του Βασίλη Τσενκελίδη, στο pontos-news.gr Στη δίνη ενός ακήρυχτου πολέμου είναι οι κάτοικοι των χωριών και των κωμοπόλεων της περιοχής της Μαριούπολης, που στη συντριπτική τους πλειονότητα κατοικούνται από Έλληνες.
Την περασμένη Πέμπτη όλοι έκλαψαν τα επτά θύματα του βομβαρδισμού. Τα δάκρυα στεγνώνουν γρήγορα όμως, και η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στο πλάι αυτών των ανθρώπων που κινδυνεύουν καθημερινά. Το Σαρτανά γιόρτασε το 2010 τα 230 χρόνια ζωής του, σήμερα όμως τίποτα εορταστικό δεν υπάρχει εκεί... Το ελληνικό χωριό της Αζοφικής
Το Σαρτανά γεννήθηκε το 1780. Οι Έλληνες που ήρθαν στην περιοχή της Αζοφικής από την Κριμαία ονόμασαν το καινούριο τους χωριό όπως ακριβώς λεγόταν στην παλιά τους πατρίδα.
Πάρα πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να αλλάξουν ονόματα. Κάποιοι πολιτογραφήθηκαν Ρώσοι ή Ουκρανοί για να αποφύγουν τις διώξεις ή, πολύ χειρότερα, την εξόντωση. Όμως οι ρίζες των ονομάτων των Ελλήνων της Μαριούπολης μιλούν από μόνες τους. Η ρωμαίικη καταγωγή φαίνεται ξεκάθαρα, ενώ διατηρείται μέχρι σήμερα και η ελληνική τοπική λαλιά. Από την αρχή της χρονιάς όμως, οι Έλληνες αυτής ιστορικής περιοχής ζουν σε συνθήκες πολέμου. Ξανά.
Φωνές αγωνίας από το Σαρτανά
Η Ναταλία Λαγό είναι η πρόεδρος του ελληνικού συλλόγου του Σαρτανά «Οι Έλληνες της Αζοφικής». «Οι Έλληνες της περιοχής ανησυχούν. Είμαστε πολύ δεμένοι μεταξύ μας εδώ... Δεν θέλουμε να αφήσουμε την πατρίδα μας. Εδώ γεννήθηκαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας. Αλλά η κατάσταση που επικρατεί μας αναγκάζει να ζητούμε βοήθεια. Η Ελλάδα μας στήριζε και προσπαθεί να μας στηρίζει, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που περνάει αυτόν τον καιρό.
» Στο χωριό μας έχουμε δύο αποσπασμένους καθηγητές από την Ελλάδα. Χάρη σε αυτούς τα παιδιά μας μαθαίνουν τη νεοελληνική γλώσσα και τους ελληνικούς χορούς. Θέλουμε να διατηρήσουμε την παρουσία μας εδώ. Αλλά μετά την τραγωδία που ζήσαμε αυτές τις μέρες το ηθικό του κόσμου επηρεάστηκε πολύ άσχημα».
Η πρόεδρος της ομοσπονδίας των Ελληνικών Σωματείων της Ουκρανίας Αλεξάνδρα Προτσένκο-Πιτσατζή δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της μετά τις κηδείες των Ελλήνων στο Σαρτανά. Μοιράστηκε όμως μαζί μας, ειδικά μετά το τραγικό περιστατικό, την αίσθησή της ότι «οι άνθρωποι εδώ στην ουσία μένουν αβοήθητοι.
» Οι κάτοικοι των χωριών δεν έχουν ούτε κανονική ιατρική περίθαλψη. Όταν ακόμα ο Άντριου Άθενς ήταν πρόεδρος του ΣΑΕ, είχαμε στη διάθεσή μας κινητή ιατρική μονάδα και επισκεπτόμασταν τα χωριά ένα-ένα. Τώρα η βοήθεια από την Ελλάδα είναι μειωμένη κατά πολύ.
» Μέχρι σήμερα υπολειτουργεί το ιατρικό κέντρο που ιδρύθηκε με τη βοήθεια της Ελλάδας και του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Τώρα, περισσότερο όσο ποτέ, χρειαζόμαστε κονδύλια για να αγοράσουμε φάρμακα και να στείλουμε την ιατρική κινητή μονάδα στα χωριά, όπου ο κόσμος απελπισμένος περιμένει μια χείρα βοηθείας.
» Σε περίπτωση που μας σταλούν φάρμακα, υπάρχουν δυσκολίες εκτελωνισμού. Πιο εύκολα τα αγοράζεις εδώ. Αρκεί να έχουμε χρήματα. Με τις οικονομικές δυσκολίες θα αναγκαστούμε να απολύσουμε τους ιατρούς και το προσωπικό. Αρκεί να σας πω ότι ο υπεύθυνος του Κέντρου, Αλεξάντρ Λαζαρένκο, και το προσωπικό κρατούν εθελοντικά το ιατρικό κέντρο ανοιχτό. Ευτυχώς που κάποτε βρίσκονται χορηγοί. Ο Έλληνας επιχειρηματίας από την Οδησσό, Παντελής Μπούμπουρας, μας βοήθησε αρκετές φορές.
» Ο κόσμος νιώθει αποκομμένος. Αισθάνονται πως γι’ αυτούς δεν ενδιαφέρονται ούτε στην Ουκρανία ούτε στη Ρωσία, αλλά ούτε και στην Ελλάδα. Εμείς κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου. Αλλά δεν μας άκουγε κανένας. Έπρεπε να προβλέψουμε τις καταστάσεις...
» Όσοι είχαν ελληνικές ή ομογενειακές ταυτότητες έφυγαν στην Ελλάδα και την Κύπρο. Οι υπόλοιποι πώς θα φύγουν; Η τουριστική βίζα θα τους καλύψει μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αλλά και μια ενδεχόμενη λύση με τροχόσπιτα στη Βόρεια Ελλάδα, όπως στην περίπτωση των Ελλήνων της Γεωργίας, μας τρομάζει. Εγώ προσωπικά δεν θέλω να πάω πουθενά».
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου