Ο πασίγνωστος Εβραίος αντιφρονών καθηγητής Shlomo Sand παραδέχτηκε ότι το Ισραήλ είναι το «πιο ρατσιστικό κράτος στον κόσμο» - και ότι οι Εβραίοι στο υπόλοιπο κόσμο εργάζονται όλοι για να "κυριαρχήσουν" και να "ελέγξουν" τις πολιτικές στα έθνη που μένουν για να υποστηριχθεί το ρατσιστικό σιωνιστικό κράτος.
Ο Shlomo Sand,, Ισραηλινός ιστορικός και καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, είναι μια εξέχουσα πνευματική προσωπικότητα με πολλούς όμως επικριτές εντός του Ισραήλ που τον κατηγορούν για την αντισιωνιστική του δράση. Το βιβλίο του «Πως επινοήθηκαν οι Εβραίοι» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Pandora Books...
Το εκπληκτικό ξέσπασμα από τον καθηγητή Sand-ο οποίος κέρδισε την πρώτη φήμη για τη διάδοση της τώρα – αναξιόπιστης "Χαζάρικης" θεωρίας προέλευσης των Ασκενάζι Εβραίων - («Πως επινοήθηκαν οι Εβραίοι») – περιέχεται στο νέο βιβλίο του «Πώς σταμάτησα να είμαι Εβραίος» (""How I Stopped Being a Jew"). Στο νέο του βιβλίο, ο Sand, ο οποίος μεγάλωσε στο Ισραήλ, συζητά αυτό που αποκαλεί «αρνητικές συνέπειες της ισραηλινής αξιοποίησης του μύθου του εκλεκτού λαού» και ό, τι ο ίδιος αποκαλεί "βιομηχανία ολοκαυτώματος". (Υπάρχει και βιβλίο με τον τίτλο ««Η βιομηχανία του Ολοκαυτώματος» - Σκέψεις σχετικά με την εκμετάλλευση της εβραϊκής οδύνης. Του Norman G. Finkelstein - Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2001).
Ο ίδιος απορρίπτει επίσης την εβραϊκή θρησκεία εξαιτίας της «γενοκτονικής Γιαχβεστικής παράδοσης» - μια αναφορά σε εκείνα τα «ιερά βιβλία» της θρησκείας, που περιέχουν άμεσες οδηγίες προς τους Εβραίους από το Θεό που δικαιολογούν, κυριολεκτικά, τη δολοφονία και την εκδίωξη των εθνικών.
Σε ένα άρθρο της βρετανικής εφημερίδας Guardianπου ασχολείται με το νέο του βιβλίο, ο Sand λέει :
«Γνωρίζω ότι ζω σε μία από τις πιο ρατσιστικές κοινωνίες στον δυτικό κόσμο. Ο ρατσισμός είναι παρών σε κάποιο βαθμό παντού, αλλά στο Ισραήλ υπάρχει βαθιά μέσα στο πνεύμα των νόμων. Διδάσκεται στα σχολεία και τα κολέγια, εξαπλώθηκε στα μέσα ενημέρωσης, και πάνω απ’ όλα και το πιο φοβερό, στο Ισραήλ, οι ρατσιστές δεν ξέρουν τι κάνουν και, εξαιτίας αυτού, δεν αισθάνονται σε καμία περίπτωση ότι υποχρεούνται να ζητήσουν συγγνώμη.
Συχνά ακόμη και ντρέπομαι για το Ισραήλ, ιδιαίτερα όταν είμαι μάρτυρας του σκληρού στρατιωτικού αποικισμού του, με τα αδύναμα και ανυπεράσπιστα θύματά του, τα οποία δεν αποτελούν μέρος του «εκλεκτού λαού».
Βαθύτερα μέσα στο ίδιο βιβλίο του, ο Sand κάνει την εξής παρατήρηση σχετικά με το πώς οι Εβραίοι της Διασποράς χρησιμοποιούν τώρα τη θέση τους για να "κυριαρχήσουν" και να "ελέγξουν" τα έθνη που τους φιλοξενούν:
«Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν υπάρχει πλέον χώρα στον κόσμο όπου οι απόγονοι του εκλεκτού λαού να εμποδίζονται να μεταναστεύσουν στο κράτος των Εβραίων. Ο Σιωνισμός έχει μετατοπίσει το στόχο του που αποτελούσε αρχικά τον λόγο ύπαρξής του και απέκτησε μια δεύτερη νιότη μέσω μιας αναζωογονημένης πρωτοβουλίας.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, όσοι φιλοδοξούν να ταυτιστούν με το σπέρμα του Αβραάμ καλούνται να συγκεντρώσουν κεφάλαια για τη στήριξη της γης των Εβραίων, που είναι σε πλήρη εδαφική επέκταση και, πάνω απ’ όλα, να ενεργοποιήσουν όλα τα δίκτυα επιρροής πάνω στην εξωτερική πολιτική και την κοινή γνώμη της χώρας τους.
