Ιλχάν Σενέρ: Τώρα που έφυγε μας πέταξε τον εθνικισμό του στα μούτρα

Το έπαιζε για χρόνια «μετριοπαθής»....

Τον γνωρίσαμε όλοι από τα δημοσιεύματα στον Τύπο, από τις διάφορες εκδηλώσεις τουρκισμού και καταπιεστικού για την μειονότητα εθνικισμού στην περιοχή αλλά και από… τις καφετέριες και τις ταβέρνες της πόλης όπου κυκλοφορούσε συνεχώς, σαν ντόπιος. Συμπαθέστατη φυσιογνωμία, με το «αλά Θεοδωράκη» σακίδιο στην πλάτη, με tablet ή laptop να «τουιτάρει» συνεχώς στον λογαριασμό του φωτογραφίες και σχόλια.....
Αν δε τον γνώριζες προσωπικά θα θεωρούσες πως είναι κάποιος φοιτητής που απλά περνά τον χρόνο του κάνοντας βόλτες στην πόλη και πίνοντας καφέδες. Με λίγα λόγια: «ένας από εμάς».
Όσα χρόνια έμεινε στην περιοχή μας παρόλο που ο ρόλος του ως εκπρόσωπος του βαθέως κεμαλικού κράτους της Τουρκίας είναι γνωστός, φρόντιζε να διατηρεί ένα ήπιο σχετικά προφίλ, τηρώντας (όσο γίνεται για Τούρκο πρόξενο) τους διπλωματικούς κανόνες και τα πρωτόκολλα. Κανείς δεν θα τολμούσε να τον χαρακτηρίσει με τρόπο αρνητικό αφού ο ίδιος δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα για κάτι τέτοιο.
Μέχρι βεβαίως αυτές τις ημέρες που ο ίδιος ξεκίνησε να μαζεύει τα πράγματά του για να αναλάβει καθήκοντα στην νέα του θέση όπου και «ξέχασε» το προφίλ του «μετριοπαθή» και «Ευρωπαίου» Τούρκου διπλωμάτη, ξέχασε και τις σε μεγάλο βαθμό υποκριτικές διπλωματικές ευγένειες και τα χαμόγελα και πλέον ελεύθερος να εκφραστεί όπως ακριβώς αισθάνεται, μετά από τόσα χρόνια καταπίεσης, μας αποχαιρέτησε… με ένα «ρομαντικό» ποίημα το οποίο δημοσίευσε κάτω από μία μεγάλη τούρκικη σημαία:
Ιστορία μου, περηφάνια μου, είσαι τα πάντα μου! Όπου σου αρέσει σε όλη τη γη! Όπου θες να στηθείς, Πες το να σε στήσω εκεί !
Γεια σου ρε Ιλχάν ανατολίτη ποιητή, να σε προτείνουμε και για Νόμπελ Τουρκολογοτεχνίας! Να γυρνάς σε όλο τον πλανήτη και όπου αυτή θέλει να την στήνεις! Κράτα την ψηλά λοιπόν αλλά και σφιχτά… να μη σου φύγει και πάει πουθενά! (όπως λέει κάποιο ελληνικό τραγούδι)
Σωτήρης Μπουζάρας
*Η είδηση από την ηλεκτρονική εφημερίδα tourkikanea.gr