖος Δῆμος τῶν Ἀθηναίων (εἰς τὴν ἀγγλικήν).
Μαραθχὸν
Μαραθὼν                       Σελὶς Ο. Λ. Πανταζίδου             §
Μ Μαραθὼν                                405
α Ἀθῆναι                                       18
ρ ῥωόμενος                                579                                   α – β
α ἄγγελος                                       5
t θνήσκων                                  303                                      1
h χαίρετε                                    681                                      3β
o ὀλόλυξε                                  463
n νενικήκαμεν                             444                               1α – β – 2
«Ἀπὸ τὸν Μαραθῶνα εἰς τὰς Ἀθήνας τρέχων δρομαίως ὁ ἀγγελιαφόρος»
 Τὸ ὄνομα Marathon, τῆς ἀγγλικῆς λεγομένης γλώσσης, ὡς κῶδιξ ἐμπεριέχει τὴν φράσιν τοῦ θνήσκοντος ἀγγελιαφόρου Εὐκλέους «Χαίρετε νενικήκαμεν!»
Πρωΐα. Ἐπίτομον ἐγκυκλοπαιδικὸν λεξικόν. Εὐκλῆς, σελίς 850: « Ἀθηναῖος ὁπλίτης  ὅστις, μετέχων τῆς μάχης τοῦ Μαραθῶνος, ἔσπευσε δρομαίως εὐθὺς μετὰ τὴν νίκην ν᾿ ἀναγγείλῃ εἰς τὰς Ἀθήνας τὴν εὐχάριστον εἴδησιν, φθάσας δὲ εἰς τὴν πόλιν ἔπεσε νεκρὸς ἐκ τοῦ καμάτου ἀφοῦ ἐπρόλαβε νὰ προφέρῃ τὴν φράσιν Χαίρετε, νενικήκαμεν!!!…  Πρὸς τιμὴν αὐτοῦ καθιεωρώθη τὸ ἀγώνισμα τοῦ Μαραθωνίου δρόμου. »
Ὁ κωδικοποιήσας τὸ ὄνομα Marathon – τῆς λεγομένης ἀγγλικῆς γλώσσης – εἶνε ὁ ἄγνωστος Ἕλλην ὁμηριστὴς γραμματικὸς ἰσάξιος τοῦ ἐπιγραμματοποιοῦ
τῆς ἀρχαιότητος Σιμωνίδου τοῦ Κείου.
Πρωΐα. Ἐπίτομον ἐγκυκλοπαιδικὸν λεξικόν. Σιμωνίδης ὁ Κεῖος, σελὶς 2.017 « Εἷς τῶν ἐπιφανεστέρων λυρικῶν ποιητῶν τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος ἐκ τῆς
νήσου Κέω (556 – 468). Περιφημότερα ἐκ τῶν ποιημάτων του εἶναι τὰ ἐλεγεῖα καὶ ἰδίᾳ τὰ ἐπιγράμματα, ὦν ἄριστα τὰ ἀναφερόμενα εἰς τοὺς πεσόντας ἐν
Μαραθῶνι καὶ Θερμοπύλαις.  Εἶχεν ἐπινοήσῃ καὶ ἴδιον μέτρον, τὸ σιμωνίδειον. »
Ὁ ἐν τῇ λέξει λανθάνων ὁμηρικὸς λόγος
Ἀριστοτέλης Ντοβόρης
Πηγή