Τα αποτελέσματα του τελευταίου στόχου ήταν αξιοσημείωτα.
Σε μια εποχή που ο κοινοτισμός απολαμβάνει αυξανόμενη νομιμοποίηση - ιδιαίτερα σε μια εποχή ευλάβειας για τον «ιουδαιο-χριστιανικό» πολιτισμό, στον οποίο στηρίζεται η «σύγκρουση των πολιτισμών» - είναι πιο δυνατό από ποτέ να αναπτύσσει υπερηφάνεια ένας επειδή είναι Εβραίος και να βρίσκει τον εαυτό του να είναι με την πλευρά της των ισχυρών που κυριαρχούν την ιστορία».
Ενώ ο Sand προσεγγίζει το όλο το θέμα από μια θέση που παραδοσιακά θεωρείται «πολύ αριστερή» - και έχει την αποδεδειγμένα εσφαλμένη πεποίθηση ότι δεν υπάρχει καμία γενετική βάση του Ιουδαϊσμού - οι παρατηρήσεις του σχετικά με την πραγματική φύση του εβραϊκού ρατσιστικού φυλετισμού είναι ακριβείς.
Εκεί που ο Sand κάνει το ουσιαστικό λάθος του είναι η κατανόηση ότι όλη η ανθρώπινη συμπεριφορά έχει στην πραγματικότητα μια βιολογική προέλευση. Όλοι μας-ανεξαρτήτως εθνοτικής προέλευσης-είμαστε απλώς προϊόντα των προγόνων μας. Οι ικανότητές μας, οι περιορισμοί μας, και οι έμφυτοι χαρακτήρες μας, όλα έχουν κληρονομηθεί από εκείνους που έχουν έρθει πριν από εμάς.
Η συνειδητοποίηση του Sand ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών του Εβραίων είναι υπερ-ρατσιστές και υποκριτές, πρέπει να είναι αρκετά δύσκολο για αυτόν να γίνει κατανοητή. Θα ήταν πάρα πολύ προχωρημένο να περιμένω από αυτόν να ομολογήσει ότι υπάρχει μια κληρονομική πτυχή στην εβραϊκή συμπεριφορά που διαιωνίζει αυτόν τον ανοικτό ρατσισμό και το μίσος απέναντι στους εθνικούς από γενιά σε γενιά.
Το νέο βιβλίο του Sand έχει ήδη προσελκύσει την οργή κάποιων από τους πρώην συμπατριώτες του Εβραίους.
Ο εβραίος δημοσιογράφος Gordon Haber, σε ένα άρθρο στην εφημερίδα άρθρο στην εφημερίδα ‘The Jewish Daily Forward, για παράδειγμα, απορρίπτει τον Sands ως "εκκεντρικό" -πλην αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι ο Sand είχε αναγνωρίσει σωστά μία πτυχή της εβραϊκής συμπεριφοράς που ακόμη και ο Haber βρίσκει αινιγματική: δηλαδή την παραπαίουσα υποκρισία των Εβραίων στην Αμερική που υποστηρίζουν τον ρατσισμό του Ισραήλ, ενώ προωθούν την ακριβώς το αντίθετη πολιτική στις ΗΠΑ.
Ο Haber έγραψε:
«Και όμως, αν θέλω να είμαι ειλικρινής, ο Sand εγείρει ένα ζήτημα μείζονος σημασίας. Για τον Sand, υπάρχει μια «στενή σχέση» μεταξύ μιας ουσιοκρατικής εβραϊκής ταυτότητας και πώς το Ισραήλ αντιμετωπίζει τους μη-Εβραίους της. Πολλοί, βέβαια, θα υποστηρίξουν ότι το Ισραήλ είναι ένας παράδεισος για τους μουσουλμάνους και όλα είναι εξαίρετα, στη Γάζα.
Αλλά εκείνοι από εμάς που αγωνίζονται για την πνευματική εντιμότητα, αναγνωρίζουμε την αντίφαση μεταξύ των Δυτικών ιδανικών και μιας εθνο-θρησκευτικής κυβέρνησης που εξευτελίζει και συμπεριφέρεται σκληρά σε άτομα που υπάγονται στη δικαιοδοσία του. Οι Αμερικανο-Εβραίοι, ιδίως, πρέπει να αναρωτηθούν γιατί υποστηρίζουν μια κατάσταση στο Ισραήλ που δεν θα ανέχονταν ποτέ στη δική τους χώρα».
Φυσικά, ούτε ο Sand, ούτε ο Haber θα τολμούσαν να αγγίξουν τον πραγματικό λόγο για την προφανή υποκρισία - η οποία είναι ότι ο εβραϊκός ρατσιστικός φυλετισμός εμπλέκεται σε μια στρατηγική του διαίρει και βασίλευε για να εξασφαλίσει ότι οι μη-Εβραίοι παραμένουν διαιρεμένοι και πολύ μακριά από την πραγματική πηγή της δύναμης στις ΗΠΑ και αλλού, που είναι το εβραϊκό λόμπι.
Του David Duke
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου